เรื่องสั้น : ก่อนเราจะไม่รักกัน เรื่องระหว่างเรามันเกิดอะไรขึ้น “เรา” ... คำคำนี้ผมไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่ามันสำคัญ ผมไม่เคยรู้สึกว่ามันมีค่ามากมายแค่ไหน แล้ววันหนึ่งผมก็ตระหนักถึงความสำคัญของมันอย่างมากมาย ผมหวังเหลือเกินที่จะได้มันกลับมา “เรา” ... คำที่มีผมและเธอเป็นผู้สร้างมันขึ้นมา แต่เธอกำลังจะทำให้มันยุติลง ต่อจากนี้ไปผมจะไม่สามารถค้นหาคำนี้ได้จากพจนานุกรมส่วนตัวอีกต่อไปแล้วงั้นเหรอ ผมเหมือนคนบ้าที่ฟังอะไรไม่รู้เรื่อง ผมถามเธอซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าแน่ใจกับสิ่งที่ตัวเองพูดแค่ไหน เธอนิ่งไปอยู่นาน สุดท้ายก็พยักหน้าพร้อมกับสายตาเด็ดเดี่ยวนั้น กลายเป็นผมเองที่ต้องหลับตาหลีกหนีสายตานั้น ผมไม่อยากมองสายตาแบบนั้น เพราะนั่นเท่ากับตอกย้ำสิ่งที่ผมเพิ่งได้ยินว่ามันคือความจริง ผมอยากจะคิดว่านั่นคือความฝัน ผมแค่เพ้อเจ้อคิดอะไรมากไป จนเก็บเอาไปฝัน ถ้าเพียงแต่ลืมตาขึ้นมาจะไม่เห็นเธอยังนั่งอยู่ตรงหน้า ผมยังคงจ้องหน้าเธอเหมือนกับเจอสิ่งมหัศจรรย์อันดับที่เท่าไหร่ของโลกไม่รู้ผุดขึ้นมาตรงหน้าผมในตอนนี้ ผมเห็นอาการอึดอัดที่เธอพยายามขับไล่มันออกไป เธอคงรู้สึกแย่ไม่ต่างจากผม แล้วทำไมเธอถึงเลือกที่จะทำร้ายหัวใจตัวเอง ผมเริ่มเรียกสติให้กลับมาหาผมโดยเร็วที่สุด ผมอาจจะทำให้เหตุการณ์มันไปในทางที่ดีขึ้นได้ ผมอาจจะทำให้สถานการณ์แย่ๆ ระหว่างเราขณะนี้เปลี่ยนไป ผมต้องคิด ผมต้องมีสมาธิ ควบคุมสติตัวเองให้ได้มากที่สุด ผมคิดว่าผมจะพลิกสถานการณ์เป็นฝ่ายได้เปรียบในการต่อรองครั้งนี้ได้ ผมทำได้ ผมทำได้ ผมย้ำเตือนตัวเองในใจ สักพักผมก็สงบลง ลดอาการเครียด ปวดเกร็งที่เริ่มก่อตัวมวลอยู่ในท้องให้คลายลง ######################################## ... ขอร้องหละ อย่าพูดหรือทำอะไรมากไปกว่านี้เลย ขอร้อง ขอร้อง ฉันพร่ำพรรณนาพูดคำนี้วิงวอนเค้าอยู่ในใจ ก้องอยู่ในหัวตัวเองไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ ฉันเห็นแววตา ท่าทางที่เค้าแสดงออกมา ฉันรู้ว่าเค้าเจ็บ คงรู้สึกแย่ไม่ต่างจากที่ฉันรู้สึกสักเท่าไหร่ แต่นี่คือการตัดสินใจที่ฉันเลือกแล้ว ฉันเลือกที่จะให้เราจบกันแค่นี้ ฉันคิดว่าเราน่าจะปล่อยมือจากกันในตอนนี้ดีกว่ายื้อต่อไป โดยไม่รู้ว่าอนาคตของเรามันจะเป็นยังไง มันจะจบตรงไหน ถ้าเพื่อนๆ ได้รู้ว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่ ต้องมีคนไม่เห็นด้วย และพร้อมจะหาคำพูดเกลี้ยกล่อมให้ฉันเปลี่ยนความคิด รวมทั้งอาจจะมีคนคิดว่าฉันมันบ้าไปแล้วใช่ไหมที่คิดทำอะไรได้แบบนี้ ฉันพยายามลำดับเรียบเรียงความคิดความรู้สึกที่อยู่ภายในใจฉันขณะนี้ฉันค้นพบ “ความแน่ใจ” เมื่อฉันตัดสินใจอะไรไปแล้ว ฉันมักจะเลิกถามตัวเองทันทีว่าแน่ใจแล้วใช่ไหม? เลิกถามว่าทำถูกแล้วใช่ไหม? คิดดีแล้วใช่ไหม? เค้าจะรู้สึกแย่หรือว่าเจ็บมากขนาดไหน? แล้ววันนี้คือคำตอบ บางครั้งเราก็ต้องพร้อมที่จะเสี่ยง และแลกกับอะไรบางอย่าง ระยะเวลาที่ผ่านมาเป็นเวลาที่มีความสุข มีค่า มีความหมายกับฉันมาก และมันก็มากพอที่จะทำให้ฉันได้รู้จักเค้ามากขึ้น มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เราเรียนรู้ซึ่งกันและกัน เราเริ่มทำความรู้จัก และเข้าใจนิสัยใจคอกันเพิ่มขึ้น เรามีปัญหากระทบกระทั่งกันหลายครั้ง และทุกครั้งมันก็จะผ่านไป เราค่อยๆ เรียนรู้การที่จะปรับลดความเป็นตัวเองเพื่อให้เข้ากับอีกฝ่ายได้มากขึ้น “อดทน” คือคำศักดิ์สิทธิ์ที่ฉันต้องท่องจำขึ้นใจเสมอทุกครั้งที่เรามีปัญหา ฉันอยากจะเก็บความรู้สึกดีๆ ที่ผ่านมาให้มันเป็นสิ่งสวยงามที่อยู่ในใจ อยู่คู่กับเราไปตลอด ฉันไม่อยากให้ความรู้สึกสวยงามนั้นหายไป แล้ววิธีที่เราจะยังสามารถคบกันต่อไป ยังสามารถมองหน้ากันได้อย่างเต็มตา ยังสามารถยิ้มแย้มทักทายให้กันเมื่อวันใดวันหนึ่ง เราเกิดบังเอิญไปสะดุดชนกันที่ไหนสักแห่ง ######################################## “เรายังเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหมคะ” “ทำไมล่ะ ทำไมต้องเป็นเพื่อนกัน แบบเก่าก็ดีอยู่แล้ว” “ฉันรู้สึกว่า ความรักที่ฉันมีมันไม่มากพอที่จะอดทนอีกต่อไปแล้ว ... อย่าทำให้ฉันรู้สึกแย่ไปกว่านี้อีกเลยนะคะ” “ผมไม่เป็นเพื่อนกับคุณแน่นอน ผมรู้สึกแบบนั้นไม่ได้ ... เรากลับกันเถอะ เดี๋ยวผมไปส่ง” “อย่าเลยค่ะ ต่อไปคงไม่รบกวนอีกแล้วหละ … เกรงใจ” “ตัดสินใจแน่แล้วละซิ ... ความคิดคุณทำให้ผมแปลกใจเสมอเลย” “ขอโทษนะคะ” “ผมรักคุณนะ … ถ้าผมจะรอ จะเป็นไปได้ไหม” “อย่าถามเลย เพราะฉันไม่รู้ว่ามันจะเป็นไปได้ไหม ฉันตอบไม่ได้ ฉันไม่อยากจะรั้งคุณไว้ ในขณะที่ความรักของฉันมันกำลังลดลง ฉันไม่อยากทำร้ายคุณ ฉันกลัวว่าสักวัน ความรักฉันมันจะหมดไป” ######################################## ผมรู้ว่าเธอตัดสินใจแล้ว ผมรู้ว่าเธอก็รู้สึกไม่ต่างจากผม ผมรู้จักเธอมากขนาดนี้ ผมเข้าใจเธอมากขนาดนี้ ผมอยากบอกให้เธอคิดดูอีกที แต่ไม่ใช่เวลานี้ที่ผมจะพูดออกไป ผมเคยยอมรับการตัดสินใจในหลายๆ ครั้งของเธอ ผมเคยยกย่องความเด็ดขาดทางความคิดของเธอ แต่ครั้งนี้มันยากที่จะยอมรับ และคราวนี้ผมอยากจะลองดื้อ อยากจะลองขัดขืนการตัดสินใจของเธอดูสักที ผมอยากบอกเธอแค่ว่า “ผมจะไม่ยอมแพ้ ผมจะไม่ยอมหมดหวังที่จะรักษาคำว่า “เรา” ไว้ ผมจะไม่ยอมให้ใครมาทำให้ใจผมเจ็บได้เป็นอันขาด ผมจะต้องชนะให้ได้สักวัน ... สักวันต้องเป็นของเรา” ######################################## เค้าดื้อขนาดไหน ทำไมฉันจะไม่รู้ แววตาแบบนั้น ท่าทางแบบนั้น เค้าไม่มีทางยอมทำตามที่ฉันบอกแน่ นิสัยชอบเอาชนะของเค้ามันทำให้เค้าเสียเปรียบได้เหมือนกันในบางครั้ง ทำไมถึงปล่อยให้ตัวเองแสดงอะไรมากมายออกมาบนสีหน้าท่าทางแบบนั้นนะ มันทำให้คุณดูออกอย่างง่ายดายไม่รู้หรือไง อย่าพยายามเลย อย่าพยายามต่อไปถ้าใจคุณไม่ได้รักฉัน อย่าทำอะไรเพียงเพราะแค่อยากเอาชนะ “ฉันขอเริ่มต้นด้วยการยอมรับความเสียใจไว้ล่วงหน้าก็แล้วกัน ความสุขความทุกข์ ไม่มีใครรู้ว่าจะมาเมื่อไหร่ จะยอมรับความจริงที่เจอได้แค่ไหน ถ้าความจริงข้างหน้ามันเจ็บก็เท่ากับเสมอตัว แต่ถ้าใจฉันมันได้รู้จักกับความสุขมันก็คือกำไร” สักวัน สิ่งที่อยู่เคียงข้างคุณ อาจจะเป็นแค่ความรู้สึกภาคภูมิใจในชัยชนะ แต่ไม่ใช่ความรัก ฉันไม่อยากรอให้ถึงวันนั้น ######################################## ... แต่งเรื่องนี้พร้อมกับอารมณ์แปลกๆ เหมือนคนกำลังเศร้ายังไงไม่รู้ ... ... ขอบคุณปรายที่ตรวจคำผิดให้ด้วยค่ะ ... ... อาการเอ๋อ ยังไม่หาย แถมอัพเสร็จไม่ได้อ่านตรวจทานอีกต่างหาก ...   Create Date : 07 มิถุนายน 2553 13 comments Last Update : 7 มิถุนายน 2553 21:58:48 น. Counter : 1737 Pageviews. Share Tweet

... เรื่องห่วยๆ ของคนแต่งเห่ยๆ ... เหอ เหอ ... ขั้นเวลานะ ตอนนี้ไม่มีอารมณ์ ... หุหุ ... อย่างกะเป็นศิลปินใหญ่ ทำอะไรก็ต้องมีอารมณ์ ... หึหึ   โดย: SIMAKHA 7 มิถุนายน 2553 16:28:25 น.

ปรายอ่านจบแล้วนะอุ๋ม แต่ปรายงงๆอยู่บทนึง ฉันพร่ำพรรณนาพูดคำนี้วิวรณ์เค้าอยู่ในใจ คำว่า วิวรณ์ หมายความว่าอะไรหรืออุ๋ม... น่าจะเป็นวิงวอนมากกว่าหรือเปล่าคะ? หวังว่าอุ๋มคงไม่โกรธปรายนะที่ปรายทักท้วงแบบนี้ เดี๋ยวปรายมาเมนต์อีกทีนะคะอุ๋ม มีธุระนิดหน่อย...   โดย: ปราย IP: 118.172.183.146 7 มิถุนายน 2553 20:09:55 น.

... ไม่โกรธหรอกคะปราย ขอบคุณที่ทักนะคะ ตอนแรกเห็นเหมือนกันว่าผิด แต่เน็ตไม่ค่อยดีเท่าไหร่ จะเข้ามาแก้ก็เข้าไม่ได้สักที จนตอนนี้เพิ่งจะเข้ามาแก้ได้ ... แปลกใจจังทำไมมีคนคลิกเข้ามาดูเยอะจัง Counter : 28 Pageviews. ... ทุกทีเวลาอุ๋มอัพบล๊อกนะ มีคนเข้ามาดูจิ๊ดเดียวเอง   โดย: SIMAKHA 7 มิถุนายน 2553 22:02:07 น.

...ระหว่างเรา หรือ เรา...เห้นด้วย มีความหมายมาก อยากที่จะรักษาให้อยู่ด้วยตลอดไป แต่... สำหรับเธอ เธอตัดสิน...จบ...ไปแล้ว ก็คือจบแล้วล่ะ สำหรับผม ไม่ถูกต้องที่สุด ///ผมจะไม่ยอมให้ใครมาทำให้ใจผมเจ็บได้เป็นอันขาด ผมจะต้องชนะให้ได้สักวัน/// เห็นด้วย ///นั่นมันแค่ความรู้สึกภาคภูมิใจในชัยชนะ แต่ไม่ใช่ความรัก/// ความรักไม่ใช่เกมส์เพื่อดูใครชนะ คนนั้นเก่ง ถ้ายังทำ มันคือการทำร้ายใจตัวเอง เจ็บเองแน่นอน   โดย: PANPISA 7 มิถุนายน 2553 22:50:54 น.

ปรายอ่านแล้วรู้สึกอึดอัดไปกับตัวละคร ปรายมีความ รู้สึกว่า เหมือนปรายกำลังแอบมองคนทั้ง 2 คน อยู่ห่างๆ แต่ก็ไม่ได้อยู่จนไกลเกินไป พอที่จะได้ยิน คนทั้งคู่พูดคุยกัน... ดูแล้วเหมือนผู้ชายกำลังเอาชนะความรู้สึกของผู้หญิง อยู่เงียบๆ อาจรุกคืบในบางครั้ง แต่เมื่อไม่ได้ผลก็ เปลี่ยนมาใช้คำพูดในอีกรูปแบบนึง... ในเมื่อผู้หญิงตัดสินใจและทบทวนมาตลอดว่า เป็นเพื่อน กันดูจะเหมาะที่สุด แต่ในเมื่ออีกฝ่ายยังไม่ยอมตัดใจ มันเป็นการยากที่คนทั้งคู่จะเข้าใจในจุดยืนของแต่ ละคน... บางทีผู้ชายอาจแค่อยากเอาชนะผู้หญิงเท่านั้น เพราะเค้าไม่อยากอยู่อย่างโดดเดี่ยว ไม่อยากเจ็บ ปวดกับความรักหรือเค้าอาจจะอยากเป็นคนที่บอกเลิกกับเธอก่อน ก่อนที่เธอจะบอกเลิกกับเค้า... เรื่องสั้นเรื่องนี้ของอุ๋ม ทำให้ปรายนึกถึงเพลง ที่ว่าง ของพี่โจ้วงพอส... ป.ล. ที่อุ๋มบอกว่า เรื่องห่วยๆ ของคนแต่งเห่ยๆ ปรายไม่เห็นด้วยนะ และปรายยังยืนยันคำเดิม ว่าปรายจะรออ่านเรื่องสั้นของอุ๋มต่อไปนะคะ...   โดย: ปราย IP: 113.53.115.246 8 มิถุนายน 2553 10:29:10 น.

# PANPISA ... เลือกเอง เจ็บเอง ... แล้วหลังจากนั้นก็ต้องเยียวยา รักษาตัวเองค่ะ ... บางครั้งก็เหมือนคนงี่เง่า เจ้าอารมณ์ทำอะไรไม่คิด แต่มองในมุมกลับกัน ถ้าเมื่อไหร่ที่คิด คิดจนรู้สึกว่าเราคงรักด้วยสมองมากกว่าหัวใจ นั่นแสดงว่ารักของเรามันไม่ได้เกิดจากใจใช่ไหม ... เรื่องบางเรื่องมันแก้ไขให้หายไปไม่ได้ แต่เวลาจะทำให้มันจางลง อาจจะเจ็บแต่นานเข้ามันจะกลายเป็นความชาชิน และเมื่อไหร่ที่เราสามารถพูดถึงเรื่องนั้นโดยที่ไม่รู้สึกเจ็บ นั่นก็ไม่ได้แสดงว่าเราลืมมันได้ จริงๆ แล้วมันแค่ทำใจยอมรับผลของมันได้แล้วต่างหาก # ปรายคะ ... ยังคงต้องขอบคุณกันอีกหลายครั้งเนอะ เพราะอุ๋มก็จะพยายามเขียนต่อไป ตราบใดที่ยังมีคนอ่าน แม้จะเป็นแค่คนเดียวก็จะไม่ทิ้งการเขียนค่ะ ..^^ ... เรื่องนี้อึดอัดจริงๆ ด้วยหละ อึดอัด สับสน ... ชีวิตแต่ละคนมันมีหลายมิติ บางครั้งคนที่อ่านเรื่องนี้อาจจะคิดว่าก็เขียนให้เค้ากลับมารักกันก็จบแบบมีความสุขแล้ว แต่เพราะคนเรามักมีความคิด วิธีการแสดงออกไม่เหมือนกัน แต่ละคนมีมิติที่แตกต่างกันออกไป เลยอยากเขียนให้จบด้วยอารมณ์อึมคลึมแบบนี้นะคะ   โดย: SIMAKHA 8 มิถุนายน 2553 10:57:30 น.

... ไปหาเพลงที่ว่างของพอสฟังค่ะ ... ... ฟังแล้วได้ความรู้สึกที่แตกต่าง ... ... ได้เห็นอีกมุมหนึ่งว่าที่ว่างที่เราเว้นไว้ มันทำให้รู้สึกเป็นสุขจัง ...   โดย: SIMAKHA 8 มิถุนายน 2553 11:28:07 น.

บางที เมื่อถึงเวลา ..เราก็ต้องเลือกค่ะ หากคำว่า "อดทน" ต้องเข้ามามากขึ้นๆๆๆๆๆ จนความรักก็แบกรับไม่ไหว .. จะรอติดตามอ่านต่อไปนะคะ ส่งกำลังใจให้อีกคนค่ะ   โดย: boonpithak 8 มิถุนายน 2553 11:44:53 น.

อื่อ หื่อ เข้ามาอ่านแล้วอินเลยค่ะ เข้าใจความรู้สึกของตัวละคร จะบอกว่า เข้าใจฝ่ายถูกบอกเลิกมากกว่า อาจจะเป็นเพราะ ความรู้สึกตอนนั้นยังไม่จางหายไป มันไม่ได้เป็นความพยายามที่จะเ อาชนะ เพื่อจะได้มาเป็นผู้ที่บอกเลิกนะ แต่ มันเป็นความงุนงงว่า ฉันทำอะไรผิดหรือถึงได้ถูกบอกเลิก ทั้งๆที่ทะเลาะกันสักครั้งก็ไม่เคยแต่มาเข้าใจ เอาเมื่อ คืนก่อน ได้ดู club friday ตอน หมดรัก ก็เลยว่า อ้อ ไม่ต้องไปหาเหตุผลอะไรเลย เวลาที่เราถูกบอกเลิก ไม่ใช่เราผิด หรือเราห่วยแตกหรอก แต่เป็นเพราะ เขาหมดรักเราก็เท่านั้นเอง เมื่อหมดรัก อะไรที่เราทำมักไม่ได้เรื่องทุกเรื่องไป เขียนได้เก่งค่ะ จะมาตามอ่านอีกนะคะ แหมเขียนซะคนอ่านอินอย่างนี้ ไม่เขียนต่อ ละมีเคืองแน่   โดย: peepin IP: 125.24.119.38 12 มิถุนายน 2553 21:54:37 น.

ให้กำลังใจนะค่ะ รู้สึกว่าเข้าใจหัวอกอย่างแรงแต่แตกต่างตรงที่ฉันเป็นผู้หญิง คุณเป็นผู้ชาย ฉันพึ่งเห็นคุณเป็นคนแรกที่รู้สึกแบบนี้ในสถานะผู้ชาย สู้ๆค่ะ   โดย: กำลังใจ IP: 203.121.167.243 17 มิถุนายน 2553 13:13:00 น.

อือ...หืมม์...   โดย: addsiripun 21 มิถุนายน 2553 20:52:41 น.

พักนี้อุ๋มเงียบหายไปเลยนะ... ปรายรอเรื่องสั้นเรื่องใหม่ของอุ๋มอยู่นะคะ..^^..   โดย: ปราย IP: 118.172.178.123 22 มิถุนายน 2553 13:47:03 น.

หวัดดีจ๊ะอุ๋ม ปรายมีอะไรมาบอกอุ๋มนึนึง พอดีว่าปรายลองเขียนนิยายดูค่ะ เป็นภาคต่อจาก หวานรักร้านขนม + กับ แวะรักกลางฤดูร้อน และผสมอุ่นรักป่าฝนนิดหน่อย ถ้าอุ๋มว่างๆลองเข้าไปดูนะคะ ที่บล็อกพี่อัยย์ คลิกที่กรุ๊ปบล๊อกนิยายแวะรักกลางฤดูร้อน ก็จะเจอคำว่า นิยายของปราย Minute of love นอนหลับฝันดีนะคะอุ๋ม ปรายเป็นกำลังใจ ให้อุ๋มเสมอนะ...   โดย: ปราย IP: 118.172.180.252 23 มิถุนายน 2553 19:54:53 น.