|
|
ความรัก ณ วันที่ 16 พ.ค. 53
เช้าแล้ว......เมื่อคืนนอนยังไงก็นอนไม่หลับ หลับๆ ตื่นๆ นอนไปได้นิดหน่อย.........ตาบวม ..........กลับบ้านก็ไม่ได้ฝนกำลังจะตก ฝนตกถนนลื่น เธอไม่ให้เรากลับ บอกว่าเราว่าเดี๋ยวค่อยกลับนะ.................
เรากินข้าวเช้าด้วยกัน วันนี้เรากินผัดผักรวม ทะเล เธอตักหนวดปลาหมึกให้เรา เรากินไม่ลง เธอบังคับให้เรากิน เธอบอกถ้าไม่กินข้าว ก็กินที่หนวดปลาหมึกกับกุ้ง ก็ยังดี กินอะไรลงไปบ้าง ท้องว่างเดี๋ยวร่างกายจะไม่ไหว...............
เธอไปทำงานแล้ว เราสงสารบ้านที่รก เลอะเทอะจัง เราทำความสะอาดเตียง เปลี่ยนปลอกหมอน เปลี่ยนผ้าปูที่นอน กวาดบ้าน เช็ดทำความสะอาดตี่จู่เอี่ย และขัดห้องน้ำ มีความสุขจังที่ได้ทำความสะอาดบ้านหลังนี้อีกครั้ง.................
ใกล้เที่ยงแล้วเธอกลับเข้ามาบ้าน เราทานกลางวันด้วยกัน เธอบอกเราว่าอย่าคิดมาก ทุกอย่างมันต้องใช้เวลา นอนพักผ่อนให้มากๆ เมื่อคืนก็ไม่ได้นอน เดี๋ยวเย็นๆ จะไปส่งที่หอ
เธอกลับออกไปทำงานแล้ว ช่วงบ่ายเราก็นั่งลบโปรแกรมใน PC บางโปรแกรมที่เคยใช้ แต่ตอนนี้เราไม่อยู่แล้วนี่นา เก็บโปรแกรมไว้ก็หนักเครื่อง บ่ายนี้นั่งจัดการ PC ทั้งบ่าย คิดถึงเธอจัง รักตี่ครับ รักตี่คนเดียว..................
เธอกลับมาก็ 6 โมงกว่าแล้ว ฝนก็ใกล้จะตกอีกครั้ง ฟ้าก็เริ่มมืด เธอบอกว่ารีบกลับกันเถอะ เดี๋ยวจะไปส่งที่หอ เดี๋ยวจะมืดมันอันตราย เราแวะกินข้าวมันไก่กัน เธอบอกฉันว่า เอาข้าวมันไก่ ไม่เอาหนัง เราได้แต่นึกอยู่ในใจ ว่าเราจำได้หรอกน่าว่าเธอไม่กินข้าวมันไก่แต่ไม่เอาหนัง
ถึงหอแล้ว........เธอบอกว่าเธอจะค้างที่นี่ พรุ่งนี้ค่อยกลับ เราก็คุยกันอีกครั้ง เธอเอาแต่ขอโทษเรา เธอบอกให้เราเปิดใจ เปิดใจให้กว้าง เธอไม่ดีสำหรับเราหรอก เธอเชื่อว่าถ้าเราเปิดใจเราจะได้พบกับคนที่เค้ารักเราอย่างแน่นอน.........
ฮือๆๆๆๆๆ จะให้เราทำยังไงล่ะ ก็เราเปิดใจแล้วไง เราเปิดใจตลอดระยะเวลา 7 เดือนที่ผ่านมา เปิดใจรับคนอื่นเข้ามาในชีวิตของเรา แต่เราก็ลืมเธอไม่ได้ ลึกๆ ในใจแล้ว เราลืมเธอไม่ได้ และแล้วเราจึงต้องกลับมาหาเธอในวันนี้ไงล่ะที่รัก...
รักตี่ครับ .......
เราให้เธอฟังเพลงนี้ นานเท่าไหร่ก็รอ .....จำไว้นะที่รัก เราจะรอเธอ นานเท่าไหร่ก็จะรอ.....
....นานเท่าไหร่ก็รอ......
เมื่อไหร่เธอจะกลับมา เมื่อไหร่หนา ฉันจะได้เจอ
รอคอยเพียงแต่เธอ กลับมาหา ฉันอีกสักที
เธอก็รู้ ดีเต็มอก ว่ามันเหงา สักเท่าไหร่
เมื่อตอนเธอจากไป ไกลจริงหนอ
เธอสั่งให้รอ ฉันก็รอ อย่างมีจุดหมาย
และไม่มีใคร ทำให้ใจ เธอเปลี่ยนไปแน่นอน
ถึงจะเหน็บหนาว เหงาเพียงใด ไม่ทำให้เธอใจอ่อน
ถึงแดดลมร้อน ขอเพียงเธอรักกัน นานเท่าไรก็รอ
รูปเธอตั้งอยู่หัวนอน และใต้หมอน ก็มีอีกหนึ่งใบ
หน้าห้องน้ำนั่นไง ถ่ายคู่ฉัน วันเลี้ยงส่งเธอ
เธอก็รู้ ดีเต็มอก ว่ามันเหงา สักเท่าไหร่
เมื่อตอนเธอจากไป ไกลจริงหนอ
เธอสั่งให้รอ ฉันก็รอ อย่างมีจุดหมาย
และไม่มีใคร ทำให้ใจ เธอเปลี่ยนไปแน่นอน
ถึงจะเหน็บหนาว เหงาเพียงใด ไม่ทำให้เธอใจอ่อน
ถึงแดดลมร้อน ขอเพียงเธอรักกัน นานเท่าไรก็รอ
เธอสั่งให้รอ ฉันก็รอ อย่างมีจุดหมาย
และไม่มีใคร ทำให้ใจ เธอเปลี่ยนไปแน่นอน
ถึงจะเหน็บหนาว เหงาเพียงใด ไม่ทำให้เธอใจอ่อน
ถึงแดดลมร้อน ขอเพียงเธอรักกัน นานเท่าไรก็รอ
ถึงแดดลมร้อน ขอเพียงเธอรักกัน นานเท่าไรก็รอ
นานเท่าไหร่เราก็จะรอเธอนะตาตี่.........
ขอขอบคุณ //www.siamzone.com สำหรับเนื้อเพลง.....
ขอขอบคุณ //gmember.com สำหรับเพลงเพราะๆ ค่ะ
| Create Date : 20 พฤษภาคม 2553 |
| Last Update : 24 พฤษภาคม 2553 16:31:33 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 406 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เราเองก็รู้นะว่าการที่การกำก้อนหินไว้ในกำมือของเราเอง มันจะเจ็บมือเรา แต่ทำบางครั้งมันยากที่จะแบมือ
หากคุณรักใครสักคนด้วยชีวิตที่คุณมีคุณนั้นจะยินดีอภัยให้เขา จะเลวร้ายสักเท่าใดก็จะเห็นว่ามันเบาเพราะรักที่คุณมีให้เขามันมากมาย ให้ไปแล้วหมดหัวใจเท่าชีวิตที่คุณมี...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
