... นี่เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ยากมากสำหรับการอัพบล็อก... จะอะไรซะอีกล่ะ ก็คราวนี้ไม่มีเรื่องจะเขียนนะซิ ...แย่ละ “ สิมาเอ๋ย” หัวมันโล่งๆ ใจมันโหวงเหวงซะจนน่าตกใจ ... อาจจะเป็นเพราะมีงานใหม่ๆ เข้ามา ต้องใช้เวลากับตรงนั้นพอสมควร จากปกติที่เป็นคนติดที่อยู่แล้ว คราวนี้ยิ่งแซะไม่ค่อยออก (จริงๆ แล้ว กำลังสร้างภาพว่างานยุ่งซะเหลือเกิน)... และแล้วเวลาเที่ยงอันเป็นช่วงที่สำคัญในชีวิตของเรา กลับเป็นอะไรที่แสนน่าเบื่อ เพราะได้ยินเมนูอาหารครัวสต๊าฟแล้ว...เริ่มทำให้ความรู้สึกอยากอาหารหายไป ...... คิดได้ยังไงเนี่ยะ เมื่อวานเพิ่งจอผักกาดไปไม่ใช่เหรอ วันนี้ยังมีแกงผักกาดใส่ไก่อีก .. แบบว่าเมนูอื่นๆ ไม่มีแล้วหรือไงเนี่ยะ ... บางวันแอบเห็นมีผักกาด(ผักกวางตุ้ง) ส่งออกมาจากในสวนแทบจะร้องให้...ทำไมพี่ๆ ในสวนใจร้ายให้น้องๆ กินแต่ผักกาดเนี่ยะ ...อาจจะเพราะว่ามันปลูกง่ายมั้ง เห็นส่งมาทีละหลายตะกร้า แต่ก็ยังแอบคิดว่าทำไมเค้าไม่ปลูกอย่างอื่นบ้างเนี่ยะ ... เอ๋... หรือว่า ผักอย่างอื่นเค้าเก็บไ้ว้กินเองในสวน แล้วส่งผักกาดมาให้เรา... หลังๆ มาเริ่มเล่นเกมส์ทายใจแม่ครัวกัน..."วันนี้แกงอะไร"..."เมื่อวานเห็นสวนส่งผักกาดมา ไม่จอผักกาด ก็แกงผักกาดใส่ไก่มั้ง..." ... วันดีคืนดีสวนส่งลูกบะเขือเคือ(ผลของซาโยเต้)มา ... คราวนี้คิดเดาใจแม่ครัวหัวแทบแตกว่าแกจะทำอะไรให้กินนะ... ถึงเวลามันกลายเป็นแกงเขียวหวานได้(เพิ่งเคยกินนี่แหละ)... บางวันหิวจนตาลาย เจอแกงบะหนุน(แกงขนุน) ที่แน่ๆ แต่ละอย่างมันเริ่มไม่ค่อยอร่อยแล้วดิ บางวันทำก๋วยเตี๋ยว ปรุงแล้วปรุงอีก ... ได้แค่นี้แหละว้า... กินไป แล้วเดี๋ยวไปมินิมาร์ท หาขนมมากินดีกว่า ... ถ้าใครเป็นพวก "กินบ่อจ้าง" แล้วก็ไม่พยายามลองนะ อุ๋มว่าอาจจะเป็นโรคขาดสารอาหารได้ ... อ้าวเขียนมาซะยาว ... สรุป บ่นเรื่องครัวสต๊าฟเหรอเนี่ยะเรา.... สงสัยมันฝังอยู่ในส่วนลึก ยิ่งเขียน ยิ่งพรั่งพรูออกมาเอง ... พอเหอะ เดี๋ยวเกิดแม่ครัวมีสปายอยู่ห้องไอที สิมาจะไม่ได้กินข้าว ข้อหา “กล่าวถ้อยคำอันทำร้ายจิตใจแม่ครัวได้” ไหนๆ ก็ จะอัพแล้ว เล่าเรื่องตอนตรวจสุขภาพด้วยดีกว่า26 – กันยายน – 2551... มีหน่วยบริการเคลื่อนที่จากโรงพยาบาลเล็กๆ ในจังหวัดเชียงใหม่ เข้ามาให้บริการตรวจสุขภาพให้พนักงานที่บริษัท เนื่องจากว่าค่าบริการที่เรียกเก็บจะถูกกว่าที่เราเดินทางไปตรวจเองที่โรงพยาบาล ทำให้มีพนักงานสนใจเข้ารับการตรวจเยอะเหมือนกัน ...เนื่องจากมีพนักงานสนใจตรวจเยอะ เลยต้องแบ่งกันเป็นแถวๆ ไป เริ่มจาก แถวที่ 1 ... กรอกข้อมูล ประวัติส่วนตัวก่อน แถวที่ 2 ... จากนั้นก็ชั่งน้ำหนัก วัดส่วนสูง วัดรอบเอว แถวที่ 3 ... วัดความดัน แถวที่ 4 ... เจาะปลายนิ้ววัดน้ำตาลในเลือด แถวที่ 5 ... เจาะเลือดเพื่อนำกลับไปตรวจ ก็แล้วแต่ว่าใครต้องการจะตรวจอะไรบ้าง ก็จะมีรายการให้ เราก็แจ้งตอนที่เค้าเจาะเลือด แถวที่ 6 ... ตรวจวัดสายตา มีสายตาสั้น สายตายาว ตาบอดสี... ขั้นตอนนี้ไม่ได้วัด เพราะว่าสายตาสั้นอยู่แล้ว... ก็เข้ารับการตรวจแต่ละขั้นตอนผ่านไปได้ด้วยดี แต่ที่ทำเอาใจหาย ก็ตอนตรวจน้ำตาลในเลือด เล่นเอาหน้าซีด ไม่ใช่เพราะเจ็บนิ้วอย่างเดียวนะดิ แต่ผลของการตรวจนะเล่นเอาใจหาย... ผลการตรวจน้ำตาลในเลือด(แบบเจาะที่ปลายนิ้ว) เค้าจะมีค่าให้ดู 2 ค่า สำหรับผู้ที่งดน้ำงดอาหารหลังเที่ยงคืน ค่าปกติจะอยู่ที่ 70-110 สำหรับผู้ที่ไม่งดน้ำและอาหารหลังเที่ยงคืน ค่าปกติจะอยู่ที่ 70-140 ... พอวัดออกมาของอุ๋มนะตัวเลขที่เครื่องมันโชว์ 110 พอดีเด๊ะ ทั้งๆ ที่อุ๋มงดน้ำและอาหาร หมอที่ตรวจเห็นหน้าอุ๋มแล้ว ว่าไม่เป็นไร ๆ แต่กลับถามว่า “ที่บ้านมีใครเป็นไหมครับ” เล่นเอาสะดุ้งเฮือก ไหนเมื่อกี้หมอบอกไม่เป็นไรไง“ไม่มีค่ะ” ... “ชอบอาหารรสชาติประมาณไหนครับ ทานหวานหรือเปล่า”“เค็มค่ะ... ชอบอาหารรสชาดเค็ม” ... เป็นการเพิ่มไอโอดีนให้ร่างกายนะ“งั้น ... ระวังเรื่องอาหารประเภทแป้ง ข้างเหนียวไม่ทานได้ก็ดีนะ เพราะมันจะเปลี่ยนเป็นน้ำตาล” ... คือปกติไม่ได้กินข้าวเหนียวนะ กินข้าวเจ้าอยู่แล้ว... หมอบอกว่าไม่ได้แสดงว่าเป็นเบาหวานนะ แต่ให้ระวังนิดนึง กินอาหารให้ครบ 5 หมู่ ทานผัก ทาน....อะไรต่อมิอะไรอีกหลายอย่าง ... สรุปออกกำลังกายด้วย ... เหมือนเรียนสุขศึกษาเลยแฮะ ... รู้ แต่ทำได้ยาก(ต้องปรึกษาแม่ครัวสต๊าฟก่อน) ... ทำไงดีหมอ วันนี้แม่ครัวทำขนมเส้นน้ำเงี้ยวด้วย(คิดว่าครบ 5 หมู่นะมื้อนี้) ... เรื่องน้ำตาลในเลือดผ่านไป คราวนี้ถึงคราวต้องเจาะเลือด โดนดูดเลือดเอาไปไม่กี่ซีซี แต่เหงือแตกพลัก ...... เทียบปริมาณเหงือที่เสียไปอาจจะมากกว่าปริมาณของเลือดได้นะเนี่ยะ (สงสัยต้องพึ่งเกลือแร่เนื่องจากเสียเหงื่อมาก) ... แล้วก็ได้ยินลูกพี่ทักมาแต่ไกล ... "ไหวไหมเนี่ยะเรา หน้าซีดยังกะไก่ต้ม"... เหอ เหอ ... ไหวพี่ไหว ... แล้วหลังจากนั้นก็เข้าสู่ภาวะปกติ รอแต่ผลตรวจว่าระดับไขมันในเลือด แล้วก็เชื้อไวรัสตับอักเสบบี กับภูมิคุ้มกันไวรัสตับอักเสบบี ภายใน 3 อาทิตย์ โรงพยาบาลเค้าจะส่งผลกลับมาที่บริษัท*** จบ ***