--[รถเฉี่ยวกรู๊!!]-- กราบแทบหว่างวาโก้ ซาบรีน่า กุลสตรี ลอลีเอ่ะ ไทรอัมพ์ คิงดอม SCB Kitty รีจ๊อยส์ และทุกยี่ห้อของสาว ๆ ทุกท่าน และกราบแทบเบื้องเทวิน กิโต้ อาดิดาส ไนกี้ ฯลฯ ของหนุ่ม ๆ ทุกท่านครับ!!!! อุบัติเหตุ เกิดขึ้นได้ ถ้าไม่ประมาท!! คำ ๆ นี้รู้สึกว่ามันจะใช้ไม่ได้ผลเสียแล้วครับ ผมว่ามันน่าจะเป็น "อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ ต่อให้คุณไม่ประมาทขนาดไหนก็เหอะ" เหตุเกิดตอนเวลาประมาณ 4 โมงเย็นของวันนี้ สถานที่ก็คือตลาดหน้าหมู่บ้านผมนี่เอง เกิดอะไรขึ้นกับผมอีกล่ะ เพื่อน ๆ อาจจะคิดอยู่ในใจนะครับว่า คนอาไร๊ ซวยได้ซวยดีขนาดนี้ จงอย่าแปลกใจครับ ผมทำเลวไว้เยอะ กรรมมันเลยต้องตามสนองผมเยอะหน่อยเท่านั้นเอง ไม่รู้จะไถ่โทษได้ยังไงก็ต้องก้มหน้ารับกรรมกันต่อไป ได้โปรดสมน้ำหน้าผมครับ ไม่ต้องเห็นใจ เพราะสิ่งที่ได้รับมันควรแล้ว กับสิ่งที่ผมได้กระทำลงไป!!! เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อผมออกไปหาอะไรกินที่ตลาดหน้าหมู่บ้าน หลังจากที่ ตั้งแต่ตื่นมา (ตอนบ่าย 3!!! แสรดดดดด นอนกินบ้านกินเมืองจริง ๆ สิ) ผมปั่นจักรยานคู่ชีพ (คันใหม่ล่าสุดหลังจากที่คันเก่าโดนเจ้าโจรใจทราม + โง่ ที่ขโมยจักรยานไม่สมประกอบของผมไปแล้วดังที่เคยเล่าให้ฟัง) ครับ ผมปั่นจักรยานออกไปหาอะไรกินที่ตลาด ทุกวันนี้ผมเตือนตัวเองอยู่เสมอว่า จงอย่าประมาท เพราะกรรมรอจะตามสนองอยู่แล้ว จ้องอยู่เลย หลังจากกินข้าวเสร็จเรียบร้อย ผมก็ปั่นจักรยานกลับบ้าน นึกภาพตามนะครับ ชายหนุ่มรูปร่างสูงคนหนึ่ง ปั่นจักรยานสีเหลืองตอแร๋ (สีเหลืองอีกแล้ว) ย้อนศรมาบนไหล่ทาง อ่านชัด ๆ นะครับ ไหล่ทาง ไม่ใช่คอทาง เอวทางแต่อย่างใด (เอ่อเลิกตลกซักแป๊ปจะได้ไหม)!!! เพื่อที่จะกลับเข้าหมู่บ้าน สภาพการจราจรบนถนน หนาแน่นถึงหยุดนิ่ง และ ระหว่างถนน 2 เลนส์ทั่วไป มันจะมีไหล่ทางอยู่เสมอครับ แถวบ้านผมก็ไม่มีข้อยกเว้ณ มีไว้ทำไม ไหล่ทางแถวบ้านผมมีไว้ให้คนเดินครับ เพราะมันไม่มีฟุตบาทให้เดิน นึกภาพของถนนต่างจังหวัดที่มันมีศาลารอรถข้างถนนไว้ครับ นั่นแหล่ะ มันไม่มีฟุตบาท!!! และผมก็ใช้ไอ้ทางนี้แหล่ะครับในการกลับบ้าน เพราะผมไม่ใช่รถใหญ่ เป็นเพียงแค่จักรยานคันน้อย ๆ เท่านั้นเอง ทางซ้าย รถติด ทางขวา เป็นร้านขายเครื่องมือช่างมือสอง!! ผมปั่นจักรยานมาตามทางเรื่อย ๆ ด้วยที่ไม่คิดว่า มันจะมีอะไรผิดแปลกไปจากทุกวัน ปรากฎว่า ระหว่างที่ผมปั่นอยู่นั่นเอง ด้านหน้าผม ระยะไม่น่าจะถึง 5 เมตร อยู่ดี ๆ ก็มีรถเก๋งสปอร์ตคันหนึ่ง ทะลึ่งแหกออกมาจากแถว วิ่งออกมาอีกเลนส์นึง ประมาณว่าจะเปิดเลนใหม่ เหมือนในกรุงเทพที่รถมันติดนั่นแหล่ะครับ ที่จากถนน 3 เลนส์ มันก็กลายเป็น 4 เลน 5 เลน ไอ้นี่ไม่รู้โผล่มาจากไหน คนขับเค้าก็คงไม่คิดว่าจะมีจักรยานบ้าที่ไหน ปั่นสวนมาบนไหล่ทางที่ว่านั่น และแน่นอน คนปั่นจักรยานบ้านั่น ก็ไม่คิดเช่นเดียวกันว่า จะมีคนขับรถบ้าที่ไหน จะทะลึ่งเอารถลงมาวิ่งบนไหล่ทาง!!! ซึ่งไหล่ทางที่ผมว่า มันอยู่ต่ำกว่าพื้นถนนครับ เพราะฉะนั้น สถาพไอ้รถคันนั้น จึงเป็นแบบ ล้อข้างนึงอยู่บนถนน แต่ล้ออีกฝั่งนึ่ง ลงมาอยู่บนไหล่ทาง!!! รถคันนั้นโผล่มาด้วยความเร็วสูง ประมาณว่า โล่งโว้ย ฮ่ะ ๆ ๆ ขอโชว์เครื่องรถที่เพิ่งไปลงมาใหม่หน่อย อะไรประมาณนั้น คือสภาพรถเค้าเป็นรถแต่งน่ะครับ ใจกล้ามากที่รถแต่งขนาดนั้น จะเอาล้อข้างนึงลงมาวิ่งอยู่บนไหล่ทาง คือ ถ้าไม่โง่จนเกิดทำยา ก็เป็นคนที่อยู่กับที่ไม่ค่อยจะได้ เพราะถึงแม้ว่าตัวเองจะลงมาบนไหล่ทาง แล้วแล่นไปได้เรื่อย ๆ มันก็ต้องไปติดอยู่ข้างหน้าอยู่ดี เพราะมันเป็นไฟแดง ที่ติด ๆ กันอยู่นี่ก็เพราะว่าติดไฟแดง!!! ประมาณว่าเป็นเด็กไฮเปอร์ อยู่นิ่งนาน ๆ ไม่ค่อยจะได้ ขอให้ได้ขยับเหอะ ในใจเค้าคงคิดแหล่ะนะระหว่างที่แล่นลงมาอย่างนั้น คงคิดว่าคนที่จอดติดกันอยู่นั่น โง่ ไม่ฉลาดเหมือนเค้าที่เอารถตัวเองลงมาวิ่งอยู่ข้างล่าง 2 ล้อ ผมว่า เค้าจะฉลาดกว่านี้ ถ้าเค้าเอารถคันนี้ไปขาย แล้วซื้อมอเตอร์ไซด์มาขับนะ T_T นั่นแหล่ะครับ ระยะไม่ถึง 5 เมตร เค้าแล่น เร่งเครื่องออกมาอย่างแรง บรื้นนนนนนนนนส์ กลัวคนอื่นเค้าไม่รู้ว่ามีเครื่องยนต์ เร่งซะดังเลย หักหัวออกมา แช๊ดดดดดดดดดดดด หักมาโดยที่ไม่ดูเล๊ยยยย ว่ามีอะไรอยู่ข้างหน้า ถ้าเป็นคนก็ชนไปแล้ว โชคดีที่ไอ้ที่อยู่ข้างหน้ามันไม่ใช่คน แต่เป็นเชี่ยตัวนึง กำลังปั่นจักรยานสวนมา!!! เฮ้ย ผมร้องออกมาสุดเสียง โดยที่ไม่รู้ว่าร้องไปทำไม ร้องไปแล้วมันจะได้ยินหรือเปล่า ผมหักหลบทันที ในขณะที่รถคันนั้นก็เบรคทันทีเหมือนกัน เอี๊ยดดดดดดดดดดด โครมมมมมมมมมมม!!! ป่าวครับ เค้าไม่ได้ชนผม อย่าเพิ่งตกใจ ผมหักหลบเค้าพ้นพอดีครับ แห่ะ ๆ แต่เหมือนกับหนีเสือปะจระเข้ เมื่อ ไอ้บริเวณที่ผมหักเลี้ยวไปนั่น มันเป็นร้านขายเครื่องมือช่างเก่า ๆ ที่เค้าจะเอาพวกเศษเหล็ก เศษอุปกรณ์มาวางไว้ และบังเอิ๊ญญญญญญญ ที่มันมีสังกะสีอยู่แผ่นหนึ่ง วางอยู่บนถังอะไรซักอย่างหน้าร้านเค้า ผมสวมวิญญาณนักปั่นจักรยานผาดโผน หักเลี้ยวกองเหล็ก ชูวับ ชูวับ ชูวับ ชูวับ โว้ว โวว โวว โวว โครมมมมมมม หลบเหล็กพ้น แต่หลบสังกะสีไม่พ้นครับ T_T จักรยานผมแล่นไปอีกทางนึง ส่วนผม ตัวไปแปะเป็นตุ๊กแกอยู่ตรงถังสังกะสีนั่นแหล่ะ T_T ผมดึงตัวเองออกมาจากถังสังกะสีนั้น หันไปมองรถซิ่งคันเมื่อซักครู่ด้วยสายตาอำมะหิต!! โชคดีเป็นของผม ที่คนขับรถซิ่งคันนั้น มีจริยธรรมสูงส่ง มันขับไปเลย แสรดดดดดดด เฉี่ยวแล้วหนีนี่หว่า คุณคิดดูเหอะ รถติดไฟแดงอยู่ตั้งนาน พอตอนที่มันโผล่มา ไฟคงเขียวพอดีแหล่ะ แต่ผมไม่เห็นไง ผมหันหลังให้ รถมันก็ทะยอยเคลื่อนตัวไปข้างหน้า พอถึงคิวมัน ซึ่งก็พอดี๊ พอดีกับตอนที่ผมไปแปะเป็นตุ๊กแกลิ้นสองแฉกอยู่ที่ถังนั่น มันก็หักหัวเข้าไปในแถว แล้วขับไปเลย มันไปเลย ไม่รู้ว่ามันได้หันมาดูผมหรือเปล่า รู้อย่างเดียวว่ามันไปเลย T_T เอาน่ะ เค้าอาจจะคิดว่าเค้าไม่ผิดก็ได้ เพราะผมขับย้อนศรมา (แต่ผมจักรยานนะ T_T) หรือไม่ เค้าก็คงคิดว่าผมไม่เป็นอะไร เพราะผมก็ยังหันไปหันมาเอาตัวเองออกมาได้อยู่ มันไปแล้ว มันเร่งเครื่องโชว์แรงม้าเทพของมันไปแล้ว เพื่อที่จะไปติดอยู่ที่ไฟแดงถัดไปข้างหน้า สมน้ำหน้ามัน ลงเครื่อง J มาแต่ดันมาขับในเมืองไทยที่รถติดเป็นตังเม!! มีตาลุงคนนึงที่เดินอยู่แถวนั้น เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด แกวิ่งออกมาดู แกเห็นผมเอาตัวออกมาจากกองสังกะสีได้แล้วก็ถามว่าเป็นอะไรไหม ผมไม่บอกอะไรแก ได้แต่สั่นหัว แล้วชี้ให้ดูที่พุง!!!! เสื้อขาด เลือดสาดกระจาย!!! เฮ้ย..... ลุงคนนั้นอุทานขึ้น พอเห็นเลือด ผมละกลัวแกจะเป็นลมไปก่อนผมจริง ๆ อายุก็ไม่ใช่น้อย ๆ แล้วด้วย แต่โชคดีที่แกยังพอจะเตะปี๊ปดังอยู่ แกเลยไม่เป็นไร โห เลือดไหลใหญ่เลยหนุ่ม ไปหาหมอเหอะ ไหนดูสิเป็นไรมากไหม แกเดินมาดู ซึ่งขณะนั้นก็มีใครก็ไม่รู้อีกสองสามคน วิ่งออกมาดูด้วย ไม่ได้มาช่วยอะไร แต่ออกมายืนให้กำลังใจเฉย ๆ ประมาณว่า ไทยมุงนั่นแหล่ะครับ คนขับรถบนถนนก็ชะลอ ๆ ดูกันใหญ่ คงนึกว่าผมขับมอเตอร์ไซด์คว่ำละมั้ง ผมเปิดเสื้อให้แกดู โอ อีซาร่า พระเจ้าจ๊อดมันยอดมาก!!! เลือดไหลยังก๊ะท่อประปาแตก คราวนี้คนที่จะเป็นลมไม่ใช่ตาลุงนั่นแล้วครับ แต่เป็นผมแทน โอย ตรูจะตายไหมเนี่ย เลือดยิ่งน้อย ๆ อยู่ ผู้คนเริ่มเยอะขึ้น คงอยากรู้ว่าผมจะตายไหม แล้วรถก็เริ่มติดอีกครั้ง เห็นท่าจะไม่ได้การ หากยังยืนเป็นเป้าให้คนมองอยู่อย่างนี้ไปเรื่อย ๆ ดีไม่ดีผมอาจจะได้ลงข่าวหน้าหนึ่งวันพรุ่งนี้ได้ อย่ากระนั้นเลย กรูกลับบ้านดีกว่า T_T ว่าแล้วผมก็ขอกระดาษทิชชู่มาอุดเลือดไว้ก่อน แล้วเดินไปเอาจักรยาน ปั่นกลับบ้าน T_T ถามว่า ทำไมผมถึงต้องกลับบ้าน อ่ะ ผมก็ต้องห่วงภาพพจน์น่ะสิครับ ใจคอจะให้ไปทั้ง ๆ ที่เลือดท่วมเสื้ออย่างนี้น่ะเหรอ แล้วใครเค้าจะยอมรับผมขึ้นรถ จะเรียกแท๊กซี่ เค้าก็คงไม่รับแน่ ๆ เพราะเคยแล้ว หัวแตกแล้วเรียกแท๊กซี่ แท๊กซี่ไม่ยอมจอดรับ มีชะลอ ๆ ดู แล้วก็ขับจากไป T_T ผมต้องเปลี่ยนเสื้อผ้า และก็ห้ามเลือดเสียก่อน ถึงบ้านท่ามกลางสายตาคนรอบข้าง เจ็บไม่เท่าไหร่ แต่อายคนนี่สิครับ เค้าคงจะถามแหล่ะว่าไปฟัดกับอะไรมา ถึงได้เป็นอย่างนี้ ตรงเข้าบ้านก็หยิบอุปกรณ์ห้ามเลือดทันทีครับ น้ำแข็งยูนิตช่วยท่านได้ เป็นการห้ามเลือดและบรรเทาอาการเจ็บแผลได้อย่างดี แต่ต้องทนแสบหน่อยนะ เมื่อเลือดไหลช้าลงแล้ว จึงเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำตัวเป็นปกติ ใส่เสื้อสีดำ กันคนเห็นเลือดซึมออกมา แล้วเผ่นไปโรงพยาบาลทันที!!!! ต้องเป็นโรงพยาบาลรัฐอย่างเดียวครับ งานนี้ ต่อให้มันอยู่ไกลข้ามจังหวัด ผมก็ต้องไป เพราะถ้าขืนไปโรงพยาบาลเอกชน มีหวังผมต้องทำงานให้โรงพยาบาลแทนค่ารักษาแน่ ๆ ก็ขนาดล้างแผลนิดเดียว เอาแอลกอฮอลล์เช็ด ๆ เบตาดีนทา ผ้าก๊อซพัน ยังฟันผมซะหัวแบ่ะ 1000 บาท แค่นั้นแหล่ะ โดนไปซะกลัวเลย นั่งรถประจำทางไปครับ อดทนอีกนิดก็จะได้ไปหาหมอแล้ว ไปถึงโรงพยาบาล หมอเห็น หมอยิ้มเลยครับ ที่สำคัญ หมอน่ารักด้วยนะ แต่เสียอย่างเดียว ดุจริง ๆ เป็นคุณหมอที่ดุมาก ๆ โดนไล่ไปทำบัตรเฉยเลย T_T เอ่อ หมอครับ ผมเจ็บจะตายฮ่าอยู่แล้ว หมอไล่ผมไปทำบัตรก่อนเหรอครับ T_T แต่จะทำยังไงได้ ไม่มีบัตร ไม่มีสิทธิ์ ผมก็ต้องไปทำบัตรโดยปริยาย ยืนทำบัตรยังกับคนปวดท้องเมนส์ บิดไปบิดมา จนเจ้าหน้าที่ถามว่าเป็นอะไร ผมเปิดแผลให้ดู เจ๊ร้องเลย "ต๊ายยยยยยยยย ทำไมไม่ไปหาหมอ!!!" ใจอยากบอกใจจะขาดว่า ที่กรูมายืนบิดเหมือนคนเป็นเมนส์อยู่นี่ก็เพราะหมอไล่มานี่แหล่ะโว้ย T_T พอได้บัตรมาแล้ว หมอน่ารักจึงยิ้มแย้มแจ่มใสขึ้น เอาไม้บรรทัดมาวัดแผลอย่างสนุกสนาน 7 เซนต์ โอ้ย แค่นี้เด็ก ๆ นะคะ เมื่อวานที่มาเนี่ย ขาเกือบขาดแหน่ะ มอเตอร์ไซด์ล้ม ผมคิดในใจ เอ่อ แล้วจะบอกผมทำไมครับ จะทำอะไรก็ทำซะทีเดี๋ยวผมตายนะ หลังจากนั้น คุณหมอน่ารักก็ฉีดยาชา ซึ่งผมถามหมอว่า มียาพิษไหม คุณหมอถามว่า ทำไมหรือ ผมบอกว่า ผมว่า หมอเอายาพิษมาฉีดผมเลยดีกว่าครับ เบื่อชีวิตชอบกล T_T หมอหัวเราะ นึกว่าผมพูดเล่นละมั้ง แต่ขอโทษ ถ้าฉีดให้ได้จะดีมากเลย จะได้หมดเวรหมดกรรมกันซะที!!! คุณหมอเริ่มเย็บ แล้วก็ชวนคุยไปเรื่อย คุยโน่นคุยนี้ ผมถามว่า ผมขอดูได้ไหม คุณหมอใจดี เอาไฟมาส่องตรงที่หมอกำลังเย็บให้ดูชัด ๆ หาหมอนมารองหัวเพิ่มให้อีกใบนึง ให้เห็นกันจะ ๆ พอเห็นเท่านั้น แหล่ะ ลมจะใส่!!!! ภาพที่เห็นก็คือ คุณหมอน่ารักในมือถือเข็มอันโค้ง ๆ เล็ก ๆ กับลังสอยอย่างเมามันส์ แกคงคิดว่า เนื้อผมเป็นผ้าละมั้ง สอยใหญ่เลย มีเล็งด้วยนะกลัวมันไม่ตรง T_T ผมถามหมอว่า "หมอไม่รู้สึกอะไรมั่งเหรอครับ เย็บเนื้อผมอยู่ปึ่ด ๆ ๆ เนี่ย" หมอตอบมาทั้งที่มือยังสอยพุงผมอยู่ว่า "ชินแล้วค่ะ" เออ แกคงชินแหล่ะ ดีนะไม่ร้องเพลงคลอไปด้วยตอนเย็บ T_T ผมขอคุณหมอจะเอากล้องมาถ่ายรูปตอนที่คุณหมอกำลังเย็บไว้เป็นที่ระทึก แต่อันนี้คุณหมอไม่ยอม แกคงกลัวว่าผมจะถ่ายคุณหมอแทนจะถ่ายแผลตัวเอง หลังจากเย็บเสร็จ คุณหมอก็นับจำนวนเข็มที่เย็บนับดัง ๆ ให้ผมได้ยิน 1 2 3 4 5 6...................14!!! 14 เข็ม โอ้วอีซาร่า ทำไมมันเยอะปานนั้น T_T คุณหมอยิ้มออกมาน้อย ๆ จ้องไปที่แผล แล้วบอกออกมาว่า เอาอีกเข็มแล้วกัน จะได้ครบ 15!!! ป๊าดดดดดดดดดดด ทำไมไม่เย็บไปอีก 86 เข็มเลยล่ะครับ มันจะได้ครบร้อย!!! ก็นั่นแหล่ะครับ จำไว้เป็นอุทาหรณ์ว่า อุบัติเหตุมันเกิดขึ้นได้ทุกเวลา ระวังตัวเองไว้ให้ดี แม้เราจะระวังตัวขนาดไหน แต่คนอื่นเค้าไม่ได้ระวังกับเราด้วย มันเกิดขึ้นได้ครับ และที่สำคัญ กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นมันจะย้อนกลับมาตอบแทนอย่างสาสม ผมทำสิ่งชั่วร้ายไว้ สิ่งเหล่านั้นมันก็จะย้อนกลับมาเล่นงานผม ไม่ว่าจะทางตรง หรือทางอ้อม.. ก็ก้มหน้าชดใช้กรรมกันต่อไป!!! สู้ ๆ  สมันน้อย เบอร์ 14
  แอบมาซุ่มค่ะโดย: เพียงแค่เหงา
 วันที่: 31 สิงหาคม 2550 เวลา:4:07:49 น.น่าสงสารจัง แผลหายไวไวนะค่ะ
โดย: t.tae IP: 203.155.44.6 วันที่: 31 สิงหาคม 2550 เวลา:6:55:57 น.
พี่หมันน่าสงสารจริงๆ พี่หมัน กล่องข้อความพี่เต็มแล้วน่ะ ส่งกลับไม่ได้
โดย: กลม_กลม_Girl
วันที่: 31 สิงหาคม 2550 เวลา:11:31:24 น.หายไวๆนะคะ...อ่านแล้วสยองแทนอ่า เลือดสาดเลยบล้อกนี้ แง้วว
โดย: s.o.s
วันที่: 31 สิงหาคม 2550 เวลา:12:29:45 น.พี่หมันแวะไปเจิมที่บล๊อคด้วย รู้ปะ ดีใจโคดเลย
555 โดย: กลม_กลม_Girl
วันที่: 31 สิงหาคม 2550 เวลา:13:28:10 น."คุณหมอยิ้มออกมาน้อย ๆ จ้องไปที่แผล แล้วบอกออกมาว่า
เอาอีกเข็มแล้วกัน จะได้ครบ 15!!!" กร๊ากกกกกกกกกกก เอ่อ..ฟาดเคราะห์ครับ ขอให้หายเร็วๆ นะ โดย: แค่เพียงรู้สึกสุขใจ
วันที่: 31 สิงหาคม 2550 เวลา:16:38:23 น.แผลสวยนะพี่น้าหมัน
อย่าไปโทษตัวเองขนาดนั้นเลย ถือว่าเป็นการทดสอบละกันนะ อดทนสู้ ๆ โดย: oldword จัง IP: 202.176.82.122 วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:11:18:54 น.
เเผลสวยจริงๆค่ะ ขออย่าให้เป็นเเผลเป็นน่ะ ถือว่าฟากเคราะหไปหล่ะกัน อิอิ
โดย: Princess Vertebra
วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:21:37:42 น.น้าหมันต้องไปทำอะไรมาแน่เลย
รู้สึกว่ามีแต่เจ็บตัวตลอดเลยอ่ะค่ะ คือแบบว่า มันบ่อยมากเลยอ่ะ - -'  โดย: peachgirl79th IP: 124.120.167.100 วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:0:50:31 น.
สาวกสมันตัวใหม่รายงานตัวครับ
หายไวๆนะ น้าหมัน  โดย: yippie IP: 125.26.167.223 วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:10:28:53 น.
หายไวๆนะน้า ว่าแต่ฉีดยาบาดทะยักยังอ่ะ
โดย: bibiz IP: 58.64.64.124 วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:23:34:30 น.
โอ้......น่ากลัวจริงๆ เลยค่ะ ^^
โดย: +:+ l0veisl0ve +:+ IP: 210.1.21.114 วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:14:10:23 น.
เพราะเปง สมันน้อย เบอร์ 14 เรยต้องเย็บ ซะ 14 เข็ม แน่ๆ อิอิ
โดย: ออมอู๊ด อยากไปสวนสยาม IP: 202.57.140.114 วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:8:19:22 น.
หมอใจดีจัง ให้ดูด้วย
หมอที่พุทราไปหานะ พอขอเค้าดู หมอบอกว่า ห้ามดู นอนนิ่งๆ ถ้ายังดุ๊กดิ๊กอีก จะเอาผ้าเขียวๆ คลุมหัวด้วย โดย: แค่ก้อนหินที่อยากบินได้
วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:12:21:53 น.เราว่าน่าจะเพิ่มอีก 86 เข็มจริง ๆ น่ะแหละ กร๊าก
 โดย: cocomaw
วันที่: 16 ธันวาคม 2550 เวลา:23:31:53 น. |
สมันน้อย เบอร์ 14
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?] สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด โดยนำ ภาพถ่าย,รูปภาพ, บทความ,งานเขียน รวมถึงข้อความต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นส่วนหนึ่งส่วนใด หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ ไปใช้เผยแพร่ .ไม่ว่าส่วนตัวหรือเชิงพาณิชย์ โดยไม่ได้ รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด 
Custom Search
Group Blog All Blog
Friends Blog
Link MY VIP Friend               |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
