คนเราก็ต้องปรับตัวเข้าหากัน เราครึ่งเค้าครึ่ง แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็ต้องเลือกทำอะไรซักอย่าง อย่างเรื่องของตัวเองมีเพื่อนร่วมงานอยู่คน ใช้เราตลอดเลยทั้งๆ ที่ไม่ใช่งานเรา พอเค้าทำไม่ทันก็วานเรา แล้วก็มาเร่ง อดทนมาสองปี ทนไม่ไหวเขียนเมลล์ด่ามันเลย cc นายด้วย บอกไปเลยว่าเราไม่พอใจแล้ว ตอนหลังๆ เค้าก็ขอโทษบอกว่าเค้ายุ่ง เราก็บอกว่าเราก็ยุ่งเหมือนกันนะ
อย่าท้อเลย สู้ๆ คิดซะว่าเรามาทำงานไม่ต้องไปแคร์ใครมากหรอก เพื่อนร่วมงานไม่ได้จ่ายเงินเดือนเรา

คนเราก็ต้องปรับตัวเข้าหากัน เราครึ่งเค้าครึ่ง แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็ต้องเลือกทำอะไรซักอย่าง อย่างเรื่องของตัวเองมีเพื่อนร่วมงานอยู่คน ใช้เราตลอดเลยทั้งๆ ที่ไม่ใช่งานเรา พอเค้าทำไม่ทันก็วานเรา แล้วก็มาเร่ง อดทนมาสองปี ทนไม่ไหวเขียนเมลล์ด่ามันเลย cc นายด้วย บอกไปเลยว่าเราไม่พอใจแล้ว ตอนหลังๆ เค้าก็ขอโทษบอกว่าเค้ายุ่ง เราก็บอกว่าเราก็ยุ่งเหมือนกันนะ
อย่าท้อเลย สู้ๆ คิดซะว่าเรามาทำงานไม่ต้องไปแคร์ใครมากหรอก เพื่อนร่วมงานไม่ได้จ่ายเงินเดือนเรา

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะว่าเพื่อนร่วมงาน
ไม่ได้จ่ายเงินเดือนให้เราสักหน่อย

เคยมีคนถามเสี้ยวว่า แคร์คนอื่นมากไปรึเปล่า
ก็เลยหันกลับมาดูตัวเอง
เออเนอะ เค้าพูดก็จริง
เสี้ยวก็เลยมานั่งคิด
การแคร์คนอื่นเป็นสิ่งที่ดีก็จริง
แต่การแคร์คนอื่นจนทำร้ายตัวเองไม่ดีแน่ๆ

เจ้านายเค้าอยากให้คุณอยู่ คุณน่าจะภูมิใจ
ถ้าคุณไป เค้าก็ยังคิดถึง
ถ้าคุณอยู่ คุณก็มีคุณค่าสำหรับที่นี่
จะไปแคร์อะไรกับความงี่เง่าของคนบางคนล่ะคะ

^^

คนเรามีชีวิตที่ทำงาน 8-9 ชม.ต่อวัน ถ้ามีทางเลือกในทางที่จะทำให้คุณมีความสุขมากกว่าก็เลือกเถอะคะ อยากให้คุณมีความสุขทุกๆวัน