Bloggang.com : sha..la..la..la : หากคุณรักใครสักคนด้วยชีวิต คุณจะยอมอภัยให้เค้า

หากคุณรักใครสักคนด้วยชีวิต คุณจะยอมอภัยให้เค้า

น้องสาวกลับมาตามที่สัญญาไว้นะค่ะ... ว่าจะกลับมาเล่า เล่าเรื่องราวความโง่ของ สาวน้อยคนนี้ให้ได้เป็น เยี่ยงไว้ เพื่อให้เพื่อนและหรือเด็กๆ น้องๆ ที่เข้ามาอ่านจะได้ไม่เป็นตัวอย่างค่ะ....

หลังจากที่น้องสาวพยายามที่จะเข้าบ้านพี่หนุ่ม และแล้วก็เข้าไปได้ พร้อมกับพบเจอ บรรยากาศ อันอึมครึม ซึ่งน้องสาวได้เล่าไปแล้วนั้น... ความรู้สึกของน้องสาว บอกตามตรง จนกระทั่ง วันนี้ ณ. วินาทีนี้ ยังรู้สึกถึงบรรยากาศ และคำพูด ของแม่พี่หนุ่มได้ เพราะรู้สึกว่า จริงๆ แล้ว บางครั้งการที่เราพยายามอยากรู้ ในสิ่งที่คิดว่า เราจำเป็นต้องรู้ ก็ไม่ได้ทำให้ เรารู้สึกดีได้เลย... แต่เอาเป็นว่า วันนั้น ทำให้น้องสาวได้รู้ถึงความรู้สึกของ คนที่เรียกว่า "แม่" ของคนที่เราตอนนั้น เรารัก และรักมากด้วย แต่ด้วยความรู้สึก อีกนั่นแหละ ก็ทำให้น้องสาว คิดว่า " ไม่เป็นไร " อีกแล้วค่ะ... คุณผู้อ่านค่ะ บางที คำๆนี้ ก็ไม่สามารถนำมาใช้ตลอดเวลานะ... น้องสาวรู้เลยว่า ตอนนั้น เหมือนน้องสาว เป็นคนหูหนวก ตาบอดเอาซะจริงๆ ขนาด แม่ของพี่หนุ่มพูดแรงๆ ใส่น้องสาวแล้ว ถึงแม้ว่า ในตอนนั้น น้องสาวรู้สึกโกรธก็ตาม แต่น้องสาวคิดว่า แม่เค้ายังรู้จักน้องสาวไม่ดีพอ และด้วยความคิดของน้องสาวเอง ก็ไม่อยากที่จะมีปัญหา กับผู้ใหญ่ ทั้งๆที่คิดเหมือนกันนะว่า ผู้ใหญ่ ไม่จำเป็นจะต้องเป็นฝ่ายถูกเสมอ แต่แล้ว น้องสาวก็พยายามที่จะลืม และไม่คิดมากเกี่ยวกับปฎิกิริยา ของแม่พี่หนุ่ม

หลังจากผ่านคืนนั้นไป พร้อมๆ กับความรู้สึก แย่ๆ แต่ก็ยังมีความรู้สึก ดีๆ แฝงอยู่แล้วนั้น กว่าจะได้นอนก็ เที่ยงคืนกว่าไปแล้ว และอย่างที่เคยเล่าให้ฟังว่า เช้าวันที่ 1 ม.ค. น้องสาวจะต้องกลับไปเยี่ยมญาติที่สุราษฎร์ แต่พี่หนุ่มจะต้องไปส่งน้องสาวที่นครปฐม ก่อนที่ทางบ้านของน้องสาวจะเดินทาง เพราะทุกคนจะต้องไปรวมตัวกันที่บ้านแม่ของน้องสาว ที่นครปฐม และอย่างที่บอกคือ คืนนั้น น้องสาวนอนหลับอยู่ในอ้อมแขนของพี่หนุ่ม อย่างมีความสุข (ณ.ตอนนั้นนะ) และแล้วเสียงนาฬิกาปลุก จากโทรศัพท์มือถือ ก็ดังขึ้น เพราะตั้งปลุกไว้ตอน ตี4 เพื่อจะ เดินทางกลับนครปฐม และพี่หนุ่มก็ไม่รีรอ รีบลุกขึ้นไปอาบน้ำ ล้างหน้า ทำภาระกิจของพี่หนุ่ม จนเสร็จแล้วก็มาเรียกน้องสาวให้อาบน้ำ เพื่อตัวเตรียมเดินทาง และระหว่างทีน้องสาว อาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ อย่างที่เคยบอกว่า น้องน้ำบ้านพี่หนุ่ม อยู่ใต้ถุนบ้าน และมีเพื่อนๆ และคนละแวกบ้านพี่หนุ่มมาตั้งวงกินเหล้ากัน อยู่ตั้งแต่ตอนกลางคืน แล้วนั้น พวกเค้าก็เมา แล้วหลับกันไปตามระเบียบ และพี่หนุ่มก็มี หน้าที่นั่งเฝ้าให้น้องสาวอาบน้ำ อยู่หน้าห้องน้ำต่อไป

เอาหล่ะ... เมื่อน้องสาว และพี่หนุ่มพร้อมที่จะเดินทางแล้วนั้น พี่หนุ่มก็เอารถของพี่เล็ก (พี่สาวพี่หนุ่ม) ขับมาส่งน้องสาวถึงนครปฐมเลย แต่น้องสาวก็ไม่ได้ให้พี่หนุ่มเข้าบ้าน หรือทักทายแม่ และญาติพี่น้องในบ้านเลย (เสียมารยาทเหมือนกันเน๊อะ) เอาเป็นว่าเล่าเรื่อง ระหว่างทางก่อนก็แล้วกัน ระหว่างที่พี่หนุ่มขับรถไปส่งน้องสาวนั้น พี่หนุ่มก็พูดกับน้องสาว ว่า ให้น้องสาวทำตัวเป็นตัวของตัวเองให้มากที่สุด และไม่ต้องไปสนใจคำพูด ที่ทำให้น้องสาวรู้สึกไม่ดี แม้ว่าคำพูดนั้น จะมาจากปากของคน ที่พี่หนุ่ม เรียกว่า "แม่" ก็ตาม และพี่หนุ่มก็สัญญากับน้องสาวอีกว่า พี่หนุ่มจะคอยดูแล ปกป้องน้องสาวให้ดีที่สุด เท่าที่พี่หนุ่มจะทำได้ แต่ขออย่างเดียว ถ้าน้องสาวมีเรื่องไม่สบาย ใจอะไร หรือเมื่อไหร่ ที่พี่หนุ่มกับน้องสาวทะเลาะ ให้น้องสาวสัญญากับพี่หนุ่มว่า เราจะต้องคุยกัน เพื่อแก้ปัญหาด้วยกันทุกเรื่องไป

ระหว่างทางกลับบ้าน วันนั้นด้วยความรู้สึก และคำพูดที่พี่หนุ่ม ได้พูดกับน้องสาว ทำให้ น้องสาวคิดว่า ผู้ชายคนนี้น่าจะเป็น คนที่จะคอยดูแล และปกป้องเราไปตลอด แน่ๆ เลย

แต่... มาวันนี้ น้องสาวคิดถึง กลอนที่เคยเรียนมาบอกว่า " อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก แต่ลมปากหวานหู ไม่รู้หาย" อันนี้ จำขึ้นใจ และรู้สึกว่า มันจะเป็นความจริงเอาเสียด้วยสิ อ้อ... เกือบลืม พี่หนุ่มเค้าร้องเพลงให้น้องสาวฟัง ในรถด้วย เป็นเพลงของสุกัญญา มิเกล น้องสาวจำชื่อเพลงไม่ได้หรอก... แต่พอจำเนื้อร้องได้ ที่เค้าบอกว่า

โปรดอย่าถามว่า ฉันเคยรักใคร แต่จากนี้ไป จะมีแต่เธอคนนี้ โปรดจงเชื่อฉัน ที่ฉันพร่ำบอกกับเธอ ว่ารักเธอ รักเธอ จริงๆ อะไรประมาณนี้อ่ะค่ะ...

ตอนนั้นที่ฟังก็ไม่ได้คิดอะไร แต่มาวันนี้ รู้สึกว่า พี่หนุ่มเค้าบอกอะไรเป็นนัยๆ แต่น้องสาว ไม่รู้จักคิดเอง...

อย่างนี้มั้งคะ... ที่เค้าว่า กันว่า

ถ้าคุณรักใครซักคนด้วยชีวิตที่คุณมี คุณนั้นจะยินดีอภัยให้เค้า
จะเลวร้ายซักเท่าไหร่ ก็จะเห็นว่ามันเบา
เพราะรักที่คุณมีให้เค้า มันมากมาย...

เอาอีกล่ะ... เศร้าอีกแล้วอ่ะค่ะ...
เดี๋ยวน้องสาวกลับไปนั่งสงบสติ อารมณ์ก่อนนะค่ะ....
แล้วน้องสาวจะกลับมาให้ฟังอีก

ปล. ขอบคุณ รอวันที่จะโดนทิ้ง สำหรับวิธิตัดใจ ที่แนะนำให้น้องสาวนะค่ะ...
ตอนนี้ น้องสาวกำลังพยายามทำตามคำแนะนำให้ได้อยู่ค่ะ

แล้วก็ต้องขอบคุณ ทุกๆ ความห่วงใย และกำลังใจด้วยนะค่ะ

Create Date : 13 ธันวาคม 2551

Last Update : 13 ธันวาคม 2551 12:53:28 น.

6 comments

Counter : 567 Pageviews.

แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
วันนี้แม้จะเจ็บปวด
แต่เมื่อเวลามันผ่านไป
อะไรอะไรมันก้อจะจางหายไปเอง

โดย: nokkatua

วันที่: 13 ธันวาคม 2551 เวลา:13:25:08 น.

หวัดดีค่ะ...

มาเป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ
เวลาจะทำให้เรารู้สึกดีขึ้น เพียงแต่เราต้องเข้มแข็ง
แล้วทุกอย่างจะผ่านไป จำแต่สิ่งที่ดีดี ลืมในสิ่งที่ทำร้าย
จิตใจ และความรู้สึกไปซะ มันอาจจะยาก แต่มันจะผ่านไป

สู้ สู้

โดย: tanjira

วันที่: 19 ธันวาคม 2551 เวลา:8:59:19 น.

การตัดใจจากใครสักคนมันไม่ง่ายเลยค่ะ

วิชาทุกวิชาบนโลก มีบททดสอบที่หินอย่างน้อยอยู่หนึ่งข้อเสมอ

ในเมื่อวันนี้เราคิดว่าตัวเองยังไง่งม ไม่พ้นจากก้อนทุกข์ที่ทำให้หัวใจเราร้าวราน เราคงต้องหาครู"ดี"ที่รู้"จริง" มานำทางเราออกไปค่ะ

ครูคนนั้นที่นางฟ้าหน้าหมวยรู้จักคือ...พระพุทธเจ้า

ถ้าน้องสาวเริ่มต้นศึกษาธรรม น้องสาวจะพบแสงสว่างแห่งชีวิตนะคะ

อย่างน้อยก็ช่วยให้อะไรๆ ดีขึ้นตามกาลเวลา สู้ๆ ค่ะ

โดย: นางฟ้าหน้าหมวย (บินปร๋อ

) วันที่: 20 ธันวาคม 2551 เวลา:12:10:04 น.

อยากจะบอกว่าก่อนจะรักคนอื่นขนาดนี้ทำมั้ยม่ายรักตัวเองบ้างแผลที่ว่าเจ็บตัวแล้วพอมันหายความเจ็บก็ม่ายเหลือแต่แผลที่เจ็บที่ใจแล้วต่อให้นานเท่าไรก็ม่ายมีวันหาย...จะรออย่างเดียวม่ายได้หรอต้องเริ้มคิดได้แล้วจะจัดการไงให้ตัวเองสบายทั้งกายแล้วใจนะคับถ้าจะหลอยไปตากกาลเวลาอย่างที่ใครพูดกันแล้วมันจะดีมันม่ายจิงหรอถ้าคุณม่ายเริ่มทำให้กาลเวลานั้นให้ดีขึ้นมมา

โดย: ลืม IP: 202.44.70.53 วันที่: 23 มกราคม 2552 เวลา:16:35:53 น.

มาแวะให้กำลังค่ะ

พี่อีกคนที่เจอแบบน้อง

มันเจ็บปวดมากมาย

แต่ทำไมถึงต้องทน

เพราะเรารักเค้าใช่ไหมคะ

เศร้าจัง...

ว่างแอดมาคุยกันนะคะ

aor_c-m@hotmail.com

โดย: P-AOR IP: 222.123.85.67 วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:10:29:35 น.

ถ้าเราอยากรู้ว่าคนนั้นรักเราจริง
เขาจะทำยังเมื่อเขารู้วาเรารักเขา

โดย: orraya IP: 125.25.230.249 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:12:22 น.