“ผมจะมีวันอย่างนั้นบ้างไหม”

.
.
.

มีแน่นอน
แต่พี่ก๋าก็บอกไม่ได้ว่าเมื่อไหร่ ที่ไหน อย่างไร

มีนิทานภาพเล่มนึงที่พี่ก๋าชอบมาก
เล่าถึงหมูตัวหนึ่งที่มีปีกงอกขึ้นมาที่กลางหลัง
แต่เพราะหมูตัวอื่นพากันบอกว่ามันบินไม่ได้
ในที่สุดปีกก็ค่อยๆลีบเล็กลง และหายไปในที่สุด

จนวันหนึ่งมีพระเจ้าหมูบินมาที่หมู่บ้าน

มันจึงค่อยๆจำได้ว่าตัวเองก็เคยมีปีก


วินาทีที่เราทุกข์มากที่สุด
หากเรามัวแต่เสียใจและทุกข์ท้อกับอารมณ์นั้นมากเกินไป
พี่ก๋าคิดว่ามันจะทำให้เราลืมไปว่า ความทุกข์ไม่มีขนาด
เพราะคนที่จะเพิ่มหรือลดขนาดของมัน
มีแต่ตัวเราเท่านั้นเอง


ถ้าเราเข้าใจได้ว่าความทุกข์เป็นสิ่งสมมติที่ตัวเราและคนอื่นสร้างขึ้น
เจ็บแค่ไหน มากเท่าไหร่
ล้วนเกิดขึ้นจากความคิดของเราทั้งสิ้น

ไม่อยากเจ็บ ก็ต้องเลิกทุกข์
ไม่ใช่เลิกคิดนะครับ ยังคิดได้
แต่ต้องรู้ให้ได้ว่าทุกสิ่งที่เราคิดมันดำรงอยู่แค่ชั่วขณะเวลา

มาแล้วก็ไป มาแล้วก็ไป

เหมือนวันและวินาทีที่พี่ก๋าเห็นภูเขาแล้วได้รู้ว่าตัวเอง
เหมือนฝุ่นผงในจักรวาล เมื่อตัวเราเล็กลงขนาดนั้น
ขนาดความทุกข์ในใจเรามันก็เล็กตามไปด้วย


ไม่ว่าใครก็มีสิทธิ์ที่จะหยุดเศร้า
มีสิทธิ์ที่จะเห็นคุณค่าของตนเอง

สิทธิ์นั้นเป็นของเรา
และเราคนเดียวเท่านั้นที่จะมอบสิทธิ์นั้นให้กับตนเอง

แวะเข้ามาอ่านงานตะพาบฯค่ะ
ความทุกข์เป็นสิ่งที่วางอยู่บนตัวเรา
แต่ก็สามารถสลัดออกไปได้
เมื่อใจเข้มแข็งพอและพร้อม น้อ

สวัสดีจ้าคุณชายมิก
ใช่แล้วอย่าไปถือเลยเชือกอ่ะ
มันแสนจะพัวพันและฉุดรั้งเรานะ

โลกใบกลมๆ ใบมีอะไรให้ไขว่คว้าตั้งเยอะจริงๆนั่นแหละ
ยิ้มๆ จับมือกับคนที่ยิ้มให้เรา แล้วเดินต่อไปนะคับ

สวัสดีค่า คุณมิก ^^
ไม่เขียนนานจริงๆด้วย
แต่เห็นที่เฟสบ่อยๆ ค่ะ

ตะพาบวันนี้ต่อยอดความคิดกันได้หลากหลายจริงๆ
สู้ๆค่ะ ยิ้มเข้าไว้ โลกสดใสๆค่ะ

เห็นชื่อคุณมิก ในบล๊อกคุณเป็ดเลยรีบตามมาอ่าน
นาน ๆ จะได้เห็นผลงาน 555

สวัสดีค่ะน้องมิก โลกใบนี้มีแต่สิงสับสนจริงๆ ถ้าเราเปลี่ยนโลกได้อย่างใจเราคิดก็ดีนะคะ

แวะมาอ่านงานตะพาบค่ะ

มีความสุขวันสีชมพูนะคะ

นานเลยไม่ได้มาอ่านบล๊อกบ้านนี้

สงสารตัวเองมากไปก็ทุกข์แบบนี้ล่ะค่ะ

ทุกข์บ้างสุขบ้างเป็นเรื่องธรรมชาติ
เท็จจริงก้อคืก เมื่อทุกข์ก็วางบ้างและแก้ปัญหษตามไป

แวะมาอ่านตะภาพค่ะ

ยินดีต้องรับการกลับมาเขียนอีกครั้ง

การที่เรามองตัวเองแย่นี่เป็นเรื่องใหญ่เลยนะ มันสำคัญมากที่ก้าวแรกเราต้องไม่มองตัวเองในทางลบ ไม่งั้นอะไรก็ตามมันจะดูเลวร้ายไปเสียหมด

+

ไม่ได้แวะมาหาซะนานเลย แวะมาก็ได้อ่านบล็อกใหม่เลย
เวลคัมแบคค่า ดีใจที่น้องมิคกลับมาเขียนบล็อกอีก
ชอบภาพประกอบมาก ดูแล้วเหมือนภาพวาดเลยค่ะ

สวัสดีค่ะ

สบายดีหรือเปล่าคะช่วงนี้เริ่มกลับเข้าบล็อกแล้วค่ะ ตั้งแต่วันนั้น 555

สุขสันต์วันคริสต์มาสค่ะน้องมิค

ปีใหม่นี้ขอให้มีความสุขมาก ๆ ได้พบแต่สิ่งที่ดีงามในชีวิต ไม่เจ็บไม่จนและโชคดีตลอดปี ๕๘ สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะ

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ

>