โลกสีดำ
มองจากในบ้าน ข้างใน มืดไปนิดไหม ไปนะไป เดินเล่นกัน ข้างนอก ดูสุขสันต์ จับมือฉัน ไปกันเลย เปิดประตูบานในรูปข้างบน ก็เห็นรูปนี้ แดดจ้า ส่องมาที่ใบไม้ สดใส ในโลกมืด(นิดนิด) ฤดูร้อน เริ่มลาแล้ว ใบไม้ กับลายชรา ยามเช้า มีน้ำค้าง ยามสาย มีใบหญ้า ยามบ่าย ยามค่ำ ฉันกลับมา ไม่มี ทั้งน้ำค้าง และใบหญ้า สายลม พัดพา ดอกหญ้า ไปคนละทาง ถึงดอกหญ้า ลมพาห่างออกไป แต่รากหยั่งในดินไซร้ ใกล้กันก็แค่คืบLove in the puff ขนาดใหญ่กว่าหัวเข็มหมุดนิดเดียว ดอกไม้นิดนิด คิดการใหญ่ใหญ่ หมั่นเก็บหัวใจ ใส่ในกระเป๋า ดอกไม้หายไปไหน รู้ไหมหัวใจที่เก็บใส่ทุกวัน เต็มกระเป๋าใบนั้น ใหญ่เกินความฝัน มากเกินความตั้งใจ เธอสอนให้ฉันรู้ ไม่ได้อยู่ที่อะไร อยู่ที่ความตั้งใจ อะไรอะไร ก็เป็นไปได้ทั้งนั้น ดงดอกไม้ คล้ายๆกัน มองไปดอกนั้น ก็ดูคล้ายกันกับดอกนี้ มองไปมองมา ซ้ายขวามองให้ดี ไม่มีสักดอกที่ เหมือนเหมือน เหมือนกัน เราทุกคน ก็คนเหมือนกัน แต่คนแต่ละคนนั้น ไม่เหมือนกันสักคนเดียวCan you see my house? บ้านของเธอ อยู่ที่ไหน ไกลไหม กว่าจะไปถึง บ้านของฉัน ใกล้เพียงคำนึง แค่มีเธอ ให้ฉันคิดถึง แค่นั้น ก็ถึงบ้านแล้ว เช้าเช้า แดดอุ่นๆ ดอกไม้บาน แย้มกลีบละมุน เช้าเช้า สลัดผ้าห่มอุ่น ดูดอกไม้ นกร้องกันวุ่น เช้าเช้า หาความสุขได้ ง่ายดาย เช่นนี้ สายสาย ยี่เข่งบาน พร่างพราย ทักทาย ดอกไม้ คนตื่นสาย รีบวิ่ง ไปทำงาน ยี่เข่ง แย้มบาน ในสวนฝัน คนตื่นสาย ทำตัวขยัน ในโลกความจริง ฝนตกจักจัก หนักมาทั้งคืน ดอกไม้ฉ่ำชื่น ชื้นด้วยหยดฝน มะลิกลีบช้ำ เลยบานไม่ทน แต่ขอบคุณฝน พรมจนเปียกปอน เก็บดอกมะลิ ผลิดอกอ่อนๆ ลอยน้ำไว้ก่อน ไว้ขอพรพระ เก็บลูกแก้วเกลี้ยง กลิ้งเล่นบนกลีบดอกไม้ สะท้อนสีสะเทือนไหว ลูกแก้วสีสดใสไม่มีเหมือน ลูกแก้วสีสวยๆ พอสายๆก็หายวับไป ลูกแก้วสีใสๆ มีฝนใหม่ก็กลับมา ริมใบไม้ มีหยดน้ำค้าง ยามลาร้าง มีหยดน้ำตา โลกมืดมิด ไม่นานก็ลา เศร้าหนักหนา เดี๋ยวก็ผ่านไป สายฝนหายไปไหน รู้ไหมคอยอยู่นาน ถามเมฆสีเทาที่ลอยผ่าน เผื่อเธอแวะมาเยี่ยมเยือน แล้วสายฝนก็มา ก่อนลาฝากหยดน้ำไว้เป็นเพื่อน ที่พอสายก็หายลบเลือน เหมือนไม่เคยมีอยู่จริง แดดเช้า ต้องน้ำค้าง พร่างพราว ประกายน้ำ วับวาว สดใส โลกสีดำ ใช่ว่า ไม่สดใส ขึ้นกับเรา แต้มสีไหน ใช่ใครอื่น
ค่อยๆทำภาพเก็บไว้วันละนิดวันละหน่อยค่ะ เขียนทีละนิดละหน่อยอีกเหมือนกันค่ะ เลยออกจะแนวรำพีงรำพันไปตามเรื่อง เป็นครั้งแรกทีทำเสร็จแล้วนึกไม่ออก ว่าจะใช้ชื่อบล็อกว่าอะไรดี เกือบใส่แค่ ... เสียแล้วนะคะ สงสัยจะรำพันมากไปจนไร้ทิศทาง :-) ช่วงนี้ชีวิตมีแต่งานกับงาน ทั้งงานชูชีพ (สำนวนคุณ aston27) และงานยังชีพ(จะว่าไปก็ทำกับข้าวนั่นล่ะ) รูปเลยมีแต่ใบไม้ ดอกหญ้า และหยดน้ำค่ะ ถ้าโชคดีมีฝนหรือหรืออากาศไม่ร้อนจัด พอมีน้ำค้างตอนเช้าๆ ที่นี่หยุดสามวัน แอบหวังว่าอาจจะได้ไปถ่ายผีเสื้อ ถ้าได้ไปจริงจะเอารูปมาฝากนะคะ เพลง Sophie's Tomorrow เป็นเพลงในหนังการ์ตูนค่ะ เรื่อง Howl's moving castle บางคนไม่คุ้นอาจจะรู้สึกว่าเนิบๆเนือยๆ แต่เจ้าของบล็อกชอบตอนนี้ คือตอนที่ Sophie เดินอยู่ในสวนดอกไม้ มากเป็นพิเศษ ลองฟังดูนะคะ เผื่อจะชอบค่ะ ขอบคุณที่แวะมานะคะ สุขสันต์วันที่ยังมีดอกไม้และน้ำค้างค่ะ
VIDEO
Create Date : 06 กันยายน 2552
Last Update : 5 กันยายน 2560 10:13:18 น.
28 comments
Counter : 2058 Pageviews.