เรื่องบางอย่างที่เราคิดว่าเราจะอดทน ทำไมเรายังทำไม่ได้ซะที รู้สึกเหนื่อย รู้สึกเริ่มท้อแท้กับการดูแลพ่อ ทำไม ทำไม สิ่งที่เราคิดว่าทำดีแล้วมันยังไม่ดีพอซะที ทำไมตัวเองยังต้องรู้สีกโกรธตัวเอง

อาจจะเป็นการคิดผิดจริงๆ ก็ได้ที่คิดไปรับพ่อมาจากบ้านของเขามาดูแลในบ้านของเรา จริงๆ แล้วการให้เขาอยู่ที่บ้านของเขาแล้วเราหาคนดูแลไปดูแลเขาที่โน่นเขาอาจจะรู้สึกดีกว่าการได้มาเจอหน้าเราทุกๆ วันก็ได้ ฉันรู้สึกผิด รู้สึกเหนื่อยหน่ายเหลือเกินกับชีวิต แต่ฉันต้องแยกให้ออกว่าฉันไม่ได้มีแค่พ่อที่ต้องดูแลแค่คนเดียว ฉันต้องสู้ เพราะสวรรค์บอกให้สู้ ฉันยังมีลูกที่น่ารัก มีคุณสามีที่เข้าใจ มีคุณแม่ที่อยู่เคียงข้าง ถึงแม้จะมีคนบางคนไม่ดูแลพ่อ ก็อย่าไปคิดว่าเขาต้องดูแล เขาคงมีธุระที่สำคัญกว่า ฉันเป็นคนเล็ก ก็สมควรที่จะดูแลพ่อแล้วนิใช่ไหม เพราะอายุน้อยกว่าทุกๆ คน สุขภาพดี สมควรแล้วที่ต้องดูแลให้เต็มที่ แม้ว่าพ่อจะรู้สึกโกรธที่ฉันบอกให้เขาทำโน่นทำนี้ เช่นการเดินออกกำลังกาย การนอนในที่นอนสบายกว่าการมานอนในโซฟานิ่มๆ ที่จะยิ่งทำให้กล้ามเนื้อเขาอ่อนแรงกว่านั้น ทำไมฉันอดที่จะบอกให้เขาทำโน่นทำนี่ไม่ได้ ทำไมฉันเอาแต่ใจตัวเองแบบนี้ ทั้งๆ ที่รู้ว่าเขาโกรธแล้วเขาจะบอกว่าพาเขากลับไปอยู่บ้านที่โน่นคนเดียวดีกว่า

หนูขอโทษ หนูมันเลวมากใช่ไหมคะพ่อ หนูมันไม่น่าเกิดมาตั้งแต่ที่พ่อบอกกับแม่ตั้งแต่เด็กๆ แล้วใช่ไหม หนูเกิดมาผิดเองใช่ไหมคะ หนูพยายามจะชดใช้กรรมที่ก่อให้เกิดกับพ่อเองคะ หนูคงทำไม่ดีกับพ่อมาเยอะแล้ว ในชาติที่แล้ว หนูขอโทษจริงๆนะคะพ่อ

สวรรค์คะ หนูขอโทษนะที่บางครั้งหนูพูดจาแข็งกับพ่อ หนูขอโทษ หนูจะพยายามทำชีวิตให้ดีที่สุด ดูแลคุณพ่อให้ดีที่สุด สุดความสามารถของหนูที่มี หนูจะไม่บังคับให้พ่อทำในสิ่งที่พ่อไม่อยากทำอีกแล้ว ขอโทษจริงๆคะ

Create Date : 05 สิงหาคม 2551
Last Update : 5 สิงหาคม 2551 18:56:52 น.		4 comments
Counter : 636 Pageviews.
Share Tweet