แลกด้วย 3 ปีแห่งความพยายาม สวัสดีครับเพื่อนๆ หากใครสักคนถามว่า จะทนไหวไหมที่จะต้องใช้เวลา 3 ปี ทำอะไรซ้ำๆซากๆ และจมอยู่แต่เรื่องที่ดูเหมือนว่าจะมีเพียงคนส่วนน้อยเข้าใจ... ผมเองก็เริ่มต้นคิดว่า ไหวสิ ต้องไหว เพราะอยากได้มันมาจริงๆ...และก็ต้องมากลับคำตอนวิ่งมาถึงกลางๆทางว่า "ตูไม่ไหวแล้วโว้ย..เหนื่อยโคตรๆ" และอีกครั้งมาถึงตอนนี้...ตอนที่ดูเหมือนว่าใกล้สุดทางที่เดินมาตลอดระยะเวลา 3 ปี..และตะหนักได้ว่า จริงๆแล้ว เราก็ทำได้เช่นกัน.. ผมมาเรียนที่นี่ ตอนนี้เข้าปีที่สี่แล้วครับ...เมื่อไม่กี่วันมานี้เอง วิทยานิพนธ์ ที่คิดว่าคงจะเป็นเล่มสุดท้ายของชีวิตนี้ก็เสร็จลง...ถึงแม้ว่า หนทางต่อจากนี้ ก็อาจจะต้องเจอความยากลำบากอีกหน่อย เพราะต้องทบทวนตำรับตำรา อ่านหนังสือเตรียมตัวสอบ.. แต่นั่นมันก็ดูไม่ได้ทำให้ท้อแท้ใจ..เมื่อผมได้วิทยานิพนธ์มากอดไว้ข้างๆตัว ตามปกติแล้ว พอเรียนครบสามปี และงานวิจัยตามหัวข้อวิทยานิพนธ์ที่ทำอยู่บรรลุตามเป้าหมาย..เราก็ต้องมานั่งเรียบเรียงเขียนงานที่เราทำให้มันออกมาเป็นรูปเล่ม เพื่อเป็นการเผยแพร่การศึกษา.. การเขียนเล่มก็เป็นการรวบรวมปัญหาที่เราตั้งคำถามไว้ วิธีการได้มาซึ่งคำตอบ และผลที่ได้จากการศึกษาค้นคว้า ตามวิธีการที่ว่าไว้...และสรุป ใจความว่า ได้อะไร ไม่ได้อะไร ดีหรือไม่ดียังไง ควรทำอะไรต่อ หรือควรหันหัวเรือไปด้านไหน...อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับคนเขียนจะพินิจวิเคราะห์งานของตัวเองยังไงครับ เมื่อวันศุกร์ที่แล้ว ผมก็เอาวิทยานิพนธ์ที่พิมพ์ออกมาทั้งหมด 3 เล่มไปเย็บปก เข้าเล่ม เพื่อจะเอาไปส่งให้มหาวิทยาลัย แล้วทางมหาวิทยาลัยก็จะส่งต่อไปให้กรรมการสอบของผม 2 ท่าน..ซึ่งพอรู้ตัวแล้วหล่ะว่าเป็นใคร... หลังจากที่กรรมการได้วิทยานิพนธ์ ก็คงต้องใช้เวลาอ่านซะหน่อย ไม่ต่ำกว่าหนึ่งเดือน เราถึงจะนัดวัน ทำการสอบปากเปล่ากันได้ครับ ครั้งแรกที่เห็นตัวเล่มที่เย็บปก เข้าเล่มเรียบร้อยแล้ว..รู้สึกตื้นตันมาก มันบอกไม่ถูก...ไม่ถึงกลับว่าน้ำตาไหล แต่มันก็คลอที่เบ้าตาครับ... และที่สำคัญที่สุด..มันหายเหนื่อยอย่างบอกไม่ถูก... ลองมาดูกันครับ..ขออวดนิดนึงเถอะ ตามประสาคนขี้เห่อ ทั้งหมดก็ 307 หน้า 57,700 คำครับ...เอาไว้เผื่อใครอยากเอาไปแทงหวยนะ. แว๊ปเปิดมาดูด้านในซะหน่อย จะได้เห็นว่าเป็นเรื่องอะไร ใครทำ สามปีแห่งความอดทนและพยายามของผม ดูเหมือนจะเป็นรูปเป็นร่าง และเข้าใกล้ความจริงขึ้นมาแล้วครับ...และยิ่งไปกว่านั้น เวลาที่จะได้กลับบ้าน ก็ใกล้เข้ามาแล้วด้วยเช่นกัน เอาหล่ะครับ..คงต้องเตรียมการ สำหรับงานใหญ่ นั่นคือการสอบที่จะมาถึง..แล้วคงจะได้เข้ามาอ่าน มาเขียน มาเจอเพื่อนๆอีกแน่นอน...ตอนนี้ขอทำหน้าที่ให้ดีที่สุดก่อนครับ รักษาสุขภาพกันด้วยครับ รักและคิดถึง สิงห์นครพิงค์   Create Date : 08 เมษายน 2552 21 comments Last Update : 8 เมษายน 2552 0:59:43 น. Counter : 921 Pageviews. Share Tweet

ดีใจด้วยนะครับ รู้สึกมีความสุขแทน แต่ก็คงไม่เข้าใจจนกระทั่งเรามีวันนั้นบ้าง :)   โดย: คนจนตรอก IP: 131.111.195.8 8 เมษายน 2552 2:30:20 น.

Congratulation for your thesis and chok dee jao   โดย: Kon Chiang Mai IP: 85.145.112.152 8 เมษายน 2552 2:57:35 น.

ขอแสดงความยินดีโตยเน้อเจ้าอ้ายอ๊อด.. น่าปลื้มใจ๋แต้ ๆ กั๋บว่าที่ด๊อกเตอร์คนใหม่..^_^ .. อ้ายอ๊อดฮักษาสุขภาพและสู้ ๆ ต่อไปเน้อเจ้า..   โดย: Prettymaew IP: 217.231.206.253 8 เมษายน 2552 3:16:40 น.

แวะมาทักทายค่ะ ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ น้องๆที่เรียนอยู่ที่ยูนี้มีแต่คนเก่งๆทั้งนั้นเลยค่ะ   โดย: CrackyDong 8 เมษายน 2552 3:22:51 น.

ดีใจด้วยนะค่ะ   โดย: ปูเป้ (Suphasateankul ) 8 เมษายน 2552 6:09:52 น.

Congratulations ใกล้เป็น DOG เอ้ย Doc... เข้าไปทุกทีเเล้วเพื่อนเรา   โดย: E5 IP: 158.108.26.25 8 เมษายน 2552 15:15:36 น.

จขบ. กะรักษาสุขภาพด้วยเหมือนกันเน้   โดย: ถุงก๊อปแก๊ป 8 เมษายน 2552 18:03:35 น.

ดีใจด้วยนะคะ ขอให้การสอบสำเร็จผ่านไปด้วยดีค่ะ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรให้สอบติดค่ะ ระบบปีหน้าน่างงกว่านี้อีกค่ะ อิอิ ก็เป็นหน้าที่ของน้องๆล่ะนะคะที่จะติดตามข่าวสาร เพราะหนูเป็นปีสุดท้ายที่ใช่ระบบ โอเน็ต เอเน็ต เหอๆ   โดย: yellowducky 8 เมษายน 2552 21:55:50 น.

ยินดีด้วยจ้า และก็ขอเป็นกำลังใจให้ต่อไปด้วยน๊า   โดย: Picike 10 เมษายน 2552 4:05:43 น.

เห็นแล้วดีใจด้วยวะ.. เราเรียนไม่สูงขนาดอ๊อดอ่ะ.. แต่ครั้งหนึ่งในชีวิตเราก็ได้ไปยืนรับใบปริญญา.. เราก็รู้สึกตื้นตัน..แบบว่าโครตดีใจ รู้ทั้งรู้ว่า..ใบนี้มันไม่ได้มีวามหมายอะไรมากมาย.. แต่มันเป็นเครื่องแสดงว่าหากเราพยายาม..เราก็สามารถทำได้เช่นกัน.. ที่สำคัญคนที่เค้าตั้งความหวังกับเรา..พ่อแม่พี่น้อง..เค้ามองดูเราด้วยสายตาชื่นชม เราเข้าไปกอดแม่..ว่าเราทำได้แล้ว..ทำได้ดีที่สุดด้วย.. อะไรท่ีดีที่สุดของสี่ปีเราเอามาให้พ่อกับแม่ได้แล้ว... ยินดีด้วยอีกทีด้วยนะอ๊อด..เที่ยวให้สนุกนะ..   โดย: Little Knight 11 เมษายน 2552 8:13:51 น.

ศึกษารายละเอียดในเว็บไซด์นี้ อาจเปลี่ยนชีวิตคุณได้ //www.i-amagel.com/leader.php?id=salakchit   โดย: pjpaphs 11 เมษายน 2552 14:00:40 น.

- หวัดดียามบ่ายจ้า - ช่วงนี้อยากให้คนไทย ร้องเพลงชาติให้ดังที่สุดเลยครับ   โดย: พี่รี่+ต๊อก 13 เมษายน 2552 15:26:25 น.

สวัสดียามเช้าครับอ้ายอ็อด ดูข่าวแล้วใคร่หุยใคร่เหิดครับ   โดย: กะว่าก๋า 14 เมษายน 2552 7:35:21 น.

โดย: พี่รี่+ต๊อก 15 เมษายน 2552 14:18:02 น.

สู้สู้นะน้อง...ขอให้ผ่านฉลุยจะได้ปิ๊กบ้านเวยๆ   โดย: พี่รี่เอง (พี่รี่+ต๊อก ) 15 เมษายน 2552 21:55:09 น.

จะกลับบ้านค่ะ บ้านอยู่อัมส์ เปิดคอม แวะ อ่านเรื่อยเปื่อย มาเจอ ข่าวดีของคุณ ก็เลย แวะ มาแสดงความยินดี ความสำเร็จ ที่มาจาก สติ ปัญญา วิริยะ พากเพียร น่าภูมิใจค่ะ เมืองไทย จะมีคน อีกหนึ่ง ไปเพิ่มพูน งอกงาม ในฟากของความรู้ แสดงความยินดี ทั้งส่วนตัวคุณ และ ส่วนของสังคมไทย นะคะ   โดย: แม่ซานเดอร์ IP: 87.127.116.91 17 เมษายน 2552 23:52:41 น.

Congratulation na เห็นรูปเล่มแล้วดีใจจริงๆ อีกนิดเดียว นายทำได้อยู่แล้ว สู้ สู้ อีกไม่นานก็ได้กลับบ้านแล้ว   โดย: tweety girl 18 เมษายน 2552 11:59:29 น.

หายไปนานเลยนะท่านพี่   โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง 19 เมษายน 2552 1:11:54 น.

จบแล้วกลับบ้านด่วน.. ที่บ้านรอคนไปเที่ยวด้วย..อิอิ มีความสุขมากๆนะอ๊อด... Yo !!! Morning   โดย: Little Knight 21 เมษายน 2552 7:13:45 น.

โอ้ thesis หนาเอาการอยู่นะ นอกจากจะพูดอังกฤษสำเนียงลอนด๊อนลอนดอนเก่งแล้ว ยังเขียนเก่งอีกเนอะ จบแล้วก็ว่างแล้วดิ มาช่วยพี่แปงเขียน thesis หน่อยนะ เพิ่งเขียนได้ 4 หน้าเอง พระเจ้าช่วยยยย   โดย: แม่น้องนีร IP: 85.176.112.2 29 มิถุนายน 2552 3:06:04 น.

อยากมีเล่มน้ำเงินแบบพี่อ๊อดบ้าง   โดย: จุ่น IP: 149.166.54.216 11 กันยายน 2552 19:53:36 น.