Day 4 ต่อตอนบ่ายนั่งรถไฟชิคันเช็นจากโตเกียวไปโอซาก้าพอถึงเดินหาจินนี่ตั้งนาน จากนั้นเราก็ไปรอรับแตจังเพื่อนอีกคนที่ท่ารถบัส แตจังมาเรียนที่นี่ได้ปีกว่าๆแล้วแต่พูดญี่ปุ่นได้คล่องเชียว แล้วเราก็ไปพักกันที่หอพักที่จินนี่อยู่แถวนั้นมีร้านเค้ก2-3 ร้าน ทุกร้านน่ากินไปหมดป้าเลยแวะซื้อชิมซะ......พุงกางไปเลย Day 5 เที่ยววัด (อีกแล้ว) และตามล่าหาไมโกะที่เมืองเกียวโต วันนี้นั่งรถไฟจากโอซาก้าไปเกียวโตประมาณครึ่งชั่วโมงเริ่มแรกเราไปเที่ยววัดเล็กๆก่อนป้าจำชื่อไม่ได้จากนั่นก็สองเท้าก้าวเดินไปวัดที่สองไกลมากอากาศก็ร้อนแต่พอถึงก็คุ้ม...คุ้มจริง วัดนี้อยู่บนเขาเป็นวัดไม้ชื่อ Kiyomizu-Dera ที่วัดมีจุดชมวิวที่มองมาแล้วก็จะเห็นเมืองสวยมาก ออกจากวัดเราก็สองเท้าก้าวเดินมาแถวในเมือง เจอร้านขายของกินเค้าแต่งไว้น่ารักเชียว อาหารที่ขายมีอยู่อย่างเดียวแต่เราไม่รู้เรียกว่าอะไรเป็นแป้งห่อข้างในมีไส้เค็มๆ กินกับมัสตารด์และก็ซ๊อส อิ่มท้องแล้วเราไปเที่ยวกันต่อวัดนี้ต้องนั่งรถเมล์ออกไปนอกเมืองเป็นวัดทองชื่อ Kinkajuku ต่อด้วยวัดของ Zen ที่นี้มีสวนหินให้คุณมานั่งนับก้อนหินแล้วก็นั่งมองสงบๆ ที่นี้ร่มเย็นมาก ตอนเย็นนั่งรถเมล์กลับมาในเมือง กะจะไปกินข้าวหมูทอดเจ้าอร่อยของเมืองนี้ เดินเข้าไปในซอย ๆนึงมีคนขวักไขว่เค้าทำอะไรกัน..มีลุงแก่ๆมาบอกว่าไมโกะหรือเกอิชาแต่เป็นพวกฝึกหัดนะเค้าจะออกมาเดินไปทำงาน จากนั้นปฎิบัติการการตามล่าถ่ายรูป ก็เกิดขึ้น...... หลังจากรอประมาณเกือบชั่วโมงก็ได้รูปสมใจแล้วก็ไปกินข้าวหมูทอดอยู่ไม่ไกลจากสถานีเกียวโตเท่าไหร่ วันนี้กลับมานอนที่โอซาก้าเหมือนเดิม Day 6 กิน shopping วันนี้ตอนเช้าจินนี่ต้องไปทำงาน ป้ากับแตจังตามออกไปหาจินนี่ตอนสายๆ พอเจอจินนี่เราก็ไปกินซูชิกันแล้วจากนั่นก็เที่ยว shopping กันอยู่ในเมือง ตอนเย็นๆไปส่งแตจังกลับไปเรียนหนังสือ ขากลับผ่านร้านเครป...โอ้....พระเจ้า..น่ากินเหลือเกินเลยต้องแวะกินซะ..... กลับบ้านมาเก็บข้าวของพรุ่งนี้ต้องลาญี่ปุ่นแล้ว Day 7ตอนเช้าจินนี่มาส่งป้าขึ้นรถไฟกลับไปโตเกียว แล้วก็นั่ง Narita express ต่อไปสนามบิน ลาก่อนนะจริง ๆ ยังเที่ยวไม่ทั่วเลยสัญญาว่าจะกลับไปเยือนอีกแน่นอน.......แต่ตอนนี้กลับเมืองไทยก่อน There no place like home จ๊ะ
วัดไม้ชื่อ Kiyomizu-Dera ถ่ายลงมาจากมุมสูงของวัด Love stone ในวัด Kiyomizu เป็นหินสองก้อนเค้าบอกว่าถ้าเดินหลับตาจากหินก้อนแรกไปแตะก้อนที่สองได้ก็จะสมหวังในความรัก หน้าร้านที่เราไปกินมื้อกลางวันกัน โฉมหน้าอาหารกลางวันที่ชื่อยังเป็นปริศนาอยู่ ภาพที่เค้าแขวนไว้ตกแต่งร้านแปลกดีเลยถ่ายเก็บไว้ดูเล่น วัด Kinkajuku (Temple of the Golden Pavilion) บรรยากาศสวนหินในวัด zen..... ผู้คนมากมายตั้งตารอดูไมโกะ หลังจากรอจนเกือบสิ้นหวัง...ในที่สุดน้องไมโกะก็ออกมาให้ป้ายลโฉม เครปญี่ปุ่นน่ากินไหม
ภาพสวย น่าเที่ยวจัง
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
อยากกินแล้วจะได้กินไหมคะ