Alcoholism - โรคร้าย ใกล้ตัว

Alcoholism

“การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ...”

คำบอกกล่าวที่ใครไม่สัมผัสมันไม่มีทางรู้ว่าจริงแท้แน่นอนทีเดียว

เราทำงานในโรงพยาบาลพบเห็นผู้คนมากมายทั้งใกล้ตัวไกลตัว เดินเข้าเดินออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่นบางวันเจอเพื่อนสมัยเรียนด้วยกันถึงสอง-สามคนจนกลายเป็นคำถามว่านี้เราต้องเจอกันในโรง'บาลแทนการพบปะสังสรรค์กันแล้วหรอ…

ไม่หรอก…ไม่มีใครอยากมาเพราะพวกเขาเลี่ยงไม่ได้ต่างหาก

ถึงเราจะเจอเพื่อนหรือคนใกล้ตัวมาโรงพยาบาลบ้างแต่ทั้งหมดที่ผ่านมานั้นต่างก็เป็นโรคจิปาถะที่ชาวบ้านชาวเมืองเขาเป็นกันด้วยความฮิตฮอตไข้ ไอ หวัด ผื่นคัน บลาบลาบลาให้มากสุดก็เป็นโรคที่ต้องรับยาต่อเนื่องความดันไขมันเบาหวาน

จนกระทั่งเมื่อคืนก่อนที่ผ่านมาเราละทิ้งหน้าที่ในโรงพยาบาลออกไปทำหน้าที่ศิษย์เก่าที่แสนดีกลับไปรับน้องของมหาวิทยาลัยทำให้เราเจอเรื่องราวประหลาดที่ไม่เคยรู้มาก่อนว่าคนใกล้ตัวจะเป็น

เราขอเรียกน้องเขาว่าน้องจ.ละกัน

เรารับน้องกันที่สถานที่แห่งหนึ่งก็เหมือนกับการรับน้องทั่วไปมีกิจกรรมให้น้องได้ทำร่วมกันและเป็นกิจกรรมที่ทำให้น้องได้ทำร่วมกับพี่ด้วยหมายถึงพี่ที่เรียนจบมานานแสนนานแบบเราด้วยนะ

น้องจ.ก็เป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาสะสวยเลยแหละแม่น้องนางมีท่าทีประหลาดหลายอย่างแม่หนูเอ้ย… หนูทำตาวาวๆเหมือนเคลิ้มมากมายตลอดเวลาที่เราทำการแสดง(คล้ายๆรอบกองไฟลูกเสือ)พอถึงคราวแม่หนูจ.ออกมาทำการแสดงนางเล่นใหญ่รัชดาลัยเธียร์เตอร์จ้ากลุ่มนางแสดงเกี่ยวกับผีแล้วนางก็รับบทเป็นชะนีถูกผีเข้า

โอโห้!ย้ำโอโห้ หนูวววว… ถ้าไม่บอกพี่นึกว่าเรียนนิเทศป่าวจ้า นางเรียนอนิเมชั่นแต่นางแสดงได้ติดตราตรึงใจมากเล่นใหญ่เบอร์สิบมาก

หลังจากนางแสดงเสร็จนางก็เดินเข้า เดินออกห้องอบรบอย่างเมามันนางว่านางไปห้องน้ำนาจารุ่นพี่ก็ไม่ได้ติดใจอะไรคือให้น้องฟรีแล้วเป็นคืนสุดท้ายก่อนจากกัน

จนกระทั่งเลยเวลาปาเข้าไปเกือบตีสองรุ่นพี่ระดับทวดท่านทั้งหลายกล่าวปิดงานบอกลาน้องๆ เราก็สังสรรค์กันตามระเบียบแม่น้องนางผู้น่ารักนางก็ถูกรุ่นพี่กลุ่มพวกเราที่ตั้งชื่อกันว่ามาจากคณะบ้านและซุ้มโจรเรียกมานั่งสวยๆ ใสๆ ข้างกายแต่นางก็เลือกถูกนะจ้ะนางเข้ามานั่งข้างเพื่อนเทยของเราแล้วเล่าชีวิตนางให้เพื่อนเทยฟัง

เราเองก็ไม่ได้สนอะไรนาง(กะลังสนน้องผู้ชายมากกว่า)พอเหลียวไปอีกทีเพื่อนเทยก็สะกิดให้ฟัง

ความนางทำให้เราตกอกตกใจมากน้อง จ.นางเป็นโรคAlcoholismหรือชื่อไทยก็คือโรคติดเหล้านั้นแหละ

นางเล่าให้เพื่อนเทยเราฟังว่านางเคยห่างเหล้านานสุดแค่2วัน(อกอีแป้นจะแตกแหลกลาน)แม้กระทั่งตอนเรียนนางยังพกใส่ขวดไปนั่งดูดแล้วทำหน้าเฉยเมยเวลาสอบก็กินก่อนไปนางว่าสอบครั้งไหนตั้งใจอ่านหนังสือไม่กินเหล้า ไม่เคยทำได้

พอครั้งไหนกินไปแฮ้งค์เหล้าไป นางคือสอบผ่านฉลุย(คล้ายงงเนาะ)

ความนางคือเรื่องราวที่พ่อแม่ไม่ได้รับรู้เรื่องราวเลยเพราะอาศัยอยู่กับพี่จนกระทั่งพี่ตัดสินใจย้ายนางมาเรียนอีกที่(โรงเรียนเรานั้นแหละ)เพื่อให้นางได้อยู่กับแม่แม่จะได้รับรู้ อ๋อ…แต่แม่ก็ไม่รู้นะ นางว่านางก็ทำนิ่งๆเอา จ้ะแม่คุณ (ตบอกแปดที)

สุดท้ายแล้วรุ่นพี่รุ่นทวดทั้งหลายก็พากันยิ้มอ่อนให้นางเพราะเกลี่ยกล่อมนางตั้งแต่ตีสองยันตอนนี้เห็นแดดสางๆ ตอนตีสี่นางคือไม่รับรู้เรื่องราวใดใดเมาแล้วเมาอีก เพื่อนลากไปนอนนางก็เดินลงมา

แล้วที่สุดกลายเป็นรุ่นพี่ต่างมองหน้ากันและได้แต่ฝากเพื่อนนางช่วยดูนางในชีวิตมหาลัย ไม่มีใครมีชีวิตที่ดีถ้ายังใช้ชีวิตอยู่ด้วยความประมาทอย่าได้คิดว่าชีวิตมหาวิทยาลัยจะสดใสเหมือนมัธยมความตั้งใจที่ต้องตั้งใจจริงๆต่างหากคือผลของความสำเร็จที่แท้จริง

17/07/59 

ชีวิตที่อีกวันไม่มีความสุขเหมือนวันนี้เลย

Create Date : 17 กรกฎาคม 2559 Last Update : 17 กรกฎาคม 2559 22:34:07 น. Counter : 334 Pageviews.		1 comments
Share Tweet