** การดำรงชีวิตให้เป็นสุข คือตัวข้า คือกรงเล็บของข้า คือเขี้ยวและความมุ่งหวังเพียงหนึ่งเดียว **
<<
กุมภาพันธ์ 2551
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
242526272829 
15 กุมภาพันธ์ 2551

ฮัวมู่หลัน




ต้าสุยกับถูเจียะเปิดศึกกันทหารของทั้งสองฝ่ายบาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมาก ฮัวหูทหารของต้าสุยแม้โชคดีรอดตายแต่ขาถูกฟันไม่อาจเดินเหินได้เหมือนปกติ ฮัวหูหวังให้ทายาทของตนได้เป็นทหารรับใช้ชาติแต่จนแล้วจนรอดเขาก็ไม่มีทายาทเป็นชายเลย จนถึงท้องที่ 4 ก็ยังได้ลูกสาวอีก ทำให้ฮัวฮูหยินเกลียดลูกคนนี้มากที่ไม่ยอมเป็นผู้ชาย เด็กคนนี้มีชื่อว่า “ ฮัวมู่หลัน ”

หลายปีผ่านไปมู่หลันโตเป็นสาวมีฝีมือพอตัว นิสัยก็กระโดกกระเดกเหมือนผู้ชาย วันหนึ่งได้ไปล่วงเกินต่อเทพเจ้าเตาเข้า ทำให้เทพเจ้าเตาโกรธจึงแกล้งรายงานเท็จต่อสวรรค์ว่ามู่หลันเป็นคนไม่ดีเพื่อที่สวรรค์จะได้ลงโทษนาง แต่โชคดีที่ความจริงเปิดเผยก่อนเทพเจ้าเตาจึงถูกจับขังคุกสวรรค์

ต่อมาไม่นานทางการประกาศเกณฑ์ทหาร มู่หลันเห็นพ่อแก่ชราแล้วซ้ำขาก็พิการจึงปลอมตัวเป็นชายไปเกณฑ์ทหารแทนพ่อ การกระทำของมู่หลันทำให้เจ้าแม่หวังหวู่ชื่นชมมากจึงรับสั่งให้เทพเจ้าเตาทำคุณไถ่โทษคอยช่วยเหลือมู่หลันให้เป็นคนที่โดดเด่นที่สุดในกองทัพ โดยก่อนไปก็ยังมอบของวิเศษให้ 3 อย่าง คือ กระบี่ปราบมาร ธงล่าวิญญาณและร่มคืนชีพ แต่ระหว่างทางเทพเจ้าเตาได้พบกับเง็กเซียนฮ่องเต้ เง็กเซียนเห็นว่าการที่หญิงปลอมตัวเป็นชายไปเกณฑ์ทหารเป็นเรื่องผิดธรรมชาติ จึงสั่งเทพเจ้าเตาให้คอยขัดขวางมู่หลันไม่ให้โดดเด่นในกองทัพได้ เทพเจ้าเตาเมื่อเดินทางถึงโลกมนุษย์ก็ใช้ชื่อว่า “ ซูจี้ลี่ ” ส่วนมู่หลันระหว่างเดินทางไปค่ายทหารบังเอิญมีเรื่องเข้าใจผิดกับขุนพลหลี่เลี่ยงจนทำให้เกิดอาการไม่ชอบหน้ากันอย่างมาก

หลี่เลี่ยงทำการทดสอบทหารใหม่ แต่เพราะซูจี้ลี่ทำให้มู่หลันไม่ผ่านการทดสอบต้องไปทำงานในกองเสบียงแทน แล้วซูจี้ลี่ก็ยังคงแกล้งมู๋หลันต่าง ๆ นา ๆ เพื่อที่จะให้มู๋หลันถอดใจเลิกเป็นทหาร แต่มู่หลันก็ไม่เคยย่อท้อตั้งใจจะเป็นทหารแนวหน้ารับใช้ชาติให้ได้

คืนหนึ่งมีคนร้ายแอบมาขโมยข้อมูลทางทหารไป เผอิญมู่หลันไปพบเข้าจึงมาปรึกษากับเสนาฉีเฉินเอินซึ่งเป็นเพื่อนกับมู่หลันมาตั้งแต่เด็ก จนในที่สุดก็จับกุมคนร้ายได้ทำให้มู่หลันมีความดีความชอบแม่ทัพฉงเลยมีคำสั่งย้ายมู่หลันมาเป็นทหารกองหน้า ส่วนคนร้ายถูกทรมานอย่างไรก็ไม่ยอมบอกว่าใครส่งมา ทำให้แม่ทัพฉงกับฉีเฉินเอินโกรธมากจะใช้ 5 ไม้แยกร่างคนร้าย หลี่เลี่ยงไม่อาจเห็นการลงโทษที่ไร้มนุษยธรรมนี้ได้เลยปล่อยคนร้ายไป

ไม่นานทหารถูเจียะบุกปล้นฆ่าข่มขืนชาวบ้านต้าสุ่ยไปถึง 16 หมู่บ้านสร้างความเคียดแค้นให้ทหารต้าสุ่ยมาก ฉีเฉินเอินได้คัดเลือกทหารกลุ่มหนึ่งเพื่อฝึกพิเศษแล้วมอบหมายให้ไปปล้นข่มขืนชาวบ้านของถูเจียะเป็นการแก้แค้น มู่หลันเมื่อรู้เข้าก็พาทหารในกองเสบียงไปห้ามการกระทำของทหารต้าสุ่ยโดยมีหลี่เลี่ยงตามไปด้วยทำให้เกิดการปะทะกัน พอดีกับมีทหารถูเจียะบุกเข้ามา หลี่เลี่ยงกับมู่หลันต้องการช่วยทหารต้าสุ่ยจึงช่วยกันสกัดทหารถูเจียะเพื่อให้ทหารต้าสุ่ยทั้งหมดหลบหนีไปแต่เพราะมีกำลังน้อยกว่าสุดท้ายเลยถูกจับทั้งคู่ ทหารถูเจียะต้องการหาข่าวทางทหารทางทั้งสองโดยการทรมาน หลี่เลี่ยงยอมรับการทรมานแต่ผู้เดียวเพื่อช่วยมู่หลันจึงทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ดีขึ้นเป็นลำดับ

เมื่อการทรมานไม่เป็นผลหัวหน้าทหารถูเจียะจึงตัดสินใจจะฆ่ามู๋หลันกับหลี่เลี่ยงเสีย แต่ซูจี้ลี่ได้ขอให้เทพสายฟ้าทำฟ้าผ่าใส่หัวหน้าทหารถูเจียะจนตายจึงไม่มีทหารถูเจียะคนใดกล้าลงมือฆ่ามู่หลันกับหลี่เลี่ยง ทำให้อ๋อง 4 ของถูเจียะต้องลงมาจัดการเรื่องนี้ด้วยตนเอง เมื่อมู่หลันกับหลี่เลี่ยงได้พบอ๋อง 4 ก็ต้องประหลาดใจ ที่แท้อ๋อง 4 คนนี้ก็คือคนร้ายที่แฝงตัวอยู่ในค่ายทหารต้าสุ่ยที่หลี่เลี่ยงปล่อยตัวไปเพื่อคราวก่อน

อ๋อง 4 พยายามเกลี้ยกล่อมให้หลี่เลี่ยงสวามิภักดิ์ต่อถูเจียะแต่ไม่เป็นผล สุดท้ายยังถูกหลี่เลี่ยงท้าให้ใช้หมากแทนกำลังทหารแล้วใช้แผนการทหารเข้าต่อสู้กันเพื่อดูว่าต้าสุ่ยหรือถูเจียะจะมีโอกาสชนะศึกมากว่ากันซ้ำยังต่อจำนวนหมากให้อ๋อง 4 อีก ซึ่งผลที่ออกมาไม่ว่าจะประลองกี่ครั้งก็ตามอ๋อง 4 ก็ไม่อาจเอาชนะหลี่เลี่ยงได้เลยซักครั้ง เขาจึงเข้าใจว่ากำลังทหารถูเจียแม้มีมากกว่าก็ไม่อาจเอาชนะทหารต้าสุ่ยได้ อ๋อง 4 จึงปล่อยตัวหลี่เลี่ยงกับมู่หลันพร้อมกับมอบหนังสือหย่าศึกให้ด้วย หลี่เลี่ยงกับมู่หลันเมื่อกลับถึงค่ายทหารจึงมีความดีความชอบที่หย่าศึกได้ มู่หลันจึงได้รับแต่งตั้งให้เป็นนายกอง

หลี่เลี่ยงกับมู่หลันเริ่มสนิทสนมกันมากขึ้นเรื่อย ๆ ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย ๆ ทำให้ฉีเฉินเอินออกอาการหึงหวงมู่หลันเป็นอย่างมาก ทางด้านซูจี้ลี่ก็แอบชอบมู่หลันจึงพยายามหาทางให้มู่หลันออกจากกองทัพเพราะกลัวว่าหากทุกคนในกองทัพรู้ว่ามู่หลันเป็นผู้หญิงแล้วจะพากันย่ำยีนางเลยใช้ธงล่าวิญญาณสะกดให้มู่หลันไปยั่วยวนฉีเฉินเอิน เพื่อที่ว่าเมื่อทั้งสองเป็นสามีภรรยากันแล้วมู่หลันจะได้แต่งงานแล้วออกจากกองทัพไป แต่แผนการณ์ไม่สำเร็จแถมถูกมู่หลันจับได้เลยโดนต่อว่าอย่างแรง ซูจี้ลี่เสียใจมากเลยหนีออกจากกองทัพไป

ซูจี้ลี่กินเหล้าเมามายบังเอิญไปมีเรื่องชกต่อยกับองค์ชายใหญ่และองค์ชายรองซึ่งหนีออกจากวังมาเที่ยว โชคดีที่มู่หลันกับหลี่เลี่ยงมาช่วยไว้ได้ทัน หลี่เลี่ยงชกตาองค์ชายใหญ่อย่างแรงแต่องค์ชายใหญ่ไม่โกรธซ้ำยังให้หลี่เลี่ยงเป็นอาจารย์สอนวรยุทธ์ให้อีก

แม่ของหลี่เลี่ยงต้องการให้หลี่เลี่ยงแต่งงานกับสีอี้เหยินซึ่งเป็นหลานสาวแต่หลี่เลี่ยงไม่ยอม แม่ของเขาจึงใช้แผนแกล้งป่วยทำให้หลี่เลี่ยงจำใจต้องแต่งงานกับอี้เหยิน แต่ยังไม่ทันได้แต่งหลี่เลี่ยงก็จับพิรุธแม่ของเขาได้เสียก่อนงานแต่งงานจึงเป็นอันยกเลิกไป

มู่หลันเริ่มมีใจให้หลี่เลี่ยง ฉีเฉินเอินจึงชิงขอมู่หลันแต่งงานแต่ถูกปฏิเสธทำให้ฉีเฉินเอินโกรธมากจากรักจึงเปลี่ยนเป็นแค้น เขาจึงไปบอกความจริงกับแม่ทัพฉงว่ามู่หลันเป็นผู้หญิง แต่ซูจี้ลี่ใช้อิทธิฤทธิ์เข้าช่วยฐานะของมู่หลันจึงไม่ถูกเปิดโปง

ต่อมาเกิดคดีโจรลักพาหญิงสาวขึ้นซึ่งผู้หญิงที่หายตัวไปล้วนแต่เกี่ยวข้องกับดอกไม้ทั้งสิ้น พวก
หลี่เลี่ยงจึงวางแผนจะจับโจรโดยมู่หลันแต่งเป็นหญิงไปล่อโจร แต่เมื่อมู๋หลันแต่งเป็นหญิงแล้วมีรูปโฉมงดงามทำให้หลี่เลี่ยงถึงกับตกตะลึง

แผนการณ์ของหลี่เลี่ยงครั้งนี้ประสบความสำเร็จอย่างงดงาม มู่หลันถูกโจรจับไปจริง ๆ ซ้ำยังสามารถสาวไปถึงตัวการใหญ่ได้อีกซึ่งก็คือองค์ชายรองที่ส่งคนมาจับหญิงสาวไปเพื่อหาความสำราญ เมื่อเป็นเช่นนี้องค์ชายใหญ่ด้วยความที่รักน้องก็เลยออกมายอมรับผิดแทนโดยอ้างว่าหญิงสาวเหล่านี้ตนเชิญมา เรื่องโจรลักพาหญิงสาวจึงเป็นอันยุติลง

ต่อมาข่านของถูเจียะยกทัพมารุกรานต้าสุ่ยแต่อ๋อง 4 คัดค้านจึงถูกฆ่า เมื่อกองทัพถูเจียะมาประชิดชายแดนหลี่เลี่ยงเสนอให้ถอยไปตั้งรับซึ่งแม่ทัพฉงก็เห็นด้วย แต่ฉีเฉินเอินไม่ต้องการให้ถอยทัพจึงไปพูดหว่านล้อมองค์ชายใหญ่ให้เปลี่ยนแผนการณ์เดินทัพ องค์ชายใหญ่เห็นด้วยและยังเข้าร่วมเดินทางไปทำศึกด้วยเพื่อเป็นขวัญกำลังใจให้ทหาร

เมื่อ 2 ทัพปะทะกันแผนการณ์ของฉีเฉินเอินกลับล้มเหลวไม่เป็นท่า กองทัพถูกตีแตก ฉีเฉินเอินพาทหาร 3000 คนคุ้มครององค์ชายใหญ่หนีเข้าหุบเขาน้ำเต้าซึ่งมีทางเข้าออกทางเดียวจึงถูกทหารถูเจียะปิดล้อมโจมตีอย่างหนัก ทางด้านหลี่เลี่ยงกับแม่ทัพฉงพาทหารอีกกลุ่มหนีไปทางอีกทางเมื่อได้ข่าวองค์ชายใหญ่ก็รีบพาทหารที่เหลือทั้งหมดบุกไปยังเขาน้ำเต้าเมื่อคุ้มครององค์ชายใหญ่ได้ทัน แต่ทั้งหมดก็ถูกขังอยู่ในหุบเขาน้ำเต้า ส่วนฉีเฉินเอินได้รับบาดเจ็บและรู้สึกเสียใจมากที่ตนเป็นต้นเหตุให้กองทัพแพ้จึงหนีไป

กองทัพต้าสุ่ยอยู่ในขั้นวิกฤต มู่หลันจึงอาสาตีฝ่าออกไปขอความช่วยเหลือจากองค์ชายรองให้ส่งกองทัพมาช่วย แต่พอไปถึงองค์ชายรองกลับบ่ายเบี่ยงต่าง ๆ นา ๆ เพราะต้องการให้องค์ชายใหญ่ตายตนเองจะได้ขึ้นเป็นรัชทายาทแทน ซูจี้ลี่จึงใช้อิทธิฤทธิ์แอบเข้าไปขโมยป้ายบัญชาการออกมาให้มู่หลันสั่งโยกย้ายกำลังทหารไปช่วยองค์ชายใหญ่ได้สำเร็จ แต่ศึกครั้งนี้ก็ทำให้แม่ทัพฉงต้องพลีชีพ

องค์ชายรองแค้นมู่หลันกับหลี่เลี่ยงที่ช่วยอารักขาองค์ชายใหญ่จึงใส่ร้ายหลี่เลี่ยงกับมู่หลัน แล้วทรมานมู่หลันอย่างหนักจนขาพิการทั้ง 2 ข้าง แต่พระแม่เจ้าให้ความช่วยเหลือโดยส่งซูจี้ลี่ย้อนเวลากลับไปในอดีตก่อนที่มู่หลันจะถูกทำร้ายจนขาพิการ ซูจี้ลี่จึงพาองค์ชายใหญ่มาช่วยมู่หลันได้ทัน

วันหนึ่งซูจี้ลี่ออกไปซื้อของในเมืองพบขอทานคนหนึ่งหน้าเหมือนฉีเฉินเอินมาก แต่พอเข้าไปทักขอทานคนนั้นกลับไปยอมรับว่าตนคือฉีเฉินเอิน ซูจี้ลี่จึงกลับมาเล่าให้มู่หลันกับหลี่เลี่ยงฟัง ทั้งคุ๋จึงชวนกันออกไปตามหาขอทานคนนั้น จริง ๆ แล้วขอทานคนนั้นก็คือฉีเฉินเอินแต่เพราะเขาเสียใจมากและรู้สึกผิดต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้สูญเสียความมั่นใจไปจนหมดจึงทำลายตัวเองจนตกต่ำ หลี่เลี่ยงกับมูหลันจึงพาเขาไปยังสุสานของแม่ทัพฉงแล้วได้เล่าความจริงเกี่ยวกับชาติกำเนิดของฉีเฉินเอินว่าจริง ๆ แล้วเขาเป็นลูกชายของแม่ทัพฉง แม่ทัพฉงตั้งความหวังในตัวเขาสูงมากขอให้เขาเลิกทำลายตัวเองแบบนี้เสียที ฉีเฉินเอินเมื่อรู้ความจริงยิ่งเสียใจมากกว่าเดิมที่ทำให้พ่อตัวเองต้องตาย จึงคิดฆ่าตัวตายแต่มู่หลันกับหลี่เลี่ยงช่วยไว้ได้ทัน

ต่อมาฮ่องเต่กับฮองเฮาเสด็จมาหาองค์ชายทั้งสองยังชายแดน ทหารถูเจียะจึงยกทัพมาประชิดชายแดน หลี่เลี่ยงต้องการนำทัพไปรบกับข้าศึกแต่ฮ่องเต้ไม่ยอม หลี่เลี่ยงจึงชวนมู่หลันและทหารคนอื่น ๆ ไปรบกับทหารถูเจียะกันเองซึ่งฉีเฉินเอินก็เข้าร่วมด้วยเพราะคิดตกแล้ว จนสามารถทำลายทัพเสบียงของถูเจียะลงได้ทำให้ทหารถูเจียะต้องถอยทัพ หลังจากนั้นหลี่เลี่ยงกับมู่หลันก็ออกเดินทางท่องเที่ยวไปด้วยกัน

เมื่อฮ่องเต้ทราบว่าพวกหลี่เลี่ยงเป็นคนทำลายทัพเสบียงของถูเจียะจึงให้องค์ชายใหญ่ออกตามหาทั้งคู่กลับไปรับรางวัล แต่ในวันเลี้ยงฉลองก็มีนักฆ่าลอบทำร้ายฮ่องเต้ มู่หลันอารักขาฮ่องเต้จนถูกฟันเข้าที่หน้าอก แต่ก็ไม่ยอมให้หมอตรวจเพราะกลัวคนอื่นจะรู้ว่าตนเป็นหญิง

ฮ่องเต้ต้องการแต่งตั้งให้ฉีเฉินเอินเป็นแม่ทัพแทนพ่อของเขา แต่ฉีเฉินเอินรู้สึกว่าตนไม่คู่ควรและอยากจะไถ่บาปที่ตนทำไว้จึงตัดสินใจออกบวชเป็นนักพรตเดินทางท่องไปทั่วเพื่อโปรดสัพชีวิตช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์

มู่หลันเดินทางกลับบ้านเกิดไปหาพ่อระหว่างทางทนพิษบาดแผลไม่ไหวสลบไป โชคดีที่ซูจี้ลี่แอบตามมาจึงพามู่หลันไปรักษาแต่ทำอย่างไรอาการก็ไม่ดีขึ้น ซูจี้ลี้จึงไปขอยาทิพย์บนสวรรค์บังเอิญไปเห็นบัญชีมรณะบันทึกไว้ว่ามู่หลันจะต้องตายภายในวันนี้จึงแอบแก้บัญชีมรณะ มู่หลันจึงรอดตายหวุดหวิดและกลับถึงบ้านอย่างปลอดภัย

ฮ่องเต้กับไทเฮาทรงชื่นชมในตัวมู่หลันมากจึงเดินทางมาหามู่หลันถึงบ้านซ้ำยังจะแต่งตั้งมู่หลันเป็นราชบุตรเขย มู่หลันจึงตัดสินใจบอกความจริงกับหลี่เลี่ยงว่าตนเป็นหญิง เมื่อหลี่เลี่ยงรู้ก็ดีใจมากเพราะชอบมู่หลันเป็นทุนเดิมอยู่แล้วจึงไปปรึกษากับองค์ชายใหญ่เพื่อช่วยมู่หลันโดยใช้การแสดงละครเกี่ยวกับหญิงชาวถูเจียะที่ปลอมเป้นชายเกณฑ์ทหารแทนพ่อ แต่ข่านถูเจียะรู้เข้าเลยสั่งประหารหญิงคนนั้น เมื่อดูจบฮ่องเต้กับไทเฮาทรงรับสั่งหญิงนั้นเป็นลูกกตัญญู ข่านถูเจียะไร้คุณธรรม หากนางเกิดเป็นชาวต้าสุ่ยคงได้รับการยกย่อง องค์ชายใหญ่กับหลี่เลี่ยงเห็นสบโอกาสเลยให้มู่หลันที่แต่งเป็นหญิงออกมากราบทูลความจริงทั้งหมด ทำให้ฮ่องเต้กับไทเฮายิ่งชื่นชมมู่หลันมากขึ้นกว่าเดิม

ฮ่องเต้กับฮองเฮากำลังกลุ้มใจในความประพฤติขององค์ชายใหญ่ องค์ชายรองจึงเสนอให้มู่หลันแต่งงานกับองค์ชายใหญ่จะได้คอยควบคุมความประพฤติขององค์ชายใหญ่ ซึ่งฮ่องเต้กับฮองเฮาก็เห็นดีด้วยจึงให้หลี่เลี่ยงเป็นคนไปรับมู่หลันเข้าวังเป็นพระชายา ระหว่างเดินทางมู่หลันกับหลี่เลี่ยงเลยตัดสินใจหนีตามกันไปทำให้ฮ่องเต้กับไทเฮากริ้วมากสั่งจับแม่ของหลี่เลี่ยง มู่หลันไม่อยากเป็นต้นเหตุให้แม่ขแงหลี่เลี่ยงต้องรับเคราะห์ก็เลยหนีหลี่เลี่ยงกลับเข้าวังเพื่อรับโทษแต่เพียงผู้เดียว แต่หลี่เลี่ยงก็ตามมาเพื่อรับผิดด้วยเช่นกัน

องค์ชายรองเห็นสบโอกาสกำจัดทั้งสองเลยชักมีดสั้นออกมาหมายฆ่ามู่หลันเสีย ขณะจะลงมือเกิดฟ้าฝ่าลงที่องค์ชายรองจนหมดสติไป ( ที่แท้ซูจี้ลี่แอบช่วยเหลือมู่หลันพูดจนเทพฟ้าฝ่ายอมยื่นมือเข้ามาช่วย ) ฮ่องเต้กับไทเฮาเข้าใจว่ามู่หลันมีเทพคุ้มครองจึงให้มู่หลันวิงวอนต่อสวรรค์ให้องค์ชายรองฟื้นขึ้นมา เมื่อมู่หลันวิงวอนสวรรค์องค์ชายรองก็ฟื้นขึ้นมาจริง ๆ ฮ่องเต้กับฮองเฮาจึงอภัยโทษให้มู่หลันกับหลี่เลี่ยงพร้อมกับแต่งตั้งมู่หลันเป็นขุนพลและมีสมรสพระราชทานให้มู่หลันกับหลี่เลี่ยง แต่แม่ของหลี่เลี่ยงไม่พอใจมู่หลันเพราะมีนิสัยกระโดกกระเดกไม่เรียบร้อย เก่งกล้าเกินหญิงซึ่งเป็นเรื่องไม่สมควร ตามความเห็นของนางแล้วผู้หญิงต้องอยู่บ้านเลี้ยงลูกเชื่อฟังสามีต่างหาก

ทางด้านซูจี้ลี่ก็ถูกเง็กเซียนฮ่องต้ลงโทษปลดจากการเป็นเทพเจ้าเตาให้มาเป็นมนุษย์เพราะไม่ยอมทำลายมู่หลันตามคำสั่ง ก็เลยต้องมาขออาศัยอยู่กับมู่หลันและหลี่เลี่ยงในจวนขุนพล

ต่อมาฮ่องเต้เห็นว่ากองทัพเริ่มหย่อนยานจึงสั่งให้บรรดาขุนพลทั้งหมดไปเกณฑ์ทหารใหม่มาฝึก จากนั้นก็จะให้มีการทดสอบ หากหน่วยไหนชนะก็จะตั้งขุนพลคนนั้นเป็นแม่ทัพแทนแม่ทัพฉงที่ตายไป แต่คนที่มาสมัครทหารไม่มีใครยอมอยู่หน่วยของมู่หลันเลยเพราะมีความเชื่อว่าผู้ชายไม่อาจถูกผู้หญิงสั่งการได้ ซูจี้ลี่จึงต้องใช้สารพัดวิธีเพื่อหาทหารใหม่ให้มู่หลันให้ครบจำนวน ซึ่งหนึ่งในนั้นก็มีสีอี้เหยินที่ปลอมเป็นชายเข้ามาเพื่อสืบความเคลื่อนไหวของมู่หลันตามคำสั่งแม่ของหลี่เลี่ยงที่ต้องการให้หลี่เลี่ยงได้ตำแหน่งแม่ทัพ

ทหารของมู่หลันล้วนแต่เป็นพวกไม่เอาไหนทั้งนั้นทำให้มู่หลันท้อใจเป็นอันมากแต่โชคดีที่ตอนหลังทหารเหล่านั้นยอมกลับตัวใหม่ยอมรับการฝึกจากมู่หลัน เมื่อถึงวันประลองหน่วยของมู่หลันกับหลี่เลี่ยงก็สามารถเอาชนะหน่วยอื่น ๆ มาได้จนต้องมาประลองกันเองเพื่อชิงตำแหน่งแม่ทัพ ระหว่างการประลองมู่หลันเพราะต้องช่วยสีอี้เหยินไม่ให้ได้รับบาดเจ็บทำให้หลี่เลี่ยงได้ตำแหน่งแม่ทัพไป

เมื่อหลี่เลี่ยงได้ตำแหน่งแม่ทัพไม่นานก็มีเรื่องเข้าใจผิดกับมู่หลันเพราะคิดว่ามู่หลันออมมือให้ตนในการแข่งชิงตำแหน่งแม่ทัพบวกกับองค์ชายรองคอยสร้างสถานการณ์ยิ่งทำให้ความสัมพันธ์ของมู่หลันกับหลี่เลี่ยงเลวร้ายลงเรื่อย ๆ หลี่เลี่ยงเริ่มปฏิเสธความคิดเห็นทางการทหารของมู่หลันจนทำให้กองทัพเกือบพ่ายแพ้ยังดีที่มู่หลันสามารถพลิกสถานการณ์ได้กองทัพต้าสุ่ยจึงมีชัยเหนือถูเจี๊ยะ แล้วเมื่อกลับถึงเมืองหลวงหลี่เลี่ยงก็เริ่มออกเที่ยวหอนางโรมเป็นเพื่อนองค์ชายใหญ่จนถูกมู่หลันจับได้ แต่สุดท้ายทั้งคู่ก็สามารถปรับความเข้าใจกันได้และคืนดีกันในที่สุด ส่วนองค์ชายใหญ่ถูกฮ่องเต้กับฮองเฮาลงโทษให้ไปสำนึกตนที่สุสานบรรพชน

ต่อมาไม่นานเมืองหลวงเกิดเหตุการณ์ประหลาด ขุนนางผู้ใหญ่หลายคนตายโดยไม่ทราบสาเหตุ ฮ่องเต้ให้มู่หลันกับหลี่เลี่ยงสืบหาสาเหตุ แต่สืบตั้งนานก็ยังไม่ได้เบาะแสซ้ำหลี่เลี่ยงยังถูกคนลอบทำร้าย ส่วนฮ่องเต้ก็ฝันร้ายว่ามีคนมาลอบฆ่าซึ่งโหรหลวงทำนายออกมาว่าตอนที่ฮ่องเต้บุกเบิกแผ่นดินได้สังหารคนไปมากมายทั้งที่ควรตายและไม่ควรตาย วิญญาณพวกนั้นเลยมาทวงชีวิตจากฮ่องเต้และที่ขุนนางตายโดยไม่ทราบสาเหตุก็เพราะวิญญาณร้ายเหมือนกัน ฮ่องเต้จึงตั้งปรัมพิธีบูชาสวรรค์เพื่อให้ขจัดวิญญาณร้ายเหตุการณ์จึงสงบไป

วันหนึ่งหลี่เลี่ยงกับแม่ไปไหว้พระขากลับเจอฝนตกหนักจึงต้องหลบในวัดร้าง หลี่เลี่ยงถูกงูพิษกัดเข้าโดยบังเอิญมีหญิงคนหนึ่งชื่อเสี่ยวฉิงที่อยู่ในวัดร้างพอดีช่วยดูดพิษออกให้ หลี่เลี่ยงจึงรอดตายหวุดหวิดแต่เสี่ยวฉิงกลับถูกพิษเสียเอง แม่ของหลี่เลี่ยงจึงพานางกลับไปรักษาที่บ้าน ทุกคนในบ้านต่างซาบซึ้งนางมากช่วยกันดูแลนางอย่างดีโดยหารู้ไม่ว่าทั้งหมดเป็นละครตบตาที่เสี่ยวฉิงทำขึ้น แท้จริงแล้วเสี่ยวฉิงเป็นสายที่ถูเจี๊ยะส่งมากำจัดหลี่เลี่ยง มู่หลันและบรรดาขุนพลของต้าสุ่ยและขโมยแผนที่ทางทหารเพื่อที่ถูเจี๊ยะจะได้โจมตีต่าสุ่ยได้โดยง่าย

เสี่ยวฉิงเมื่อหายเป็นปกติก็พักอยู่ที่จวนแม่ทัพเรื่อยมาจนได้รู้จักกับองค์ชายใหญ่ที่กลับมาจากสุสานบรรพชน องค์ชายใหญ่ก็มีใจให้เสี่ยวฉิงด้วย

แม่ของหลี่เลี่ยงสังเกตเห็นว่าเสี่ยวฉิงมีใจให้หลี่เลี่ยงบวกกับมู่หลันไม่มีลูกเสียที จึงอาศัยตอนที่
มู่หลันต้องไปประจำยังชายแดนจัดการให้เสี่ยวฉิงกับหลี่เลี่ยงได้ใกล้ชิดกันจึงทำให้หลี่เลี่ยงเริ่มหวั่นไหวต่อความงามของเสี่ยงฉิง

อีกด้านเสี่ยวฉิงก็แอบไปให้ความหวังองค์ชายใหญ่ องค์ชายใหญ่ก็เลยให้ไทเฮาจัดการแต่งตั้งเสี่ยวฉิงเป็นพระชายา คิดไม่ถึงเมื่อเสี่ยวฉิงได้รับราชโองการกลับคิดฆ่าตัวตาย โชคดีมีคนไปพบไว้ก่อนจึงช่วยไว้ได้ทัน ทำให้ฮ่องเต้กริ้วมากสั่งให้เสี่ยวฉิงเข้าเฝ้าถามสาเหตุ เสี่ยวฉิงได้สมคบกับองค์ชายรองไว้แล้วจึงโกหกว่าตนมีชายในดวงใจแล้วแต่ถูกองค์ชายใหญ่บังคับให้แต่งงาน ฮ่องเต้กริ้วมากจึงเนรเทศองค์ชายใหญ่ไปยังชายแดน

ต่อมามู่หลันจับได้ว่าหลี่เลี่ยงมีใจให้เสี่ยวฉิง มู๋หลันโกรธมากเลยหนีออกจากจวนแม่ทัพกลับไปอยู่บ้าน ซุจี้ลี่ต้องการช่วยมู่หลันจึงติดประกาศโจมตีหลี่เลี่ยงว่าแย่งคนรักองค์ชายใหญ่ ได้ใหม่ลืมเก่าไปทั่วเมือง จนข่าวทราบไปถึงฮ่องเต้กับฮองเฮาจึงเรียกหลี่เลี่ยง มู่หลันและเสี่ยวฉิงเข้าวังเพื่อถามความจริง ตอนแรกทั้งสองพระองค์กริ้วหลี่เลี่ยงมากแต่องค์ชายรองคอยช่วยเหลือเสี่ยวฉิง จนในที่สุดฮ่องเต้กับฮองเฮาก็ยอมให้หลี่เลี่ยงแต่งงานกับเสี่ยวฉิงได้

ซูจี้ลี่รู้ว่าเสี่ยวฉิงร่วมมือกับองค์ชายรอง เสี่ยวฉิงจึงวางแผนใส่ร้ายซูจี้ลี่จนต้องโทษประหาร ส่วนสีอี้เหยินเจอเอกสารลับที่เสี่ยวฉิงติดต่อกับถูเจี๊ยะว่าจะอาศัยงานแต่งงานของตนกับหลี่เลี่ยงกำจัดบรรดาขุนพลให้หมดจึงถูกเสี่ยวฉิงวางยาจนเป็นบ้า

อย่างไรก็ตามแผนการณ์ของเสี่ยวฉิงแม้รัดกุมแต่สุดท้ายมู่หลันก็ไปช่วยซูจี้ลี่กับสีอี้เหยินไว้ได้ ส่วนหลี่เลี่ยงก็จับพิรุธเสี่ยวฉิงได้จึงวางแผนซ้อนแผน โดยให้กองทหารมาดักซุ่มในวันแต่งงานเพื่อจับกุมพวกของเสี่ยวฉิง

ในที่สุดเสี่ยวฉิงก็ถูกหลี่เลี่ยงฆ่าตาย แต่มู่หลันได้รับบาดเจ็บสาหัสไม่มีทางรักษา ซูจี้ลี่กับหลี่เลี่ยงจึงทำพิธีบูชาฟ้าขอให้สวรรค์ช่วยมู่หลัน จนสวรรค์เห็นใจเง็กเซียนให้นางฟ้ามานำวิญญาณของหลี่เลี่ยง มู่หลันและซูจี้ลี่ไปเข้าเฝ้า ในตอนแรกเง็กเซียนไม่ยอมให้มู่หลันคืนชีพ แต่เพราะความจริงใจของหลี่เลี่ยงที่มีต่อมู่หลันกอปรกับเจ้าแม่และบรรดาเซียนทั้งหลายช่วยพูด ในที่สุดเง็กเซียนก็ทรงอนุญาตให้มู่หลันคืนชีพได้

เง็กเซียนเห็นซูจี้ลี่อยู่โบกมนษย์ทำความดีไว้มากจึงให้กลับมาเป็นเทพเจ้าตามเดิมและจะเลื่อนตำแหน่งให้ด้วย แต่ซูจี้ลี่รักสีอี้เหยินจึงแกล้งพูดล่วงเกินเง็กเซียนจนเง็กเซียนกริ้วมากไล่ซูจี้ลี่ลงไปเป็นมนุษย์ตามเดิม

หลังจากผ่านเหตุกาณ์ร้าย ๆ ไปแล้วมู่หลันกับหลี่เลี่ยงก็ลาออกจากราชการไปใช้ชีวิตอย่างสงบสุขพร้อมกับซูจี้ลี่และอี้เหยิน








เล็ก ๆ น้อย ๆ ก่อนจบ

สนุกพอควร ดูได้เพลิน ๆ ครับเรื่องนี้




 

Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2551
3 comments
Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2551 21:31:00 น.
Counter : 1925 Pageviews.

 

คิดถึงซีรียส์นี้มากค่ะ
จเนื้อหาไม่ค่อยไดสักเท่าไหร่ แต่ไปจำได้ตอนที่พระเอกแต่งเป็นหญิงเพราะแพ้พนันอะไรสักอย่างเนี่ยแลห่ะ อิอิอิ
ขอบคุณที่ย่อเรื่องนะคะ

 

โดย: fah IP: 58.11.3.213 4 พฤศจิกายน 2552 3:23:11 น.  

 

อยากดูแบบเกป็นคลิปได้ที่ไหน

 

โดย: tdg IP: 58.147.19.136 12 เมษายน 2553 18:27:24 น.  

 

ขอบคุณมากที่เล่าให้ฟัง พลาดตอนจบวันเดียวเสียดายมากเลย

 

โดย: ผู้พลาดตอนจบ IP: 125.26.112.35 30 พฤษภาคม 2553 12:04:47 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


มังกรที่ไร้ชื่อ
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ข้าจะต่อสู้เมื่อมันจำเป็น เที่ยวเล่นสนุกสนานเมื่อมีโอกาส เศร้าโศกเมื่อข้าเป็นทุกข์ และตายเมื่อเวลาของข้ามาถึง...แต่ข้าจะไม่ยอมให้ผู้ใดบังคับข้าให้ทำในสิ่งที่ข้าไม่ต้องการ

Slight is the difference between man and the brutes. The common man loses this distinguishing feature , while the gentleman retains it.
Emo น้องลิง
Emo น้องเพนกวิน
X
X
[Add มังกรที่ไร้ชื่อ's blog to your web]

MY VIP Friend