How wonderful it is, to be nothing...

ขอบคุณมากค่ะ น้องแข ช่วยพี่ในเวลานี้ได้มากเลย

พี่คงต้องวางแก้วน้ำที่พี่ถือเอาไว้ มันอาจจะกระเพื่อมแรงตอนนี้ แต่ไม่นานมันก็จะนิ่งได้


no ego..
to be nothing...

สาธุ ขออนุโมทนา

ยังวางแล้ววางเลยไม่ได้ ก็วางบ้างเป็นครั้งคราว ก็ได้พักใจไม่น้อยเลย จนเมื่อใดเห็นความไม่เป็นสาระอย่างแท้จริงในสิ่งที่ได้ถือไว้ เมื่อนั้น ความจำเป็นที่ต้องถือ ด้วยเหตุผลต่างๆ ก็จะหมดไป และวางได้จริงๆ เสียที การฝึกวางไว้บ้างชั่วครู่ สภาวะที่สบายนั้นจะเป็นความประทับใจและกำลังใจให้เรา เราจะเห็นว่า มันสบาย เมื่อสามารถเปรียบเทียบได้ ธรรมชาติของเราก็รักที่จะสบาย ก็ย่อมเคลื่อนย้ายที่จะอยู่ในความสบาย มีความสบายเป็นที่อาศัย ..

^
^

คิดถึงคนข้างบนจังเลยอ่ะคะ ยังไงถ้าหากว่าได้คุย
กับพี่เค้าอีกฝากบอกว่าน้องจิ๋วนิดคิดถึงนะจ้ะ

........................


สำหรับเรื่องการปล่อยวางนั้น จริงล่ะคะ
ถ้าหากวาทำได้ก็ดีไปเลยเน๊าะ แต่ว่ามันทำไม่ได้
ตลอดนี่อ่ะสิ อย่างหนก่อนทะเลาะกับพ่อมา
เค้าตะโกนใส่หน้าพี่เลย เพราะว่าเค้าบ่น
แล้วเค้าไม่ดูมั่งว่าใครฟังเค้า ... อ่านเรื่องนี้แล้วเก็ต
แฮะว่า มีเรื่องแล้วบ่น บ่นแล้วไม่มีใครฟัง
แล้วจะบ่นทำไมล่ะเนี่ย ... งือๆ ...

คิดถึงพี่ป่ามืดด้วยค่ะ..

อนุโมทนานะคะคุณแข น่าอิจฉาจังได้ฟังเทศน์จากพระอาจารย์พรหมวังโสด้วย เราเองก็มีโอกาสได้ฟังเทศน์จากท่านครั้งนึงด้วยความบังเอิญค่ะ แต่สมัยนี้ดีนะคะมี youtube MP3 อยากจะดูอะไร ฟังอะไรก็หาไม่ยากแล้ว

เพิ่งไปดาวน์โหลดหนังสือชวนม่วนชื่นมาวันนี้พอดีเลยค่ะ ใจตรงกันเลย

อ่า..คอมเมนต์โดนเซ็นเซอร์อ่ะค่ะไม่รู้ไปติดคำไหน

อนุโมทนาด้วยนะคะ เราชื่นชอบพระอาจารย์พรหมวังโสมาก ท่านเทศน์ได้ถูกใจคนธรรมดา คนที่เริ่มปฏิบัติจริงๆเลย รูปภาพประกอบก็สวยมากเลยค่ะ

ป.ล. คิดถึงพี่ป่ามืดด้วยอีกคนค่ะ

เสียดายมาก ไม่รู้ข่าวท่านมาเทศน์เลย เสียดายจริงๆ
อยากลองไปฟังท่านเทศน์สักครั้ง สงสัยบุญเรายังไม่ถึงพอน่ะ


ห้องสมุดบ้านอารีย์ คงต้องหาวันไปสักวันหนึ่งแหละ อาจจะประมาณพ.ค. ขอดูก่อนแล้วกัน


อืมม์..หนังสือดีคือหนังสือแจกฟรี อ่านเหตุผลแล้วก็เห็นด้วยนะนี่

สวัสดีวันศุกร์จ้าน้องแข...สบายดีไหมค่ะ
ไม่ได้เข้ามาทักทายตั้งนานยังคิดถึงเหมือนเดิมเลยน๊า...

อ่านแล้วจรรโลงใจดีจังค่ะ
u'll never walk alone...

...



ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆที่นำมาให้อ่านกันครับ

สาธุครับ

เคยสังเกตอยู่บ้างเหมือนกันว่า ครูบาอาจารย์ชาวต่างชาติหลายต่อหลายองค์
ท่านจะแสดงธรรมโดยอุปมาอุปมัยได้แยบคาย และเข้าใจได้ค่อนข้างง่ายๆ
คงเป็นเพราะท่านไม่มีพื้นฐานเป็นชาวพุทธมาก่อน
พอได้มาศึกษาธรรมะอย่างลึกซึ้ง ท่านก็เลยเปรียบเทียบกับประสบการณ์เดิมของท่าน
และนำเอาความรู้จากการเปรียบเทียบนั้นมาถ่ายทอดอีกทีหนึ่ง

พี่ชอบฟังธรรมครูบาอาจารย์ต่างชาติทุกองค์เลยครับ
แต่มีข้อแม้ว่า ..... ท่านต้องแสดงธรรมเป็นภาษาไทยนะ แหะๆๆๆ

#1

#2

#3 สาธุ สาธุ

#4 พระพุทธเจ้าเคยเล่าเปรียบเทียบว่าเวลามีคนพูดไม่ดีกับเรา ก็เหมือนเวลาเราไปเที่ยวบ้านใคร ถ้าเขายกอาหารมาให้แล้วเราไม่กิน อาหารนั้นก็จะกลายเป็นของเจ้าของบ้านไปตามเดิม ถ้าคนอื่นบ่นแล้วเราไม่เก็บมากลุ้ม ก็สบายกายสบายใจนะคะ

#5 สวัสดีค่ะคุณอุ้ม

#6

#7 ประทับใจธรรมเทศนาของท่านอาจารย์มากค่ะ ฟังแล้วมีกำลังใจปฏิบัติธรรมค่ะ ยังมีต่ออีกตอนหนึ่งค่ะ ไว้จะเขียนให้อ่านต่อ

#9 เจ๊ เด๋วคราวหน้าจะชวนมาฟังเทศน์ด้วยกัน

#10

#11

#12

#13 ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะครูของพระฝรั่งส่วนหนึ่งคือหลวงพ่อชา ท่านต้องสอนพระฝรั่ง โดยที่มีอุปสรรคทางภาษาจึงจำเป็นต้องใช้ตัวอย่างที่เห็นได้ เข้าใจได้ โดยไม่ต้องใช้ภาษามากมายด้วยมั้งคะ

^
^
# 10 กดอีโมผิดหน้าเฉยเลย

เยี่ยมมาก ๆ กับคำแปล

เคยไปวัดป่าธรรมชาติมาครั้งหนึ่งนั่งคุยกับเจ้าอาวาส
ดูเหมือนจะชื่อ "พระสุเมโธ"
สายท่านอาจารย์ชาดูจะใกล้กับท่านพุทธทาสมาก

วันล้ออายุท่านพุทธทาสพพระอาจารย์ชาจะต้องไปร่วมด้วย มีช่วงหลัง ๆ ที่ท่านอาพาส เคยไปตอนที่ท่านอาพาสได้แต่เยี่ยมอยู่ข้างนอก

เป็นพระลูกชาวบ้านที่น่าสนใจ และคำสอนของท่านเรียบง่ายและตรงดี

โห โชคดีจังค่ะได้อ่านบลอคนี้
ตอนแรกเราว่าจะไป แต่คิดว่าคงฟังไม่รู้เรื่องแน่ๆเลยไม่ได้ไป มาวันนี้ก็ไได้อ่านแบบที่แปลแล้วด้วย

ชอบวิธีสอนของหลวงพ่อจังค่ะ ไม่ต้องพูดมาก อธิบายมาก พระภิกษุต่างชาติก็สามารถเข้าใจได้ผ่านการกระทำและคำไม่กี่คำของท่าน

ไม่แปลกเลยเนอะที่ฝรั่งจะทึ่งและสนใจพุทธศาสนา เพราะ I'm nothing มันดูไร้ค่าและน่าเศร้า น่าสมเพชมากในมุมมองของเค้า แต่พอพลิกกลับมาในมุมของศาสนาพุทธ มันกลับกลายเป็นปลายทางของชีวิตที่วิเศษสุด

สวัสดีค่า
โอ๊ะ เล่มนี้อีกแล้ว ชวนชื่นม่วน
เล่มนี้พี่สาวไกด์ก็พึ่งนำมาอัพบล็อก
อ่านสนุกได้ข้อคิดด้วยค่ะ

วันนี้มาชวนไปตะลุยหลวงพระบางด้วยกันต่อ

ไม่มี ก็ไม่มี

เก่งจังเป็นนักแปลธรรมแล้ว นู๋แข

หลายวันนี้ได้ยินแต่เพลงโอมมณี



=)

สวัสดีค่ะ พูรู้จักชื่อพระอาจารย์พรหมวังโส จากเพื่อนคนหนึ่งในเวปครอสเวิร์ด ชื่อ ย่าชอบเล่า นำเรื่องต่างๆที่พระอาจารย์เทศน์มาเล่าให้ฟังค่ะ รวมถึงเรื่องจากหนังสือ ชวนม่วนชื่นด้วย พูชอบมากจึงนำมาลงบล๊อคค่ะ
แต่ไม่ทราบว่าใครเป็นคนเขียนหนังสือชวนม่วนชื่น ที่เป็นภาษาไทย ทราบไหมคะ จะได้ลงเครดิตให้ถูก

ไม่รูว่าหลงทางมาเจอที่นี่ได้อย่างไรแต่พอได้อ่านแล้วต้องขออนุญาติAddไว้เผื่อแวะมาหาอีก ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆที่มอบให้