4.) นาร์ซิสซัส กับ โกลดมุนด์ / เฮอร์มาน เฮสเส / แปลโดย สดใส

ผมได้ยินเรื่องนี้มานานแล้ว แต่เพิ่งจะมีโอกาสหยิบออกมาจากห้องสมุดคณะวิจิตรศิลป์ ก็ช่วงกลางปีนี้เอง แล้วก็ลงมืออ่าน ในทีแรกผมประทับใจบรรยากาศของโรงเรียนพระที่นาร์ซิสซัส กับโกลด์มุนด์ ได้เจอกันในเรื่อง จนกระทั่ง ความรู้สึกของผมก็จับจดอยู่กับการเล่นกับความคิดของตัวละครสองตัว กับการผจญภัยค้นหาตัวตนภายในอันเต็มไปด้วยบทเรียนของโกลด์มุนด์

ครับ เรื่องนี้ว่าด้วยการเดินทางเข้าถึงตัวตนภายในของคนสองคนผู้มีธรรมชาติของชีวิตอยู่คนละขั้ว นาร์ซิสซัสเต็มไปด้วยระบบคิด มีระเบียบ อยู่กับการใช้ความนึกคิดภายใน ใต้หลังคาวัดที่เขาเรียนอยู่และเป็นอาจารย์ในปัจจุบัน ขณะที่ โกลด์มุนด์ นั้นมีวิญญาณของนักผจญภัย ผู้ต้องหนีออกไปนอกหลังคาวัด เริงเล่นและเจ็บปวดอยู่กับโลกภายนอกอันเต็มไปด้วยเหตุการณ์ความผันผวนมากมาย กลายเป็นศิลปินบ้าง กลายเป็นคนจรบ้าง และในบ้างครั้งก็กลายเป็นอาชญากร!!

นาร์ซิสซัส ชื่อเขาฃวนให้นึกถึง นาร์ซิส ตามตำนานกรีก ผู้หลงเงาในบ่อน้ำของตน (ซึ่งนาร์ซิสซัสเองก็ดูเหมือนชายผู้หลงในปัญญาตน) ขณะที่ ชื่อของโกลด์มุนด์ นั้นแปลว่า ปากทองคำ ซึ่งลิ้มรสอันหอมหวานของความหนุ่มสาวในฤดูร้อน จวบไปจนถึงความเจ็บปวด ทารุณ ของฤดูหนาว
ชายผู้สวมรองเท้าคนละใบ แต่มุ่งไปยังทางเดียวกัน

ที่สุดแล้ว...ผมไม่ค่อยให้ความสำคัญเท่าไหร่ว่าใครจะบรรลุอะไรหรือไม่
เพราะลำพังเรื่องราวที่ถ่ายทอดออกมาระหว่างการเดินทาง ของโกลด์มุนด์ และจิตวิญญาณของนาร์ซิสซัส ที่ซึมซับได้จากหน้ากระดาษนั้น ก็งดงามพออยู่แล้ว

(หมายเหตุ - เล่มนี้ผมหาปกเป็นฉบับแปลไม่มี)

---

3.) กล่องไปรษณีย์สีแดง / อภิชาติ เพชรลีลา

คงเป็นหนังสือที่พูดถึงกันมากที่สุดของปีนี้เชียว...
จริง ๆ หนังสือเล่มนี้ เคยมีคนแนะนำให้ผมอ่านแต่สองปีที่แล้ว แต่ผมก็ยังไม่ได้จับมันขึ้นมาอ่านจริง ๆ จัง ๆ สักที เคยอ่าน(เล่มที่ยังไม่พิมพ์ใหม่) ผ่าน ๆ ไปเป็นโปสการ์ดฉบับหนึ่ง แล้วผมก็จำชื่อตัวละครตัวหนึ่งได้ดีเลยที ตัวละครที่ชื่อ "ดากานดา" และในตอนนั้น ไข่ย้อยของเรื่อง ใช้นามปากกาว่า นกขาหัก

ผมหลบไปอ่าน นู่น..."อยากให้ลมหนาวหวนมาอีกครั้ง" (ใครเรียน มช. , อยากเรียน, กำลังจะเรียน , หรือจบไปแล้วก็ตาม ผมอยากให้ลองอ่านเรื่องนี้ดูสักครั้ง เพราะ เป็นเรื่องที่เขียนถึง มช. ได้งดงาม-ประทับใจมาก) แล้วก็คลั่งเป็นบ้าเป้นหลัง คนอะไร ไม่ใช่คนเชียงใหม่แท้ ๆ แต่เขียนเรื่องราวใน มช. หับฉากหลาย ๆ ฉากในเชียงใหม่ได้สวยจับใจ จนตอนนี้ผมไม่กล้าหยิบเล่มนี้มาอ่าน เพราะกลัวคิดถึง มช. จนไม่กล้าเรียนจบ (เป็นเอาขนาดนั้น)

แต่พอหนังเรื่อง "เพื่อนสนิท" เข้ามาปีนี้ ทำให้ผมคิดเอาเรื่อง "กล่องไปรษณีย์สีแดง" กลับมาอ่านดูอีกครั้ง ลำพังหนัง (ที่บกพร่องไปหลายที่อยู่) ก็กินใจผมพอแล้ว พอได้อ่านหนังสือเล่มนี้จนจบ ขอครับ...ขออีกครั้งเดียว "ผม-ตาย-ไป-เลย" (คงคิดว่าตัวเองเป็นนกฟินิกซ์ ตายแล้ว-ตายอีก)

จะว่าน่ารัก ก็น่ารัก (บรรยากาศของเรื่องน่ารักกว่า ลมหนาวฯ ที่ดูเป็นผู้ใหญ่กว่าครับ) จะว่าชวนคำนึงหาก็ใช่ จะว่าเศร้าก็เศร้าจับจิต

ขอฉันทาคติกับเรื่องนี้สักครั้งครับ

(หมายเหตุ - วันนี้ผมเพิ่งเจอดากานดา สมัยมัธยมมาใน Space and Time ที่ไม่ควรจะเจอกันเลย คำแรกที่มันทักผมคือ "มาหาสาวคณะ***" เหรอ ทั้ง ๆ ที่ผมมางานแบบจริงจัง น่าตบจริง ๆ ยัยคนนี้ ไม่เปลี่ยนไปเลย...)

---

2.) ลิ้นชักที่เลิกใช้ / วัน ณ จันทรธาร

จริง ๆ ถ้าผมเป็นกรรมการซีไรท์ ผมคงให้ เล่มนี้เข้าวิน
ฉันทาคติ แน่นอน ร้อยเปอร์เซนต์ ถูกต้องนะค้าบบบบบบ
จริง ๆ คือ ผมชอบเรื่องสั้นในเรื่องนี้มาก ๆ เลย สองเรื่องคือ "โรแมนติคยุคสดท้าย" กับ "มีแต่พวกมัน" ซึ่งสองเรื่องนี้ดีมากเกินพอ ที่จะกลบเรื่องอื่น ๆ อีกหลาย ๆ เรื่องที่ยัง ธรรมดา หรือไม่มีพลังมากพอ ทั้งสองเรื่องที่กล่าวมา เรื่องแรกนั้น แอบพูดถึงแง่มุมด้านมืดของนักกิจกรรมเพื่อสังคม ประเด็นสตรีนิยม ประเด็นของเด็กกิจกรรมยุคต่อไป และยังพูดถึงได้ในอีกหลาย ๆ แง่ ทั้งที่หากอ่านเผิน ๆ มันก็จะเป็นเพียงเรื่องความรักไม่สมหวังอีเรื่องเท่านั้น แต่ภายใต้การเล่าเรื่องที่ชวนติดตาม เรื่องราวความสัมพันธ์ธรรมดา ๆ มันแฝงแนวความคิดหลาย ๆ อย่างเอาไว้ โดยที่ผู้อ่านอาจเผลอเอาไปคิดโดยไม่รู้ตัวเลยก็ได้

ส่วนอีกเรื่องพูดถึงปัญหาของค่ายอาสาฯ ปัจจุบันที่ไม่อาจทำให้เกิดสิ่งที่มากไปกว่า ความสัมพันธ์กับคนในท้องถิ่นนั้นแบบชั่วคราว เมื่อกลับออกมาสู่เมือง ทุกสิ่งทุกอย่างก็กลับกลายมาเป็นกำแพงกั้นระหว่าง พวกเรากับพวกมัน มี Us and Them กันเหมือนเดิม
ทั้งหมดนี้ถูกเล่าออกมาในรูปแบบของเรื่องรักไม่สมหวัง (กึ่งเขย่าขวัญ-กับความหวาดระแวงของนางเอก) อีกหนึ่งเรื่อง!!!

เป็นหนังสือที่ดูธรรมดา แต่มหัศจรรย์ดีจริง ๆ ครับ

และ อันดับหนึ่งในดวงใจผมประจำปีนี้คือเล่มนี้ครับ...



1.) ยุให้รำตำให้รั่ว / ฮิมิโตะ ณ เกียวโต

รวมบทความของ นักเขียนหญิงที่แรงแต่จริงใจ ผมแอบติดตามหลงานมาตั้งแต่ จดหมายจากเกียวโต จดหมายจากสันคะยอม หรือที่ใช้อีกนามปากกา กับ กระทู้ดอกทอง แต่มาจนถึงเล่มนี้ เป็นเล่มที่ผมอ่านจบในแต่ละบทแล้ว กระบวนความคิดของผมก็ทำงานแล้วบอกกับตัวเองว่า "เอ้อ ! มันก็ควรเป็นแบบนี้แหละ!!" ฟังดูเหมือนผมโดนล้างสมองเลยจริงไหม แต่ไม่จริงครับ...บทความในเล่มนี้ถึงจะมีอาการเชื้อชวนให้เชื่ออยู่บ้าง แต่ก็มีการอ้างอิงเหตุผล+ประสบการณ์ โดยไม่จำเป็นต้องขุดคำหรือทฤษฏียาก ๆ อะไรมาให้หยั่งกะจะเอาไปทำวิทยานิพนธ์กัน

นึกถึง อ.นิธิ ก็ได้ งานเขียนเล่มนี้ เป็นบทความที่อ่านเข้าใจง่าย และมันถึงแก่น ไม่แพ้ของ อ.นิธิ เลยเชียว

นี้ยังไม่รวมประเด็นเรื่อง ที่ใหม่และใกล้ตัวกว่า ชี้ชวนให้เราคิดท้าทายกับอะไรหลายอย่างที่ไม่ชอบมาพากล ในปัจจุบัน ซึ่งมีตั้งแต่เรื่อง บุหรี่ หัวนม ไปจนถึง เรื่องชาติ เรื่องชนชั้น

ผมแนะนำ...ใครที่ชอบอยู่กับความคิดแคบ ๆ ของตัวเอง อย่าซื้อเล่มนี้มาอ่านเด็ดขาด เพราะท่านจะหงุดหงิดและเสียดายตัง
แต่ถ้าใครที่คิดว่าใจกว้างพอ ลองอ่านดูเถิดครับ แล้วจะรู้สึกว่า โลกนี้มันช่างกว้างใหญ่หลากหลาย และเราก็ควรเปิดกระโหลกเรา เพื่อรับรู้โลกหลากสีสันใบนี้จริง ๆ

---

สรุป
1.ยุให้รำตำให้รั่ว / ฮิมิโตะ ณ เกียวโต
2.ลิ้นชักที่เลิกใช้ / วัน ณ จันทรธาร
3.กล่องไปรษณีย์สีแดง / อภิชาต เพชรลีลา
4.นาร์ซิลซัสกับโกลด์มุนด์ / เฮอร์มาน เฮสเส / "สดใส " แปล
5.H₂O / อนุสรณ์ ติปยานนท์
6.หอมกลิ่นภูเขา / สร้อยแก้ว คำมาลา
7.ทัชมาฮาลบนดาวอังคาร / ทินกร หุตางกูร
8.เจ้าหงิญ / บินหลา สันกาลาคีรี
9.ชูมาน / พิบูลศักดิ์ ละครพล
10.เจ้าการะเกด / แดนอรัญ แสงทอง



รางวัลดองแห่งชาติ:
เกมลูกแก้ว / เฮอร์มาน เฮสเส
(จนบัดนี้ยังไม่ได้อ่านต่อ)

รางวัลชมเชย(เพื่ออะไร):
After The Quake / ฮารูกิ มุราคามิ
(ชอบอยู่เรื่องเดียวอ่ะครับ จากเรื่องสั้น 6เรื่อง แต่ก็แนะนำนะ ชมเชยละกัน)

อ่านหนังสือเยอะนะครับ

ผมไม่มีเวลาอ่านเลย ตอนอยู่ มช. ว่างมาก ถึงขนาดเคยอ่านเพชรพระอุมาวันละสามเล่ม (ติดขนาด)

เดี๋ยวไม่มีทางเป็นนั้นล่ะ

ป.ล. หนังสือเรื่องยาวแบบมาก ๆ ที่อ่านจบคือ One Hundred years of Solitude ผมต้องใช้เวลาอ่านถึงสามครั้งถึงจะอ่านจบ

กว่าจะอ่านจบใช้พลังเยอะฉิบเป๋งเลย

100 ปี นี้
ผมอ่านค้างไว้ตรง ออเรลิยาโน่ (รุ่นแรก)
กำลังรวมกำลังปฏิวัติ
แล้วค้างไว้
ดองเป็น 2 ปี
กลับมาอ่านต่อจนจบ
ชอบเรื่องตอนรุ่นเรเมอิออส(ผู้เลอโฉม)เป็นต้นไปครับ
มีสีสันดี

สวัสดีค่ะ

ขอสารภาพว่าเราชอบแดนอรัญ แสงทองและเงาสีขาวมาก ขนาดว่าเป็นคนเดียวในกลุ่ม (ที่ชอบการอ่านเหมือนกัน) ที่อ่านหนังสือเล่มนี้จบ แต่ขอโทษด้วย..ที่ไม่เคยรู้เลยว่าผู้เขียนคนนี้มีงานต่อเนื่องมาอีก สงสัยต้องลองไปหาเจ้าการะเกดมาอ่านดูค่ะ


สำหรับพิบูลศักดิ์ เราชอบ "ขอความรักบ้างได้ไหม" มากเลยนะคะ ชูมานทำให้คุณประทับใจกว่าอีกเหรอ น่าสนใจหามาอ่านมากๆ ค่ะ


สำหรับทัชมาฮาลบนดาวอังคารอยู่ในลิสต์ที่ต้องซื้อค่ะ อาจซื้อก่อนงานหนังสือหรือหลังงานหนังสือ ว่ากันอีกที เมื่ออ่านหนังสือที่ขนซื้อมาเมื่อเดือนตุลาคมหมดค่ะ



ว่าแต่..ทำไมบล็อกคุณอันนี้ถึงไม่ปรากฏในหมวดหนังสือของบล็อกแกงค์ล่ะคะ?



อ้อ..นาร์เนีย คาดว่าวันอังคารเราจะเขียนเปรียบเทียบหนังกับหนังสือค่ะ เพราะเพิ่งมาอ่านนาร์เนียถึงเล่ม ๓ อีกรอบ (กะจะอ่านให้ครบจบ ๗ เล่มภายในสัปดาห์นี้) แต่พออ่านเล่มแรก (ที่เอามาทำหนัง) ก็เห็นข้อดี-ข้อเสีย ข้อเปรียบเทียบระหว่างหนังสือได้ค่อนข้างชัดดี เลยว่าจะเขียนถึงซะหน่อย

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะคะ

ชอบอาปอนด์ค่า

แล้วก็เหมือนคุณสาวไกด์อ่ะ ชอบขอความรักฯ ส่วนชูมานก็ชอบนะคะ แต่ชอบขอความรักฯมากกว่า

ตอบพี่สาวไกด์

อ้าว!!!
ไม่ปรากฏใน Blog หมวดหนังสือจริงเหรอครับ
ผมว่าผม Add แล้วนะ
สงสัย Admin คงย้ายไปหมวดอื่นเพราะเข้าใจชื่อผิดก็ได้

เจ้าหญิงคร้าบบ

ขอความรักบ้างได้ไหม นี้ส่วนใหญ่คนรอบตัวผมก็ชอบเรื่องนี้มากกว่าแหละ จริง ๆ เรื่องก็ดูเป็นผู้ใหญ่กว่าด้วย

5 อันดับของปี 2547

1.) หนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยว / กาเบรียล การ์เซีย
มาร์เกซ / ปฏิธาน ร. จันเสน แปล
2.) โลกของจอม / ทินกร หุตางกูร
3.) ความอ่อนไหวของชีวิต / สร้อยแก้ว คำมาลา
4.) เงาสีขาว / แดนอรัญ แสงทอง
5.) มนุษย์คนแรก / อัลแบร์ กามูส์ / (จำผู้แปลไม่ได้ ยืมห้องสมุดมาอ่าน)

5 อันดับของปี 2546
1.) คนไต่ลวดบนดาวสีฟ้า / ทินกร หุตางกูร
2.) ยามพราก / แดนอรัญ แสงทอง
3.) ครูสีดา / 'รงค์ วงษ์สวรรค์
4.) ความฝันของคนวิกลจริต / ฟิโอดอร์ ดอสโตเยฟกี้
5.) คนุลป์ / เฮอร์มาน เฮสเส / "สดใส" แปล

ดูไปดูมาแล้ว ชื่อผู้แต่งซ้ำ ๆ กันทั้งนั้นเลย

ชอบอ่านหนังสือเหมือนกันเลยค่ะ แต่ของหนูจะไปทาง วรรณกรรมเยาชน กับ ฮาวด์ทู
พรุ่งนี้ว่าจะไปสอย สรยุทธ์ กะ กนก บนแพรว

อ่านคนละแนวกันเลย

ดี ๆ จะได้แอบมาดูแล้วเลือกเฉพาะเล่มที่เข้าตา

อย่าลืมหาเมนูปราถนามาอ่านนะคะ ของฮิมิโตะ
อ่อ ๆ อ่านจดมมายจากสันคะยอมหรือยังคะ ฮิมิโตะ เข่นเดียวกัน

กำลังรอคอย แพรว ปกสรยุทธ์อยู่ค่ะ

ชอบ Murakami มาก

จะลองหา H2O มาอ่านดูค่ะ

ตอบเป็นนามธรรมจริงๆ แหละค่ะ แต่ชอบ


ยากค่ะ..ทุกวันนี้สังคมยอมรับไปแล้วว่า การพิพากษาคนอื่นได้นั้น เป็นการแสดงถึงฐานะทางสังคม ความมีอำนาจและความฉลาดอย่างหนึ่ง ก็เลยมีคนพิพากษาผู้อื่นเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ (เรายังเป็นเลย บ่อยแล้วด้วย)



จะพยายามจำไว้ค่ะ "จงอย่าเป็นนรกของผู้อื่น"

เร็วๆนี้ ผมจะพาคุณไปพบอะไรที่มากกว่าเกี่ยวกับ คุณแดนอรัญ แสงทอง ไม่ต้องตั้งตารอ แต่ขอให้ตั้งใจรอ

ผลงานของ Hesse ที่ข้าวโอ๊ตชอบมากที่สุด เป็นเรื่องเพลงขลุ่ยในฝันค่ะ

อาจารย์สดใสเป็นคนแปล เหมือนกัน
เป็นหนังสือที่ชอบมาก ๆ จนไม่บอกใครเลยว่าชอบ ( - - ") หวงมั้งคะ


ตอนนี้กำลังเริ่มอ่าน เกมลูกแก้วอยู่ ค่ะ


ข้าวโอ๊ตกับพี่ชายอ่านหนังสือทุกประเภททุกแนวอ่ะค่ะ แต่ที่เขียนใน Blog ของคุณข้าวโอ๊ตยังไม่ได้อ่านเลย

ยังไม่มีในครอบครองด้วย

ข้าวโอ๊ตชอบผลงานของ MuraKami โดยเฉพาะเรื่อง Norwegian Wood.

ชอบ Hesse ก็อย่างที่บอกไปแล้วข้างบนนะคะ ^^~

ชอบ ฐากูร ทั้งเรื่องคนสวน แล้วก็จันทร์เสี้ยว

ชื่นชมการใช้คำบรรยายของ Tolkien

หลงใหลในการเล่าเรื่องของ Kundera

และรักตัวละคอนของ Camus

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำหนังสือค่ะ ^^

อ่าหนังสือเยอะจัง
ปีนี้เราอ่านหนังสืออื่นที่ไม่ใช่ตำราได้น้อยมากๆ
เวลาแทบไม่มี แย่เลย

อ่านเยอะจัง
ที่มีอยู่ยังอ่านไม่จบเลย
..สวัสดีค่ะ

ที่ว่ามาของปี2548
ยังไม่ได้อ่านสักเล่มเลยค่ะ

มะเคยอ่านหนังสือจบเป็นเล่มเลยอะ

ซื้อแพรวแล้วค่ะ
ส่วนหนังสือที่บ้านหนูก็มีเยอะเหมือนกันค่ะ แต่ส่วนใหญ่ยังอ่านไม่จบเลยค่ะ
ปล.สรยุทธ์หล่อมากค่ะ

คุณ อนารยชนโรแมนติก (ชื่อคุ้น ๆ - สำนวนคล้าย ๆ)
จะตั้งใจรอครับ

คุณ Ladydunce
อะไรหลายอย่างที่คุณชอบ เป็นสิ่งเดียวกับที่ผมสนใจ แต่บางอย่างยังไม่มีโอกาสได้สัมผัสเลย

คุณ keyzer กับ Dreamer
ปีนี้ผมอ่านมากขึ้น แต่กลายเป็นว่าดูหนังน้อยลง
(...แต่มากที่สุดคือฟังเพลงครับ)

เจ้าหญิง
หวัดดีคร้าบบบ

พี่ Rebel
ธรรมดาครับ หนังสือสมัยนี้มันเยอะ มันหลากหลาย หลากรสนิยม จนผู้อ่านกระจายตัวห่าง(เหิน) กันมากขึ้นเรื่อย ๆ โครงการนักอ่านโต๊ะกลมของผมจึงยังไม่ได้ดำเนินการเสียที

คุณ อินทรีทองคำ
อ่า...อันนี้ผมก็เคยเป็น
จริง ๆ ตอนนี้ยังคงครองตำแหน่งนักดองหนังสือ บางเล่มเคยดองแม้กระทั่ง The Alchemist ดองนานกว่า 100 ปีแห่งความโดดเดี่ยวอีกนะ (2 ปีครึ่ง)

HTK
Spec. สรยุทธเนี่ยนะ

เฮ้ยต้น กูเอง
มิน่าล่ะไม่เห็นใช้บลอกของสเปซเลย

อ่ะนี้บลอกกู

//spaces.msn.com/members/bigballb

อ้อ ไอ้อนารยชนโรแมนติก น่ะ เพื่อนกูเอง โลกมันกลมจริง ๆ

มันบอกว่าขอคุยกะมึงด้วยภาษาสบาย ๆ นะ(แปลว่าขอคุยกะมึงแบบหยาบคาย)

แล้วเจอกันต้น

พี่ shadowservantคะ น้อก็เป็นคนหนึ่ที่ชอบอ่านหนัสือมากๆเช่นกัน ตอนนี้น้ออยู่ม.5 โรงเรียนในชม.แหละค่ะ เคยอ่านหนังสืออยู่เรื่อหนึ่คือ อยากให้ลมหนาวหวนมาอีกครั้งจำได้ว่าพอออ่านเสร็จก็บอกตัวเองทันทีว่าจะเข้า
มช.ให้ได้คณะอะไรก็ว่ากัน แต่น้องอ่านเมื่อประมาณ 2 ปีที่แล้วได้มั้คะ ยืมขอเพื่อนมาอ่าน พอตอนนี้หาซื้อมาอ่านเท่าไหร่ก้หาไม่ได้ โทรไปเกือบทุกสำนักพิมพ์และร้านหนัสือขอทั้งกรุงเทพและชม.แต่ก็ยังหาเรื่อง
นไม่ได้ น้องไม่แน่ใจว่าพี่จะยังมีหนัสือเรื่องนี้อยู่รึเปล่าคะ อย่านน้อยก็ถือว่าเป็นแรงใจ เป็นความฝันให้กับเด็กมัธยมคนหนึ่นะคะ พี่ถ่ายเอกสารมาให้ได้มั๊ยคะ ถ่ายเอกสารแล้วค่อยส่งมาอีกทีได้มั๊ยคะ
ถ้าพี่ยังมีจริงๆ ช่วยหน่อยนะคะแล้วน้อก็ขอบคุณพี่มากๆเลยนะคะ
ขอบคุณจริงๆค่ะ
ปล. หนังสือที่พี่จัดอันดับไว้หลายเรื่องเป็นเรื่องที่น้องเคยอยากอ่าน แต่ก็ไม่ค่อยมีเวลาสักที แต่ยังไงจะลองหาอ่านให้ได้นะคะ