ม่ายล่ายหล่างจายยยยยย สวัสดีครับเพื่อนๆ สวัสดีครับญาติสนิท มิตรสหายทุกผู้ทุกท่าน.... ประโยคเดิมเริ่มเปิดบล๊อกคือ....เซ็งโว้ยยยยยยยย วันนี้เป็นอีกวันที่ ม่ายล่ายหล่างจาย จริงๆ...เซ็งป๊าดดดดด... งึดงึดงึด... เสาร์ อันแสนจะน่านอน กับการที่พระพิรุณโปรยปรายทักทายชาวโลก ตั้งแต่เมื่อวาน..หลายพื้นที่ในอังกฤษตอนเหนือ ตอนนี้กำลังประสบกับเคราะห์กรรม น้ำท่วม...จะว่าไป มันก็ท่วมกันอยู่หลายประเทศเหมือนกัน..สงสารคนที่เค้าเจอกับชะตากรรมแย่ๆแบบนี้..ขอให้เหตุการณ์อันเลวร้ายผ่านไปเร็ว....หือๆ ว่ามานี่อย่างกะพระเอกแสนดี..ผู้พิทักษ์ในสังคมและโลกเล็กๆใบนี้งดงาม... ความดีงามมิส่งผลแต่อย่างใด..วันนี้ผมเองก็ต้องตื่นแต่เช้า แหวกม่านพระพิรุณที่ตกกระหน่ำลงมา เพื่อมาทำแลป.....วันนี้มันทำไมช่างเงียบเชียบซะเหลือเกิน..ชักเอะใจ แต่ก็ช่างเถอะ สงสัยคนอื่นๆเค้าก็คงลุ่มหลงความสบายยามซุกกายในผ้าห่ม ในวันฝนตก..มีแต่ผมเองเท่านั้นแหล่ะ ที่ไฮเปอร์ (ใช่จะอยากนะ แต่จำเป็น)... วันนี้มีภาระกิจสำมะคัญ ต้องจัดการให้เสร็จ...วันนี้ต้องทดลองกับหัวใจน้องหนู 2 ตัว (ตัวละ 3 ชั่วโมง) แล้ววางแผนว่าพรุ่งนี้วันอาทิตย์ ก็จะทำอีก 2 จะว่าไป ก็ชิวๆ นะ ทำวันละ 2 ตัว ก็ประมาณ 6-7 ชั่วโมง กำลังสบาย... ไปถึงแลปจัดแจงเตรียมเครื่องมือ เตรียมสารเคมี เตรียมทุกอย่างพร้อม..ลงมีดแล้ว ตัดหัวใจเอามาแล้ว..พอแขวนหลอดเลือดกับเครื่องมือเสร็จ...ทุกอย่างเป็นไปด้วยความราบรื่น...กำลังจะสอดลวดนำไฟฟ้าเข้าไป เพื่อกระตุ้นให้หัวใจเต้น 580 ครั้งต่อนาที (ตามที่เคยเล่าตอนก่อนๆ)...พอเริ่มกระตุ้นหัวใจเสร็จ ทุกอย่าง Perfect มากๆ...ประดุจเทพบุตรมือทอง กำลังทำการทดลองก็ไม่ปาน..ทันใดนั้น..ทุกอย่างในห้องก็ดับวูบ ไฟทุกดวง เครื่องมือทุกชิ้น ดับ ความเงียบและมึดเข้ามาเยือน...นี่ผีหลอกตูหรือเปล่าฟ่ะ.....พอตั้งสติ สักแป๊ป...ก็วิ่งออกไปนอกห้อง แล้วเดินไปที่หน้าภาควิชา...เห็นช่างกลุ่มหนึ่ง ประมาณ 5-6 คน กำลังสาละวน ทำอะไรสักอย่าง...ผมเลยเข้าไปถาม กะจะไปต่อว่าซะหน่อยว่ามาทำอะไร ไฟดับ แลปผมเจ๊งหมด.....ก่อนจะหน้าแหกเพราะความไม่รู้ ก็ได้รำลึกว่า เค้าส่งอีเมลล์บอกกันแล้วว่าวันเสาร์ จะมีช่างมาซ่อมงาน และจำเป็นต้องตัดไฟบางส่วนของห้องแลป...ผมก็เลยเซ็งมากขึ้น..ถามไปถามมา ทราบว่ากว่าจะเสร็จก็คงประมาณ 2 ทุ่ม...งานนี้ก็ลาหล่ะครับ... เป็นอันว่า ไอ้ที่ทุกอย่างดีมาแต่แรก ก็เจ๊งไม่เป็นท่าไปแล้ว....1 ชีวิตของหนูน้อย ได้สังเวยความงี่เง่าของผมไปแล้ว โดยไม่ได้ผลการทดลองอะไรเลย....เซ็ง ตามระเบียบ สิงห์นครพิงค์... ยามใดเซ็ง ยามนั้นต้องเดินเข้าร้านตัดผม.....ก็ผมมันเริ่มยาวแล้วด้วยหล่ะ...ผมก็เลือกจะเดินเข้าร้านตัดผมใกล้ๆโรงพยาบาล...สั่งนักสั่งหนา ไม่เอาสั้น..กะจะไว้ยาวแบบดูดีมีสไตล์ ให้ดูหล่อกะเค้าบ้าง...ถอดแว่นตาคู่กายวางไว้ระหว่างตัด เพราะช่างเค้าจะตัดไม่สะดวก..ไอ้เราก็ถ้าถอดแว่นก็จะเวียนหัว ก็เลยหลับตาตลอด..จนกระทั้งเสร็จเรียบร้อย ลืมแต จับแว่นมาใส่เข้าที่.... โอ้ววววววววววว พระเจ้าช่วยกล้วยทับสลับสี (อันนี้ลอกเลียนแบบรุ่นน้องมาอีกที เวลามันอุทาน).... ไหงไม่เหมือนที่สั่งไว้อะ....ด้านข้างสั้นมากๆ..ด้านบนยาว แถมเป็นรังนกกระจอก...อารมณ์บูดเริ่มมาแล้วครับ...มาคุหล่ะพี่น้อง....ช่างก็บอกว่าเดี๋ยวใส่ Wax แล้วก็จะหล่อขึ้น..เอ้า...เอาฟ่ะ ยังไงก็ได้...พอใส่ wax แล้วเท่านั้นหล่ะ..รู้เลยว่า....นี่กูมันญาตินกกระจอกใช่ไหม....ก๊ากกกกกก น้ำโหเริ่มมา...แต่คนเค้ารอเยอะ..เราก็เอาวะ เลยตามเลย...เซ็ง.....ผมว่า เขียนพิมพ์ไป ไม่ได้อารมณ์นะ...เอาวีดีโอบล๊อกผมมาลงดีกว่า...ลองดูนะครับ... อืม วันนี้ยังพอมีเรื่องดีๆหน่อย...ตอนเย็นไปทานข้าวกับเพื่อนและรุ่นน้องที่ร้านอาหารเหนือ...เหนือแต๊ๆ..ลำขนาด....ร้านนี้ยกนิ้วให้ในความอร่อย....สุดยอดแล้วหล่ะ..ผมว่าในลอนดอน ร้านนี้เป็นร้านเดียวเลยที่ทำอาหารเหนือ ได้เหนือแต๊ๆ..เมืองขนาดเน่อปี้น้อง เอาหล่ะครับ..มาบ่น มาเล่ากันพอหอมปากหอมคอ..รักษาสุขภาพกันด้วย..บ้านเมืองเรากำลังวุ่นวาย คนทางนี้ไม่ได้เมินเฉย ละเลยไม่ใส่ใจ..คนทางนี้ก็ห่วงใยตลอดเวลา..อยากให้เรารักกันมากขึ้นครับ.. คนไทยเรารักกันนะครับ รักและคิดถึง สิงห์นครพิงค์   Create Date : 07 กันยายน 2551 1 comments Last Update : 7 กันยายน 2551 6:15:55 น. Counter : 743 Pageviews. Share Tweet

หวัดดีครับอ้ายอ๊อด ดูคลิปไปตวย หุหุหุ พระเจ้ากล้วยทับสลับสี เมืองไทยก่ยังวุ่นวายต่อไปครับอ้าย ฮักษาสุขภาพตวยเน้ออ้ายอ๊อด   โดย: ก๋าคุง (กะว่าก๋า ) 7 กันยายน 2551 7:34:53 น.