วันที่มันห่างไกล.... สวัสดีครับเพื่อนๆ ช่วงนี้ผมเป็นคนหลังเขาอย่างชัดเจน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องหนัง... เห้อ... ต้องหัด update ซะมั้งแล้วสิเนี่ย... ตั้งแต่ก่อนกลับมาจากอังกฤษละ... หมายมั่นปั้นมือไว้เป็นอย่างดี ว่าจะต้องดูหนังเรื่องนี้ให้ได้ เรื่องที่ใครๆก็พูดถึง... รถไฟฟ้ามาหานะเธอ ไงครับ ก่อนกลับมา ผมได้ดูตัวอย่างหนังเรื่องนี้...มันน่าดูสุดๆไปเร้ยยย เวลาผ่านมาล่วงเลย จนหนังแทบจะออกจากโรงแล้ว...ผมเพิ่งได้มีโอกาสดู ยอมรับว่าหนังเรื่องนี้คงถูกใจวัยรุ่นเป็นแน่แท้....แต่กับตัวผม มันยังไงๆ อยู่นะ..หรือว่า ผมแก่แล้วหว่า.... ผมคาดหวังความสนุกสนาน ไว้ในระดับที่สูงกว่านี้ แล้วก็คาดหวังว่าจะได้ข้อคิดอะไรที่มากกว่านี้... แต่ก็เถอะนะ..ผิดหวังเล็กน้อย แต่ไม่ถึงกับเสียดายตังค์ที่จ่ายค่าหนังไป... เหมยลี่..สาวเชื่อสายจีน วัยใกล้เคียงกับผม... เห้อ.. ผมเข้าใจเรื่องเหงานะ แต่ผมดูหนังเรื่องนี้ ผมก็ไม่เห็นว่าเหมยลี่จะเหงาสักเท่าไหร่..มันยังไม่ได้อารมณ์เหงาสุดๆ... ผมว่าจุดที่ใครๆเค้าก็อาจจะคิดกันว่าเป็นจุด peak ของหนัง คือการที่บอกว่า เป็นแฟนกัน ก็ไม่ได้จำเป็นต้องอยู่ด้วยกัน..ความรัก ไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันตลอด... โอเคประเด็นนี้ เห็นจริง. สะกิดใจนิดๆ..แต่ไม่ถึงกับซื้อความรู้สึกผมได้..... เห้อ..บ่นอีกแล้วนะ สิงห์อ้วน.... ผมอาจจะแก่เกินไปหรือเปล่า กับหนังแบบนี้..... วันนี้ได้โอกาสดี...จะเรียกว่าโอกาสหรือเปล่า เพราะว่ามีรุ่นน้อง ฉุดกระชากลากถูไปดูหนังเรื่อง 2012 กัน...เอาหล่ะ ว่าจะลองไปดูซิว่าเป็นยังไง... ผมหวังจะได้รับความตื่นเต้น...เอ๊ะ จะว่าไป ไม่คาดหวังดีกว่ามั้ง..เผื่อจะได้ไม่ผิดหวัง กลับมาพูดกันอีกทีเรื่องระยะทาง กับความรัก... ผมเคยเป็นคนที่อยากจะพิสูจน์ครับว่า ระยะทางเป็นอุปสรรคของความรักจริงหรือเปล่า... ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว..ผมเจ๊บแทบแย่แหน่ะเมื่อสิ่งที่พยายามทำเพื่อพิสูจน์ ทฤษฏีที่ใครๆเค้าว่ากันว่า อยู่ไกลกัน ยังไงก็เลิก.. มันเป็นจริงขึ้นมา... แต่การที่เลิกกัน ไม่ได้แปลว่า เราหมดสิ้นความรักใช่ป่ะครับ... ความรักมันก็ยังส่งผ่านฟ้าไปเรื่อยๆ ตามที่มันเป็น.. ตอนนี้ผมหน่ะ โสด...เหมือนที่เขียนไว้นานมากแล้ว ว่าเพื่อนๆของผมชอบมาถามว่า “เห้ยอ้วน...ทำมายเมิงงงง ไม่มีแควน” ผมก็มีประโยคเด็ดของผม ที่เอาไว้แก้ตัวเสมอๆ ว่า “ไม่มีแฟน ก็ไม่เป็นไร..เพราะเรารู้ว่าเรารักใคร” ฮิ้วววววว พระเอกไหมหล่ะ แต่ความรักของผม ณ ปัจจุบัน..มันดีอยู่แล้ว ในความคิดผมนะ..ถึงแม้มันจะไม่ happy ending แต่ผมก็ดีใจที่มันเกิดขึ้น...ถึงแม้มันจะอยู่ไกล คนละทวีป แต่เราก็อยู่ใต้ฟ้าเดียวกัน...ความคิดถึงของผมส่งไป..เค้าจะได้รับหรือเปล่า ไม่แน่ใจครับ..แต่ที่แน่ๆ ผมส่งมันไปอยู่ตลอด ทั้งความรัก ความห่วงใย และความปรารถนาดี. ถึงผมจะพิสูจน์ไม่ได้ว่า ระยะทางไม่ใช่อุปสรรคของการมีสัมพันธภาพ...แต่ระยะทาง ไม่เป็นอุปสรรคต่อความรู้สึกรักแน่นอน รักษาสุขภาพกันถ้วนหน้าเหมือนเคยนะครับ รักและคิดถึง สิงห์นครพิงค์ Get this widget | Track details | eSnips Social DNA   Create Date : 12 พฤศจิกายน 2552 7 comments Last Update : 12 พฤศจิกายน 2552 17:02:22 น. Counter : 821 Pageviews. Share Tweet

เจิมครับ ยังไม่ได้อ่านเลย   โดย: นายโหยหาฯ (โหยหาชนบท ) 12 พฤศจิกายน 2552 16:56:07 น.

เจิมครับ อ่านแล้ว ยังไม่ได้ดูหนังเลย ปล. งง ว่าตกลง หนัง VS ความรัก เหงา เศร้า สุข โอ๊ย งง   โดย: นายโหยหาฯ (โหยหาชนบท ) 12 พฤศจิกายน 2552 17:00:11 น.

เฮียก็เป็นคน งงๆ แบบนี้แหล่ะ.. นี่ยังงงอยู่เลยเนี่ย มาเขียนบ้าอะไรไม่รู้   โดย: สิงห์นครพิงค์ 12 พฤศจิกายน 2552 17:03:13 น.

สวัสดีค่า เรื่องแรกคนดูส่วนหนึ่งไปดูเพราะดูเคนมังค๊ะ หุ หุ หุ จริงเลยนะ เรื่องทฤษฏีที่ว่า เห็นมาเยอะเหมือนกันค่ะ อ่านมาถึงประโยคช่วงท้ายๆ แล้วดูน่าสงสารจัง   โดย: merecat 13 พฤศจิกายน 2552 2:25:14 น.

หูย...อยากดูไปหมด.. เชียงของไม่มีโรงหนัง อ่ะ..   โดย: Little Knight 13 พฤศจิกายน 2552 16:18:42 น.

อยากดู..วุ้ยยยย   โดย: Little Knight 15 พฤศจิกายน 2552 21:29:10 น.

คอมเม้นท์ บน ไปดูมาแล้วครับ ได้ข่าวว่าแอบไปดูที่เมืองเชียงราย 5555   โดย: นายโหยหาฯ ไม่ ล๊อคอิน IP: 124.120.223.199 16 พฤศจิกายน 2552 8:00:57 น.