อาลัย...อาวรณ์
กะว่าจะไม่เขียนละ...กะว่าจะเขียนอีกทีก็กลับไทยไปแล้ว.....แต่ก็อดไม่ได้
วันนี้จะว่าไปก็ไม่ได้ว่างซะเต็มที...ยังมีโน่นนี่ต้องทำอยู่เยอะแยะ...ของก็ยังเก็บไม่หมด...แต่ก็ยังอยากจะมานั่งฆ่าเวลา(ที่ไม่ได้ว่าง) ด้วยการมานั่งร้านกาแฟเจ้าประจำ ซะกาแฟหอมลงคอ ตามด้วยเค้กอร่อยๆ...เห้อความสุข.....นั่งไปพลางถอนใจว่าพล่ำคิดว่าความสุขกำลังจะหมดลงหรือเปล่า แต่คิดไป ผมอาจจะมีความสุขเหมือนกัน (หรือมากกว่า) ถ้าได้กลับบ้าน กลับไปทำงาน...กลับไปอยู่กับสังคมเดิม...ความรู้สึกของวันนี้อาจจะเป็นแค่ความรู้สึกใจหาย ที่จะต้องจาก...สี่ปีที่นี่มันก็รู้สึกคุ้นเคย กับเพื่อนพ้องน้องพี่ที่สนิท ร่วมทุกข์ ร่วมสุขกันมา....ความรู้สึกที่ว่า สิ่งที่เคยชินมาสี่ปีกำลังจะจากไป...ที่เหลือทิ้งไว้คือความทรงจำ...ความประทับใจ และความผูกพัน...อย่างกับว่ามันเป็นรางวัลของชีวิตอีกชิ้นหนึ่ง
ผมนั่งอยู่ร้านกาแฟร้านประจำ กำลังมองผู้คนที่เดินไปเดินมา มองพนักงานเสริฟ มองเค้ก(แล้วน้ำลายสอ)... เมื่อวันก่อน ก็นั่งร้านเดิม..โชคดีที่มาแต่หัววัน ก็ได้นั่งมุมเดิม มุมประจำ...แต่ที่แย่หน่อยก็คือ ฝนตก...ตกหนักซะด้วย ตกตลอดและไม่มีวี่แววว่าจะหยุด....แต่ในความเซ็ง ก็มานั่งคิดว่า เนี่ยแหล่ะนะอากาศอังกฤษ...ผู้คนก็เดินตากฝนกันขวักไขว่..บ้างก็ถือแซนวิชอยู่ในมือ ที่เค้าว่ากันว่ามันคือ...สุดยอดอาหารกลางวัน ที่จำใจต้องทานกัน เพราะว่าหาอะไรที่เลิศหรูอย่างบ้านเราได้ไม่มากนัก...นี่แหล่ะชิวิตคนแถวนี้...เอ๊ะ..มันก็เป็นชิวิตที่เราเคยเป็น เคยอยู่ ผมไม่ได้รู้สึกว่าวิถีชีวิตแบบนี้มันพิเศษอะไร...แต่ครั้งนี้กลับรู้สึกต่างไป...อาจจะเป็นเพราะเพิ่งสังเกตุ เพิ่งเห็นว่าความเคยชิน ที่เห็นอยู่บ่อยๆครั้ง เป็นเรื่องที่ต้องเก็บไว้ใยความทรงจำซะแล้ว...
อ่านถึงตรงนี้ ผมคิดว่าตัวเองอาลัยอาวรณ์.....ซึ่งมันก็จริง.....ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะรู้สึกอะไรมากกับที่นี่...แต่เพื่อนๆหลายคนก็บอกว่า แกเศร้าแน่อ๊อด อืม...ตอนนี้รู้สึกจริงๆ....อาจจะเป็นเพราะ 4 ปีที่นี่ให้อะไรผมเยอะมาก...
วันอังคารนี้ ผมได้ใช้บริการ ของสายการบินแห่งชาติ...สายการบินที่รักเราเท่าฟ้า...สายการบินเดียวกับที่พาผมมาเมื่อสี่ปีที่แล้ว....วันอังคารนี้ผมก็ได้ใช้บริการสายการบินนี้พาผมกลับบ้าน.... ถึงบ้านวันพุธ คงได้พักผ่อน สองสามวัน ก่อนไปเริ่มงานวันจันทร์ถัดไปครับ...ได้เวลาตอบแทนบุญคุณประเทศชาติซะที....และเนี่ย เพื่อประเทศชาติได้คนที่มีศาสตร์ครบถ้วน.
เอาหล่ะครับ...ผมอาจจะขี้เกียจเขียนอีก ก็เจอกันอีกทีที่ไทย...หรือผมอาจจะอยากเขียนขึ้นมาอีกวันไหนก่อนกลับ... ยังไงเอาไว้เจอกันใหม่ครับ...
สิงห์นครพิงค์
Create Date : 18 กันยายน 2552 |
|
36 comments |
Last Update : 18 กันยายน 2552 19:35:22 น. |
Counter : 1059 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: กาปุก IP: 110.164.25.107 18 กันยายน 2552 20:12:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: Prettymaew IP: 87.148.25.30 18 กันยายน 2552 21:31:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: พี่สุ่มสี่ IP: 192.0.2.104, 222.123.173.229 18 กันยายน 2552 23:58:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 19 กันยายน 2552 8:39:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: nuinuy IP: 10.75.2.71, 10.1.5.21, 58.137.129.220 22 กันยายน 2552 11:08:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: พี่เฮฮา (พี่เฮฮา ) 3 ตุลาคม 2552 1:52:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนึ่ง ลำพูน IP: 112.142.125.30 5 ตุลาคม 2552 17:47:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: Jookglue IP: 188.220.53.150 13 ตุลาคม 2552 23:29:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 14 ตุลาคม 2552 19:14:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: veerar 15 ตุลาคม 2552 0:33:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: Prettymaew IP: 87.147.204.147 15 ตุลาคม 2552 0:38:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: I_sabai 15 ตุลาคม 2552 6:41:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: กาป๋อง canx IP: 202.91.18.194 15 ตุลาคม 2552 11:01:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: หน่อยอิง 15 ตุลาคม 2552 12:26:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้าตุ้ย (amornsri ) 15 ตุลาคม 2552 16:08:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 15 ตุลาคม 2552 20:54:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: จอมมารดำ 15 ตุลาคม 2552 23:42:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: นายโหยหาฯ (โหยหาชนบท ) 20 ตุลาคม 2552 21:08:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: นายโหยหาฯ (โหยหาชนบท ) 21 ตุลาคม 2552 19:18:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: นายโหยหาฯ (โหยหาชนบท ) 23 ตุลาคม 2552 1:39:33 น. |
|
|
|
|
|
เก็บความทรงจำดี ๆ เอาไว้เมื่อวันหนึ่งเราต้องใช้ในยามคิดถึง
พูดแล้วทำให้คิดถึงบ้านเหมือนกัน
ยินดีที่รู้จักนะคะ ^^