|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
it's me, isn't it ?
ตอนนี้ก็ ตีสองครึ่งแล้ว นั่งอ่านอะไรไปเรื่อยๆ
อยุ่ๆก็นึกเรื่องอะไรออกขึ้นมา......เกี่ยวกับความไม่มั่นใจ
ไม่ได้ไม่มั่นใจในใคร แต่มันคือความไม่มั่นใจในตัวเองกระมัง
ครั้งหนึ่งมีพระท่านหนึ่ง เคยมองหน้าแล้วฉันแล้วก็ถามขึ้นมาว่า
เวลาไม่สบายใจจะทำยังงัย
อืมถามได้ดีจริงๆ แต่ในใจฉันก็คิดได้เพียงว่า ฉันเกลียดคำถามนี้
ไม่รู้สินะ ถ้าพูดถึงคำว่าไม่สบายใจ ฉันจะคิดถึง
1.ความหดหู่ อ่อนแอน คิดไม่ตก
2. นอนไม่หลับ วนเวียนคิดแต่เรื่องเดิมๆ วนเวียนอยุ่กับเรื่องแย่ๆที่ไม่ทำให้รุ้สึกดีขึ้น
3. พยายามนอนให้หลับ แต่ยิ่งอยากจะนอนเท่าไรก็ยิ่งนอนไม่ได้
(แต่ถ้านอนแล้ว ยากที่จะตื่น 555)
พอมีคนถามว่าทำไมถึงชอบนอน ฉันตอบได้อย่างไม่คิดว่า
เพราะนอนแล้วมันไม่ต้องคิด มันเหมือนกับเปนการสต๊าปตัวเอง
แต่เวลาที่ผ่านพ้นไปมันรวดเร็วได้ใจจริงๆ ตื่นมาอีกที 8 ชม
อยากจะผ่านไปเรวกว่า แต่ไม่พอๆๆ ขออีกรอบก็เลย นอนต่อ
..............
....................
..............................
...................................
ตื่นมาอีกที อื้อ 14 ชม. ในใจคิด " จะนอนแดกบ้านแดกเมืองไปไหนวะกู "
แต่ความรุ้สึกทำไมมันยังง่วงอยุ่เลยละ แต่ส่วนใหญ่ก็ฝืนใจตื่น
พอตื่นมาล้างหน้าแปรงฟัน จะรู้สึกว่าสดใสขึ้นเรามีกำลังจะสู้ต่อไปแล้ว
ปัญหาที่ทำให้เราย่ำแย่สุดๆ เมื่อคืนนี้มันจางหายไปแล้ว ฉันเริ่มจะลืมๆมันไปได้บ้าง
ใช่ ! ฉันเกลียดที่จะคิด ฉันไม่ชอบที่จะคิดอะไรซ้ำซาก คิดแล้วได้อะไร คิดไปก็เท่านั้น
ฉันทำทุกอย่างเพื่อที่อยากจะลืมทุกๆสิ่ง..........โดยการนอน
เวลานอนแล้วไม่อยากจะคิดฉันทำยังงัย..................ฉันจะนับเลข
นับเลขไปเรื่อยๆ เวลานับแล้วใจเราจะไปจดจ่อกับตัวเองจะทำให้ลืมเรื่องที่ไม่สบายใจไปได้บ้างงง
...................
.........................
..............................
วนมาซะยาววว เลย ตอนนี้ก็กลับไปที่คำถามที่พระท่านถามไว้บ้างงง
เวลาไม่สบายใจหรือมีเรื่องให้คิดจะทำยังงัย
ฉันตอบทันทีอย่างไปคิด
"นับเลขคะ จะได้ลืมๆไปบ้างง"
"แล้วทำไมถึงมีเรื่องให้ต้องคิดละ" พระท่านถามกลับ
ฉันคิดอยุ่ซักพักหนึ่งก็ได้คำตอบว่า
เพราะไม่มั่นใจกับปมด้อยของตัวเองคะ
เพราะอะไร " ท่านถามต่อ
เพราะความที่มีส่วนที่แตกต่างจากคนทั่วไป ทำให้รุ้สึกว่าเปนปมด้อยคะ " ฉันตอบแบบยอมรับความจริง............
...........
...........
.............
ท่านมองซักพักแล้วพูดขึ้นว่า
นั่นเป็นเพราะเราไม่ยอมรับความจริงไม่ใช่หรอ เพราะเราจะเอาแต่หนีไม่ยอมรับความจริง
ถ้ายอมรับความจริงได้ ความมั่นใจมันก็จะมา ทุกๆเรื่องมันก็จะคลี่คลายได้ ไม่ต้องคอยหนีปัญหา "
ฉันเงียบบบ.......และพอฉันกลับบ้าน ฉันคิดซ้ำไปซ้ำมา กลับคำถามนั่น........
มันเป็นแบบนั้นจริงๆ ฉันไม่ชอบที่จะเผชิญปัญหา ฉันมักจะเลือกที่จะได้นอนแล้วลืมๆมันไปซะบ้าง
จะได้ไม่ต้องคิดบ้างงง ถึงจะคิดฉันเลือกที่จะไม่คิด เลือกที่จะไปจดจ่อกับการนับเลขโง่ๆของฉัน
ฉันอยากจะมีความมั่นใจ ฉันอยากที่จะยอมรับความจริง....................
แต่............................ทำยังงัยละ
เหมือนจะเป็นสิ่งที่ทำได้ง่ายๆ แต่ฉันไม่รู้จริงๆว่าต้องทำยังงัยถึงจะยอมรับความจริงได้
ฉันคิดย้อนไปย้อนมา ฉันจะแก้ไขตรงนี้ยังไง........
..........
................
...................
มีอยู่วันหนึ่งฉันเกิด อึดอัด หดหู่ รู้สึกแย่ อยู่ในใจตลอด
เพื่อนๆพากันถามว่าฉันเป็นอะไรไป
ฉันตอบได้แค่ว่า
กุไม่รุ้ว่ากุเป็นไรวะ แต่แม้งอึดอัด กุอยากหนีไปจากตรงนี้ กุไม่อยากอยุ่ตรงนี้คนเดียวแล้วมานั่งคิดย้อยไปย้อนมา กุอยากลืม
ใช่....ฉันตอบไม่ได้หรอกว่าอะไรคือสาเหตุเพราะฉันไม่รุ้ อยุ่ๆก็เป็น
แต่พอคิดย้อนไปย้อนมา ฉันไม่รุ้จริงๆหรอว่าสาเหตุมันคืออะไร
จริงๆแล้วฉันรู้อยู่แก่ใจเลยไม่ใช่หรอ เพียงแค่ฉันไม่ยอมรับมัน เลยได้แต่ปฏิเสธว่า ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
ถ้าฉันยอมรับเรื่องที่รู้อยู่แก่ใจได้ ฉันจะเป็นยังงัยนะ..........
.............................
.............................
............................
.............................
..........................
ณ เวลา ตี สองครึ่ง เอ๋อผู้ซึ่งยังนอนไม่หลับ
ก็ลุกขึ้นมาเขียนอะไรดีๆกะเข้าได้เหมือนกัน
จริงๆอันนี้เป็นเพียงเวอร์ชั่นย่อจับใจความ
อยากได้เต็มๆขอหลังไมค์ได้
อยากที่จะยอมรับในสิ่งที่ไม่อยากจะยอมรับ
อยากที่จะแก้ปัญหา มากกว่าที่จะหนี
อยากที่จะซื่อตรงกับตัวเอง
อยากที่จะยอมรับในความอ่อนของตัวเอง
อยากที่จะทำให้ตัวเองมีความสุข
...............
........................เมื่อไหร่นะ ที่จะเลิกหลอกตัวเองง
........................เมื่อไหร่นะ ที่จะเริ่มยอมรับความจริง
......แล้ว..................เมื่อไหร่นะ ที่จะเข้าใจในตัวเองงง
ถ้าแม้แต่เรายังไม่เข้าใจในตัวเอง แล้วจะมีใครละที่จะมาเข้าใจเรา
..................
..................
การหนีปัญหาด้วยการนอน หรือการลืมๆมันไป
มันไม่ช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น
เมื่อเรากลับไปจุดเดิม ก็เกิดเรื่องซ้ำๆไม่มีวันหมด
จมปลักอยุ่กับเรื่องเดิมๆ หนีไม่พ้น
ทำยังงัยถึงจะไม่เจอกับเรื่องแบบนั้นอีกต่อไป...........
ต้องยอมรับและเข้าใจ ในสิ่งที่เกิดขึ้นใช่มั๊ยย?
ถึงจะแก้ปัญหาทั้งหมดได้ ถึงจะไม่จมปลักอยุ่กับเรื่องเดิมๆอีกต่อไป
| Create Date : 11 กรกฎาคม 2550 |
| Last Update : 11 กรกฎาคม 2550 15:55:29 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 304 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: เอ๋อ** (`Shabu~ชาบู  ) วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:16:46:06 น. |
|
|
|
| โดย: benzie doom doom IP: 58.9.172.70 วันที่: 11 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:42:54 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [