ความรัก ณ วันที่ 14 ส.ค. 53
วันนี้ตื่นพร้อมตาตี่ตอนตี 4 กว่าๆ ตาตี่ไปเข้าห้องน้ำ เตรียมตัวออกไปทำงาน แต่อีกสักพักเห็นเข้ามาในห้องมากอดเรา อ้าว ไม่ไปทำงานเหรอ ตาตี่บอกว่า "ไม่ไปเดี๋ยวไปตอนเที่ยงๆ พอดีอาโกเค้าจะไปซื้อของที่โลตัส รอไปส่งเค้าก่อนดีกว่า เดี๋ยวค่อยกลับมาทำงาน" เราบอกว่า "งั้นซื้อข้าวสารมาด้วยนะ ข้าวใกล้จะหมดแล้ว" ตาตี่บอกว่า "ไม่ไปด้วยกันเหรอ ไปด้วยกันสิครับ นะไปด้วยกัน" เราก็เงียบๆ
8 โมงกว่าแล้วตาตี่บอกให้เราไปอาบน้ำก่อน เพราะตาตี่จะซักชุดทำงาน เราอาบน้ำเสร็จ กำลังจะใส่เสื้อผ้าก็นึกอยากจะใส่เสื้อตัวที่ยังไม่ได้รีด ก็เลยไปยืนรีด ตาตี่เห็นก็บ่นเสียงดัง "เอาอีกแล้วนะ กูเห็นหลายครั้งแล้วนะ รีดเสื้อผ้าทีละตัวเนี่ย วันหยุดไม่รีดทำอยู่นั่นแหละงานน่ะชอบเอางานกลับมาทำที่บ้าน ว่างก็เล่นเกมส์ เล่นคอมพ์ทั้งวัน คุยแต่โทรศัพท์ งั้นมึงไม่ต้องทำอะไรแล้วนะ เดี๋ยวกูทำของกูเอง" เราเตรียมผ้าเช็คตัวไว้ให้ตาตี่เค้าก็ไม่ใช้ โยนออกมานอกห้องน้ำ เสื้อตัวที่เราเตรียมไว้ให้ใส่ก็ไม่ใส่หยิบตัวอื่นออกมาใส่
ตาตี่ปิดประตูหลังบ้าน ไปรอในรถคงเห็นว่าเราไปออกไปเสียที ตาตี่เดินมาตามน้ำเสียงดุอีกเช่นเคย "ไปเร็ว" เราบอกว่า "ไปเถอะ ไม่ไปแล้ว" ตาตี่ก็ไม่ได้สนใจอะไรเราก็เดินไปขึ้นรถขับออกไปจากบ้าน
ทำไมไม่ถามเราว่าอาทิตย์ที่แล้วงานมีปัญหามากขนาดไหน ทำไมเราต้องหอบงานกลับมาทำที่บ้าน จนไม่ได้รีดเสื้อผ้า แต่ก็ไม่ใช่ว่าเราจะไม่รีดเสื้อผ้าเลย เราก็รีดไว้นะ เพียงแต่วันนี้นึกอยากจะใส่ตัวที่ยังไม่ได้รีด ไม่ได้หรือไง
ทำไมถึงไม่ให้เราคุยโทรศัพท์ ก็เราเหงา อยู่บ้านแค่ 2 คนกับตาตี่ๆ ก็ไม่เคยคุยด้วย เวลาจะพูดจะคุยตาตี่ก็โทรไปคุยกับ ต. ไ่ม่ได้เคยจะคุยกับเราทั้งๆ ที่อยู่บ้านด้วยกัน เราคุยโทรศัพท์เราก็คุยกับเพื่อนๆ แล้วตาตี่ล่ะ...ตาีตี่คุยกับ ต. ซึ่งยังตัดกันไม่ขาด อีกทั้งบอกกับใครๆ ว่าคบกันแบบแฟน เรียก ต. ว่าแฟนใหม่ ทั้งๆ ที่มีเราเป็นภรรยาอยู่ทั้งคน.......เรียกเราว่า เมียเก่า บอกกับเพื่อนๆ แบบนี้ บอกกับเพื่อนๆ ว่าบอกเลิกเราแล้ว แต่เราไม่ยอมเลิก ไม่ยอมย้ายออกไปจากบ้าน บอกกับเพื่อนๆ ว่าตอนนี้ก็แค่รอให้เราย้ายออกไปจากบ้าน จากนั้นก็จะคบ ต. แ้ล้วค่อยๆ เปิดตัวว่าคบกัน คนจะได้ไม่นินทา เวลาคิดถึงกันก็ไปหากัน ตอนเช้า-กลางวันก็เจอกันซื้อกับข้าวมาส่งให้กัน ตอนเย็นก็แวะไปหากัน เวลามีงานรื่นเริงก็พากันไปเที่ยว แล้วเราล่ะเราไปหาใครได้บ้าง เราก็อยู่แต่บ้าน อยู่คนเดียว เหงาอยู่คนเดียว ร้องไห้อยู่คนเดียว
เที่ยงแล้วตาตี่ยังไม่กลับจากส่งอาโกไปโลตัส เราเพิ่งซักผ้าเสร็จ 2 ตะกร้าใหญ่ๆ ซักมือนะ เมื่อยดีจัง ไม่รู้เป็นโรคอะไรมีเครื่องซักผ้าแต่ไม่ยอมใช้กัน น่ากลัวมันคงจะเสียไปแล้วกระมัง ขยี้ผ้าไป ร้องไห้ไป คนเราเวลาไม่รักกันแล้ว เค้าไม่ถนอมน้ำใจกันมากถึงเพียงนี้เลยหรือไงกัน
ไม่รู้เหมือนกันนะว่าวันไหนตาตี่จะถามประโยคนี้กับเรา "เมื่อไหร่จะย้ายออกไปจากบ้านเสียที" ถ้าได้ยินประโยคนี้จะทำยังไงดีนะเรา
ตาตี่กลับมาจากส่งอาโกไปโลตัส ตอนเที่ยงกว่าๆ กลับมาก็เดินไปเข้าห้องน้ำเปลี่ยนชุดออกไปทำงาน ไม่พูดหรือคุยอะไรกับเราสักคำ คงยังโมโหเราอยู่น่ะ ให้เดาเย็นนี้ก็คงหอบหมอนออกมานอนข้างนอกตามระเบียบ
14.25 น. เหงาจัง อยู่บ้านเคนเดียว แต่ถึงอยู่ 2 คนก็เหมือนอยู่คนเดียว เสียงเพลง นาฬิกาไม่เดินถอยหลัง ของดัง ดังขึ้นมาน้ำตาไหลไปกันใหญ่ .......
ถึงรักแค่ไหน ก็คงแค่นั้นจริงๆ ยิ่งคอยยิ่งรู้ ว่าไม่ควรคอย ทำใจให้รับความจริงได้แล้ว ถึงเวลาปลดปล่อย วันและคืนเหล่านั้น ให้มันเป็นอดีตไป
พยุงตัวเอง ขึ้นมาจากความเดียวดาย ให้เธอทำลายชีวิตทำไม ความสุขทุกวินาทีจบแล้ว ท่องไว้ให้ขึ้นใจ เช็ดน้ำตาที่ไหล เมื่อไม่มีสิทธิ์จะย้อนวันเวลา
เจ็บปวดก็ต้องเดินต่อ ต้องหายใจต่อ ต้องเลิกเฝ้ารอ เธอสักที กี่วันที่หมุนเลยผ่าน จะต้องก้าวข้ามผ่าน แม้ทรมาน สักเท่าไร
เมื่อนาฬิกาไม่เคย ที่จะเดินถอยกลับหลัง นาทีข้างหน้าอ้างว้างสักเพียงไร ต้องเดินไปกับมัน
รับไหวไม่ไหว ก็ต้องบอกใจให้ทน ทางเดินมืดมน ทนฝืนเดินไป ลืมคนที่หัวใจไม่อยากลบ ร้าวทุกลมหายใจ แต่ไม่มีทางไหน ให้เลือกอีกนอกจากนี้ไม่มีเลย
เจ็บปวดก็ต้องเดินต่อ ต้องหายใจต่อ ต้องเลิกเฝ้ารอ เธอสักที กี่วันที่หมุนเลยผ่าน จะต้องก้าวข้ามผ่าน แม้ทรมาน สักเท่าไร
เมื่อนาฬิกาไม่เคย ที่จะเดินถอยกลับหลัง นาทีข้างหน้าอ้างว้างสักเพียงไร ต้องเดินไปกับมัน
ไม่ว่าจะชอบมันไหม แต่ความจริงเป็นอย่างนี้ ต้องตัดเธอไปสักที ปล่อยให้ความรักเราเป็นความหลัง
**ขอบคุณเนื้อเพลงจาก //www.siamzone.com**
เมื่อไหร่จะคิดได้เหมือนเพลงนี้สักทีนะเรา เมื่อไหร่จะทำจำยอมรับมันให้ได้ คิดถึงตาตี่ รักตาตี่
ตาตี่กลับมาถึงบ้านเย็นมากๆ แล้วล่ะ ประมาณ 17.30 น. กลับมาถึงเดินตรงไปหลังบ้าน ไปนั่งคุยโทรศัพท์กับ ต. คุยกันประมาณ 10 นาที เห็นจะได้ เราไม่รู้นะว่า ต. เค้าคิดจะทำอะไรอยู่ เพราะตอนที่เราโทรไปหา ต. ช่วงเข้าพรรษาที่ผ่านมา ต. เค้าก็บอกว่าเค้าไม่ได้คิดอะไรกับตาตี่ มีแต่ตาตี่เท่านั้นที่โทรมาหา ต. เค้าเอง ต. บอกว่า หนูจะไปรักพี่เค้าได้ยังไงก็พี่เค้ามีพี่อยู่ทั้งคน เราจำได้ว่าเราสวนกลับไปในทันทีว่า แล้วเมื่อวานเธอส่ง sms มาบอกรักสามีพี่ทำไม หล่อนหาทางออกไปจนได้ว่า พี่ก็คนเราก็รักกันแบบพี่แบบน้องก็ได้นี่คะ เธอช่างเลวได้ใจดีใจๆ หน้าด้าน ฉันไม่เคยเห็นใครหน้าด้านเท่าเธอเลย ทำตัวเป็นคนดีต่อหน้าญาตพี่น้องของตัวเองและคนอื่นๆ ทำให้เขาเหล่านั้นเห็นว่าเธอกับตาตี่คบกันแบบเพื่อน ไม่ได้มีอะไรเกินเลย แล้วที่เธอมาส่งส่วยให้สามีฉันล่ะแล้วที่เธอเอามาตัวของเธอมาให้สามีฉันลูบคำจับล่ะ มันเรียกว่าอะไร สิ่งที่เธอทำนี้มันดีแล้วใช่มั้ย การที่แย่งทำลายครอบครัวของคนอื่น การที่เธอแย่งสามีของคนอื่น
20.20 น. ตาตี่เดินไปหยิบหมอนหนุนกับหมอนข้างตรงไปยังห้องนอนเล็ก เราถามว่า "ทำไมล่ะครับ" ก็ไ่ม่ตอบ ปิดประตู ตาตี่ย้ายไปนอนอีกห้องแล้ว
Create Date : 14 สิงหาคม 2553 |
|
11 comments |
Last Update : 14 สิงหาคม 2553 20:35:33 น. |
Counter : 615 Pageviews. |
|
|
|
ถึงจะเข้าใจหัวใจตัวเอง
(แอบทำร้ายจิตใจอีกแล้ว ขอโทษที)
อยากจะร้องไห้ด้วยเลยอะ
ขออนุญาติมอบเพลงให้
(เพลง ที่ว่างของความเสียใจ)
ยอมรับเวลาที่เสียใจ
ถูกเธอทำร้าย ก็อด ก็ทน
แล้วให้มันผ่านไป
ใครเค้าก็เตือนให้ฉันจำ
ก็รับฟังเค้า จำหมดทุกคำ
แต่ก็ทำเหมือนเดิม
อาจเป็นเพราะรัก
หรืออาจไม่เป็นเพราะมัน
อาจเพราะผูกพัน
ที่รั้งให้ฉันไม่ไปที่ไหน
มันก็ยังไม่รู้
และฉันก็ไม่แน่ใจสักเท่าไร
ว่าเพราะอะไรที่ยังอยู่ตรงนี้
หากเท ความรักในใจฉัน
ออกมานับ คงไม่เหลือ
มันให้เธอหมดแล้วที่มี
แต่ที่ไม่หนีเธอไปไหน
ถูกเธอทำร้าย
ทนได้ทุกที
แปลกที่ใจดวงนี้
มันยังเหลือที่ว่างให้ความเสียใจ
เธอนั้นจะพอรู้หรือเปล่า
เข้าใจบ้างมั้ย
ทนอยู่ทำไม ถ้าไม่รักอย่างนี้
เคยเห็นใจกันบ้างหรือเปล่า
จะนานแค่ไหน
ที่เธอทำร้าย ใจคนที่รักเธอ