วันที่ 12 ม.ค 53  คุณหมอนัดแม่ตรวจครรภ์ปกติเพราะครบ 37 สัปดาห์แล้วคุณหมอตรวจบอกว่าปากมดลูกแม่เริ่มเปิดแล้วและโชกุนคงจะตัวใหญ่คุณหมอเลยนัดแม่มาตรวจอีกทีวันที่ 14 ม.ค 53 ( นัดคลอด ) เพราะท้องแม่ใหญ่เหลือเกิน ! ไม่ใหญ่ได้ไงละก็กินยังกับยักษ์ ! คุณหมอบอกว่าถ้าปากมดลูกเปิดอีกคงต้องคลอดเลย  แม่กับพ่อตกใจนิดหน่อยเพราะกำหนดคลอดตามที่นัดจริง 1 ก.พ 53 แน่ะ ( พ่อเตรียมตัวแทบไม่ทันเพราะไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้ )

  วันที่ 13 ม.ค 53  แม่โทรลางานเลยเพราะไม่อยากเดินทางไปทำงานแล้ว กินแล้วก็นอนทั้งวัน พ่อไม่ให้แม่เดินเยอะกว่าว่าโชกุนจะออกมาก่อน  วันนี้เป็นวันที่แม่นอนไม่ค่อยหลับเลยกังวลแล้วก็ตื่นเต้นมากไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไง

  วันที่ 14 ม.ค 53  พ่อกับแม่ตื่นตั้งแต่ตี 5  คุณหมอนัดตรวจ 7 โมงเช้า พ่อกับแม่อาบน้ำเสร็จขับรถออกจากบ้าน 6 โมงเช้า 30 นาทีก็ถึงโรงพยาบาลเพราะรถไม่ติด ไปถึงแม่ก็ยื่นใบนัดที่เคาเตอร์ประชาสัมพันธ์ เค้าก็ให้แม่นั่งรถเข็นส่งไปที่ห้องคลอดเลย  ( ตกใจนิดหน่อยไม่ได้ไปตรวจที่ห้องสูติเหรอ ) พอไปถึงห้องคลอดพยาบาลก็ให้แม่เปลี่ยนชุดไปนอนรอตรวจที่เตียง เอาเครื่องวัดมาคาดที่ท้องแม่แล้วให้นอนหงาย แม่อึดอัดมากๆ เพราะท้องใหญ่และไม่ได้นอนหงายมาหลายเดือนแล้ว 

 07.00 น.  คุณหมอ ( คุณหมอเชิดพงษ์ ) ขอเอ่ยนามค่ะดูแลดีมากค่ะ  ตรวจปากมดลูกแล้วบอกว่าปากมดเปิดแล้ว 4 ซม.คุณหมอจะให้คลอดวันนี้เลย เจาะถุงน้ำคล่ำเหมือนมีน้ำอะไรอุ่นๆ ไหลออกมา คุณหมอบอกว่าหลังจากนี้มดลูกจะเริ่มบีบตัวมากขึ้น

 07.30 น.  พยาบาลเอาน้ำเกลือมาใส่ให้บอกว่าหลังจากนี้จะเริ่มปวดถี่ขึ้นเรื่อย ๆ ปวดถี่ ๆ จาก 15 นาทีเป็น 10 นาที

 09.00 น.  พ่อเข้ามาหาแม่ในห้องรอคลอด ท้องแม่เริ่มปูดๆ ไปปูดมาเป็นคลื่นๆ เลย แต่ยังไม่ค่อยเจ็บมาก ( ทนไหว )

 10.00 น.  คุณพยาบาลมาเข็นเตียงแม่ไปอีกห้องเข้าไปก็มีอีกเตียงเค้าก็รอคลอดเหมือนกันแม่นอนรอก็ปวดถี่ขี้นเริ่มอยากจะอ๊วก เลยกดเรียกพยาบาลเอากระโถนมาให้แม่อ๊วกแตกเลย ( ตอนตั้งท้องยังไม่เคยอ๊วกเลย ) มาอ๊วกก็ตอนจะคลอดนี่แหละ  พยาบาลบอกว่าท้องว่างเลยทำให้อาเจียน  พี่เตียงข้างๆ ก็คลอดกับคุณหมอเหมือนกันแต่พี่แก่ร้องแบบทรมานมากเลย ร้องนานอยู่เหมือนกันแกกดเรียกพยาบาลขอยาแก้ปวดแต่พยาบาลบอกว่าให้ไม่ได้แล้วเพราะเดี๋ยวลูกจะไม่ดิ้น พี่เค้าถามแม่ว่าน้องไม่เจ็บเหรอ แม่บอกแกว่าเจ็บเหมือนกันค่ะ ( ไม่รู้จะร้องไปทำไมกัน ) พยาบาลมาตรวจปากมดลูกแม่อีกครั้งบอกว่าเปิดเป็น 7 ซม.แล้ว ( เปิดเร็วมาก ) หลังจากนั้นไม่นานพี่เตียงข้างๆ ก็กดเรียกพยาบาลมาว่าอยากจะเบ่งมากพยาบาลเข็นพี่เค้าไปห้องคลอดเลย   สักพักแม่ก็เริ่มเป็นเหมือนกันเลยกดเรียกพยาบาลมาเค้าบอกว่าคนนี้ก็จะคลอดเหมือนกันเลยย้ายแม่เข้าไปในห้องคลอดอีกห้อง รอคุณหมออย่างเดียวเลยตอนรอพยาบาลบอกแม่ให้เริ่มเบ่งได้เลย  แม่ก็ทำตามแต่เหมือนไม่ค่อยมีแรงเบ่งมาก พอคุณหมอเข้ามาก็ให้เริ่มเบ่งอีกแต่ โชกุนตัวใหญ่คุณหมอเลยใช้เครื่องดูดสูญญากาศช่วยแม่อีก  คุณพยาลบาลบอกให้เบ่งอีก สักพักมีความรู้สึกว่าอะไรหลุดออกจากท้อง

 10.24   โชกุนคลอด แม่ได้ยินเสียงร้องของหนูครั้งแรก หันไปมองข้างๆ คุณพยาบาลกำลังเช็คตัวหนู ใช้สายอ๊อกซิเจนให้ช่วยหายใจ  เด็กหน้ากลมๆ ตัวแดงๆ  ผมดก แม่มองเห็นหน้าโชกุนครั้งแรกบอกได้เลยว่าเหมือนพ่อยังกะแกะ ตายิ่งเหมือนกับพ่อ คุณพยาบาลอุ้มโชกุนมาให้แม่ดูแม่หอมแก้มหนูไป 1 ฟอดคุณพยาบาลก็เปิดปิกจู้ให้แม่ดูว่าเป็นน้องผู้ชาย ( แม่รู้ว่าเป็นผู้ชายแล้วเพราะอัลตราซาวด์ดูแล้วค่ะ ) แม่ดีใจมากที่ได้เจอหนูแล้ว แม่แค่ภาวนาให้ลูกแม่คลอดออกมาแข็งแรง ครบสามสิบสอง แค่นี้แม่ก็ดีใจมากแล้ว

Create Date : 21 พฤษภาคม 2553
Last Update : 19 มกราคม 2554 10:27:49 น.		2 comments
Counter : 269 Pageviews.
Share Tweet