Bloggang.com : ShiEri : + วันเวลาที่หายไป +

+ วันเวลาที่หายไป +

รี่พยายามจะกลับมาอัพบล้อกอยู่พักใหญ่ แต่ก็จับต้นชนปลายไม่ถูก ไม่รู้จะเริ่มเรื่อง ณ ตรงไหน บล้อกล่าสุดที่เป็นเรื่องเป็นราวตั้งแต่วันหยุดช่วงปีใหม่ ซึ่งนับถึงปัจจุบันนี้ก็ล่วงเลยมาเดือนกว่าๆแล้ว บล้อกนี้ รี่มั่นใจว่ายาวแน่นอน เพราะจะพยายามรวบรวมเรื่องราวที่รี่ไม่ได้นำมาเขียนบล้อก ด้วยเหตุผลส่วนตัว (ขี้เกียจ ไม่มีเวลา เฮมิชยึดคอมฯ) อิอิ

หลังปีใหม่ เราไม่ได้มีกิจกรรมพิเศษใดๆ ชีวิตยังคงดำเนินต่อไปอย่างเรียบง่ายเหมือนเดิม จนช่วงประมาณกลางเดือน ที่โรงเรียนของโซอี้จัดงานกีฬาสีสัมพันธ์ขึ้น ครอบครัวเราก็พากันไปร่วมกิจกรรมนี้กันอย่างพร้อมหน้าเช่นเดิมในรอบบ่าย ซึ่งเป็นรอบของชั้น อนุบาล 1 2 และ 3 ผู้ปกครองมาร่วมกิจกรรมมากมาย

สถานที่จัดก็คือที่โรงเรียนเล็กๆ อบอุ่นมากๆ ได้บรรยากาศเก่าๆเหมือนตอนรี่เป็นเด็กๆเลย สนุกสนานเพลินจนลืมถ่ายสีเขียวของพี่ๆอนุบาล 3 แหะๆ กิจกรรมเริ่มต้นจากระดับชั้นอนุบาล 1 พอถึงคิวอนุบาล 2 โซอี้ก็ออกไปเล่นเก้าอี้ดนตรี (กระดาษสีดนตรี) กับเพื่อนๆ ไม่แน่ใจว่าที่ รร มีการซ้อมให้เด็กๆด้วยรึเปล่า แต่โซอี้เหมือนจะไม่ค่อยรู้เรื่องว่าเล่นยังไง ดูเหม่อจังเลย แม่ก็ลุ้นตัวโก่งจนไม่ลุ้นดีกว่า

อีกกิจกรรมที่ ดญ โซอี้ไปร่วมเล่นคือ แต่งตัวให้เพื่อน โดยเธอเป็นคนยืนตัวตรงให้เพื่อนๆช่วยกันแต่งตัวให้จากเสื้อผ้าที่ครูกำหนด ท่านปลัดด้านซ้ายมือสามารถเรียกเสียงกรี๊ดกร๊าดของบรรดาสาวๆได้มากที่สุด

พอถึงกิจกรรมของอนุบาล 3 ทุกคนก็พากันเกรียวกราว เด็กๆพากันโยกย้ายส่ายสะโพกตามจังหวะเพลงไปกับห่วงฮูลาฮู้บ แต่ละคนมีความสามารถจริงๆ เพราะห่วงไม่ตกพื้นเลย ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน จนในที่สุดครูตัดสินใจให้ทุกคนชนะ

นอกจากนั้น ทางโรงเรียนก็จัดกิจกรรมน่ารักๆให้พ่อแม่ผู้ปกครองร่วมสนุกกันเองและกับลูกหลานด้วย เฮมิชเล่นชักเย่อ รี่เล่นเกมคำศัพท์อังกฤษ และช่วยโซอี้รับ-ส่งลูกปิงปองด้วยช้อน กิจกรรมอื่นๆก็เช่น ยืนบนกระดาษพับ วิ่งกระสอบ ฯลฯ

สองสาวน้อย กองเชียร์สีฟ้า ดูจะสนุกไม่แพ้ใครๆ เพราะเพลิดเพลินกับการตีกลอง เขย่าขวดให้เข้ากับเพลงเชียร์จังหวะคึกคัก

สัปดาห์ถัดมา โซอี้ไม่ได้ไปโรงเรียน เพราะครอบครัวเราขับรถเที่ยวอีสานริมน้ำโขงแปดวัน ซึ่งรายละเอียดของทริป รี่จะมาเล่าให้ฟังอีกที เนื่องจากภาพและข้อมูลยังไม่พร้อม ขอรวบรวมให้ดีกว่านี้ก่อนแล้วกัน

กลับจากโร้ดทริป รี่ปรึกษากับเฮมิชอย่างจริงจังถึงช่วงเวลาเสาร์อาทิตย์ที่รี่มีอาการองค์ลง เอ้ย สติแตกเป็นประจำเกือบทุกสุดสัปดาห์ ได้ข้อสรุปว่า เราจะหาอะไรให้โซอี้เรียน 1 คล้าสเพื่อเป็นการเบรควันใดวันหนึ่งให้รี่หมดโอกาสสติแตกที่บ้าน ตัวเลือกมีไม่มากนักสำหรับเรา กล่าวคือ 1) เทควันโด - โซอี้ไม่สนใจเลย 2) ศิลปะ - เท่าที่เห็น ไม่ใช่แนวที่ต้องการให้ลูกเรียน 3) เปียโน - โซอี้ชื่นชอบเปียโนมาก ตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้ยินคำว่า "เปียโน" รวมไปถึงเพลงคลาสสิคที่บรรเลงโดยเปียโน อาจเป็นผลพลอยได้จากการที่เราพาเธอไปชมคอนเสิร์ตเปียโนแกรนด์ 7 ตัวที่ศูนย์วัฒนธรรมเมื่อเธอยังเล็ก ซึ่งโซอี้นั่งเรียบร้อยและฟังอย่างตั้งใจ

เราพาเด็กๆไปดูโรงเรียนเปียโนอยู่หลายที่ พูดคุยถึงการเรียนการสอนและเดินดูบรรยากาศ เราหวังว่าเราได้เลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับลูกแล้ว ก่อนจะเรียนเปียโนทุกครั้ง รี่จะบอกลูกเสมอว่า "Enjoy the music and your class!" นอกจากนี้รี่ก็พยายามย้ำกับโซอี้เสมอว่ารี่อยากแค่ให้ลูกมีความสุขและสนุกกับเสียงดนตรีเหมือนที่รี่ถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เล็ก ไม่ได้คาดหวังว่าลูกจะต้องเรียนเปียโนเพื่อเป็นนักดนตรี ที่เลือกเปียโนก็ไม่ใช่เพราะอยากไปอวดใครต่อใครว่าลูกเรียนเปียโน แต่รี่เลือกแล้วว่าเปียโนเป็นพื้นฐานของดนตรีทุกประเภท และเป็นสิ่งที่โซอี้ชื่นชอบเสมอมา เมื่อมีโอกาสก็อยากหยิบยื่นสิ่งดีๆให้ลูก

โซอี้ตั้งใจเรียนเปียโนมาก พยายามทำการบ้านให้เสร็จทันทีเมื่อเรียนจบชั่วโมง ขยันฝึกซ้อมในสิ่งที่ครูสอนให้ ทั้งที่บ้านเราไม่มีเปียโน รี่ตัดสินใจว่าจะซื้อเปียโนให้เธอเมื่อเห็นชัดกว่านี้ว่าลูกมุ่งมั่นกับสิ่งนี้จริงๆ รี่บอกโซอี้ว่าครอบครัวเราไม่ได้ร่ำรวย การจะจับจ่ายซื้อของราคาแพงเป็นสิ่งที่ต้องคิดหน้าคิดหลัง ถ้าซื้อเปียโนวันนี้ แล้วอีกสามเดือนโซอี้ไม่อยากเรียนต่อแล้ว เปียโนก็จะถูกตั้งไว้เกะกะห้องของเราในคอนโดฯ ซึ่งก็ไม่ได้มีพื้นที่มากมายอะไร แอบคิดเหมือนกันว่าอาจจะหาบ้านอยู่แทน แต่ก็ยังคิดหน้าคิดหลัง คิดไปคิดมาไม่จบสิ้นซะที

ชีวิตในแต่ละสัปดาห์ดูจะดีขึ้นตั้งแต่มีเปียโนคล้าส อิอิ...อยู่มาวันหนึ่ง รี่เห็นคราบขาวๆในปากเมซี่ เช็ดอย่างไรก็ไม่ออก ตัดสินใจพาไปหาหมอทันที ได้ยากลับมาทาถูๆให้เธอ สองสามวันก็หายแล้ว ค่อยยังชั่ว ใจไม่ดีเลย

รี่ได้มีโอกาสออกไปซ่าคนเดียว ไปดูเดี่ยว 7 ของโน้ต-อุดม (ตกลง โน้ต หรือ โน้ส ? งงแล้วนะ) ฮามากกกกก รี่นั่งหัวเราะเสียงดังอย่างไม่อายใคร คนอื่นเค้าไปเป็นคู่ๆ เป็นกลุ่มๆ รี่ซ่าไปคนเดียว เยี่ยมมั้ย? ขอบคุณเฮมิชที่เป็นสปอนเซอร์ในทุกๆด้านนะจ๊ะ luv u! แต่วันเดียวกันนั้นเอง รี่ไม่ได้รู้เรื่องเลยว่า โซอี้กำลังป่วยหนัก เธออาเจียนอยู่หลายรอบและท้องเสียแบบวิ่งเข้าห้องน้ำไม่ทันหลายครั้ง ทานอะไรไม่ได้เลย จิบน้ำนิดเดียวก็ถ่ายท้องตลอดเวลา น่าสงสารมากๆ

เฮมิชมาบอกรี่ก็เมื่อโชว์จบแล้ว วันนั้นไม่ได้ขับรถมาด้วย แต่มันเป็นวันที่รถติดสุดๆนี่สิ ค่ำคืนนั้นเยาวราชเต็มไปด้วยผู้คนล้านแปด พี่แท๊กซี่ก็ส่ายหน้าไม่ไปกันทั้งนั้น รี่ตัดสินใจขึ้นรถเมล์คันที่คนแน่นเอี้ยดและคิดว่าน่าจะพารี่ไปถึงจุดหมาย ถึงบ้านปุ๊บ สภาพที่เห็นคือโซอี้นอนซม (แต่ไม่หลับ) อยู่ที่โซฟา เฮมิชนั่งทำงานอยู่ข้างๆ ณิฌ่ากับเมซี่หลับไปแล้ว ห้องน้ำเต็มไปด้วยผ้าปูที่นอน ผ้าห่ม ปลอกหมอน เสื้อผ้าชั้นนอก-ชั้นใน และตุ๊กตาลิงน้อยของโซอี้ที่เปรอะเปื้อนและรอให้เฮมิชมาซัก (คิคิ)

แว้บแรกที่นึกขึ้นได้ "เพื่อนๆโซอี้มีใครเป็นแบบนี้มั้ย?" เพราะโซอี้อาเจียนครั้งแรกหลังกลับจากโรงเรียนไม่นาน ก็น่าจะเป็นอะไรซักอย่างที่เธอทานที่โรงเรียน ใจรี่เองอยากให้โซอี้ไปโรงพยาบาลแต่เฮมิชคอยแย้งว่าไปแล้วก็ได้เกลือแร่กลับมาทุกที ถ้าแย่หน่อยลูกก็ต้องนอนรับน้ำเกลือซึ่งก็ไม่ต่างจากดื่มน้ำเกลือแร่นัก อืม..ท่านด้อก!

วันต่อมา โซอี้ก็ยังดูโทรม นอนตลอดทั้งวัน รี่พยายามปลุกให้ลุกมาจิบน้ำเกลือแร่ ทานซุปใส เป็นระยะๆ ก็เหมือนจะดีขึ้นนิดหน่อยเพราะร่างกายเริ่มรับอะไรบ้าง จนในที่สุดอาการของโซอี้ก็ดีขึ้นมากในวันถัดไป แต่ที่แย่คือณิฌ่าและเมซี่เริ่มมีอาการเหมือนกับโซอี้ คือ อาเจียนและถ่ายท้อง ถึงเวลาไปโรงพยาบาลรึยัง..เฮมิช?

ณิฌ่าอาเจียนเยอะกว่าโซอี้ แต่ถ่ายท้องน้อยกว่า อย่างไรก็ดี ร่างกายไม่รับอะไรทั้งสิ้น จิบน้ำ อาเจียนเป็นน้ำ น้ำเกลือแร่ณิฌ่าไม่เอา สไปรท์ฟองหมดใส่เกลือนิดๆณิฌ่าก็ไม่ชอบ หนทางสุดท้ายคือซื้อไอศครีมแท่งหวานเย็นสีชมพู ของโปรด ให้เธอทาน ปรากฏว่าเธอดูสดชื่นขึ้นมาก และไม่อาเจียนหรือถ่ายท้องในเวลาต่อมา ส่วนเมซี่อาเจียนนิดหน่อย แต่ถ่ายท้องเป็นระยะๆ เอายังไงกับนมแม่ดี?

สรุปสุดท้าย สาวๆได้รับการรักษาจากการเดาของท่านด้อกฯเฮมิชจนหายขาด (ปาฏิหาริย์มีจริง!) การได้พูดคุยกับครูและการสันนิษฐานเบื้องต้นของท่านด้อกฯทำให้ยังไม่อาจวินิจฉัยได้ว่า เกิดอะไรขึ้นกับโซอี้กันแน่? อาหารเป็นพิษ หรือ ไวรัสลงกระเพาะอาหาร?

ชีวิตของรี่ช่วงนี้ดูเหมือนจะยุ่งๆ แต่อะไรๆก็ดูเหมือนจะเริ่มเข้าที่เข้าทางดีจังเลย เฮมิชมีของเล่นใหม่ซึ่งกินเวลาการใช้คอมพิวเตอร์ของรี่พอสมควร แต่ก็อีกนั่นแหละ ถึงเวลาแล้วมั้งที่รี่ควรจะให้เฮมิชได้ทำอะไรตามใจชอบบ้าง หลังจากที่รี่สนุกสนานอยู่ฝ่ายเดียวมาโดยตลอด

ปกติทุกวันอังคารถึงศุกร์ หลังเลิกเรียนเราจะไปออฟฟิศเฮมิชกัน แต่ก็เป็นเวลาพักใหญ่ๆแล้วที่รี่ปฏิเสธ เนื่องจากมีกลุ่มเด็กผู้ชายโรงเรียนดังของเหล่าคนรวยมาทำเสียงดัง เห็นแก่ตัว บลาบลา อันเป็นสิ่งที่รี่รับไม่ได้จริงๆ ก่อนหน้านี้ก็จะมีอีกกลุ่มหนึ่งจากโรงเรียนเดียวกัน พ่อแม่ลักษณะคล้ายๆกัน (ซึ่งรี่ไม่ขอกล่าว ณ ที่นี้เพราะอาจกระทบถึงหลายคนที่ไม่เกี่ยวข้องเลย) แล้วรี่ก็ทนไม่ได้แบบนี้แหละ เลยคิดว่าเค้าจ่ายเงินก็ปล่อยให้เค้าทำอะไรแบบที่พ่อแม่เค้าต้องการแล้วกัน ส่วนรี่และเด็กๆซึ่งไม่ได้จ่ายเงิน (รับเงินต่างหาก) ก็ควรจะหลับไปซะ เพราะไม่อย่างนั้นเกิดเรื่องแน่ๆ ระหว่างรี่กับเด็กกลุ่มนั้น หรือไม่ก็รี่กับพ่อแม่ของเด็กกลุ่มนั้น

สามสาวของรี่ก็พร้อมใจกันน่ารัก เห็นด้วยที่เราสี่สาวจะไม่ไปไหนหลังโซอี้เลิกเรียนในวันศุกร์ เด็กๆชอบที่รี่พาพวกเธอไปเดินเล่นบริเวณส่วนกลางของคอนโดฯ ถึงแม้ว่าตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงปรับปรุงหลังเพลิงไหม้ห้องซาวน่าหญิงก็ตามที

โซอี้กับณิฌ่าชอบไปนั่งเล่นชิงช้าด้วยกันสองคน ร้องเพลงไป เอาหน้ารับลมแผ่วๆไปด้วย หลังจากนั้นก็ปีนสไลด์เล่นกันกระหนุงกระหนิง เรียกรี่ให้ชักภาพในบางขณะ

ส่วนเมซี่น้อยจอมซนของรี่ก็ถูกจับให้นั่งตัวตรงในรถเข็นคู่ใจอยู่นานสองนอน ก่อนที่จะถูกปล่อยตัวให้ลงมาเดินเล่นวิ่งเล่นกับพี่ๆ (พี่ๆก็ไม่ค่อยจะเล่นกับน้องเลย..เมซี่ผู้น่าสงสาร)

หมดแล้ว เรื่องราวที่อยากจะเขียนในบล้อกนี้ จริงๆยังมีเรื่องผมใหม่ของรี่และวันวาเลนไทน์ที่อยากเขียน แต่คงจะเอาไปไว้ในไดอารีของตัวเองแทนดีกว่า เพราะไม่ค่อยเกี่ยวกับสามสาวซะเท่าไหร่ แถมไม่เกี่ยวกับตัวรี่เองในฐานะแม่ด้วย หุหุ

Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2551

Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2551 12:26:57 น.

19 comments

Counter : 1366 Pageviews.

เปียนโนนี่แทนด้วยอิเล็คโทนก่อนก็ได้ครับเดี่ยวนี้ราคาอิเล็คโทนก็ไม่แพงเหมือนสมัยก่อน ช่วยประหยัดงบและประหยัดพื้นที่ รูปลูกสาวน่ารักครับ อนาคตคงเป็นดาราได้น้องเค้าสวยตั้งแต่เด็กๆ

โดย: naigod

วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:13:29:05 น.

อ่านเรื่องราวได้อย่างเพลิดเพลินดีจริงค่ะ

น่าดีใจที่น้องโซอี้อยากเรียนเปียโน ในความคิดนะคะ คือการที่ได้เรียนตั้งแต่เด็กๆ ด้วยความชอบนี่ เขาก็จะได้มีอะไรให้ทำได้หรือไม่ก็อาจฝึกฝนในอนาคต

แอบใจแป้วตอนอ่านเกี่ยวกับอาการป่วย หรือว่าช่วงนี้จะมีอะไรหรือเปล่านะ เพราะลูกของพี่ที่ทำงานก็ป่วยนอนซมเหมือนกัน
แต่ยังดีที่น้องๆของรี่ดีขึ้นนะคะ

ยังไงก็ยังตามอ่านกันอยู่เรื่อยๆนะจ๊ะ

โดย: cottonbook

วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:31:56 น.

น่ารักอ่ะ รูปเซ็ทนี้ ชอบรูปโซอี้ผมปลิววว น่าสนุกน่ะรี่ งานแบบนี้มันน่าจะร้อนไปทุกที่เนอะ แต่ดูสาวๆก็ใจสู้น่ะ เลยป่วยเลยดีแล้วที่หายแล้วน่ะ เด็กๆไม่สบายแล้วน่าสงสาร แต่ปาฏิหาร์ยมีจริงอ่านแล้วอยากได้แบบนี้บ้างพี่ยังไออยู่เลยอ่ะ แต่น้อยลงแล้ว

โดย: พี่ปลา IP: 24.4.93.87 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:54:07 น.

เด็กๆน่ารักจังเลยค่ะ แล้วก็พูดจารู้เรื่องมีเหตุผลด้วยนะคะ (ที่จะไม่ไปไหนหลังโซอี้เลิกเรียนวันศุกร์น่ะค่ะ) รูปก็สวย ดูแล้วเพลินตาจังเลยค่ะ

เรื่องผู้ปกครองบางท่านทำตัวอภิสิทธิ์แล้วก็นึกภาพออกเลยค่ะ

โดย: KOok_k

วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:2:29:06 น.

เด็กๆน่าร้ากกกมากๆ โรงเรียนแอบใหญ่น่ะรี่ แบ่งเป็นสีๆได้ด้วย รี่จัดรูปและเล่าเรื่องได้ดีมีสีสันมาก พี่ชอบมากๆ
อ้อ มีเวลาแล้วอัพอีสานให้ด้วยน่ะจ๊ะ อยากเห็นมากมาย

โดย: มาเรีย ณ ไกลบ้าน

วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:9:52:24 น.

วุ่นดีแท้นะคะ ถ้าลูกป่วยพร้อมๆกันหมด

คุณรี่ใจแข็งมากที่ไม่พาไปโรงพยาบาล...ถ้าเป็นแป๋วคงอยู่ไม่ติดอาละวาดคุณสามีไปหลายยกแล้ว อิอิ...แต่เมื่อทุกคนสบายแล้วก็ดีแล้วล่ะค่ะ โรคที่ว่าน่าจะเป็นไวรัสป่าวคะ? ดีนก็เคยเป็นก่อนช่วงปีใหม่ หมอบอกว่าแพร่ทางอากาศด้วย เด็กเป็นกันเยอะมากค่ะ

อ้อ..เกือบลืม..แวะมาขอบคุณเรื่องโปรแกรมค่ะ ลองใช้อยู่สนุกดี ดีที่ฟรีนี่แหละ ก่าก

โดย: LuckyMoby

วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:39:57 น.

ดีจ๊าน้องรี่สบายดีนะค่ะ น้องโซอี้อยากเรียนเปียโน ดีๆจังเลยค่ะ สนับสนุนค่ะ อิอิ พ่อแม่ทุกคนก้ออยากจะหาสิ่งดีๆให้ลูกเนอะ

เด็กๆเล่นกีฬาสีน่ารักเชียว อิอิ มีชุดตำรวจด้วย ชอบสีเขียวค่ะ

เฮ้อ!สองสาวป่วยเหรอค่ะ อาหารเป็นพิษแน่ๆเลย น่านรู้อีกเรา เฟดริกก้อเพิ่งเป็นค่ะ แต่ไม่อาเจียนนะ เป็นไดอาเรียค่ะ เข้าห้องน้าทั้วันเลย เราก้อไม่พาไปหาหมอแกไม่ปวดท้องอ่ะ แค่ท้องเสียเราให้แกกินนำ้เยอะๆ

น้องเมซี่จ๊าโตเป็นสาวแล้ว น่ารักๆๆจังเลยค่ะ พี่สองคนไม่เล่นด้วยเหรอค่ะ มาเล่นกับพี่เฟดริกซิค่ะ

โดย: bagarbu

วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:4:25:15 น.

โผล่มาแย้ว ได้เข้ามาซะที ตอนนี้โซอี้หายดีแล้วเนอะ เด็กๆก้บท้องเสียนี่ของคู่กัน พี่ตอนเด็กๆนี่เหนื่อยเชียว ท้องเสียบ่อย

ดีจังที่โซอี้ได้เรียนในสิ่งที่ตัวเองชอบและเอนจอย แล้วพี่ก็ว่าดีที่รี่ได้พักผ่อนด้วย กิจกรรมที่โรงเรียนน่าสนุกนะ ชอบที่เค้าให้ผู้ปกครองมีส่วนร่วมด้วยอ่ะ

พี่ชอบรูป Nisha รูปขวาบนจัง มุมด้านข้างโชว์ตาหวาน อิอิ ส่วนเมซี่นี่โตขึ้นเยอะเลยอ่ะ

ส่วนพี่ตอนนี้ก็วุ่นตามประสา เคหลิบก็นะ นอนทับแขนพี่อยู่นี่ พิมพ์ไปทับไปนี่แหละ ติดใจรูปสาวๆด้วย จะร้องดูอยู่เนี่ย

เดี๋ยวจะรอดูรูปทริปอีสานนะจ๊ะ คิดถึงๆ

โดย: nzmum

วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:7:19:15 น.

น้องรี่...พี่ขอสารภาพอย่างไม่อาย...อ่านบล็อกรี่ที่ไร อยากมีลูกทู้กที ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า.... ก็สาวๆ น่ารักขนาดนี้ รี่ก็พาเด็กๆ เล่นสนุกตลอด (จริงปะเนี่ย

) พี่นะ อ่านแล้ว อมยิ้มทุกทีเลย

ตอนนี้พี่ก็ชุลมุน ชุลเกอย่างที่บ่นๆ แหละจ้า เหนื่อยมากๆ ทุกวัน หลับไม่ค่อยสนิทเท่าไหร่ งานเยอะ เครียดเยอะ ฝันเยอะ (ฝันเฟื่อง

)

ส่วนเรื่องน้องเกออร์ก เนี่ย ก็ไม่มีคำว่าลงเอยหรอกจ๊ะ พี่ก็ว่าน้องเขาน่ารักดี แบบแอบแซบ ก็วี้ดวิ่ว ดี (หมายถึงแอบปลื้ม น่ะจ๊ะ อิอิ) เกออร์ก เด็กมากจ้ะรี่ อายุแค่ 24 ยังทำ diplom อยู่เลย พี่กลัวติดคุก ฐานพรากผู้เยาว์.....แต่ถ้าผู้เยาว์อยากพรากผู้ชรา...พี่ก็ไม่ว่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า

ปล. รูป เท้าสองคนบนกระดาษพับน่ารักมากจ๊ะ

โดย: พี่ปอ (O_Sole_mio

) วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:14:49 น.

เรื่องเรียนเปียโนนี่ดีแล้วครับที่บังคับ แต่ไม่ขู่เข็ญ
ไม่นานเด็กๆก็จะสนุกสนานและซึมซับเป็นความรักได้แน่

ปล.1 ใช่ครับ เมื่อวานไปดูกับบล็อกแก๊งค์ โรงใหญ่มาก หนาวๆ
ปล.2 ภาพถ่ายสวย เด็กๆก็น่ารัก

โดย: getterTu

วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:27:31 น.

หายไปพักใหญ่ ๆ กลับมาพร้อมเรื่องราวที่หลากหลายและน่าติดตามเช่นเคย เรื่องเรียนดีแล้วค่ะที่น้องรี่ไม่บังคับโซอี้ เดี๋ยวถึงเวลาเค้าก็อยากทำเอง เหมือนตอนนี้ที่โซอี้ขยันซ้อม ขยันฝึกนั่นเอง

พอมาถึงตอนไม่สบายกันแล้ว เฮ้อเหนื่อยแทนเลยค่ะ ยิ่งเด็ก ๆ ไปโรงเรียนเนี่ย ไวรัสลงกระเพาะติดกันระนาว ปีก่อนพี่พายเคยรับมา มาติดน้องที่บ้านอีก แต่ปีนี้ดีหน่อยไม่ค่อยเอาอะไรแบบนั้นกลับมาบ้านอีก

ตอนนี้ทั้งณิฌ่าและเมซี่ดูเป็นสาว ๆ กันแล้วไม่เหมือนสมัยก่อน แต่น้องแพร์ลูกพี่ ยังไม่ค่อยดูเป็นผู้หญิงเท่าไหร่เลยค่ะ ยิ่งช่วงนี้เรื่องเสื้อผ้าจุกจิกมากๆ อันไหนไม่ชอบก็ไม่ใส่ แถมใส่เอง หน้าไปหลัง หลังมาหน้า ปวดหัว

โดย: พี่จิน แม่น้องสองพี IP: 58.9.139.227 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:39:54 น.

สาวๆบ้านนี้ทำอะไรกันหนอ แวะมาชวนไปดูหนุ่มค่ะ

โดย: bagarbu

วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:18:56:14 น.

อุ้ยย คุณแม่ลุกสาว เป็นไงบ้างจ๊ะ คิดถึงๆๆๆ จุ๊บๆๆๆ โซอี้หลานรัก เป็นสาวเต็มตัว โตมากลายเป็นแฝดของคุณแม่เลยนะค่ะลุกกก ณิฌ่า ก็ยิ่งโตยิ่งสวยยยยคมมมจิงๆคนนี้ จุ๊บๆๆ ส่วน เมซี่ไม่ต้องพูดถึงง ป้าพึ่งเคยเห็นนู๋ ก๊ากกกก สวยยยยหวานน่ารักสุดๆๆๆ แม่รี่นี้ มีสุตรไรเนี้ยย ลูกสาวสามคน สวยยยไปคนละแบบ พอเข้ากลุ่มกัน ละใช่เลยยย น่าอิจฉาพ่อแม่บ้านนี้จิงๆ ลูกกกน่ารัก และ สวย ทุกคน (สงสัย เฮมิช ต้องไว้หนวดยาวๆบ้างแย้ววว อิอิ)

โดย: tanyixiu

วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:8:52:00 น.

ท่านด๊อกใจเย็นจริงๆๆ เหมือนท่านด๊อกบ้านนี้เลย ( เอ่อมม...บ้านนี้ไม่มีด๊อกไรหรอก เรียกให้เก๋ไก๋ ไสลด์เดอร์เท่านั้น )

เราคนเป็นแม่นี่กังวลมาก อยากพาไปหาหมอเน๊อะ

แต่อาการดีขึ้นก็ดีแล้วค่ะ แต่เป็นสามคนเลยนี่เครียดเลยนะนั่นอ่ะ

ปล. รี่.... ไอ้เขียวๆๆนั่นอ่ะ เป็นสลิงสะพายลูก จริงๆ เค้าสะพายด้านหน้ากัน แต่มาริสาชอบไปหลับด้านหลังและเราต้องเข็นรถด้วย เราเลยเอาขึ้นหลังเลย

อยากได้ป่าว....พอดี เราจะส่งของกลับไทยไปให้แม่เรา เราจะซื้อไปให้ก่อน แล้วรี่โอนเงินคืนแม่เราน๊ะ..... ถ้าอยากได้ เด๋วเราเสิรชหา แบบให้ดู หลายๆๆแบบแล้วค่อยตัดสินใจ
หรือ ดูแล้วถ้าไม่ปิ๊งก็ไม่เป็นไรจ๊ะ ( ตอบที่ไดอีสน๊ะ )

โดย: ซิน IP: 121.114.205.95 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:52:16 น.

อีกรอบนะรี่.... ยิ่งเห็นสาวๆ บ้านรี่แล้วอิจฉามากมาย
อยากจะปั๊มอีกคน แต่กลัวได้ผู้ชายจังเลยอ่ะ เราอยากได้ผู้หญิงอีกคนอ่ะ ( ไม่ได้เกลียดเด็กผู้ชายนะ แต่ว่า ไม่อยากเลี้ยงอ่ะ ไม่รู้สิ แต่ถ้ามีก็คงจะรักอ่ะแหล่ะ )

โดย: ซิน IP: 121.114.205.95 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:54:07 น.

สาวๆ บ้านนี้น่ารักกันจริงๆ
น้องรี่สบายดีนะค่ะ

โดย: พี่ส้มจุกเองจ้า (C&C_BamBoo

) วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:36:55 น.

บล๊อกโฉมใหม่น่ารักอีกแล้วน้องรี่
ชอบอีกแล้วน่ะ ทำอันไหนมา พี่ชอบทุกอันเลย

บรรยากาศงานกีฬา ดูน่าสนุกดีจังเลย แต่เด็กๆ คงจะร้อน
และเพลียเนอะ เก่งมากๆ ที่ไม่งอแง

เรื่องป่วยนี่ พี่ๆ น้องๆ ใครคนหนึ่งป่วย ก็จะพากันป่วยตาม
กันไปเนอะ เดี๋ยวนี้ โรคโน่น โรคนี่ เกิดขึ้นมาใหม่ๆ
ที่บ้านพี่ก็ไม่ค่อยพาลูกๆ ไป รพ. นะ ถ้าไม่เป็นมากจริงๆ
เพราะช่วงหน้าหนาวนี้ คนเป็นหวัดกันเยอะมากๆ บางที
ไปแล้วเหมือนพาตัวเองไปให้ติดหวัดเลย

รออ่านทริปอีสานจ้ะ

โดย: วดี

วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:12:16 น.

สวัสดีค่ะคุณรี่ หวังว่าคุณรี่และหวังว่าสาวน้อยทั้งสามก็สบายดีด้วยนะคะ

คุณรี่จะฝากตัวเป็นลูกศิษย์ครูมั่วๆคนนี้เหรอคะ ดูครูก่อนสิคะทำอะไรมั่วซั่วตลอด แต่ก็ชอบมาชวนคนอื่นทำด้วย แบบว่ามั่วคนเดียวมันไม่สะใจ ฮ่าๆๆ

สุขสันต์วันหยุดนะคะ

แต่ที่นี่ฝนตกเบื่อจังเลย ออกไปไหนต้องรีบไปรีบกลับ ไม่สนุกเลย

โดย: KOok_k

วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:2:55:27 น.

รี่จ๋า ไม่ได้แวะมาหารี่กับหลาน ๆ นานมากเลยจ้า อิอิ แต่ก็ยังนึกถึงอยู่เสมอนะจ๊ะ วันนี้ตามลิงค์มาจากไดฯของแม่ปุ๊ก น้องน้ำหอมจ้า...เห็นว่าเรียนที่เดียวกับน้องโซอี้...

รี่เป็นซุปเปอร์มัมจริง ๆ นะเนี่ย สามสาวน่ารักมาก ๆ น้องโซอี้ไม่เปลี่ยนเนอะ ดูโตขึ้นแต่หน้าเหมือนเดิม แต่น้องณิฌ่านี่โตขึ้นมาก ๆ จากที่พี่เคยเจอตอนโน้น ส่วนสาวน้อยเมซี่ ป้ายังไม่เคยเจอหนูเลยจ้าลูกดูจากภาพวันนี้น้องเมซี่จะหน้าไปทางป่าป๊าเยอะหน่อยเนอะ...

เด็ก ๆ สนุกสนานกับกิจกรรมต่าง ๆ กันดี...เรื่องป่วยนี่น่าสงสารที่สุด ยิ่งอยู่ใกล้ชิดกันแบบนี้ต้องระวังเป็นพิเศษ ไม่งั้นคนนึงเป็น ก็จะติดกันหมดเลย...

คิดถึงจ้า แล้วจะแวะมาหาอีกจ้า

ปล. ป้าแหม่ม-น้องพรีม่านะคะ อิอิ ต้องเอาชื่อลูกมาช่วย กลัวน้องรี่จำไม่ได้ คิก ๆ

โดย: ป้าแหม่ม IP: 58.9.86.5 วันที่: 10 มีนาคม 2551 เวลา:10:47:09 น.