life of gone...ชีวิตต้องเดินไปข้างหน้าเสมอ
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2559
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
2 พฤศจิกายน 2559
 
All Blogs
 

"สุคิริน" เมืองเล็กๆ ที่งดงามในความทรงจำ # ๒ ด่าน เนินพิศวงและศาลเจ้าแม่โต๊ะโม๊ะ

สุคิริน ตอนที่ ๒

หลังจากตอนแรกสาวได้เขียนเรื่อง "สุคิริน" พื้นที่สีแดงที่แฝงด้วยไออุ่นด้วยโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ ไปแล้ววันนี้เรามาเริ่มเดินทางท่องเที่ยวไปในอำเภอสุคิริน อำเภอเล็กๆ ที่ห่างไกลและงดงามในความทรงจำของสาวกันค่ะ


สำหรับตอนเก่าๆ คลิกได้ตามนี้ค่ะ


ตอนที่ ๑ คลิกเลยค่ะ

//www.bloggang.com/mainblog.php?id=skybeach&month=24-10-2016&group=17&gblog=66







ประวัติความเป็นมา

อำเภอสุคิริน เดิมเคยเป็นกิ่งอำเภอหนึ่งที่ได้จัดตั้งขึ้นก่อนปี ๒๔๗๔ ชื่อ " กิ่งอำเภอปาโจ " ขึ้นกับอำเภอโต๊ะโม๊ะ ( อำเภอแว้งในปัจจุบัน )
ชาวฝรั่งเศสได้รับสัมปทานการทำเหมืองแร่ทองคำที่บริเวณภูเขาลีซอ
(ภูเขาโต๊ะโม๊ะปัจจุบัน) ซึ่งในขณะนั้นตั้งอยู่ที่ตำบลโต๊ะโม๊ะ ( ตำบลภูเขาทองในปัจจุบัน ) ราษฎรจึงได้อพยพเข้ามาทำงาน ที่เหมืองแร่ทองคำเป็นจำนวนมาก ทางราชการจึงได้จัดตั้งกิ่งอำเภอปาโจ ขึ้นในปี พ.ศ.๒๔๗๔ สมัยหม่อมทวีวงศ์ ถวัลศักดิ์ ดำรงตำแหน่งผู้ว่าราชการจังหวัดนราธิวาส ขึ้นการปกครองกับอำเภอโต๊ะโม๊ะ (อำเภอแว้งปัจจุบัน) โดยแบ่งเขตการปกครองออกเป็น ๒ ตำบล คือ ตำบลโต๊ะโม๊ะ และตำบลมาโมง มีประชากร ๒,๐๐๐ คน เศษ ตั้งที่ว่าการอำเภอปาโจที่ตำบลโต๊ะโม๊ะ เพื่อสะดวกต่อการปกครอง การให้บริการแก่ประชาชน และดูแลผลประโยชน์ของทางราชการในการจัดเก็บภาษีอากร


ภายหลังสงความอินโดจีน เจ้าของเหมืองแร่ทองคำชาวฝรั่งเศส ได้หลบหนีภัยสงคราม ละทิ้งงานเหมืองแร่ทองคำ รัฐบาลไทยโดยกองโลหะกิจ กรมที่ดินและโลหะกิจ กระทรวงอุตสาหกรรม ได้ให้คุณพระอุดมธรณีศาสตร์ เป็นผู้ดำเนินกิจการเหมืองแร่ทองคำแทน ประมาณ ๑ ปีเศษ ได้เกิดการฉ้อราษฎร์บังหลวง ปล้นสะดมทองคำและเกิดเหตุการณ์ไม่สงบทั่วไปในบริเวณเหมืองแร่ทองคำ แต่เจ้าหน้าที่ก็ได้ปราบปรามผู้ก่อการไม่สงบได้ทางราชการจึงได้ล้มเลิกกิจการการทำเหมืองแร่ทองคำ และมอบหมายให้ นายสนาม เลิศวาโช (น้องชายคุณพระอุดม) เป็นผู้ดูแลทรัพย์สินเครื่องจักรกล ราษฎรจึงได้พยายามกลับภูมิลำเนาเดิม กิ่งอำเภอปาโจจึงถูกยุบเลิกไป ประมาณปี พ.ศ.๒๔๘๔
เมื่อวันที่ ๒๔ เมษายน ๒๕๐๖ คณะรัฐมนตรีได้มีมติโดยให้กรมประชาสงเคราะห์ จัดตั้งนิคมพัฒนาตนเองภาคใต้ จังหวัดนราธิวาส เพื่ออพยพราษฎรที่มีฐานะยากจน และไม่มีที่ดินทำกินเป็นของตนเองจากท้องที่ต่าง ๆ เข้ามาประกอบอาชีพ เขตนิคมคลุมพื้นที่ ๒ อำเภอ คือ อำเภอสุคิรินและอำเภอจะแนะ เนื้อที่ประมาณ ๕๑๐,๐๐๐ ไร่ และได้ประกาศพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งนิคมสร้างตนเอง พัฒนาภาคใต้ จังหวัดนราธิวาส เมื่อวันที่ ๑๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๑๗ โดยมีประชากรที่อพยพมาจากที่ต่าง ๆ ได้แก่ อพยพมาจาก ภาคกลางและภาคอีสาน คือ จังหวัด นครราชสีมา บุรีรัมย์ สุรินทร์ และ พระนครศรีอยุธยา รัฐกลันตัน ,เขาศูนย์, เป็นสมาชิกโครงการพระราชดำริ,เป็นราษฎรเดิมในพื้นที่ และมาจากภาคใต้ทั่วไป


คำว่า “ สุคิริน ” เป็นนามพระตำหนักที่สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี ได้พระราชทานเมื่อครั้งเสด็จประทับแรมในพื้นที่นี้ เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๑๐ ซึ่งมีความหมายว่า “ พันธุ์ไม้อันเขียวชอุ่ม ” ซึ่งสอดคล้องกับสภาพภูมิประเทศที่เต็มไปด้วยภูเขา ป่าไม้ และพืชพันธ์ไม้นานาชนิด











เมื่อเราเริ่มออกเดินทางท่องเที่ยวไปในตัวอำเภอเล็กๆ แห่งนี้ สิ่งที่สัมผัสได้คือ สายลมเย็นอ่อนๆ ที่พัดผ่านทั้งเมือง นอกจากลมหนาวอ่อนแล้ว พื้นที่สาวไปเที่ยวคือ ต.ภูเขาทอง และต.โต๊ะโม๊ะแห่งนี้ มีสายน้ำเล็กๆ ไหลผ่านตลอดทาง ที่นี่เป็นต้นกำเนิดแม่น้ำสายบุรี และแม่น้ำสุไหงโกลก เส้นเลือดที่หล่อเลี้ยงไปยังหลายๆ พื้นที่


วันแรกที่เราไปเราตั้งต้นที่น้ำตกไอกาเปาะจากตอนเก่า จากนั้นพี่กอล์ฟก็เริ่มขับรถพาไปสาวไปที่ต่างๆ เริ่มจาก "สุดด้ามขวานทอง" เขตแดนไทย - มาเลเซียฝั่งสุคิิริน หรือเรียกว่า "จุดผ่อนปรน ฯ ไทย-มาเลเซีย"

จุดผ่อนปรนบ้านภูเขาทอง (ชายแดนไทย-มาเลเซีย สุดปลายด้ามขวาน) เป็นเขตชายแดนระหว่างอำเภอสุคิริน (ประเทศไทย) กับ อำเภอเยอลี (ประเทศมาเลเซีย) ที่ในอดีตเคยเปิดชายแดนให้พี่น้องจากประเทศไทยและพี่น้องจากประเทศมาเลเซียไปมาหาสู่กันได้ ก่อนที่จะได้ทำการปิดในภายหลัง และกำลังเจรจาที่จะขอเปิดเขตแดนอีกครั้งในอนาคต ซึ่งในตอนนี้ได้รับความชื่นชอบจากนักท่องเที่ยวทั้งไทยและมาเลเซียเป็นอย่างมาก

จุดผ่อนปรนบ้านภูเขาทอง (ชายแดนไทย-มาเลเซีย สุดปลายด้ามขวาน) ตั้งอยู่ที่ บ้านภูเขาทอง หมู่ที่ ๒ ตำบลภูเขาทอง อำเภอสุคิริน จังหวัดนราธิวาส







มีเรื่องขำตรงสัญญาณมือถือของสาวไวมาก แค่อยู่ตรงนี้ยังไม่เข้าเขตเลย ขึ้นโรมมิ่งทันที ยอม





แอบถ่ายฝั่งโน้น ผ่านลวดหนาม ดูเงียบดีจัง





มีแค่นี้เอง จุดถ่ายรูป ไปต่อกันค่ะ




จุดต่อไป เราจะไปเนินพิศวงกัน มาอวดรูประหว่างทางกัน







รั้วแถวนี้เค้าทำกับไม้ไผ่ สวยดี





วิวสวยมากกก





ตอนนี้เราถึง "เนินพิศวง" กันแล้วค่ะ





"เนินพิศวง" ตั้งอยู่ในเขตป่า ฮาลา - บาลา ซึ่งมีความอุมดมบูรณ์ของธรรมชาติสูง เป็นแหล่งอาหาร ที่พัก ของสัตว์ป่าหลายๆ ชนิด
เนินพิศวง มีความพิเศษที่แตกต่างจากสถานที่อื่น ๆ ก็คือ เมื่อเรามองด้วยสายตาเปล่าว่า ที่ตรงนี้เป็นทางลาดชัน แล้วลองวางสิ่งของลงไป ตามปกติแล้ว สิ่งของที่เราวางลงไปเมื่อสักครู่จะต้องไหลลงไป แต่...ที่เนินพิศวงแห่งนี้มีความมหัศจรรย์ หรือ ประหลาดเกิดขึ้น กล่าวคือ ทางลาดชันเมื่อสักครู่ที่เรามองเห็นด้วยสายตาเปล่า ความเป็นจริงแล้วมันเป็นทางลาดลง สิ่งของที่เราวางลงไปเมื่อสักครู่จะไหลย้อนขึ้นมาในทิศทางที่ตรงข้าม ซึ่งสร้างความตื่นตา ตื่นใจ ให้กับนักท่องเที่ยวที่เข้ามาเที่ยวชมสถานที่แห่งนี้เป็นจำนวนไม่น้อย
เนินพิศวง ตั้งอยู่ที่ บ้านภูเขาทอง หมู่ที่ ๒ ตำบลภูเขาทอง อำเภอสุคิริน จังหวัดนราธิวาส







มีป้ายอธิบายด้วย





ปัญหาคือ เราขึ้นรถทั้งคู่ เลยไม่รู้สึก ^^





สิ่งที่ประทับใจ เมื่อมาที่นี่คือเสียงกู่ร้องของนก สัตว์ หรีดหริ่งเรไรดังก้องป่า ประทับใจสุดๆ เลยค่ะ ใกล้ๆ มีป้าย "หน่วยพิทักษ์ป่า" ด้วย อุ่นใจแทนสัตว์ป่าเหล่านี้จริงๆ





ตอนนี้เราจะไปเที่ยวจุดสุดท้ายของบล็อกนี้ "ศาลเจ้าแม่โต๊ะโมะ" คือ แต่ไม่ใช่สุดท้ายของวันค่ะ เพราะเราไป วัดภูเขาทอง แต่รอบล็อกหน้านะคะ






ศาลเจ้าแม่โต๊ะโมะ

ศาลเจ้าแม่โต๊ะโมะนั้นในสมัยก่อนสงครามเอเชียบูรพา สงครามโลกคร้ังที่สองจะ
เกิดขึ้น บนดินแดนหุบเขาที่เรียกว่า เขาโต๊ะโมะ อ.สุคิริน จ.นราธิวาส ได้มีชาวอังกฤษกลุ่มหนึ่งได้สัมปทานเหมืองแร่โดยว่าจ้างให้กัปตันคิวเป็นหัวหน้างาน

กัปตันคิวเลื่อมใสศรัทธาใน"องค์เจ้าแม่มาจู่" อย่างมากก่อนที่จะมีการสำรวจขุดเหมืองแร่จะประทับร่างทรงเจ้าแม่ก่อนทุกคร้ังและเมื่อมีคนงานหรือชาวบ้านเจ็บไข้ได้ป่วยก็จะมีการประทับร่างทรงเพื่อบำบัดรักษาจนหาย กระทั่งครั้งหน่ึ่งเจ้าแม่ในร่างทรงบอกว่าบริเวณที่สำรวจห้ามขุด แต่คนงานไม่เชื่อจนทำให้คนงานถูกดินถล่มทับคนงานตายเป็นร้อย ๆ


เจ้าของสัมปทานเหมืองแร่ทองคำ จึงเลื่อมใสศรัทธา ได้ลงทุนให้กัปดันคิวไปเมืองจีนเพื่ออัญเชิญองค์จำลองของเจ้าแม่มาบูชาที่เขาโต๊ะโมะและสร้างศาลให้ประทับ

จากนั้นความอัศจรรย์ของเจ้าแม่ที่สามารถชี้แนะจนขุดพบแร่ทองคำบริสุทธิ์ทำให้เลื่องลือไม่รู้จบและได้ขนานนามเจ้าแม่ว่า“เจ้าแม่โต๊ะโมะ” และไม่นานกัปตันคิวก็ได้เสียชีวิตลง


ต่อมาได้เกิดสงครามเอเชียบูรพา สงครามโลกคร้ังที่สองผู้คนลี้ภัยไปคนละทิศคนละทางทำให้ศาลเจ้าแม่โต๊ะทิ้งร้างไว้เป็นเวลานาน จวบจนกระทั่งสงครามได้ยุติลง

หลังจากสงครามยุติ "กำนันฟ้า"ลูกชายกัปตันคิวได้ขึ้นไปยังเขาโต๊ะโมะอัญเชิญกระถางธูปลงไปไว้ที่หมู่บ้านเจ๊ะเห อำเภอแว้งเพื่อให้ชาวบ้านได้สักการะบูชา

ต่อมาผู้ใหญ่บ้านชื่อ"จุกไท่" ได้นำกระถางธูปไปไว้ที่บ้านสามแยกอำเภอแว้งและได้ทำองค์จำลองเจ้าแม่ขึ้นมาใหม่พร้อมทั้งจัดงานฉลองให้เจ้าแม่เป็นงานประเพณีทุกวันที่ ๒๓ เดือน ๓ ตามปฏิทินจีน ซ่ึงตรงกับวันเกิดของเจ้าแม่

จนกระทั่ง ครั้งหน่ึ้งเจ้าแม่ได้ประทับร่างทรงบอกว่า เมื่อจัดงานครบ ๕ ปี แล้ว
ให้นำองค์จำลองพร้อมกระถางธูปไปไว้ที่อำเภอสุไหงโก-ลกจนเป็นที่มาประเพณีสมโภชองค์เจ้าแม่โต๊ะโมะจวบจนปัจจุบัน


ศาลเจ้าแม่โต๊ะโมะ เป็นอีกหนึ่งสถานที่ท่องเที่ยวที่พี่น้องเชื่อสายจีนจากทุกสารทิศของประเทศไทยและประเทศมาเลเซียนิยมมาท่องเที่ยวและกราบไหว้ สักการะ และ ในทุกๆปีจะมีการจัดงานสมโภชศาลเจ้าแม่ ฯ ขึ้นเป็นประจำ เพราะที่อำเภอสุคิริน เป็นสถานที่เดิมที่ได้ก่อตั้งศาล ฯ
ศาลเจ้าแม่โต๊ะโมะ ตั้งอยู่ที่ บ้านโต๊ะโมะ หมู่ที่ ๓ ตำบลภูเขาทอง อำเภอสุคิริน จังหวัดนราธิวาส








จริงๆ ศาลที่เราไปเป็นศาลที่สองค่ะ ศาลเดิมตั้งอยู่บนเขาที่วัดโต๊ะโม๊ะ ตามตำนานที่อัญเชิญลงจากเขา ตรงนี้เป็นที่ๆ ๓ สาวเป็นเด็กสุไหงโกลก "งานเจ้าแม่" เป็นงานประจำปีอย่างเดียวที่เด็กๆ ที่สนุกสนานกันมาก ดังนั้นสิ่งที่เราใฝ่ฝันคือ การได้มาไหว้องค์เจ้าแม่ที่สุคิรินที่เอง






ศาลตั้งอยู่บนเขา





ด้านบนเป็นลานกว้าง จุดไหว้พระ






เราเข้ามาด้านในกันค่ะ วันนี้มีคนพอดี พี่เค้าเล่าว่าถ้าประตูปิด ศาลไม่ลงกลอนค่ะ ผลักเข้ามาได้เลย แล้วจะมีคนมาปิดซ้ำอีกที วันนี้สาวลืมพกแบงค์ย่อยมา พี่ที่ไหว้พระเลยให้ยืม เค้าจำเราได้ว่าลูกพ่อ เพราะเค้ามาสุไหงโกลกเหมือนกัน (แอบกว้างขวาง)






ช่วงไหว้ เราจะเริ่มจากไหว้ด้านนอกและมาไหว้เจ้าแม่ตรงกลาง และมาทางขวามือ





และซ้ายมือ ตามลำดับ





ปิดท้ายที่ด้านนนอก เผากระดาษ





หลับสบายแล้ว ได้มาไหว้เจ้าแม่โต๊ะโม๊ะ ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนกันค่ะ




ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก เว็บอำเภอสุคิริน

//ap-sukhirin.blogspot.com/2015/06/blog-post_11.html

และ ประวัติศาลเจ้าแม่โต๊ะจากวัฒนธรรมจังหวัดนราธิวาส






























 

Create Date : 02 พฤศจิกายน 2559
31 comments
Last Update : 2 พฤศจิกายน 2559 19:24:48 น.
Counter : 5529 Pageviews.

 

ได้ทราบความหมายดี ๆ ของสุคิรินแล้ว เขียวชอุ่มตามชื่อเลยค่ะ
แล้วก็อดคิดถึงสมเด็จย่าและในหลวงไม่ได้เลย

 

โดย: เนินน้ำ 2 พฤศจิกายน 2559 18:51:07 น.  

 

โหวต Travel Blog ครับน้องสาว

ดูเป็นเมืองที่เงียบสงบมากๆเลยนะครับ
น่าไปอยู่จัง

 

โดย: กะว่าก๋า 2 พฤศจิกายน 2559 19:04:10 น.  

 

สวัสดีค่ะ

ตามไปเที่ยวต่อ

เนินพิศวงเราเคยเจอทางภาคเหนือ จังหวัดอะไรจำไม่ได้ล่ะ

ก็หยุดรถเล่นกันพักหนึ่ง

เพิ่งรู้ว่าภาคใต้ก็มีกับเขาด้วย

เห็นสองข้างถนนเป็นป่าเขียวๆนี่รู้สึกดีใจและสดชื่นตามไปด้วยเลยค่ะ

คนทางใต้มีความเชื่อเร่ื่องร่างทรงกันเยอะนะคะ เจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยวก็อยู่ใต้ นี่เจ้าแม่โต๊ะโมะ

******************************

เขียนได้ดีมากเลยค่ะ>>>>> ขอบคุณค่ะ

 

โดย: เรียวรุ้ง 2 พฤศจิกายน 2559 19:16:09 น.  

 

สวัสดีครับน้องสาว
ภาพเปิดสวย ต้นไม้แลเขียวชอุ่มเย็นตาสวยมาก
เป็นอำเภอน่าไปเที่ยวชม ดูเป็นธรรมชาติ
เนินพิศวง ก็เป็นของแปลกหาชมยาก
ศาลเจ้าแม่โต๊ะโมะที่ท่องเที่ยวและกราบไหว้ สักการะขอพร
เพื่อความสุขความเจริญของชีวิตเรา
เป็นอำเภอหนึ่งที่น่าสนใจ เป็นอเมซิ่งท่องเที่ยวครับ

 

โดย: moresaw 2 พฤศจิกายน 2559 19:58:23 น.  

 

สุดด้ามขวานทองที่ อ.สุคิริน นราธิวาส นี่เอง
ธรรมชาติยังอุดมสมบูรณ์มากสมชื่อที่ได้รับพระราชทานมา

"เนินพิศวง" ก็คงคล้าย ๆ กับภาพลวงตานะคะ ... "ที่มองเห็นไม่ใช่สิ่งที่เป็น" แฮ่ ๆ

 

โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 2 พฤศจิกายน 2559 20:07:13 น.  

 

สุคิริน เป็นชื่อที่เพราะมาก ได้ยินชื่อนี้บ่อยจากข่าว
เพิ่งรู้ว่าสมเด็จย่าพระะราชทานาม
แถวนั้นร่มรื่นเขียวชอุมไปด้วยต้นไม้
เห็นแล้วอยากไปเที่ยวชมสักครั้ง


 

โดย: mambymam 2 พฤศจิกายน 2559 20:20:47 น.  

 


มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

มาตามเที่ยวด้วยคนครับ ภาคใต้ล่างสุดของประเทศไทยแบบนี้ผมไม่เคยไปเลยครับ และไม่รู้ว่าจะได้มีโอกาสไปไหมด้วย จริงๆ แล้วผมท่องเที่ยวไม่เก่งเลยครับ เอาแต่เที่ยวตามบล็อกเพื่อนๆ อย่างเดียวเลยครับ

เนินพิศวงแบบนี้ ผมจำได้ว่าที่เพชรบูรณ์ก็มีครับ รู้สึกว่าจะเป็นที่เขาค้อครับ สาเหตุก็เพราะว่ามันเป็นภาพลวงตาจากวิวทิวทัศน์ที่อยูโยรอบครับ ทำให้มองเห็นเมหือนว่ารถกำลังไหลขึ้นเนิน แต่จริงๆ แล้วมันเป็นช่วงลงเนินครับ

ชื่อสุคิรินนี้ผมก็ไม่เคยได้ยินเหมือนกันครับ

โหวตให้คุณสาวครับ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ




บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เจียวต้าย Literature Blog ดู Blog
sawkitty Travel Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


อิอิ

 

โดย: อาคุงกล่อง 2 พฤศจิกายน 2559 21:21:17 น.  

 

เพิ่งรู้ความหมายของ "สุคิริน" เพิ่งรู้ด้วยจ้ะ ว่าสมเด็จย่าพระราชทานนาม

วิวสวย เขียวไปหมด สดชื่นดีเนาะน้องสาว

ศาลเจ้าแม่โต๊ะโมะ เคยได้ยินแต่ชื่อ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
AppleWi Craft Blog ดู Blog
เนินน้ำ Food Blog ดู Blog
sawkitty Travel Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 2 พฤศจิกายน 2559 21:55:51 น.  

 

สวัสดี จ้ะ น้องสาว
ตามมาเที่ยว อ
สุคิริน ต่อจ้ะ ได้ประวัติความเป็นมาของ อ.นี้ ดีจัง เป็นมงคลด้วย เพราะเป็นชื่อพระราชทาน

ตามภาพที่ถ่ายมาให้ชม ดูสงบ น่าไปเที่ยว สำหรับคนชอบธรรมชาติเนาะ มีศาลเจ้าแม่โต๊ะโมะ ที่ชาวบ้านศรัทธาด้วย
โหวดหมวด ท่องเที่ยวจ้ะ

 

โดย: อาจารย์สุวิมล 2 พฤศจิกายน 2559 22:19:04 น.  

 

สัญญาณมือถือนี่เราต้องระวังจริงๆ ครับ ไม่งั้นค่าใช้จ่ายจะตามมาแบบน่ากลัวมาก

เนินพิศวง ตรงป้ายเค้าน่าจะทำให้ดีกว่านี้ ตอนแรกผมนึกว่ามีคนมือบอนไปเขียนเล่นซะอีก ดีแล้วล่ะครับที่ไม่รู้สึกอะไร

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 3 พฤศจิกายน 2559 0:05:39 น.  

 

ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันกัน

 

โดย: Kavanich96 3 พฤศจิกายน 2559 2:33:37 น.  

 


สวัสดียามเช้าครับน้องสาว

 

โดย: กะว่าก๋า 3 พฤศจิกายน 2559 6:08:55 น.  

 

sawkitty Photo Blog

ปัญหาคือ เราขึ้นรถทั้งคู่ เลยไม่รู้สึก ^^ ว่าจะถามเลยค่ะว่าเป็นยังไง แฮร่ๆ

 

โดย: kae+aoe 3 พฤศจิกายน 2559 8:49:25 น.  

 

เป็นเมืองที่พี่ไม่เคยไปเลย เขียวดีจัง

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
The Kop Civil Movie Blog ดู Blog
sawkitty Travel Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 3 พฤศจิกายน 2559 9:00:09 น.  

 

เส้นทางสวยมากค่ะ

 

โดย: sierra whiskey charlie 3 พฤศจิกายน 2559 10:40:59 น.  

 

ขอแปะโหวตไว้ก่อน ถ้ามีเวลาจะมาย้อนอ่านนะคะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
sawkitty Travel Blog

 

โดย: comicclubs 3 พฤศจิกายน 2559 14:44:13 น.  

 

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
sawkitty Travel Blog ดู Blog

ตามมาเที่ยวด้วยค่ะน้องสาว
เห็นแล้วรู้สึกขอบคุณจังที่นำภาพ
และความรู้มาแบ่งปัน เพราะคงหา
โอกาสที่ไปเที่ยวที่นี่เองยากเหมือนกันค่ะ

 

โดย: AppleWi 3 พฤศจิกายน 2559 15:09:03 น.  

 

สุคิรินชื่อเพราะจังเลยค่ะ

 

โดย: ALDI 3 พฤศจิกายน 2559 22:02:32 น.  

 

สวัสดียามดึกค่ะน้องสาว พี่กิ่งหลับไปแล้วตื่นมาเข้าบล็อกเพราะไม่มีเวลาเข้ามาเลยพบน้องสาวมาตามให้ไปเที่ยวหมู่บ้านสุคิรินด้วยกัน สวยจริงๆค่ะภาพสวยวิวสวยเขียวชอุ่มสมชื่อที่สมเด็จย่าท่านตั้งให้นะคะ พี่กิ่งดูบันไดหน้าศาลนึกว่าเป็นรูปพระยานาคแต่ทำไมหน้าตาแปลกๆค่ะ คงไม่ใช่พระยานาคนะคะและเนินพิศวงน่าแปลกจริงๆนะคะ

ขอบคุณประวัติความเป็นมาของเมืองนี้ทำให้มีความรู้เพิ่มมากขึ้นจ้า

หลับฝันดีนะคะ

 

โดย: กิ่งฟ้า 4 พฤศจิกายน 2559 1:28:23 น.  

 

เกาะไปกับคุณสาวด้วยคนค่ะ

 

โดย: Close To Heaven 4 พฤศจิกายน 2559 7:28:32 น.  

 

น่าไปทุกๆ ที่เลยนะคะ น่าสนใจคือเนินพิศวง อยากลองไปวางของดู น่าตื่นเต้น

 

โดย: comicclubs 5 พฤศจิกายน 2559 22:36:39 น.  

 

น่าไปจังค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต

sawkitty Travel Blog ดู Blog

 

โดย: newyorknurse 6 พฤศจิกายน 2559 2:17:38 น.  

 

ทิวทัศน์สวยงาม อากาศคงจะดีมากๆ น่าไปครับ
โหวต Travel Blog

 

โดย: Insignia_Museum 6 พฤศจิกายน 2559 17:12:43 น.  

 

sawkitty Travel Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

ภาพแบบนี้ ทำให้รู้ว่า สภาพอากาศ
ดี ชอบครับ ดูสบายตา น่าไปเที่ยว
ยิ่งเห็นสายน้ำไหล ด้วย..

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 7 พฤศจิกายน 2559 10:40:47 น.  

 

ตามคุณสาวมาชมวิวสุคิรินต่อครับ ภาพหายากที่ไม่รู้ชาตินี้จะได้แวะไปเยือนไหม มันอยู่ใต้ม้ากกกก
เนินพิศวง ดูยากอยู่แฮะ ยิ่งรู้ว่าจริงๆมันลาดลงถึงไปก็คงไม่ตื่นเต้นเท่าไหร่

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
The Kop Civil Movie Blog ดู Blog
คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog
อาคุงกล่อง Book Blog ดู Blog
sawkitty Travel Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

 

โดย: ชีริว 7 พฤศจิกายน 2559 22:01:54 น.  

 

ชอบชื่อสุคิรินจังค่ะ ได้ยินชื่อนี้มานาน
เพิ่งจะรู้ว่าสมเด็จพระบรมราชชนนีพระราชทานชื่อนี้
ขอบคุณมากที่แวะไปเยี่ยมกันนะคะ
ช่วงนี้งานยุ่งมากเลยดองบล็อกซะหลายวัน
อากาศเปลี่ยนบ่อย คุณสาวดูแลสุขภาพด้วย โหวตให้จ้า ^_^

 

โดย: haiku 7 พฤศจิกายน 2559 23:43:33 น.  

 

ห่างไกลและงดงามจริงๆค่ะ ชอบธรรมชาต

 

โดย: praewa cute 9 พฤศจิกายน 2559 12:13:51 น.  

 

ทำไมบรรยากาศออกไปแนวจีนอะ

 

โดย: ลุงแมว IP: 203.113.0.206 9 พฤศจิกายน 2559 13:57:49 น.  

 

พึ่งเคยได้ยินสุคิรินค่า
sawkitty Travel Blog ดู Blog

 

โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน 10 พฤศจิกายน 2559 8:38:56 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณน้องสาว..

เป็นธรรมชาติ น่าไปเที่ยวนะคะ

 

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 10 พฤศจิกายน 2559 18:17:24 น.  

 

เที่ยวไกลมั่กๆ ฮะ แต่ชอบครับไม่ค่อยมีคนนำเสนอ

 

โดย: ไอฟายน้อย (Ces ) 20 พฤศจิกายน 2559 20:48:30 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


sawkitty
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 36 คน [?]




เป็นคนรักแมวที่เป็นคนยะลา แต่มาทำงานตรัง ถ้าจะตามตัวให้แวะไปหาที่ห้องแมวพันทิบคะ


Friends' blogs
[Add sawkitty's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friends


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.