Bloggang.com : sirnifti : พันทิปกับชีวิต

พฤศจิกายน 2549

			1	2	3	4
5	6	7	8	9	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	29	30

18 พฤศจิกายน 2549

พันทิปกับชีวิต

พันทิปกับชีวิต

ผมเองก็.. อยู่ในวงการพันทิปมาเนิ่นนานแล้วเหมือนกัน
เข้าๆออกๆ ทำโน่นทำนี่ในนี้อยู่ได้หลายเวลา

น้องสาวผมก็เป็นผู้ติดตามพันทิปเหมือนกัน
ติดตามแต่ไม่แสดงออก เข้ามาอ่านเอาขำๆหรือไม่ก็โศกเศร้าร้องไห้กันไปเลย
วันหนึ่งมันก็ชวนผมมาอ่านเรื่องซีรี่ส์ที่อุบาทว์ เอ้ย อุบัติขึ้นในสวนลุม
ก็มีหลายเรื่องนะ แต่ไม่เอ่ยถึงดีกว่า
ผมก็บอกว่า ผมเคยอ่านบ้าง แต่ไม่ชอบอ่าน
ถ้าอยากอ่านนิยาย ผมชอบอ่านหนังสือมากกว่า

เคยมีคนใกล้ตัวผมถามเหมือนกันว่ามานั่งตอบคำถามในพันทิปทำไม
ไม่เห็นได้เรื่องได้ราว
ผมก็ไม่รู้จะตอบยังไงนะ เพราะถ้าให้เล่ามันก็เรื่องยาว
คือก่อนจะมาตอบปัญหาที่นี่ ผมต้องตอบให้เพื่อนฝูงคนโน้นคนนี้มากมายก่ายกอง
โดยเฉพาะปัญหาความรักเนี่ย เจอมาแทบทุกรูปแบบ
ดังนั้นเวลามาอ่านปัญหาในพันทิป แค่อ้าปากก็เห็นถึงรูตูดแล้ว
บางคนมาถึงก็.. ให้ผมด่าให้หน่อย อะไรก็ได้ด่ามันให้หายตาบอดตามัวซะที
เฮ้อ.. เจออย่างนี้ใครมันจะไปด่าลง
ผมเจอเด็ดๆมาเยอะครับ

ทีนี้เพื่อนมันเริ่มหมดไง ไม่ใช่สิ ปัญหามันต่างหาก
คือปัญหามันเริ่มหมด เริ่มแก่กันแล้วไง ประสบการณ์เริ่มมากขึ้น
รวมทั้งโดนผมด่าไปหลายดอก ก็เลยเลิกกินหญ้ากันไป
ตอนแรกๆก็โดนลากไปเขียนไดอารี่ เผยแพร่ความรู้กับปัญหาที่หมักหมาในหัว
มันก็โอเคหรอกนะ
แต่ว่าการเขียนไดอารี่มันเหนื่อย และต้องมีเวลา

ดังนั้นผมก็เลยเลือกที่จะมาตอบปัญหาในพันทิปด้วยดีกว่า
ก็เขียนไดอารี่ให้คนอ่าน(เสร่อมากๆ)อาทิตย์ละครั้งสองครั้ง
เวลาส่วนใหญ่ก็มาตอบปัญหาในนี้แหละ
ตอบแล้วได้อะไร
ก็ได้ตอบสนองความสอดรู้สอดเห็นที่แถวบ้านเรียกเสือใส่เกือกนั่นแหละครับ
555+
อีกอย่าง การเอาปัญหาคนอื่นมาขบคิดก็เป็นการเพิ่มรอยหยักในสมองเหมือนกัน
วันหนึ่งเราก็มีโอกาสเจอปัญหาอย่างเขาเหมือนกัน ใครจะไปรู้ อย่าประมาทดีกว่า
อีกอย่าง
ถ้าคำตอบของเราได้เป็นประโยชน์กับเขาบ้างก็คงดี
แม้บางครั้งเขาอาจจะโมโหกับคำตอบของผมบ้าง
ผมว่าก็ยังดีนะ อย่างน้อยเขาก็ไม่จมอยู่กับกองปัญหาเดิมๆ
แต่มามีปัญหากับการกวนส้นเท้าของผมแทน
555+ ก็ถือว่าแก้ปัญหาในอีกแบบหนึ่ง

ผมเข้าพันทิปมา... จุดประสงค์หลักๆก็คือการตอบคำถาม
ถ้าไม่ถาม ก็ไม่ค่อยสนใจ
เล่าอะไรยาวๆ ก็ไม่อยากอ่าน
มีอักษรย่อเยอะๆ ก็ขี้เกียจจำ
ทำโพลก็ไม่ให้ความร่วมมือ
ตั้งกระทู้อ่านไม่รู้เรื่องก็ด่าบ้างในบางอารมณ์
ไม่ได้รับจ้างใครมาตอบนะครับ
จะตอบอะไรยังไง ก็แล้วแต่ความรู้ในกะบาลกับอารมณ์ตอนนั้นด้วย
อ่านแล้วคิดและรู้สึกว่ามันโง่ ก็ต้องบอกว่ามันโง่ ไม่อยากทำร้ายมันด้วยการปิดบัง
ไม่อยากให้มันโง่ต่อไปเรื่อย คนเราไม่ฉลาดขึ้นหรอก ถ้าไม่ยอมรับว่าโง่
เคยมีคนถามว่า ถ้ามีพี่น้องหรือเพื่อนมาถามอย่างนี้จะตอบแบบนี้หรือเปล่า
คำตอบคือ ไม่รู้เหมือนกัน เพราะบางทีก็รุนแรงกว่านี้อีกนะครับ คือตายกันไปเลย
555+
บางทีก็ซอฟท์ โอ๋ๆบ้าง มันแล้วแต่ว่าบริบทที่มันเข้ามาทีแรกมันเป็นยังไง
ไม่มีมาตรฐาน มัลติแสตนดาร์ด ไม่มีความยุติธรรม บางทีไม่มีแก่นสาร
ใครไม่พอใจ ก็ด่าทอต่อว่าได้หลังไมค์ ใครชื่นชมยินดี ก็ไม่รังเกียจ
มนุษย์ก็เป็นอย่างนี้
ดีบ้างเลวบ้าง เป็นธรรมดา

Create Date : 18 พฤศจิกายน 2549

Last Update : 18 พฤศจิกายน 2549 14:03:33 น.

4 comments

Counter : 403 Pageviews.