เมืองโบราณดงละคร จ.นครนายก
หลังเที่ยวเมืองโบราณยุคทวารวดีภาคอีสานไปสามบล็อกรวด หนนี้เรากลับมาที่ภาคกลางตอนล่างกันอีกครั้ง กับจังหวัดนครนายก เมืองป่าเขาที่อยู่ใกล้กรุงเทพที่สุด จังหวัดนี้ขับรถจากกรุงเทพเพียง 100 กว่า กม. เท่านั้น แต่กลับอุดมไปด้วยแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศมากมาย ทั้งเขาใหญ่ น้ำตกสาริกา น้ำตกเหวสุวัต วังตะไคร้ ฯลฯ ทำให้เส้น 305 รถติดทุกหน้าเทศกาลครับ
เมืองโบราณดงละครอยู่ทางใต้ของอำเภอเมืองนครนายก ห่างตัวเมืองเพียง 12 กม. เดิมเป็นผืนป่าดงที่เต็มไปด้วยเนินดินซากโบราณ ชาวบ้านเรียกบริเวณนี้ว่าเมืองลับแล มีคนได้ยินเสียงมโหรีเหมือนละครในวังดังออกมาจากป่ารกร้างแห่งนี้บ่อยๆ ทำให้บริเวณนี้ถูกตั้งชื่อว่า "ดงละคร" โดยรัชกาลที่ 5 ได้มาสำรวจพื้นที่นี้และมีวินิจฉัยว่าน่าจะเป็นเมืองของราชินีเขมร
ไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่งเกี่ยวกับพื้นที่แห่งนี้ จนกระทั่งคนฉะเชิงเทราเข้ามาทำไร่ทำสวน และกรมศิลป์เข้ามาขุดแต่งทำผังเมืองในปี พ.ศ.2531 พื้นที่แห่งนี้ก็ลดความวังเวงลงไปเยอะ กลางเมืองถูกเปลี่ยนเป็นสวนผลไม้ไปเกือบหมด แต่แนวกำแพงเมืองโดยรอบก็ยังคงเป็นเนินป่าที่มีต้นไม้ขึ้นรก ตอนเข้าไปชมเมืองดงละครจะพบศาลไหว้เทวดาผู้ปกปักษ์รักษาพื้นที่อยู่หลายแห่ง
คูน้ำรอบเมืองและแนวกำแพงเมืองที่รกร้าง
ดงละครเป็นเมืองโบราณยุคทวารวดีราวพุทธศตวรรษที่ 14-19 ผังเมืองเป็นรูปวงรี มีขนาด 700 เมตร x 600 เมตร นับถือพุทธศาสนา มีการขุดค้นซากโบราณนับสิบแห่ง แต่ส่วนใหญ่เหลือแต่ฐาน หลังทำการขุดโบราณวัตถุออกไปก็ทำการกลบหลุมขุดค้นหมดแล้วครับ พื้นที่นี้ร่มรื่นเหมาะเข้ามาขี่จักรยานชมสวนมากกว่าชมโบราณสถาน มีเส้นทางจักรยานให้ด้วยนะ
บ่อน้ำทิพย์ เป็นบ่อคล้ายบ่อบาดาล อยู่ในแนวแม่น้ำนครนายกเดิมก่อนแม่น้ำเปลี่ยนเส้นทางเดิน ไม่มีหลักฐานชี้ชัดว่าบ่อน้ำนี้เริ่มมีมาแต่หนใด แต่บ่อนี้เริ่มมีชื่อเสียงในฐานะบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ของคนในพื้นที่เมื่อปี พ.ศ.2533 หลังโรงเจสว่างอริยธรรมสถานได้ทำการเข้าทรง แล้วร่างทรงพามาที่บ่อน้ำแห่งนี้แล้วให้นำน้ำไปประพรมโรงเจและผู้มาร่วมงาน หลังจากนั้นผู้คนก็มาบูชาตักน้ำไปดื่มกินอาบ โดยเชื่อว่าให้โชคลาภและรักษาโรค
ทางเข้าประตูเมืองทั้งสี่ทิศจะมีสระน้ำอยู่ สันนิษฐานว่ามีไว้ชำระร่างกายให้สะอาดก่อนเข้าเมือง ในภาพนี้คือสระน้ำด้านทิศเหนือครับ ส่วนสระทิศอื่นๆโดนป่าทึบถมจนไม่เหลือความเป็นสระแล้ว
โบราณสถานที่ยังพอหลงเหลือเป็นรูปร่างให้ชมมีสองแห่งอยู่ติดกันทางเหนือนอกแนวกำแพงเมืองครับ เรียกว่าโบราณสถานหมายเลข 1 และโบราณสถานหมายเลข 2 (ซากโบราณที่ไม่ดัง และไม่มีวัดไหนมาจับจองก็มีชะตากรรมต้องถูกเรียกด้วยหมายเลขครับ)
โบราณสถานหมายเลข 1 เป็นพุทธสถานที่เหลือแต่แนวกำแพงแก้วเตี้ยๆ ภายในขุดพบพบเศียรพระพุทธรูปและแท่นวางรูปเคารพ
ใกล้ๆโบราณสถานหมายเลข 1 มีการจัดนิทรรศการเล็กๆ แสดงโบราณวัตถุและข้อมูลเมืองดงละครไว้ด้วยครับ แต่มีแต่เศษเครื่องปั้นดินเผาแตกๆหักๆครับ ชิ้นเจ๋งๆย้ายไปไว้พิพิธภัณฑ์ที่อื่นหมดแล้ว
โบราณสถานหมายเลข 2 เป็นบ่อศิลาแลง ตรงกลางมีสถูปศิลาแลง ซึ่งเชื่อกันว่าบรรจุอัฐิบุคคลสำคัญ มีการขุดพบพระพุทธรุป กำไล ต่างหู ลูกปัด ฯลฯ ที่ฝังพร้อมผู้ตายด้วย
กรมศิลป์คงเห็นว่าเมืองนี้ไม่ค่อยมีโบราณสถานให้ดู กลัวคนมาจะเสียเที่ยว เลยเอาแมวมาวางให้ดูด้วยครับ
(เฮ้ย แมวไม่เกี่ยว!)
Create Date : 01 พฤษภาคม 2557 |
|
28 comments |
Last Update : 1 พฤษภาคม 2557 20:36:13 น. |
Counter : 13905 Pageviews. |
|
|
|