(Photo by Nick Karvounis)

นิยายที่น่าสนใจคือนิยายที่สมจริง แม้นิยายจะเป็นเพียงเรื่องเล่าที่ถูกแต่งขึ้น แต่โดยส่วนลึกของมนุษย์แล้ว ก็ยังปรารถนาเรื่องที่จะ สะท้อนความจริง อยู่นั่นเอง จึงไม่น่าแปลกเท่าไหร่ที่นิยายหรือเรื่องเล่าออนไลน์บางเรื่องจะมีการจั่วหัว เกริ่นนำ ทำการตลาดว่า สร้างมาจากเรื่องจริง เพื่อดึงดูดความสนใจผู้อ่าน 

แล้วถ้าอย่างนั้น นักเขียนอย่างเราๆ ที่ไม่มีอำนาจบารมี หรือไม่เคยเจอเรื่องพิศดารพันลึกพอจะเอามาเล่าและบอกว่า “สร้างมาจากเรื่องจริง” จะเขียนนิยายสมจริงได้หรือไม่ หรือต้องโกหกคนอ่าน? (OMG!)... คำตอบคือ คุณเขียนนิยายที่สมจริงได้โดยไม่ต้องโกหกใครครับ เพราะคำโปรยสั้นๆ กับการเกริ่นนำเพียงไม่กี่ประโยค ไม่ได้ช่วยให้ผู้อ่านเชื่อในนิยายได้ สิ่งเดียวที่จะทำให้คนอ่านเชื่อ คือ ข้อมูล

(Photo by Helloquence)

หากคุณจะเขียนนิยายสักเรื่อง คุณจำเป็นต้องมีข้อมูลมากเพียงพอต่อการเขียน (คำว่ามากพอของแต่ละคนไม่เท่ากัน ตรงนี้ต้องรู้ตัวเองนะครับ) เพราะข้อมูลจะช่วยคุณสร้างรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เพื่อเพิ่มความสมจริงสมจังให้แก่นิยายมากขึ้น ยิ่งคุณเข้าใจโลกที่คุณกำลังสร้างถ่องแท้เท่าไหร่ เรื่องราวของคุณก็ยิ่ง “จริง” มากขึ้นเท่านั้น เพราะข้อมูลจะทำให้การเรียงร้อยเรื่องราว การวางปม ตลอดจนการตัดสินใจให้ตัวละครกระทำบางสิ่งบางอย่าง สมเหตุสมผล และทำให้นิยายของคุณไม่ซ้ำซากจำเจ (Cliche) อีกด้วย

ว่าแต่ข้อมูลที่จะเตรียมมีอะไรบ้างล่ะ... จริงๆ ก็ทุกอย่างล่ะครับ ทั้งข้อมูลตัวละคร ข้อมูลสถานที่ และรายละเอียดทั้งหมดเท่าที่คุณจะนึกออกต่อการเขียนนิยายเรื่องหนึ่ง หากผมจะพูดถึงเรื่องนั้นก็คงซ้ำกับสิ่งที่คุณรู้อยู่แล้ว งั้นผมขอพูดถึงประเภทของข้อมูลแทนแล้วกัน

ผมแบ่งประเภทของข้อมูลในการเขียนนิยายไว้ 2 ประเภทครับ

(Photo by Bench Accounting)

1.ข้อมูลจากจินตนาการล้วนๆ – เป็นข้อมูลที่สร้างขึ้นจากความคิดของคุณเอง ข้อมูลจากจินตนาการนี้อาจมีแรงบันดาลใจมาจากของจริง คนจริง ที่มีอยู่แล้วก็ได้ (นวนิยายทั่วไป หรือเรื่องเล่าทั่วไป) หรือสร้างขึ้นมาใหม่แบบต้นฉบับเลยก็ได้ (อารมณ์ประมาณ หนุมานหาวเป็นดาวเป็นเดือน, แก้วหน้าม้า) เป็นข้อมูลที่หาง่ายที่สุด เพราะออกมาจากความคิดของนักเขียนล้วนๆ แต่จะยากเวลาถ่ายทอด เพราะภาพในความคิดของผู้อ่านกับผู้เขียนไม่ตรงกัน ทำให้เข้าใจไปกันคนละทาง

2.ข้อมูลอ้างอิง – เป็นข้อมูลดิบที่มีแหล่งอ้างอิงเป็นชิ้นเป็นอัน อาจจะมาจากงานวิจัย บันทึกประวัติศาสตร์ ประสบการณ์จริง คนจริงๆ สิ่งของที่มีอยู่จริง ข้อมูลเหล่านี้จะมีความน่าเชื่อถือสูงมาก เพราะมาจากความจริง จับต้องได้ และ “เห็นๆ กันอยู่” ทำให้เข้าใจตรงกันทั้งคนอ่านและคนเขียนโดยไม่ต้องพยายามมากนัก เช่น บรรยากาศในชั่วโมงเร่งด่วนบริเวณรถไฟฟ้าบีทีเอสสถานีอนุสาวีย์ชัยฯ, กฏกติกาการเล่นฟุตบอล, ความอัจฉริยะของลีโอนาโด ดา วินชี, กล้วยสุกสีเหลือง เป็นต้น

ในนิยายเรื่องหนึ่งๆ อาจจะมีข้อมูลเพียงอย่างใดอย่างหนึ่งใน 2 ประเภทนี้  หรือ มีทั้งคู่ในอัตราส่วนที่แตกต่างกันก็ได้ ขึ้นอยู่ว่าคุณจะนำเสนอออกมายังไงแค่นั้นเอง

(Photo by Anastasia Zhenina)

การหาข้อมูลจึงนับเป็นจรรยาบรรณอย่างหนึ่งของนักเขียน เพราะเราจะต้อง ไม่ดูถูกคนอ่านด้วยการนั่งเทียนเขียนในสิ่งที่ไม่รู้ ยิ่งในยุคที่ข่าวสารไร้พรมแดนอย่างนี้ด้วยแล้ว ผมเชื่อว่านักอ่านหลายคนมีความรู้ความสามารถในหลายๆ ทางมากกว่านักเขียนเสียอีก ถ้าคุณเขียนเรื่องที่ไม่มีน้ำหนักเพียงพอ (ข้อมูลน้อยเกินไป, ไม่สมจริง) นักอ่านเก่งๆ จะสัมผัสได้โดยไม่ต้องใช้ความพยายามในการจับผิดเลยด้วยซ้ำ แต่ถ้าข้อมูลของคุณเป๊ะจริง นิยายของคุณก็จะยิ่งเป็นที่ถูกใจของผู้อ่านได้เท่านั้น

แล้วพบกันใหม่ในตอนต่อไปครับผม  

^O^

(Photo by Aaron Burden)