Bloggang.com : ตาโตแก้มบุ๋มจัง : ความรัก ณ วันที่ 1 ส.ค. 53

ความรัก ณ วันที่ 1 ส.ค. 53

เมื่อคืนตาตี่บอกว่าเราอย่าร้องไห้...เดี๋ยวตาโตก็เจอคนที่ดีๆ เค้าคนนั้นอาจจะดีกว่าตาตี่ก็ได้ ลองเปิดใจดูสิครับ..... ย้ำอีกแล้ว น้ำตาเราก็ไหลอ่ะดิ ย้ำอยู่นั่น.....

วันนี้ตื่นมาก็หุงข้าวให้ตาตี่..... ปวดท้องอ่ะลุกไม่ขึ้น ไม่ได้เตรียมอาหารเช้าให้ตาตี่เพราะธรรมดาตาตี่จะซื้อกับข้าวเข้ามาเพื่อไว้กินเช้ากะกลางวัน..... วันนี้ไม่เจอกันเลยตั้งแต่เช้าถึง 11 โมง

ลุกมาเตรียมอาหารกลางวันให้ตาตี่......

วันนี้อยู่คนเดียวฟุ้งซ่านอีกแล้ว ฟังเพลงเศร้าๆ แล้วก็นั่งร้องไห้อีกเหมือนเดิม ร้องไห้จนน้ำตาจะหมดตัวแล้วมั่งเนี่ยเรา....

ตอนกลางวันหลานสาวของตาตี่เดินเอากล้วยบวชชีมาให้ถุงใหญ่เลยล่ะ บอกว่าแ่ม่ของตาตี่ให้เอามาให้... เราจัดการแกะใส่กล่องเก็บเข้าตู้เย็น รอไว้ช่วงบ่ายเผื่อตาตี่หิวกลับมาจะได้กิน... นั่นไงกล้วยบวชชีหมดแล้วตาตี่จัดการเรียบร้อย เราได้กินไป 5-6 ชิ้น หวานเกินไป ไม่ค่อยชอบ...

บ่าย 3 โมงครึ่ง รู้สึกอยากบอกรักตาตี่อ่ะ ไม่รู้จะทำไง ฟังเพลงแล้วมันเศร้าจริงๆ นะ โทรไปบอกตาตี่ว่า "ตาตี่รัก ตาโตรักตาตี่นะครับ" จะวางสายแล้วล่ะ ตาตี่ตอบกลับมาว่า "ครับ ไม่ต้องร้องไห้ จะร้องไห้ทำไมอีก หยุดร้องได้แล้ว เดี๋ยวตาตี่ก็กลับบ้านแล้ว เดี๋ยวกลับไปบ้านให้หอมแก้มนะ เอามั้ย".....

ตาตี่กลับมาแล้ว เรานอนฟังเพลงอยู่ ตาตี่มานั่งใกล้ๆ จับมือเราบอกว่าไม่ต้องร้องไห้นะ เราก็เลยเอาหูฟังไปใส่หูให้ตาตี่ฟังเพลง "ไม่เป็นอะไร" ของปราโมทย์ วันนี้เรานั่งฟัง นอนฟังเพลงนี้ไปเป็นพันรอบแล้วมั่ง ....ก็ไม่เป็นอะไร ฉันเข้าใจเธอดี ที่เธอเลือกเขาเพราะเธอคงมีเหตุผล หากว่าคนนั้นจะสามารถทำให้ใจเธอสุขล้น ฉันยินดีจะถอยมาเอง....

ตาตี่บอกว่าจะฟังทำไมฟังแล้วก็เศร้า ฟังแล้วก็ร้องไห้ .....ไม่ต้องร้องไห้นะ....

ป๊ะไปอาบน้ำกัน อาบน้ำให้ตาตี่หน่อยได้มั้ยครับ.....

ระหว่างอาบน้ำตาตี่ถามว่าตั้งแต่เมื่อวานกินข้าวหรือยัง เราตอบไปว่ายัง แต่เมื่อวานก็กินขนมเค้กจิ๋วไป 3 ชิ้นนะ แต่ชิ้นมันก็เล็กจริงๆ นะ เล็กมากมาย แล้ววันนี้ข้าวไปหรือยัง ตาตี่ถาม เราตอบไปว่ายัง แต่ก็กินกล้วยบวชชีไปแล้วไง พอแล้วล่ะ

อาบน้ำเสร็จเราถามตาตี่ว่า จะกินข้าวเย็นหรือเปล่า ตาตี่บอกว่าไปซื้อข้าวกล่องมากินก็ได้ไม่รู้ว่าจะกินอะไรดี เราก็เลยขี่มอเตอร์ไซค์ไปซื้อข้าวกล่องร้านใกล้ๆ บ้าน ล่ะก็เลยไปตลาดซื้อไข่.... ตอนขากลับจากตลาดเจอตาตี่ตรงหน้าบ้านแม่ตาตี่ เห็นตาตี่เอาโทรศัพท์บ้านไปด้วยแฮ่ะ เอาไปทำไร สงสัยโทรศัพท์บ้านของแม่ตาตี่จะเสียล่ะมั้ง

ระหว่างนั่งกินข้าวเย็น ตาตี่ถามว่าโทรศัพท์บ้านยกหูแล้วมันไม่มีสัญญาณ สงสัยจะสายขาดล่ะมั้ง โทรไปแจ้งเค้าให้หน่อยได้มั้ย เบอร์ ..... แล้วเราก็ตอบเบอร์ไป ตาตี่เบอร์ยังจำได้เหรอเบอร์บ้านแม่เค้าอ่ะ เค้ายังจำไม่ได้เลย เราบอกว่าจำได้สิ ไม่ทำจะจำไม่ได้ล่ะ ตาตี่มองหน้า...

วันนี้ตาตี่ก็อ่อนโยนกับเรานะ คงเป็นเพราะเมื่อวานเห็นครอบครับของเรามีปัญหากระมั้ง พอดีแม่ของเรามีปัญหามาให้เราคิด แล้วตาตี่เค้าก็ได้ยินเราคุยโทรศัพท์กับแม่ ..... เค้าคงแค่ไม่ให้เราร้องไห้เรื่องปัญหาของแม่แหละ คงไม่ได้ปลอบใจไม่ให้ร้องไห้เรื่องปัญหาความรักระหว่างเรากับตาตี่....

จะไม่ให้ร้องไห้ได้อย่างไร ก็ตาตี่บอกว่าไม่รักเราแล้ว ก็ตาตี่บอกว่าไม่อยากจะใช้ชีวิตคู่กับเราอีกแล้ว และ เฉยชากับเราซะขนาดนี้ เป็นใครๆ จะไม่ร้องไห้ล่ะ อยู่ดีๆ สามีก็บอกเลิก แล้วก็โทรคุยกับแฟนเก่าแบบหวานชื่น ออกนอกหน้านอกตา.... เป็นเธอๆ จะร้องไห้หรือเปล่า เป็นเธอๆ จะโทรไปว่าหล่อนคนนั้นหรือเปล่า เป็นเธอๆ จะทำอย่างไรล่ะตาตี่...

รักตาตี่ครับ....

Create Date : 01 สิงหาคม 2553

Last Update : 2 สิงหาคม 2553 9:59:01 น.

6 comments

Counter : 545 Pageviews.

สวัสดีค่ะ บล็อคน่ารักจัง ^ ^

ความรักนอกจากจะเกิดจากความรู้สึกทางใจแล้ว ยังต้องอาศัยการปรุงแต่งภายนอกประกอบด้วยนะคะ

การยืดหยุ่นผ่อนปรนจะช่วยทะนุถนอมความรักให้ยืนยาว

ขอเป็นกำลังใจให้ จขบ ค่ะ