ผมขอโทษครับ ผมไม่ตั้งใจจะทำให้คุณตกใจ
ผมลืมไปว่า หน้าตาผมมันค่อนข้างจะน่ากลัวไปซักนิดนึง
ผมแค่เห็นคุณเอากล้องมือถือเล็งมุมถ่ายรูปอยู่อย่างยากลำบาก
และเห็นยืนอยู่ตั้งแต่ผมยังไม่เดินลงมาจนผมเดินเอื้อยเฉื่อยลงมาจนถึงจุดที่คุณยืนอยู่แล้ว
คุณก็ยังพยายามเล็งมุมโดยใช้กล้องมือถืออยู่
ซึ่งผมเล็งเห็นแล้วว่า คุณคงต้องกดชัตเตอร์ไม่ต่ำกว่า 80,000 ครั้ง กว่าคุณจะได้มุมที่พอใจ
เนื่องจากคุณมองไม่เห็นหน้าจอกล้องตัวเอง
ผมจึงทำให้คุณตกใจด้วยการเสนอหน้าเข้าไปช่วยเหลือ โดยลืมคิดถึงสภาพตัวเองไปนิดนึง
สายตาคุณที่แสดงความตื่นตระหนก ตกใจ เมื่อหันมาเห็นหน้าผม มันยังติดตราตึงอยู่ในดวงจิตผมไม่เสื่อมคลาย
ว่า มันน่าตกใจขนาดนั้นเชียวหรือ ???
"ช่วยถ่ายให้ไหมครับ"
"โอ๊ะ!!! ไม่ค่ะ!!!"
คำตอบอาจจะไม่บาดใจ แต่สายตามันบาดคอครับ T_T
สายตาคุณบ่งบอกได้ว่า คุณกำลังคิดอะไรอยู่
"กรี๊ดดด โจรใต้!!"
"หนูไม่มีเงินให้ปล้นนะคะ"
"อย่าทำอะไรหนูเลยยย"
ฯลฯ
T_____T
เอ่อ ใครก็ได้ ช่วยเอาปืนมายิงผมทีครับ โซแซ๊ดดด!!!
คือแค่อยากบอกครับว่า ผมไม่เป็นอันตรายอะไรกับใครหรอกครับ
ผมแค่อยากจะช่วยเท่านั้นเอง ไม่ได้จะไปตีหัวคุณแล้วลากไปข่มขืนแต่อย่างใด T_T
ตอนแรกก็อยากจะคิดว่า ผมไปทักโดยคุณไม่รู้ตัวหรือเปล่า คุณถึงได้สะดุ้งตกใจขนาดนั้น
แต่มาคิดดูอีกที ผมก็เดินลงมายืนถ่ายรูปอยู่ข้าง ๆ คุณด้วยซ้ำ คุณน่าจะเห็นผมแล้ว เอ๊ะ หรือว่าไม่เห็นฟระ
ถึงอย่างนั้นก็เถอะ มันก็ไม่น่าจะตกใจขนาดนั้น T_T
คุณรู้ไหมครับ ว่าคุณทำให้ผู้ชายคนหนึ่ง ที่ความมั่นใจในตัวเองไม่ค่อยจะมีอยู่แล้ว
คุณทำให้ความมั่นใจในตัวเค้า ลดฮวบเหมือนดัชนีหุ้นของบ้านเราตอน พันธมิตรยึดสนามบินเลย T_T
เดินขึ้นรถไฟฟ้าเหมือนตัวเองเป็นแผ่นกระดาษ หวิว ๆ ๆ
ก้มมองแต่ส้งติงตัวเอง ไม่กล้วเงยมองหน้าคนอื่นเลย กลัวเค้าตกใจ
ใครรู้จักเธอผู้นี้ ช่วยไปบอกเธอด้วยครับว่าผมขอโทษ
และจริง ๆ ผมไม่เป็นพิษเป็นภัยอะไรกับใครหรอกครับ ผมใจดีจะตาย
เพียงแค่หน้าตาไม่ค่อยน่าไว้วางใจเท่านั้นเอง ซึ่งผมก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน
เกิดมาหน้าตาอย่างนี้ตั้งแต่เกิด จะโทษพ่อก็ไม่ได้ เพราะพ่อผมตายไปแล้ว T_T
จะโทษแม่ก็ไม่ได้ เพราะถ้าโทษแม่ ผมอาจจะโดนแม่ด่ากลับได้ง่าย ๆ ซึ่งผมเสียเปรียบเป็นอย่างยิ่ง!!
เห็นใจผมนิดนึงนะ
และที่สำคัญ ถ้าใครรู้จักเธอคนนี้ ช่วยบอกเธอด้วยครับว่า.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
คุณน่ารักมากครับ!!!! (แห่ะ ๆ ๆ ๆ) ^_^
ปล.ไม่มีรูปหน้าตรงของเธอนะครับ เพราะไม่ได้ตั้งใจจะถ่ายคน เพียงแต่มาลองดูแล้ว
มีอยู่รูปนึงที่มันติดเธอมาด้วย เลย Cap มาให้ดู (แต่กระนั้นก็ยังเป็นด้านข้างอยู่ดี)
ปล.อีกครั้ง เรื่องเกิดเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ที่หอศิลปวัฒนธรรมกรุงเทพมหานคร ตรงข้าม MBK ครับ!!
แนะนำว่า ถ้าไม่มีที่เที่ยว ก็ไปทัศนศึกษากันได้ ตอนนี้กำลังมีงานแสดง ในหัวข้อ กรุงเทพ 226 อยู่ครับ น่าสนใจทีเดียว
สมันน้อย เบอร์ 14
ว่าแต่เห็นด้านข้างนี่จะหาไงดีน๊า