จิงๆ วันนี้ก็เหมือนจะไม่มีอะไรจะเขียนค่ะ
เพราะว่าสมองไม่ค่อยสั่งการ
เนื่องจากว่า เมื่อวานนี้ตื่นมาตั้งแต่ตี 4 ค่ะ
เพราะมีทำบุญครบรอบวันสถาปนากระทรวงค่ะ
แล้วรัฐมนตรีต้องไป ครม.สัญจร
เลยต้องทำบุญแต่เช้าม๊ากกกกกกกกกกกกกก
เมื่อวานเลยเหมือนหุ่นเดินได้ เพราะรู้สึกว่าง่วงมากๆๆๆ
แต่วันนี้หนักกว่าเมื่อวานค่ะ
เพราะเมื่อวานฝนตกหนักค่ะ
หม้อแปลงที่กระทรวงระเบิดค่ะ
เลยได้เลิกงานเร็วเป็นพิเศษ
แต่ปรากฏว่าฝนตกหนักมากกกกกกกกกกกก
เลยติดรถพี่ที่ทำงานไปต่อรถที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิค่ะ
แต่พอลงจากรถพี่เค้าปุ๊ป
จะเอ๋! เพื่อนสมัยมหาลัยค่ะ
ประมาณว่าเมื่อก่อนเจอกันบ่อยค่ะ
แต่ช่วงหลังงานยุ่งมาก ไม่ค่อยได้ไปเจอหน้าเพื่อนๆค่ะ
ก็ไม่เจอมาเกือบเดือนแล้วค่ะ
แต่สังเกตว่าเพื่อนเรามีอาการแปลกๆค่ะ
หน้าซีดเล็กน้อย เลยตัดสินใจแกล้งค่ะ
ทั้งๆ ที่ง่วงนอนนะ แต่ก็ยังจะไปด้วยค่ะ
(ไม่รู้หรอกว่าเขาไปไหน)
ปรากฏว่าเพื่อนนัดสาวไปกินข้าวค่ะ
ไม่ใช่สิ สาวนัดเพื่อนเราไปกินข้าวค่ะ
(เราไปเป็นก้างเขาว่างั้นเถอะ)
นั่งกินข้าวไป ฝนก็เริ่มจะซาค่ะ
แต่พอกินเสร็จเท่านั้นแหละค่ะ ฝนตกลงมาหนักมาก
ทั้งฝน ทั้งฟ้า ทั้งร้อง ทั้งลั่น ทั้งผ่า สนั่นหวั่นไหวเลยค่ะ
เลยโทรไปบอกพี่สาวซะหน่อย
ว่าติดฝนกลับบ้านช้านะค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วง
แต่พี่สาวบอกกลับมาว่า ไม่ต้องกลับมานะน้อง
ตกใจเล็กน้อยค่ะ!
จิงๆ ก็คือ ฝนที่บ้านตกหนักกว่าค่ะ
และก็ตกมาเกือบ 2 ชั่วโมงแล้ว
พี่สาวเลยสั่งว่า "เดี๋ยวฝนซาพี่โทรไปบอก แล้วค่อยกลับนะจ๊ะ"
ตกลงค่ะ
แต่กว่าจะหยุดค่ะ เที่ยงคืนกว่า
กว่าสาวน้อยคนนี้จะกลับถึงบ้านได้
แล้วกว่าจะได้อาบน้ำนอน ตี 2 ค่ะ
เมื่อเช้าตื่นตี 4 แล้วนี่ได้นอนตี 2
วันนี้เลยอาการย่ำแย่มากๆ ค่ะ
หนักกว่าเมื่อวานอีกค่ะ
ตอนนี้เลยรู้สึกสมองไม่สั่งการ
เริ่มรับรู้ช้าค่ะ ปวดหัวด้วย
ดีนะว่า วันนี้งานไม่เยอะมากค่ะ
ไม่งั้นสาวน้อยคนนี้ตายแน่ๆ ค่ะ
งั้นขอตัวไปพักผ่อนก่อนนะ
แล้วจะมาอัพใหม่
แวะเอากำลังใจมาฝากค่ะ.........
พักผ่อนมาก ๆ นะคะ....... ขอให้หายเหนื่อยเร็ว ๆ นะคะ.......... สู้ ๆ ค่ะ
+++ ยิ้มเข้าไว้ค่ะ มันอาจยากากหน่อย... แต่ยิ้มสู้กับทุกอย่างให้ได้ค่ะ++++