Bloggang.com : เสี้ยวขาวฯ : วันหยุดที่สนุกและเกือบไม่รอด....ที่ Paris

วันหยุดที่สนุกและเกือบไม่รอด....ที่ Paris

Bonjour tout le monde, Hello every body, สวัสดี ทุกๆคนครับ

นี่ก้นานแล้วครับที่ผมไม่ได้มา Up spaces ก็มะรุ้จาเขียนอารายลง Blog ช่วงนี้อยู่ในช่วงปิดเทอมครับ

ว่างมากมายอ่ะนะ เพราะว่ามะมีไรทำเป็นพิเศษเยยอ่า ส่วนมากแต่ละวันก็มานั่งอ่านข่าว

(การเมือง แบบว่าชอบอ่ะนะ) และก็ฟังเพลงไปด้วย ตอนนี้ที่ฝรั่งเศสก็อยู่ในช่วงฤดูร้อนคับ

แต่ อากาศเปลี่ยนแปลงทุกวันเลยอ่ะเดี๋ยวแดด เดี๋ยวฝน เดี๋ยวพายุ เดี๋ยวหนาว

เปลี่ยนแปลงทุกวันเลย เหอๆ ก็อยู่แต่ในห้องมันก้แบบว่าเบื่อๆจำเจ ก็เลยตัดสินใจ

เลือกไปเที่ยวที่ปารีส อ่อ เกือบลืม อาทิตย์ ก่อนโน้นผมได้ซื้อตั๋วเครื่องบินกลับไทยแล้วครับ

จะกลับไปเยี่ยมบ้านเดือนธันวาคมนี้ครับ แต่ได้กลับไม่นานอ่าแค่สิบกว่าวันเอง(หุหุ ไม่คุ้มค่าเครื่องเยยอ่า)

ในวันซื้อตั๋วนั้นหลังจากซื้อตั๋วเสร็จก็ไป Shopping ไปซื้อของฝากกลับไทยอ่ะเป็น

ของที่ระทึก อะไรประมานนั้น 55555 แต่ของอ่าแพงโคตร ได้ของไม่ถึงสิบชิ้น

หมดไปประมาณ 180€ ก็มานแพงอ่ามะเหมือนบ้านเรา ผมต้องอดข้าวไปเป็นเดือน 5555555

ก็วันนั้นเดินทั้งวันจนเหนื่อยเลยแหละ(แต่ก็ชินละกับการเดินเที่ยว) โอลาลา! ตอนที่จะกลับที่พัก(เมืองตูร์)

ก็หิวก๋วยเตี๋ยวมากมายคับ ก็ถามเพื่อนว่าใครรุ้บ้างว่าแถวนี้มีร้านอาหารไทยบ้าง

ไอ้เพื่อนมันก้บอกว่ามีแต่ไกลมาก โอ!!!!ผมก้บอกเพื่อนว่าไกลแค่ไหนก้จะไปต่อไห้บุกน้ำ

ลุยไฟ แค่ไหน ขอไห้ผมได้ทานก๋วยเตี๋ยวผมทำได้หมด เอาหละ จากนั้นผมกะเพื่อนอีกสองคน

ก้นั่ง Metro (รถไฟไต้ดินบ้านเราอ่ะ) ไปยังจุดหมาย พอถึงจุดหมายก็ออกเดินทางด้วยเท้า

เพื่อตามหาร้าน แต่กว่าจะเจอนะ ฝนตก ก้ลุยฝน บอกแล้วว่าต่อไห้บุกน้ำลุยไฟแค่ไหนก็ยอม

อะแฮ่มๆ พอมาถึงจุดหมายที่เจอร้านปุ๊บแบบว่าดีใจสุดๆแบบว่าหายเหนื่อยเลยที่เจอร้าน

แต่พอเพื่อนถามเจ้าของร้านว่า ร้านเปิดยังคะ รุ้ไหมว่าได้รับคำตอบว่ายังไง

ครับ เจ้าของร้านตอบมาว่าร้านจะเปิดทุ่มครึ่ง โอ้ววววววพระเจ้าเวลานั้นผมต้องขึ้น

TGV (รถไฟที่เดินเร็วที่สุดในประเทศฝรั่งเศส) กลับเมืองตูร์แล้ว เฮ้อ ผมหมดเเรงทันทีทันไดเลย

อุดส่าห์เดินหาร้านเหนื่อยแทบตาย แต่พอเจอก็ดันไม่เปิด กำ กำ กำ จริงๆ

เอาละไม่ง้อร้านอาหารไทยก็ได้เลยตัดสินใจชวนเพื่อนเข้าร้านอาหารอาหรับเลย

อะห้า!เพื่อนมานทาน kebub กาน ส่วนผมหิวจัด เลยสั่งบาบีคิว เฮ้อๆเต็มจานเลยมื้อนี้อิ่มมากมาย

ชิชิชิชิชิ มะง้อร้านไทยก็ได้ ชิชิชิชิชิชิ พออิ่มหนำสำราญก้ส่งเพื่อนไป Shop ต่อ

และพอทุ่มครึ่งก้กลับเมืองตูร์ วันนั้นเหนื่อยสุดๆเยยแหละ แต่ก็ดีใจเพราะได้ตั๋วเครื่องบินกลับไทยแล้ว

เย้ๆดีใจๆจาได้กลับเเว้วววววว
งืมๆวันที่สิบสองถึงสิห้ากรกฎาคม ที่ผ่านมาผมก็เข้า Paris อีกแล้วครับท่านผู้ชม

เอาละมาเริ่มต้อนเรื่องกันดีกว่าครับ ตอนขาไปผมนั่ง TGV ไปครับเพราะถ้านั่งรถไฟ

จะนานมากมากประมาณสามชั่วโมงพอได้แต่ถ้านั่ง TGV แค่55นาทีครับ(แต่ราคาแตกต่างกัน)

ผมออกจากตูร์ แปดโมงเช้ามาถึงที่ปารีสเก้าโมง จากนั้นก็เดินเล่น วันนี้คิดในใจว่า

จะขึ้นหอไอเฟลจนถึงชั้นบนสุดไห้ได้ แต่คนรอต่อคิวเยอะมากๆๆๆๆๆๆทีแรกว่าจะขึ้นตั้งแต่มาถึงแล้ว

แต่คนเยอะเลยตัดสินใจหากิจกรรมอย่างอื่นทำเพื่อฆ่าเวลา สักพักผมก็ตัดสินใจไปนั่งเรือชมเมืองครับ

โดยจะล่องแม่น้ำ แซม ผ่านใจกลางเมืองปารีส ค่าขึ้น 8€ บรรยากาศในเรือก็สบายๆคนต่างชาติเยอะมากครับ

ใช้เวลาเร่องเรือเกือบชั่วโมง จากนั้นก็กลับมาที่หอไอเฟลอีก แทนที่คนจะน้อยลงกลับเยอมากขึ้น

ฮึ!ทีนี้เอาไงเอากันจะรอคิวนานแค่ไหนก็ต้องขึ้นหอไอเฟลชั้นบนสุดไห้ได้จากนั้นก้แวะไปซื้อเครฟมาทาน

ระหว่างที่รอผมรอต่อคิวประมานเกือบชั่วโมงก้จะถึงคิวแล้วแต่...มีแต่..ครับท่านผู้ชม ก็คือว่า

แถวที่ต่ออ่ะลิฟดันมาเสีย โอ้ยยยยยยยมานน่าโมโหชามัดเวลาอื่นมันก็ไม่เสียมันดันมาเสียที่รอบของ

ผมอีก เฮ้อ! เซงจิตมากมาย ก้เลยต้องมาต่อคิวไหม่ก้รออีกเกือบชั่วโมงถึงได้ขึ้นพอขึ้นไปถึงชั้นบนสุดของไอเฟล

โอลาลา!!!หายเหนื่อยครับท่านผู้ชมได้ชมวิวของเมืองปารีสอย่างจะๆสวยโคตะระ เลยแฮะ

ก้ถ่ายรูปไว้เยอะแยะมากมาย อ๋อ!มีเรื่องเล่าอีกระ คือ ตอนที่ขึ้นอยู่ชั้นบนสุดอ่ะนักท่องเที่ยวเยอะมาก

ทีนี้ก้มีนักท่องเที่ยงคนนึงเขาบอกไห้ผมถ่ายรุปไห้พอถ่ายเสร็จเขาก็พูดภาษาอังกฤษว่า

Thank you very much รุ้ไหมว่าผมตอบว่าไง ผมก็ตอบกลับเป็นภาษาฝรั่งเศสอ่ะ

คือตอบว่า Je vous en pries (แปลว่า ด้วยความเต็มใจ, ไม่เป็นไรครับ) ทีนี้เขาก็มองหน้าผม

แล้วก็ถามว่า What ผมก็นึกได้ทันทีเลยตอบว่า Oh! I think that you are French people

แล้วผู้หญิงคนนั้นก็บอกว่ามันเป็นคน ออสเตียเรีย เขามาเที่ยวคนเดียว จากนั้นก็เปลี่ยนกันถ่ายรูปและก้คุยกันสักพัก

ก็แยกกานไปคนละทิศละทาง ส่วนผมก็เล่นอยู่ที่หอไอเฟลเกือบสองชั่วโมงก็เลยลงไปชั่นล่าง

ขนาดห้าหกโมงเย็นคนก็ยังต่อคิวรอขึ้นเยะเลยครับ

จากนั้นก็มารอเพื่อนที่ไต้หอไอเฟล เพลียมากเเละง่วงสุดๆเลยอ่า แล้วก็กลับที่พัก วันรุ่งขึ้นแหะๆชวนเพื่อนไปเที่ยว Disneyland ไปเล่นแบบเด็กๆอ่านะ

ไปถ่ายรูปแชะๆเลยหละ ไปนอนเล่นไต้ต้นไม้ด้วย แต่อากาศวันนี้ร้อนนนนโคตร เกือบเท่าเมืองไทยเลย

เกือบสามสิบองศาแหน่ะตับแทบแตกร้อนมากมายอ่า ตอนสี่โมงเย็นก็พากันดูหนัง

เรื่อง Harry Porter แต่หนังมะหนุกเลยอ่าผิดหวังมากๆแบบว่า(เซงจิต) อ่ะนะ

แล้วไอ้คนข้างๆก็ดันมานอนที่โรงหนังอีก นอนดีๆก้ไม่ว่าอะไรหรอก แต่นี่มันดันมานอนกรนอ่ะ

แต่ก็ว่าหละเราก็แอบบนอนเหมือนกาน (คิคิ)สักห้านาทีพอได้ กิ้วๆๆ พอหนังจบก็พากันกลับที่พักเลย

5555555 มีเรื่องจาบอกวู้ววววแบบว่าวันนี้ไม่ต้องซื้อตั๋ว Metro เลยเพราะเดินตามหลังเพื่อน

แอบลักไก่ หุหุ วันรุ่งขึ้นก้เป็นวันชาติของประเทศฝรั่งเศสวันที่ 14 กรกฎาคมเขาจัดงานยิ่งไหญ่มากเลย

ประธานาธิบดา ออกมาพบปะกับผู้คนมีขบวนรถถัง หน่วยทหารทุกหมู่เหล่า ขบวนม้าด้วย

โหหเขาจัดแบบยิ่งไหย่จิงๆถนนเกือบทุกสายโดนปิด แถมยังไม่พอทางเดินออกของMetroก็โดนปิด

เพื่อไม่ไห้ผู้คนออกมาเยอะเพราะขบวนของประธานาธิบดีจะผ่านอ่า เขานำเครื่องบินขับไล่มาแปดลำ

เพื่อพ่นสีธงชาติบนท้องฟ้า และต่อมาก็เป็นขบวนของเฮรีคอปเตอร์ประมาณยี่สิบลำ

บินอยู่บนท้องฟ้า ยังกะสงครามโลกแหน่ะ แต่ผมชอบมั่กๆๆๆๆ

เสียอย่างเดียวอ่า อากาศร้อนติดต่อกันสองวันละ .....สักพักผมก็ออกเดินทางไปคนเดียวตามซอยต่างๆ

เดินๆไปก็เจอคนไทยด้วยกันก็เลยคุยกันและก็ไปเที่ยวด้วยกันซะเลย ก็เดินไปเรื่อยๆจนเหนื่อยไหนพักที่นั่น

ทานข้าวเที่ยงที่ร้าน Macdonal จากนั้นก็พากันไปเที่ยวสถานที่ต่างๆเช่น นอทเทอดัมส์ ปอมปิดูร์

และก็ ลา เดฟ๊อง ก็หนุกหนานนะ วันนี้สนุกมากแต่เหนื่อย พอตอนเย็นก็ชวนกันไปทานก๋วยเตี๋ยว

ที่ร้านอาหารจีน ที่เขต 13 แถวนี้จะมีแต่คนจีน ร้านจีน และก็คนเอเชีย

ทีนี้ไม่พลาดครับก๋วยเตี๋ยวได้ทานอย่างสมใจอยาก แต่ไม่อร่อยอ่ะ คนอื่นเขาสั่งกันชามละ7€(ประมาณ350฿)

แต่...ผมคนเดียวสั่ง 8€ (ประมาณชามละ 400฿ บ้านเรา) ก็คนมานอยากกิงอ่า ห้ามมะได้ อิอิ

ชามไหย่แค่ไหนดูเอาเองที่รูปคับ ถ้าบ้านเราก็คงชามละ ยี่20บาทอ่ะ แต่ที่นี่ของแพงอ่า ของบังคับซื้อ เหอๆๆๆๆ

ก้นานกิงทีนึงอ่ะนะ แต่ก็อยากกิงทุกวังเยย พอกิงเสร็จก็พากานกลับไปที่หอไอเฟล เพื่อดูการจุดพลุที่หอไอเฟลอ่ะ

ตอนขึ้นMetro คนเบียดกันมากๆแทบไม่มีอากาศไห้หายใจเลยอ่ะเพราะทุกคนต่างก็มุ่งหน้าไปที่หอไอเฟลกันหมด

แต่ละสถานีแทบไม่มีครัยลงเลยอ่ะมีแต่ขึ้นกับขึ้น พอไปถึงที่ก็มืดพอดี คนเยอมากๆๆๆๆเต็มท้องถนนเลย

อัดกันแน่น บางคนทะเลาะกันเพราะแย่งที่นั่งดูวิวหอไอเฟล โหหบรรยากาศครึกครึ้นมาก

พอถึงการจุดพลุรอบแรกเสียงเฮก็ดังขึ้นทุกคนเฮ่ร้องกันดังกระหึ่มไปทั่วทิศทางเลย

ไอ้เราก็แอบ เฮ่ร้องกะเค้าด้วยนะ คิคิ แบบว่าอยากแจมบ้างอ่ะ โหะๆ พลุสวยมากเลยแต่เสียดายโดนตึกและ

ต้นไม้บัง แต่ก็โอ อ่ะนะ กว่าจะเสร็จก็ปาไปเกือบตีหนึ่งเลยหละ จากนั้นก็แยกย้ายกันกลับ

แต่ Metro ปิดบางสาย ต้องรอกันนานมาก โอลาลา!!!รุ้มะว่าตอนที่รอทางเปิดอ่ะผมเป็นหวัดขึ้นมา

ทันทีทันไดแบบไม่ทันตั้งตัวเลยอ่ะ น้ำมูกไหลไม่หยุดเลยต้องขอทิดชู่จากเพื่อนเช็ดอ่า

แสบจมูกหมดเลยอ่ะ เซงจิต จากนั้นทางเปิดก็แยกกันกลับ ผมกลับคนเดียวคับ อะฮ่า!!!ตอนนี้มีเรื่องระทึกมาเล่าไห้เพือนๆฟังครับ คือว่าขากลับอ่ะจะกลับที่พัก

ประมาณตีหนึ่งกว่าๆพอผมลง Metroเสร็จก็โทหาเพื่อนแต่ตังค์ในโทสับ หมดก้เลย

จะไปเติมตังโทสับผ่านตู้ ATM.จากนั้นก้สอบถามคนแถวนั้นว่ามีธนาคารอยู่ไกล้ป่าว

เขาก้บอกว่ามีแล้วชี้ทางไห้ผมก็เดินไปคนเดียวคับหิ้วถุงไส่ของไปด้วยกะกล้องถ่ายรูป

อีกมือหนึ่งก็ถือโทสับมือถือไป พอไปทางมืดนิดๆก็เจอกะชายคนหนึ่ง ตัวดำเขาเป็นแขกอ่ะ

อายุประมาณสิบสี่สิห้านี่แหละสูงมากกว่าผมนิดนึงแต่เป็นคนผิวดำ มันเดินเข้ามาหาแล้วก็ถามผมว่า

ในถุงมีอะไรผมก้บอกว่าไม่มีอะไรมีแค่โปสการ์ดเฉยๆมันก้บอกไห้ส่งถุงไห้มันผมก้ไม่ไห้

จากนั้นมันเห็นมือถือมันก็บอกไห้ผมส่งไห้มัน แล้วมันก็พยายามผลักผมไปในที่มืด

แต่ผมก็ถอยยออกมา และในใจผมก็รุ้แล้วว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ผมตั้งสติได้ก็เลยพูดกับมันว่า

คุณไม่กลัวตำรวจใช่ไหม มันก็บอกว่าไม่กลัว ผมก็บอกมันว่าตำรวจอยู่ตรงนั้นนะผมก็ชี้ไปทางถนน มันก็จะเเย่ง

มือถือและถุงที่ผมถืออยู่ในมือ ผมก็ปัดมือมันออก มันก็พยายามผลักผมไปที่มืดๆแต่ผมก็พยายามถอยออก

พอดีผมเหลือบเห็นคนกำลังนั่งดื่มเบียร์อยู่หน้าบาร์ ผมตัดสินใจเรียกคนมาช่วยและก็วิ่งออกมาในที่แจ้ง

ชายคนหนึ่งออกมาแล้วถามผมว่าเกิดอะไรขึ้นผมก็บอกไปว่ามีขโมยจะเอาของๆผม

ชายคนนั้นก็เห็นไอ้โจรคนนั้นพอดี ก็เลยถามว่าอยากเจอตำรวจใช่ไหม เดี๋ยวจะเรียกตำรวจเดี๋ยวนี้เลย

ชายคนนั้นก็เอาโทรสับออกมาจากกระเป๋ากางเกง ไอ้โจรคนนั้นก็บอกว่ามันไม่ได้ทำ.โหหหดูมันพูดสาดดดด

อยากต่อยมันจังเลยอ่ะ(แต่ต่อยมะเปง คิคิ) จากนั้นก็มีไอ้แขกผิวดำอีกเดินมาหนึ่งคนสงสัยมันเป็นเพื่อนกัน

แล้วผู้ชายที่ช่วยผมก็บอกไอ้คนนั้นว่า แกรีบเอาไอ้นี่กลับไปเร็วๆก่อนที่จะเรียกตำรวจ

แล้วพวกมันก็วิ่งหนีกันไปในที่มืด ส่วนตัวผม มือไม้สั่นหมดเลย เพราะตั้งแต่เกิดมา

ยังไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เลย นี่คือครั้งแรกในชีวิตของผมเลยนะ

จากนั้นชายคนนั้นก้ถามผมว่าคุณจะไปไหน ผมก็บอกว่าจะไปหาตู้ ATM.

เขาก็บอกผมว่าไม่ต้องหาแล้วไห้กลับที่พักเลย ผมขอบคุณชายคนนั้นและก็กลับที่พักทันทีแต่ก็เสียวหลัง

อยู่เพราะกลัวไอ้สัตว์นรกตัวนั้นมันตามมารังควานอีก...............

เฮ้อ!!!!และเรื่องนี้ก็เป็นอีกเหตุการณ์หนึ่งที่ผมต้องจำไว้ตลอดชีวิต

และเหตุการณ์ในครั้งนี้ก็สอนให้ผมรู้ว่า เมื่อเกิดเหตูการณ์อะไรที่ไม่คาดคิด

เราควรตั้งสติให้ดี และที่สำคัญไม่ควรออกไปข้างนอกตอนดึกๆคนเดียวโดยเฉพาะในถิ่นที่เรา

ยังไม่คุ้นเคย.......ก็ฝากเตือนเพื่อนๆทุกคนด้วยนะครับ

และอีกอย่างหนึ่งก็คือ ถึงแม้ Paris จะเป็นเมืองที่สวย น่าอยู่ เป็นเมืองที่ผู้คนไฝ่ฝันอยากไปเที่ยว

แต่ในนั้นก็แอบบแฝงไปด้วยภัยอันตรายมากมาย.....มันอาจะเข้ามาหาเราเมื่อไหร่ก็ได้

โดยที่เราไม่ทันตั้งตัว.......

........แล้วพบกันไหม่ในโอกาสหน้านะครับ.............สวัสดีครับ..........

ป.ล ...เกือบลืมครับ

คือว่าอาทิตย์ที่ผ่านมานี้ผมว่าเป็นอาทิตย์ที่โชคร้ายสำหรับผม คิดดูสิคับ คืนวันเสาย์โดนจี้

วันอาทิตย์ทางบ้านโทรมาบอกว่ามีปัญหานิดหน่อย

ทั้งพี่ชายและพี่สาว ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง ยังไม่พอแค่นี้นะโน๊ตบุ๊คของผมมีปัญหาต้อง format เครื่อง ผมก็บอกให้เพื่อนทำไห้

แต่พอทำเสร๊จข้อมูลกลับหายหมดทั้งรูปภาพที่ถ่ายเก็บไว้ในงานต่างๆและก็เพลง วีดีโอ คาราโอเกะ

ข้อมูลสำคัญต่างๆและรายงานด้วย ยังไม่พอข้อมูลที่บันทึกความรู้สึกต่างๆก็หายหมด

เฮ้ออออออ...น่าสงสารตัวเองจัง....ทำไมปัญหามันต้องมาพร้อมกันอย่างนี้นะ

แต่..ชั่งเถอะมันเกิดขึ้นแล้วไม่สามารถเอากลับคืนมาได้หรอก ตอนนี้ที่ทำได้อย่างเดียวคือ...ทำใจคับ(แป่ว)

หวังว่าจากนี้ปัญหาคงไม่มาเป็นชุดแบบนี้...ผมหวังว่าอย่างนั้น.......

หว้า!!!!!!!!!วันนี้เขียน โม้ซะเยอะมากมายเลยเรา.......แต่ยังไงก้ต้องดำเนินชีวิตต่อไปให้ได้..สู้ๆครับ
เพื่อนๆสามารถดูรูปถ่ายต่างๆของผมได้ตามเวปนี้นะคับ เป็นเสปส ผมเองครับ
สามารถเลือกดูได้หลายอาลบัมนะคับ
//sukonsiawkhaw.spaces.live.com
//sukonsiawkhaw.spaces.live.com/

Create Date : 26 ตุลาคม 2550

Last Update : 27 ตุลาคม 2550 0:01:17 น.

6 comments

Counter : 511 Pageviews.

แอบถูกใจชื่อล็อกอินของ จขบ.

เลยแวะมาส่งเทียบเชิญ

ไปเปิดเผยที่มาของล็อกอินค่ะ

ที่นี่เลยนะคะ
.
.
.
.

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sodnaisoi&month=04-2007&date=02&group=1&gblog=5

ขอบคุณค่ะ

โดย: โสดในซอย

วันที่: 27 ตุลาคม 2550 เวลา:14:40:36 น.

ขอบคุณนะคะ ที่แวะไปเยี่ยมที่บล๊อก

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

อยากเอารูปลงลองไปดูที่บล๊อกของป่ามดนะคะ

ถ้าคุณมีรูปก็สแกนรูปลงได้เลยค่ะ

ขอให้มีความสุขช่วงวันหยุดนะคะ

โดย: ข้ามขอบฟ้า

วันที่: 27 ตุลาคม 2550 เวลา:17:25:29 น.