|
|
ความรัก ณ วันที่ 16 มิ.ย. 53
วันนี้เธอเอ็มมาหาตอนเช้า เธอถามว่าวันนี้จะเลิกงานกี่โมง มีธุระสำคัญจะคุยด้วย เราก็ตอบไปว่าถ้าเธอมีธุระสำคัญเราก็จะรีบกลับ เพราะเราก็ท้องเสียอยู่ด้วย..... เธอบอกว่างั้นเดี๋ยวเธอมารับตอนกลางวันจะพาไปหาหมอ....
พอขึ้นรถเธอถามเราว่าไปกินข้าวก่อน หรือไปหาหมอก่อน..... เราบอกว่าขอไปหาหมอก่อนดีกว่า รู้สึกอาการไม่ค่อยจะดีหนัก...
เธอเอื้อมมือมากุมมือเราเอาไปจูบ พร้อมๆ กับถามเราว่าเรายังรักเธออยู่หรือเปล่า เรายังรักเธออยู่มั้ย เราตอบไปในทันทีว่า เรารักเธอเสมอ เธอเองก็น่าจะรู้คำตอบดีอยู่แล้ว และประโยคที่เราไม่คิดว่าจะได้ยินจากปากเธอในเร็ววันก็ออกมาจากปากเธอ
"กลับบ้านของเรานะครับ" ได้ยินประโยคนี้ดีใจจนบอกไม่ถูก น้ำตาไหลออกมาจากตา ด้วยความยินดี
เธอบอกว่าต่อไปมีอะไรจะต้องคุยกัน จะต้องบอกกัน อย่าคิดไปเองคนเดียว อย่าเก็บอะไรไว้เองคนเดียว เธอบอกกับเราว่าเธอจะปรับปรุงตัวเอง จะทำให้ดีกว่าเดิม
เราถามเธอว่าแล้วใครคนนั้นของเธอล่ะ เธอบอกกับเราว่า ระหว่างเธอกับเค้าคนนั้นคุยกันรู้เรื่องแล้ว
เธอโทรไปบอกเค้าคนนั้นแล้วว่าเธอจะมารับเรากลับไปอยู่บ้านด้วยกัน เพราะเธอเคยบอกเค้าคนนั้นไปแล้วว่าถ้าเธอจะไปรับเรากลับมาอยู่บ้านเธอจะบอก....
คืนนี้เราได้กลับมานอนที่บ้านของเรา บ้านที่เรา 2 คนช่วยกันเก็บเงินสร้างมันขึ้นมา เราดีใจมาก จะตั้งใจว่าจะทำทุกวินาทีให้ดีที่สุดและมีค่ามากที่สุดกับชีวิตความรักของเรา 2 คน
รักตาตี่ครับ....
| Create Date : 10 กรกฎาคม 2553 |
| Last Update : 10 กรกฎาคม 2553 11:07:36 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 480 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เราเองก็รู้นะว่าการที่การกำก้อนหินไว้ในกำมือของเราเอง มันจะเจ็บมือเรา แต่ทำบางครั้งมันยากที่จะแบมือ
หากคุณรักใครสักคนด้วยชีวิตที่คุณมีคุณนั้นจะยินดีอภัยให้เขา จะเลวร้ายสักเท่าใดก็จะเห็นว่ามันเบาเพราะรักที่คุณมีให้เขามันมากมาย ให้ไปแล้วหมดหัวใจเท่าชีวิตที่คุณมี...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
