จิ่วไจ้โกว Oct 2013 วันที่ 6 หวงหลง ไปนอนที่ซงพาน

30 ตุลาคม 2556

วันนี้ต้องตื่นแต่เช้ามืด เก็บของเช็คเอ้าท์ แล้วเรียกรถไปที่สถานีรถบัส
เข้าไปซื้อตั๋วไปหวงหลง ค่าตั๋วคนละ 48 Y
ได้รถรอบ 07.40 น.ก็เลยต้องไปนั่งรออีกประมาณชั่วโมงนึง
เพราะเราไม่ได้ซื้อตั๋วล่วงหน้าไว้




รถคันที่นั่งไปหวงหลง





ระหว่างทางที่นั่งรถไป
ก่อนไปทำใจแล้วว่าจะต้องเจอแบบนี้ เพราะเช็คอุณหภูมิมาเค้าว่าหิมะจะตก
แล้วคนที่มาก่อนช่วงวันปิยะโพสต์บอกไว้ว่าบางวันก็เข้าไม่ได้เพราะหิมะตกปิดทาง





พอนั่งรถไปได้ซักพัก เด็กรถก็พูดอะไรไม่รู้ แล้วคนบนรถเค้าก็จ่ายเงินกันทุกคน
พอเด็กรถเดินมาถึงเราก็เปิดคัมภีร์ บอกเค้าว่าเราไม่ใช่คนจีน เราฟังไม่เข้าใจ
ที่หาข้อมูลมาเค้าว่าเด็กรถพอพูดภาษาอังกฤษได้ แต่คันนี้พูดไม่ได้
เลยต้องถามคนบนรถว่า Anyone can speak english?

ที่หาข้อมูลมาก็พอรู้ว่าเค้าจะอาสาไปซื้อตั๋วเข้าหวงหลงพร้อมเคเบิ้ลขาขึ้นให้
ค่าตั๋วคนละ 200 Y ค่าเคเบิ้ล 80Y และค่ารถขากลับอีก 45 Y
แต่เราจะลงกลางทางที่ชวนจู่ซื่อ ค่ารถเลยเหลือ 25 Y รวมเป็น 305 Y ต่อคน
ส่วนของหลานได้ลดค่าตั๋วไปอีก 100 Y (แต่ต้องให้บัตรนักศึกษาเค้าไปด้วยนะคะ)

สรุปมีสาวหมวยพอพูดอังกฤษได้ ช่วยอธบายให้ฟัง
เจอสาวอินโด 2 คน พูดอังกฤษได้ไฟแล่บมาก
เค้าเคยไปเที่ยวเมืองไทย และเค้าเข้าใจภาษาจีนด้วย
2 สาวอินโดเก่งชมัดเลย เค้าเห็นเราโชว์หหนังสือเค้าบอกว่าเค้ารู้ว่าเราเป็นคนไทย

ผ่านวิกฤตทางภาษาไปได้ด้วยดี
รู้สึกโชคดีเพราะคนบนรถพยายามช่วยเหลือมากๆ
ตอนที่เค้าบอกเบอร์โทรให้จดไว้
หนุ่มจีนที่นั่งด้านหลังก็ช่วยบอกพวกเรา
และช่วยบอกเวลาที่เค้านัดให้กลับลงมาขึ้นรถให้ทัน พร้อมย้ำว่าอย่าเลทนะ

รถมาถึงที่หวงหลง ประมาณ 12.00 น. เนื่องจากรถติดบางช่วง
รถนัดให้กลับลงมาขึ้นรถ 16.15 น.

รอจนเด็กรถไปเอาตั๋วมาให้ แล้วก็ขึ้นรถเวียนไปขึ้นเคเบิ้ลกันเลยค่ะ





ระหว่างทางเดินไปขึ้นเคเบิ้ล
ถ้ามาช่วงคนเยอะๆ อาจจะต้องมายืนรอเข้าคิวแถวๆนี้




ช่วงแรกที่ขึ้นไป ยังเห็นเป็นเขียวๆอยู่





พอใกล้จะถึงด้านบนกลายเป็นสีขาวไปหมดแบบนี้



ทีแรกนึกว่าเดินนิดเดียวเลยเดินไปถ่ายรูปไป




ห้องน้ำระหว่างทาง




จุดนี้แวะพักสูดออกซิเจนได้ แต่มีค่าหลอดที่ใส่สูด
ด้านหน้ามีคนปั้นตุ๊กตาหิมะไว้เลยเข้าไปเก็บภาพมา



ทางเข้าห้องน้ำ




ใกล้ถึงจุดชมวิวแล้ว




ด้านล่างเป็นวัด ทีแรกคิดว่าจะไม่เดินลงไป เพราะดูแล้วมันไกลมาก
แต่ทางเดินเป็นแบบเดินลงทางเดียวยังไงก็ต้องเดินผ่านค่ะ



เดินกันมาเกือบชัวโมงเพิ่งจะถึงจุดชมวิวแรกเอง
เนื่องจากเป็นที่สูง ทำให้เดินเร็วมากไม่ได้ จะทำให้เหนื่อยไว เพราะมีออกซิเจนเบาบาง





เลยแวะพักกินข้าวกันที่นี่ ก่อนเดินลงไปด้านล่างอีกเกือบ 3 กม.
ซึ่งหาข้อมูลมาว่าต้องใช้เวลาเกือบ 2.30 ชม. ในการเดินลง

เลยได้แต่เดินลงๆๆๆไปเรื่อยๆ แทบไม่ได้ถ่ายรูปเลย
ถ่ายเฉพาะจุดที่น่าสนใจตอนเดินผ่านเท่านั้น
เวลา 4 ชม. บนหวงหลงไม่พอจริงๆค่ะ









เริ่มเดินลงต่ำ ฟ้าก็เริ่มใสขึ้น







บางส่วนน้ำก็แห้งแล้ว



กึ่งเดินกึ่งวิ่งลง พอถึงรถ ดูเวลาก็ทันเวลาพอดี
แต่มีบางคนที่ยังมาไม่ถึง ก็เลยต้องรอ
ช่วงที่รอ ก็สอบถามทางจนรู้ว่าสาวหมวยจะไปนอนที่ซงพาน
เค้ามีที่พักแล้วเลยชวนให้ไปนอนด้วยกันกับเค้า
เกือบ 5 โมง รถถึงออก

ระหว่างทางที่นั่งกลับ เสียดายฟ้าสวยมาก




พอถึงชวนจู่ซื่อก็ลงจากรถกัน ตอนนี้กำลังต่อรองราคารถแท๊กซี่ให้ไปส่งที่พัก



ต่อรองราคาได้ที่คนละ 10 Y รถพาไปส่งถึงที่พัก
แต่ระหว่างทาง สาวหมวยต้องโทรถามทางแล้วให้คนขับรถพูดกับที่พักว่าเข้าไปทางไหนด้วยค่ะ

ห้องรับแขก ดูสวยมาก WIFI แรงมากๆ ถ้าในห้องนอนเล่นไม่ได้ออกมานั่งเล่นที่นี่ได้




ห้องพัก ห้องนี้เค้าคิด 88 Y (ห้องน้ำรวมนะคะ)
ของเรา 3 คนอาม่าเปิดอีกห้องนึงให้คิดเพิ่มอีก 30 Y(เดิมทีแรกจะคิดราคาเต็ม 60Y)




มื้อเย็น อาม่าคิดเราคนละ 20 Y เพราะเราไม่สามารถไปทานร่วมกับสาวหมวยได้
เพราะของเค้าเป็นซุปเนื้อและทานเผ็ด ส่วนของเราบอกไปว่าไม่กินเนื้อและไม่กินเผ็ด
อาม่าเลยแยกโต๊ะให้เรา 3 คน แล้วเราเอาต้มโคล้งไปเพิ่มเป็นน้ำแกงของมื้อนี้
ให้อาม่าทำ มะเขือเทศผัดไข่ และหมูผัดเห็ดให้



อาม่าเจ้าของที่พักและทำอาหารให้ทานด้วย



นามบัตรสำหรับติดต่อเผื่อคนที่สนใจนะคะ






แล้วสาวหมวยก็ให้อาม่าช่วยจองรถบัสกลับเฉินตูให้พวกเราด้วย
พรุ่งนี้เช้าเค้าจะไปส่งสาวหมวยก่อน แล้วไปรับตั๋วรถให้พวกเราก่อน
แล้วค่อยกลับมารับพวกเราไปส่งที่ท่ารถ

ส่วนมื้อเช้าทีแรกเราบอกว่าเราไม่เอา
แต่อาม่าก็ยังบอกให้เรากินก็เลยให้แกไปคนละ 8Y สำหรับมื้อเช้า
เพราะค่ารถไปส่งพวกเราที่ท่ารถไปเฉินตู
อาม่าแกให้สามีขับรถไปส่งให้ไม่ได้คิดเงินเพิ่ม

Create Date : 10 ธันวาคม 2556		4 comments
Last Update : 30 กันยายน 2557 19:43:27 น.
Counter : 2121 Pageviews.
Share Tweet