ความรัก ณ วันที่ 14 ส.ค. 53 วันนี้ตื่นพร้อมตาตี่ตอนตี 4 กว่าๆ ตาตี่ไปเข้าห้องน้ำ เตรียมตัวออกไปทำงาน แต่อีกสักพักเห็นเข้ามาในห้องมากอดเรา อ้าว ไม่ไปทำงานเหรอ ตาตี่บอกว่า "ไม่ไปเดี๋ยวไปตอนเที่ยงๆ พอดีอาโกเค้าจะไปซื้อของที่โลตัส รอไปส่งเค้าก่อนดีกว่า เดี๋ยวค่อยกลับมาทำงาน" เราบอกว่า "งั้นซื้อข้าวสารมาด้วยนะ ข้าวใกล้จะหมดแล้ว" ตาตี่บอกว่า "ไม่ไปด้วยกันเหรอ ไปด้วยกันสิครับ นะไปด้วยกัน" เราก็เงียบๆ 8 โมงกว่าแล้วตาตี่บอกให้เราไปอาบน้ำก่อน เพราะตาตี่จะซักชุดทำงาน เราอาบน้ำเสร็จ กำลังจะใส่เสื้อผ้าก็นึกอยากจะใส่เสื้อตัวที่ยังไม่ได้รีด ก็เลยไปยืนรีด ตาตี่เห็นก็บ่นเสียงดัง "เอาอีกแล้วนะ กูเห็นหลายครั้งแล้วนะ รีดเสื้อผ้าทีละตัวเนี่ย วันหยุดไม่รีดทำอยู่นั่นแหละงานน่ะชอบเอางานกลับมาทำที่บ้าน ว่างก็เล่นเกมส์ เล่นคอมพ์ทั้งวัน คุยแต่โทรศัพท์ งั้นมึงไม่ต้องทำอะไรแล้วนะ เดี๋ยวกูทำของกูเอง" เราเตรียมผ้าเช็คตัวไว้ให้ตาตี่เค้าก็ไม่ใช้ โยนออกมานอกห้องน้ำ เสื้อตัวที่เราเตรียมไว้ให้ใส่ก็ไม่ใส่หยิบตัวอื่นออกมาใส่ ตาตี่ปิดประตูหลังบ้าน ไปรอในรถคงเห็นว่าเราไปออกไปเสียที ตาตี่เดินมาตามน้ำเสียงดุอีกเช่นเคย "ไปเร็ว" เราบอกว่า "ไปเถอะ ไม่ไปแล้ว" ตาตี่ก็ไม่ได้สนใจอะไรเราก็เดินไปขึ้นรถขับออกไปจากบ้าน ทำไมไม่ถามเราว่าอาทิตย์ที่แล้วงานมีปัญหามากขนาดไหน ทำไมเราต้องหอบงานกลับมาทำที่บ้าน จนไม่ได้รีดเสื้อผ้า แต่ก็ไม่ใช่ว่าเราจะไม่รีดเสื้อผ้าเลย เราก็รีดไว้นะ เพียงแต่วันนี้นึกอยากจะใส่ตัวที่ยังไม่ได้รีด ไม่ได้หรือไง ทำไมถึงไม่ให้เราคุยโทรศัพท์ ก็เราเหงา อยู่บ้านแค่ 2 คนกับตาตี่ๆ ก็ไม่เคยคุยด้วย เวลาจะพูดจะคุยตาตี่ก็โทรไปคุยกับ ต. ไ่ม่ได้เคยจะคุยกับเราทั้งๆ ที่อยู่บ้านด้วยกัน เราคุยโทรศัพท์เราก็คุยกับเพื่อนๆ แล้วตาตี่ล่ะ...ตาีตี่คุยกับ ต. ซึ่งยังตัดกันไม่ขาด อีกทั้งบอกกับใครๆ ว่าคบกันแบบแฟน เรียก ต. ว่าแฟนใหม่ ทั้งๆ ที่มีเราเป็นภรรยาอยู่ทั้งคน.......เรียกเราว่า เมียเก่า บอกกับเพื่อนๆ แบบนี้ บอกกับเพื่อนๆ ว่าบอกเลิกเราแล้ว แต่เราไม่ยอมเลิก ไม่ยอมย้ายออกไปจากบ้าน บอกกับเพื่อนๆ ว่าตอนนี้ก็แค่รอให้เราย้ายออกไปจากบ้าน จากนั้นก็จะคบ ต. แ้ล้วค่อยๆ เปิดตัวว่าคบกัน คนจะได้ไม่นินทา เวลาคิดถึงกันก็ไปหากัน ตอนเช้า-กลางวันก็เจอกันซื้อกับข้าวมาส่งให้กัน ตอนเย็นก็แวะไปหากัน เวลามีงานรื่นเริงก็พากันไปเที่ยว แล้วเราล่ะเราไปหาใครได้บ้าง เราก็อยู่แต่บ้าน อยู่คนเดียว เหงาอยู่คนเดียว ร้องไห้อยู่คนเดียว เที่ยงแล้วตาตี่ยังไม่กลับจากส่งอาโกไปโลตัส เราเพิ่งซักผ้าเสร็จ 2 ตะกร้าใหญ่ๆ ซักมือนะ เมื่อยดีจัง ไม่รู้เป็นโรคอะไรมีเครื่องซักผ้าแต่ไม่ยอมใช้กัน น่ากลัวมันคงจะเสียไปแล้วกระมัง ขยี้ผ้าไป ร้องไห้ไป คนเราเวลาไม่รักกันแล้ว เค้าไม่ถนอมน้ำใจกันมากถึงเพียงนี้เลยหรือไงกัน ไม่รู้เหมือนกันนะว่าวันไหนตาตี่จะถามประโยคนี้กับเรา "เมื่อไหร่จะย้ายออกไปจากบ้านเสียที" ถ้าได้ยินประโยคนี้จะทำยังไงดีนะเรา ตาตี่กลับมาจากส่งอาโกไปโลตัส ตอนเที่ยงกว่าๆ กลับมาก็เดินไปเข้าห้องน้ำเปลี่ยนชุดออกไปทำงาน ไม่พูดหรือคุยอะไรกับเราสักคำ คงยังโมโหเราอยู่น่ะ ให้เดาเย็นนี้ก็คงหอบหมอนออกมานอนข้างนอกตามระเบียบ 14.25 น. เหงาจัง อยู่บ้านเคนเดียว แต่ถึงอยู่ 2 คนก็เหมือนอยู่คนเดียว เสียงเพลง นาฬิกาไม่เดินถอยหลัง ของดัง ดังขึ้นมาน้ำตาไหลไปกันใหญ่ ....... ถึงรักแค่ไหน ก็คงแค่นั้นจริงๆ ยิ่งคอยยิ่งรู้ ว่าไม่ควรคอย ทำใจให้รับความจริงได้แล้ว ถึงเวลาปลดปล่อย วันและคืนเหล่านั้น ให้มันเป็นอดีตไป พยุงตัวเอง ขึ้นมาจากความเดียวดาย ให้เธอทำลายชีวิตทำไม ความสุขทุกวินาทีจบแล้ว ท่องไว้ให้ขึ้นใจ เช็ดน้ำตาที่ไหล เมื่อไม่มีสิทธิ์จะย้อนวันเวลา เจ็บปวดก็ต้องเดินต่อ ต้องหายใจต่อ ต้องเลิกเฝ้ารอ เธอสักที กี่วันที่หมุนเลยผ่าน จะต้องก้าวข้ามผ่าน แม้ทรมาน สักเท่าไร เมื่อนาฬิกาไม่เคย ที่จะเดินถอยกลับหลัง นาทีข้างหน้าอ้างว้างสักเพียงไร ต้องเดินไปกับมัน รับไหวไม่ไหว ก็ต้องบอกใจให้ทน ทางเดินมืดมน ทนฝืนเดินไป ลืมคนที่หัวใจไม่อยากลบ ร้าวทุกลมหายใจ แต่ไม่มีทางไหน ให้เลือกอีกนอกจากนี้ไม่มีเลย เจ็บปวดก็ต้องเดินต่อ ต้องหายใจต่อ ต้องเลิกเฝ้ารอ เธอสักที กี่วันที่หมุนเลยผ่าน จะต้องก้าวข้ามผ่าน แม้ทรมาน สักเท่าไร เมื่อนาฬิกาไม่เคย ที่จะเดินถอยกลับหลัง นาทีข้างหน้าอ้างว้างสักเพียงไร ต้องเดินไปกับมัน ไม่ว่าจะชอบมันไหม แต่ความจริงเป็นอย่างนี้ ต้องตัดเธอไปสักที ปล่อยให้ความรักเราเป็นความหลัง **ขอบคุณเนื้อเพลงจาก //www.siamzone.com** เมื่อไหร่จะคิดได้เหมือนเพลงนี้สักทีนะเรา เมื่อไหร่จะทำจำยอมรับมันให้ได้ คิดถึงตาตี่ รักตาตี่ ตาตี่กลับมาถึงบ้านเย็นมากๆ แล้วล่ะ ประมาณ 17.30 น. กลับมาถึงเดินตรงไปหลังบ้าน ไปนั่งคุยโทรศัพท์กับ ต. คุยกันประมาณ 10 นาที เห็นจะได้ เราไม่รู้นะว่า ต. เค้าคิดจะทำอะไรอยู่ เพราะตอนที่เราโทรไปหา ต. ช่วงเข้าพรรษาที่ผ่านมา ต. เค้าก็บอกว่าเค้าไม่ได้คิดอะไรกับตาตี่ มีแต่ตาตี่เท่านั้นที่โทรมาหา ต. เค้าเอง ต. บอกว่า หนูจะไปรักพี่เค้าได้ยังไงก็พี่เค้ามีพี่อยู่ทั้งคน เราจำได้ว่าเราสวนกลับไปในทันทีว่า แล้วเมื่อวานเธอส่ง sms มาบอกรักสามีพี่ทำไม หล่อนหาทางออกไปจนได้ว่า พี่ก็คนเราก็รักกันแบบพี่แบบน้องก็ได้นี่คะ เธอช่างเลวได้ใจดีใจๆ หน้าด้าน ฉันไม่เคยเห็นใครหน้าด้านเท่าเธอเลย ทำตัวเป็นคนดีต่อหน้าญาตพี่น้องของตัวเองและคนอื่นๆ ทำให้เขาเหล่านั้นเห็นว่าเธอกับตาตี่คบกันแบบเพื่อน ไม่ได้มีอะไรเกินเลย แล้วที่เธอมาส่งส่วยให้สามีฉันล่ะแล้วที่เธอเอามาตัวของเธอมาให้สามีฉันลูบคำจับล่ะ มันเรียกว่าอะไร สิ่งที่เธอทำนี้มันดีแล้วใช่มั้ย การที่แย่งทำลายครอบครัวของคนอื่น การที่เธอแย่งสามีของคนอื่น 20.20 น. ตาตี่เดินไปหยิบหมอนหนุนกับหมอนข้างตรงไปยังห้องนอนเล็ก เราถามว่า "ทำไมล่ะครับ" ก็ไ่ม่ตอบ ปิดประตู ตาตี่ย้ายไปนอนอีกห้องแล้ว   Create Date : 14 สิงหาคม 2553 11 comments Last Update : 14 สิงหาคม 2553 20:35:33 น. Counter : 615 Pageviews. Share Tweet

จะต้องเสียน้ำตาอีกกี่หยดน่ะ ถึงจะเข้าใจหัวใจตัวเอง (แอบทำร้ายจิตใจอีกแล้ว ขอโทษที) อยากจะร้องไห้ด้วยเลยอะ ขออนุญาติมอบเพลงให้ (เพลง ที่ว่างของความเสียใจ) ยอมรับเวลาที่เสียใจ ถูกเธอทำร้าย ก็อด ก็ทน แล้วให้มันผ่านไป ใครเค้าก็เตือนให้ฉันจำ ก็รับฟังเค้า จำหมดทุกคำ แต่ก็ทำเหมือนเดิม อาจเป็นเพราะรัก หรืออาจไม่เป็นเพราะมัน อาจเพราะผูกพัน ที่รั้งให้ฉันไม่ไปที่ไหน มันก็ยังไม่รู้ และฉันก็ไม่แน่ใจสักเท่าไร ว่าเพราะอะไรที่ยังอยู่ตรงนี้ หากเท ความรักในใจฉัน ออกมานับ คงไม่เหลือ มันให้เธอหมดแล้วที่มี แต่ที่ไม่หนีเธอไปไหน ถูกเธอทำร้าย ทนได้ทุกที แปลกที่ใจดวงนี้ มันยังเหลือที่ว่างให้ความเสียใจ เธอนั้นจะพอรู้หรือเปล่า เข้าใจบ้างมั้ย ทนอยู่ทำไม ถ้าไม่รักอย่างนี้ เคยเห็นใจกันบ้างหรือเปล่า จะนานแค่ไหน ที่เธอทำร้าย ใจคนที่รักเธอ   โดย: kanit2425 14 สิงหาคม 2553 13:14:23 น.

## kanit2425 ## ไม่เป็นไรจ๊ะอย่าิคิดว่าเป็นการทำร้ายจิตใจ เมื่อวานตอนนั่งรถกลับจากไหว้พระที่อยุูธยาคุยโทรศัพท์กับเพื่อนๆ ก็ถามประโยคนี้เช่นกัน "เคยถามตัวเองมั้ย เพราะอะไรถึงยังอยู่ตรงนี้ เพราะรักเหรอ อย่าตอบนะว่าเพราะรัก เพราะจริงๆ แล้วเธอ 2 คนมันมากกว่าคำว่ารัก เธอ 2 คนคือครอบครัว" ชอบเพลงนี้จังค่ะ โดนใจดีจังเลย ขอให้สดใสนะคะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายสม่ำเสมอค่ะ   โดย: ตาโตแก้มบุ๋มจัง 14 สิงหาคม 2553 14:02:33 น.

เข้มแข็งนะครับ เป็นกำลังใจให้นะ   โดย: พริกขี้หนูกับหมูแฮม (pimsararn ) 14 สิงหาคม 2553 15:35:49 น.

คนเราเวลาไม่รักกันแล้ว ไม่ใช่ว่าจะไม่ถนอมน้ำใจกันอย่างเดียว ยังทำได้ทุกอย่าง ที่เขาอยากจะทำ เพราะเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับเรา ไม่ได้รู้สึกว่าเรา จะเจ็บปวดแค่ไหน จะทุกข์ใจแค่ไหน จะเป็นอย่างไร ถึงขั้นทำร้ายจิตใจและ ร่างกายเรายังได้เลย มีคนบอกเราว่าผู้ชายไทยส่วนใหญ่เห็นแก่ตัว เราก้อเห็นมาเยอะ แต่ดีๆก้อมีนะ ไม่ใช่ทุกคน อ่านเนื้อเพลงแล้วทั้งสองเพลง ก้อเศร้าอีก เหมือนกัน ถ้าเขาพูด "เมื่อไหร่จะย้ายออกไปจากบ้านเสียที" ก้อบอกไปเลยว่า ยังไม่ไปเพราะก้อเป็นบ้านของเราเหมือนกัน (ถ้าใจยังไม่ยากไปนะ) แต่ถ้าคุณ ออกไปเมื่อไหร่ ทุกอย่างคงจบสิ้นลง และคงไม่กลับคืนมาอีกง่ายๆ พูดถึงเวลาโดนทำร้ายจิตใจมากๆ แล้วมันทำให้เราหมดใจเมื่อไหร่ เราจะรู้สึก ขึ้นมาบ้างว่า ไม่อยากพูด ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากรับรู้อะไรเรื่องของเขาอีก แต่ลึกๆในใจก้อยังตัดไม่ขาดซะทีเนอะ แล้วจะมาอยู่เป็นเพื่อนในวันเหงาๆนะค่ะ   โดย: ดาวริมทะเล 14 สิงหาคม 2553 16:37:32 น.

แวะมาให้กำลังใจนะคะ สองอ่านแล้วมันบีบตรงหัวใจมาก ๆ เลยค่ะ บอกออกมาเป็นคำพูดไม่ถูกเหมือนกันว่ามันคืออะไร คุณตาโตคะ การที่คุณตาโตโทรคุยกับเพื่อนน่ะ เป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วนะ เพราะในสภาวะแบบนี้ อารมณ์แบบนี้ ไม่ควรอย่างยิ่งที่เราจะมาอยู่คนเดียวนะ. ฮึ่ย พูดแล้วก็โมโห   โดย: สอง (อาร์ลาฟองค์ ) 14 สิงหาคม 2553 18:02:48 น.

## ดาวริมทะเล ## ตอนนี้ก็ยังไม่ออกจะออกไปจากบ้านนะคะ คิดอยู่ว่าทำไมเราต้องเป็นฝ่ายไปทั้งๆ ที่เราไม่ได้ผิดอะไร เรื่องอะไรเราต้องออกไปจากบ้านของเราเพื่อให้ผู้หญิงหน้าด้านคนหนึ่งที่คิดจะแย่งสามีของเราและเพื่อให้ผู้ชายที่เรารักได้ใช้ชีวิตกับหล่อนอย่างเปิดเผยล่ะ ปล่อยให้มันเป็นเรื่องของเค้า 2 คนเถอะที่จะคิดจะทำอะไร ถ้าเรายังอยู่ในบ้านและเค้า 2 คนสามารถดำรงค์ชีวิตอยู่ได้อย่างมีความสุขก็เรื่องของเค้าล่ะ ถ้าเราทนไม่ได้จริงๆ สักวันนึงก็คงจะมีอะไรให้ได้ทำกันแน่นอนล่ะทีนี้ เพราะคนหน้าด้านยังไงก็หน้าด้านอยู่ร่ำไปคนอยากจะได้กันก็อยากจะได้กันอยู่ร่ำไป โดยไม่ได้คำนึงถึงศีลธรรมและความถูกต้อง ก็อย่างที่ใครๆ ก็คิดได้ว่าวินาทีนี้คงไม่ได้คำนึงได้แล้วล่ะศีลธรรมหรือความถูกต้อง คิดอยู่อย่างเดียวว่าฉันรักเธอ ฉันรักเธอ และฉันสามารถทำได้ทุกวิถีทางเพื่อที่เรา 2 คนจะได้รักกันอย่างเปิดเผย เพื่อที่เรา 2 คนจะได้ใช้ชีวิตคู่ด้วยกันอย่างที่เรา 2 คนฝันเอาไว้ เราคิดว่า 2 คนนี่เค้าคิดกันได้แค่นี้นะ ว่ามั้ย....   โดย: ตาโตแก้มบุ๋มจัง 14 สิงหาคม 2553 18:19:06 น.

ขอบคุณค่ะที่เข้ามาให้กำลังใจ ส่วนเราไม่ได้อะไรมากแล้วล่ะ มันตั้งหนึ่งปีแล้วที่จากกันไป เพียงแค่คิดถึงคนคนนั้น เหงาก็เลยคิดถึง บ้างครั้งก็ส่งข้อความไปหาถึงจะได้รับแค่ความว่างปล่าบ้างก็ตาม แต่นั่นก็ไม่เปนไรหรอกค่ะ เพราะรู้ค่ะว่าเขาเป็นคนอย่างไร แค่คิดถึงอดีตระหว่างเรา มันมีหลายอารมณ์ในเหตุการณ์ต่างๆ ตอนนี้ถึงจากกันไปแต่ก็ยังรู้สึกดีๆกับเขาอยู่ ยังรัก ยังห่วง ยังคิดถึง สู้อยู่แล้วแต่ท้อบ้าง คนนิค่ะ   โดย: MhuUto 14 สิงหาคม 2553 22:15:57 น.

แต่ล่ะคน..เมื่อมีรัก..ก็ย่อมมีทุกข์ไปกันคนล่ะแบบ...ของเราก็ทุกข์ไปอีกแบบนึง..ก็เรื่องการนอนของเค้านั่นล่ะ..เรื่องเดียวที่ทำให้เราอึดอัดใจ..อย่างอื่นเค้านะ..ดีเกินร้อย...เกิดมาชาตินึงก็อยากได้แบบออกแบบความรักได้นะ..คุณตาโตแก้มบุ๋มนี่ดิชั้นนับถือจริงๆเลย...เพราะสามารถเขียนและบรรยายเรื่องของตัวเองได้ทุกวันถึงแม้จะยุ่งทั้งกายและใจ...เค้าเรียกว่าเป็นผู้หญิงมีฝันน่ะ.. ...แต่อ่านแล้ว...เราเกลียดมากเลยเรื่องการนอกใจนี่..ถือเป็นเรื่องใหญ่มากๆ...จะอะไรก็แล้วแต่คำว่าซื่อสัตย์มันนำพามาซึ่งความสุขทุกอย่าง...คนเราถ้าซื่อสัตย์ต่อกันเมื่อลงเรือลำเดียวกันแล้ว...ต่อให้เจอพายุฝนกระหน่ำ..ยังไงเสียมันก็ยังจะหมุนหรือต้านลมไปในทางเดียวกันได้...แต่ถ้าเรือที่เราแจวอยู่นั้น...คนที่พายอยู่ข้างหน้าเรือมันหนักอึ้ง..มีแต่จะพาจมลงลูกเดียว...ก็ไม่ควรให้คนนั่งข้างหน้ามันพายต่อไป... ...เราก็เคยผ่านการแต่งงานกับผู้ชายไทยมาก่อน...เราก็จับได้อย่างนี้แหละ..แต่ก็ไม่รับทั้งสองตัว...หนักๆเค้าเราขอหย่าเลย..ปล่อยให้เค้าไปตามทางที่เค้าชอบ...ตอนนี้เค้าก็แต่งงานใหม่...แต่ขอโทษแต่งกันแค่ 3 เดือนแล้วหย่าอีก...โทรมาร้องไห้กับเราสารพัด...อ้อ! ระหว่างที่เราหย่ากับผู้ชายคนนี้ไม่ใช่ว่าเราจะญาติดีกับเค้านะ..เราเกลียดเข้าไส้...แต่ที่ยังติดต่อเราได้เพราะเราไม่เคยเปลี่ยนเบอร์... ...ยิ่งตอนนี้เรามีชีวิตที่สุขสบาย...ผู้ชายคนนี้กลับพยายามเฝ้าดูว่าเราจะจะเหนือกว่าหรือไม่?...เฮ่ย! ปัญญาอ่อนอ่ะ...เลิกไปตั้ง 5-6 ปีล่ะ....คงมีปมด้อยในชีวิตอย่างแรงน่ะ...ไม่งั้นจะมาอยากรู้เรื่องของเราไปทามไม...??? <................................>....คุณจขบ.ค่ะ..อะไรที่ทำให้ตัวเองสบายใจได้ก็ทำเถอะนะคะ..บางอย่างดิชั้นก็ไม่สามารถตอบแทนได้...แต่ดิชั้นสามารถเอาปสก.ของตัวเองมาเปรียบเทียบให้คุณได้คิดได้ค่ะ..ดิชั้นได้ผ่านจุดนั้นมาแล้ว..และเลือกออกจากก้อนเฆมสีเทานั้นมาแล้ว.....ตอนนี้ก็ฟ้าหลังฝนค่ะ...เลือกทางเดินที่ดีที่สุดนะคะ...   โดย: นางฟ้าฮอลแลนด์ >Holland Angel 15 สิงหาคม 2553 2:21:16 น.

คุณตาโตคะ ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะสำหรับเม้นท์ตอนเย็นของเมื่อวานนี้ เป็นอะไรที่ช่วยสองได้มากจริง ๆ สองนับถือคุณตาโตในความใจแกร่งจริง ๆ เลยนะคะ ทำไมกันนะ...เพราะอะไร ทำไมคนดี ๆ แบบนี้ ถึงต้องมาเจอเรื่องที่โหดร้ายต่อจิตใจแบบนี้ด้วย สู้ ๆ นะคะคุณตาโต. ปล. ขอโทษนะคะคุณตาโต แต่Blogหน้านี้เข้ามาเจอทีไร สองเก็บอารมณ์ไม่อยู่ทุกที มันปรี๊ดดดดดขึ้นมาทันทีเลย.   โดย: สอง (อาร์ลาฟองค์ ) 15 สิงหาคม 2553 12:45:02 น.

สวัสดีค่ะ ใจเย็นๆนะคะ ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ..งานก็ไม่ควรหอบกลับมาทำที่บ้านหรอก อย่าใส่ใจ ต. มากนักเลยค่ะ ปล่อยให้เธออยู่ในสภาพแบบนั้นไปเหอะ.. คนของเราเขามีความสุขที่ได้พูดคุยกับเธอ ก็ให้เขาคุยเถอะค่ะ.. เขามานั่งคุยที่บ้าน ยังดีกว่าไปคุยกับเธอที่ห้องของเธอ.. ไม่ว่าเธอจะอยู่ในฐานะ น้องสาว หรือ ชู้.. เธอก็มีแต่เสีย... อย่าใส่ใจเธอเลยค่ะ อย่าโทรหาเธออีก ยิ่งคุณโทรหาเธอ เธอยิ่งจะกลายเป็นคนสำคัญของสามีคุณเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งทำตัวเป็นอุปสรรค ต่อเขาทั้งสอง ความรักของเขา ยิ่งจะเพิ่มความผูกพัน.. เมื่อตัดสินใจจะอดทนอยู่แล้ว.. ก็อดทนอย่างฉลาด.. อย่างมีความสุข.. อย่าสร้างปัญหาเพิ่ม.. ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราจริงๆ.. เป็นกำลังใจให้ค่ะ   โดย: LoveTurJang 15 สิงหาคม 2553 13:07:09 น.

สวัสดียามบ่าย แวะมาส่งยิ้มให้ครับผม เป็นกำลังใจให้นะ   โดย: พริกขี้หนูกับหมูแฮม (pimsararn ) 15 สิงหาคม 2553 14:32:12 น.