...เรื่องเล่าของนู๋ญ่าค่ะ... เมื่อตอนที่ยังเด็ก อยู่ที่ต่างจังหวัด สมัยเราเด็กแม่ค้าหาบเร่ยังมีอยู่เต็มไปหมด เวลาเขาเดินจะมีไม้คานพาดไหล่ ไม้คานเหมือนติดสปริง เด้งไปเด้งมาตามจังหวะ ก้าวเดิน มีหมวกงอบสานด้วยไม้หรือจาก ไว้สวมกันแดด ตอนเด็กๆ เราจะซื้อขนมกับน้าๆป้าๆ แม่ค้าเขาทุกวัน เพราะเขาจะหาบมาถึงหน้าบ้าน ไม่ต้องเดินไปซื้อเพราะมันไกล มีขนมไทยๆหวานๆหรือไม่ก็ขนมจีนน้ำยา หรือไม่ ก็ข้าวแช่ที่อร่อยมากเลย และ ที่เราจำได้ดีคือ คุณน้าแม่ค้าคนหนึ่ง เราจะเห็นน้าเขาหาบมาทุกเย็นที่หน้าโรงเรียน น้าหน้าตาสวยยิ้มแย้ม เรียกเราซื้อขนมประจำ เราก็อดซื้อไม่ได้ เพราะสงสารเขามากเลย รู้ไหมทำไมเราสงสารเขา เพราะเขา"ไม่มีแขน" เพื่อนที่โรงเรียนจะเรียกน้าว่า แม่ค้าแขนด้วน แต่เราไม่เรียก เพราะในตอนนั้น ในความรู้สึกของเรา น้าน่าสงสาร ไม่ควรไปเรียกเขาแบบนั้น เหมือนตอกย้ำ และจริงๆน้าเขาชื่อ"บัว" น้าบัว น่าสงสารมาก แขนพิการตั้งแต่เด็กๆ บ้านก็ยากจน แต่หน้าบัวก็สู้ชีวิต ทำงานทุกอย่าง ที่สามารถทำได้ เมื่อเราไต่ถาม น้าบัวจึงเล่าให้ฟัง ทุกอย่าง พลางหยิบขนมด้วยแขนสองข้าง ที่ยื่นออกมาเพียงเล็กน้อยส่งให้เรา น้าเล่าให้ฟังว่า ตอนที่หัดแบกขนมขึ้นไหล่ ลำบากที่สุดในชีวิต เพราะไม่มีแขน ไหล่ก็ลีบเล็ก แต่ถ้าไม่ทำงาน ก็จะไม่มีกิน เพราะน้าไม่ได้เรียนหนังสือ หัดอยู่นานจนชินและหาบไปขายได้ เราทึ่งน้าเขามากเลย ไม่เคยยอมแพ้ ไม่เหมือนพวกแก๊งขอทานสมัยนี้ มือเท้าดี แต่เอาลูกใครไม่รู้มาอุ้ม เพื่อจะให้ได้สตางค์ มือเท้าดีๆ ก็แกล้งพันผ้า ให้เหมือนว่าหัก พวกนี้ไม่น่าให้เงินหรอก ขนาดน้าบัวเขาพิการ เขายังไม่คิดจะขอทานเลย เราขอยกย่องน้าบัวเป็นฮีโร่ในดวงใจเรา น้าบัว..จะอยู่ในความทรงจำเราตลอดไป .....และขอไว้อาลัยให้ เพราะล่าสุด ได้ข่าวมา น้าบัวจากไปแล้ว น้าถูกรถชนตาย ทุกวันนี้ ขนมน้าบัวมีญาติๆมา ขายแทน แต่ไม่ได้ หาบแล้ว มีรถเข็นติดเครื่องยนต์ ที่น้าบัวเก็บเงินซื้อมา แต่ยังไม่ทันได้ใช้ น้าบัวคะ...หนูจะจดจำน้าในใจตลอดไป และน้าจะเป็นกำลังใจ ยามที่หนูท้อแท้เพราะน้าบัว ไม่เคยท้อหรือสิ้นหวังในชีวิต หนูก็เหมือนกัน.......   Create Date : 06 พฤษภาคม 2550 24 comments Last Update : 1 ตุลาคม 2550 20:47:17 น. Counter : 763 Pageviews. Share Tweet

แวะมาทักทายค่ะ   โดย: เพียงแค่เหงา 6 พฤษภาคม 2550 22:23:51 น.

ขอบคุณที่ชมบล๊อกค่ะ .. อิอิ สวยแบบมืดๆเนอะ บล๊อกนี้ก็น่ารักดีออกค่า อาร์ทดี แต่สงสัยว่าพิกเซลแอบ แตกนิดนึงป่ะคะ .. รึว่าเป็นความตั้งใจของจขบ.น้า .. แต่แค่นี้ก็น่ารักมากแระค่า แล้วจาแวะมาเยี่ยมอีกนะคะ   โดย: กรุ่นกลิ่นแก้ว 9 พฤษภาคม 2550 10:47:03 น.

อ่อ .. ลืมอีกนิด .. เป็นเหมือนกันค่ะ อยากให้เรื่องราวในชีวิตตัวเองแฮปปี้ เอ็นดิ้งเหมือนในนิยาย .. แต่นะ เมื่อถึงจุดแฮปปี้ มันก็ แปลว่ากะลังจาเกิดเงื่อนใหม่ต่อไป .. อืม ..   โดย: กรุ่นกลิ่นแก้ว 9 พฤษภาคม 2550 10:49:37 น.

บล็อกเปลี่ยนไปเรื่อยๆเนอะ สวยขึ้น สวยขึ้น   โดย: จันทร์น้อย 11 พฤษภาคม 2550 20:39:23 น.

ถ้า....วันนั้นไม่ได้เจอเธอ... เราคงไม่มีวันนี้... เว็บสวยขึ้นๆ ตั้งใจ พัฒนาต่อไปนะครับ จะเป็นกองหนุนให้เหมือนเดิม   โดย: พ่อนก IP: 58.8.122.150 12 พฤษภาคม 2550 22:46:13 น.

*** สวัสดียามเช้า อากาศดีจังเลย แวะมาเยี่ยม มีความสุขมากๆในวันหยุด และมีสุขภาพที่ดีตลอดไปนะคะ***   โดย: หน่อยอิง 13 พฤษภาคม 2550 9:21:53 น.

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า สวัสดีตอนเช้าวันใหม่ อากาศแจ่มใสสดชื่น ใจยังเฝ้าห่วงใยทุกวันคืน ตลอดทุกอาทิตย์คิดถึงเพียงแต่เธอ ** มีความสุขกับคนที่คุณรักนะจ้า ** ดีจังเลยมีคุณน้าที่น่ารักแบบนี้...   โดย: จอมแก่นแสนซน 13 พฤษภาคม 2550 13:02:47 น.

แวะมาทักทายวันหยุด ขอให้มีความสุขกับวันหยุดค่ะ   โดย: เพียงแค่เหงา 13 พฤษภาคม 2550 18:07:40 น.

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=jone&month=05-2007&date=06&group=13&gblog=1 link เพลง บอยครับ   โดย: jone500 (max_pressure ) 13 พฤษภาคม 2550 19:33:59 น.

น้าบัวแกน่าสงสารจริง ๆ นะครับ สุดท้ายแกก็หมดเวรหมดกรรมไปแล้ว ขอไว้อาลัยด้วยคนนะครับ ขอทานสมัยนี้ ถ้าไม่พิการหรือเป็นคนแก่ ส่วนมากพี่ไม่เคยให้เลยครับ (ขี้เหนียวหรือเปล่าเนี่ย) คนบางคนทำมาหากินแทบตายยังได้ไม่เท่าคนที่แบมือขอเงินเลยครับ ปล.รูปภาพในบล็อคพี่ ได้จากการโหลดบิทเอาครับ   โดย: postmaker 13 พฤษภาคม 2550 21:47:49 น.

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า จะวันนี้หรือวันไหนไหน ก็ยังคง คิดถึง ห่วงใย เพราะความเป็นเพื่อนเสมอมา นั่นคือสิ่งมีค่าสำหรับเรา ** มีความสุขกับวันแรกของการทำงานนะจ้า **   โดย: จอมแก่นแสนซน 14 พฤษภาคม 2550 15:06:59 น.

โดย: postmaker IP: 58.9.177.96 14 พฤษภาคม 2550 15:20:00 น.

บ้านผมจะมีแม่ค้าหาบ ลอดช่องมาขาย วันเสาร์-อาทิตย์ ครับ ชอบมาก ๆ อร่อยด้วย บ้านอยุ่ใกลตลาดด้วยแหละครับ เลยต้องรอกินขนมแบบนี้ ปล. แวะมาเยี่ยมครับ   โดย: อืม...ครับ เชิญตามสบาย 14 พฤษภาคม 2550 16:13:35 น.

เป็นเรื่องราวดีๆครับ ของชีวิตคนๆหนึ่ง ที่ต่อสู้ชีวิต ในโลกใบนี้ มีคนทุกข์ยากลำบากกว่าเราเยอะเลยครับ หากมีน้ำใจก็ช่วยเหลือกันไปตามกำลังเท่าที่เราจะทำได้ ที่สำคัญ ทำแล้วให้ใจเรารู้สึกมีความสุข และผู้รับก็รู้สึกดีและมีความสุขด้วย วันหน้าจะมาเยี่ยมบ่อยๆครับ   โดย: ธาราภิรมย์ 14 พฤษภาคม 2550 17:42:19 น.

//www.geocities.com/kyoxx1/TOR_can_I.wma เพลงได้ไหม เพลงคืนใจ ผมก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน แต่มันเพราะเลยเอามา อิอิ   โดย: jone500 (max_pressure ) 14 พฤษภาคม 2550 19:37:31 น.

//mywebpage.netscape.com/musiczone028/009548-DaiMai-ToSakSitWechSuPaPorn.wma อีกที่ครับ ได้ไหม โต๋   โดย: jone500 (max_pressure ) 14 พฤษภาคม 2550 19:47:15 น.

น้าบัวไม่ได้หายไปไหนนี่ น้าบัวก็อยู่ตรงนี้ไง ในใจ จขบ.   โดย: ST.Exsodus 16 พฤษภาคม 2550 7:44:39 น.

ผมว่า ญ่า วางรูปแบบได้ดีนะครับและสวยด้วย แต่ผมยังไม่ได้เปิดอ่านนะครับว่า ข้อมูลจะดีอย่างไร ถ้าอ่านแล้ว จะมาบอกอีกครั้งนะครับผม จาก สกายเพื่อนเก่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆมาก   โดย: สกาย IP: 58.8.24.220 16 พฤษภาคม 2550 20:39:49 น.

ชอบเรื่องเล่าเรื่องนี้มากเลยครับ ดีใจที่ได้เข้ามาอ่าน ขอบคุณที่ไปเยี่ยมและทักทายบล็อกผมนะครับ ผมเลยโชคดีได้ตามมาและมาเจอเรื่องนี้ เพลงประกอบก็เพราะและเข้ากันดีจังเลย ผมรู้สึกว่ามีส่วนร่วมที่อยากให้น้าบัวได้จากโลกนี้ ไปยังที่ๆสงบและมีความสุข หวังว่าที่แห่งนั้นน้าบัว จะมีสองแขนสมบูรณ์และพบความสุขนะครับ   โดย: อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า 21 พฤษภาคม 2550 22:22:10 น.

ขอบคุณทุกคนที่เปิดอ่านค่ะ...   โดย: นู๋ญ่า (kayook ) 22 พฤษภาคม 2550 23:27:21 น.

อิอิ มาแอบ อ่าน เจ้าตัว จะรู้มั้ย นิ 5555   โดย: ตาทึ่มหน้าใส 10 มิถุนายน 2550 2:36:29 น.

อ่านจบแล้ว ครับ ^ ^ น่ารักจัง..... ตอนเด็กๆ นู๋ญ่า จะแต่งตัว ใส่ชุดอะไร นะ.. คิดงี้แต่เล็กๆ แสดง ว่า เป็นคนใจดี แต่เด็กเลย นะเนี่ย ^^ ไม่ต้องกลัว นะครับ หากวันไหน ที่นู๋ญ่า ท้อแท้ อีก เด๋วจะส่ง ฮีโร่ นั่งรถไฟใต้ดิน ไปช่วยดี ป่าว...... แอบมาอ่านอีกวัน เด๋วพรุ่งนี้ ไปอ่าน บ๊อก บนๆ ล่ะกัน ปล. บล๊อก แต่งของ กับ บล๊อก คนเยอะ คงไม่เข้าไปนะครับ ไม่ค่อยชอบ คนเยอะอะ ชอบ ซุ่มๆ แบบนี้ดีกว่า ลึกลับ ดี เพราะ หากวัน ไหน ที่ นู๋ญ่า กดมาดู เรื่องราวเก่าๆ ก็จะได้ รู้ว่า มีใคร มาแอบ ซุ่มโป่ง ที่นี่ไง คับ 5555   โดย: ตาทึ่มหน้าใส 18 มิถุนายน 2550 21:48:42 น.

อ่านแล้วชวนคิดถึงป้าสอน ที่บ้านต่างจังหวัดเหมือนกัน ตอนผมเด็กๆสมัยผมเรียนประถม ในหยุดเสาร์-อาทิตย์ จะมีโอกาสได้กินขนมจีนน้ำยา และขนมหวานลอดช่องไทยก็ด้วยแรงหาบของป้าสอน ป้าสอนเป็นคนร่างท้าม แต่แบกหาบหนัก ป้าแกจะหาบผ่านมาตอนช่วงเวลาเลยเที่ยงวันไปแล้ว บางวันก็มาช้าบ้างซึ่งก็ขึ้นอยู่กับว่า คนที่กินขนมจีนของแกก่อนหน้าเรานั้น เขากินกันมากน้อยหรือนานเท่าแค่ไหน เพราะป้าแกจะต้องรอเก็บและล้างถ้วยชามนั้นด้วย เพื่อเดินต่อไปยังลูกค้าบ้านอื่นๆ อย่างไม่เร่งรีบ เมื่อผมโตและมีโอกาสได้กลับต่างจังหวัด ป้าสอน กลายเป็นยานสอน แกยังคงขายขนมจีนน้ำยาเหมือนเดิม แต่ด้วยเรี่ยวแรงที่ถดถอย จึงเปลี่ยนอุปกรณ์เคลื่อนที่จากหาบป็นรถเข็น และเมื่อไม่นานมานี้ ผมมีโอกาสได้กลับไปต่างจังหวัด ผมเปรยกับญาติๆว่า ยายสอนจะมากี่โมง ผมอยากกินขนมจีนน้ำยาของยายสอน แกไม่ได้ขายขนมจีนแล้ว ....เพราะแกล้มป่วยและ สิ้นลมไปหลายปีแล้ว   โดย: ชลสิทธิ์ 19 มิถุนายน 2550 10:07:16 น.

แมวที่บ้านโดนรถกะบะที่มาส่งน้ำดื่มทับขาหักข้อ-หลุดจากกันเลยต่อไม่ได้/หมอบอกว่าไม่ก็คือไม่ขี้เกียคไปจู้จี้กะแกเฮ้อ! แล้วลูกของน้ามาซื้อของที่บ้านพอเค้ารู้ รู้ปะเค้าเรียกไอ้หนูแดงว่า ไอ้เป๋ เรางี้จะรัองไห้เลย ถ้าไม่คิดว่าแก่แล้วต้องสะกดกั้นอารมณ์ ร้องไปแระ ก็เลยแอบดุน้องว่าอย่าพูดแบบนั้นนะสงสารมันดีนะที่ได้ดุเค้าบ้าง //////////////////// คนที่ไม่เคยแพ้ หรือคอยแคร์ใครอาจไม่คิดเหมือนเรา----------------ก็เค้ายังเด็กอถัย แต่อย่าอีกนะ-ฮึ่ม-   โดย: เดินเกือบทั่วบล๊อกแล้วจ้า (ลาวดวงเดือน ) 7 สิงหาคม 2550 23:56:02 น.