Plain Living, High Doing...



โมงยามแห่งฤดูใบไม้ร่วง ๓














ผ่านไปเกือบสองฤดู โมงยามแห่งฤดูใบไม้ร่วงก็มาถึงภาคสุดท้ายจนได้ค่ะ
ค่อยๆเขียนทีละนิดละหน่อย เลยไม่ค่อยจะเป็นเรื่องเดียวกัน
ตอนเขียนพอใจ แค่คนอ่านพอเพลินก็พอเพียงนะคะ
...

เริ่มเลยดีกว่าค่ะ :-)






















ที่ว่าง (1)




ในโลกนี้มีที่ว่างสำหรับเราเสมอ




โต๊ะปิคนิคที่ลานจอดรถ Folk Art Center Allandstand Craft Shop, milepost 382 Blue Ridge Parkway




















ที่ว่าง (2)




ถ้าเราคิดว่ามีที่ว่าง ก็จะมีที่ว่าง

ถ้าเราคิดว่าไม่มีที่ว่าง ก็จะไม่มีที่ว่าง




ปล. “มีที่ว่าง” ไม่ได้แปลว่า”เป็นที่ชอบ”



























กลางดง




ซุกซ่อนในซอกเขา

มีบ้านของเราอยู่

ไม่ใช่บ้านหรูหรู

แต่อยู่กลางหมู่ไม้




แค่แอบคิดแอบฝัน

เธอจะชอบอย่างฉันไหม

ชีวิตเรียบง่ายกลางพงไพร

มีแต่ต้นไม้...ฉันกับเธอ

























ถนนในโลกสีส้ม




ฤดูใบไม้ร่วงใน Blue Ridge มีเสน่ห์แตกต่างจากฤดูใบไม้ร่วงที่อื่นๆ เพราะเราเดินทางจากที่ราบ ค่อยๆไต่สูงขึ้นไปตามถนนที่ตัดคดเคี้ยวไปตามไหล่เขา จนในที่สุดไปถุึงยอดเขา แล้วค่อยๆเลาะกลับลงมาจนถึงที่ราบในที่สุด ดังนั้นเราจะเห็นป่าที่เขียว ป่าเขียวอมเหลือง ป่าเหลืองอมสัม ป่าส้มอมน้ำตาล ป่าน้ำตาลอมเทา แล้วค่อยๆไล่โทนกลับลงมาเป็นสีเขียวในที่สุด จะเห็นโทนสีใดมากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับจังหวะที่เราเลือกและธรรมชาติเลือกให้เรา เพราะมันไม่เท่ากันทุกปี




มองจากอีกด้านหนึ่งของเทือกเขา เห็นถนนสายยาวหายเข้าไปในโลกสีส้มของฤดูใบไม้ร่วง




Blue Ridge Parkway ระหว่าง Haw Creek Valley และ Tan Bark





















สองประสพ




วันฟ้าสด ใบไม้สวย

หยุดมองฟ้า สบตากับใบไม้

หนาวลมแรง อุ่นแดดใส

โปร่งอก โล่งใจ สบายจัง



























สันเขาสีเทา ใบไม้เหงาสีส้ม




ไต่สูงขึ้นมาอีกนิด คราวนี้ใบไม้สีสวยหลุดร่วงไปเกือบหมดแล้ว เหลือแต่ลำต้นเปล่าเปลือย กิ่งก้านแผ่เป็นทรงสวยสีเทา


ตอนวิ่งมาตามทาง ดูไม่รู้ว่าป่าเป็นสีโทนไหน รู้สึกแต่ว่าไม่ค่อยมีใบไม้ และฟ้าก็ใสสีเข้มจัดขึ้นทุกที พอมายืนบนที่สูงกว่า มองต่ำลงไปถึงได้เห็นว่าผ่านอะไรมาบ้าง
























หลายสีที่หายไป




ยิ่งสูงยิ่งหนาว ยิ่งสูงยิ่งเหงา

ยิ่งสูงยิ่งมีแต่สีเทา ยิ่งสูงยิ่งมีแต่เรา






ทำอย่างไร

ยิ่งสูงยิ่งไม่หนาว

ยิ่งสูงยิ่งไม่เหงา

ยิ่งสูงยิ่งใจเบา

ยิ่งสูงยิ่งไม่เดียวดาย






เดาเอาว่า




1) เป็นต้นหญ้าบนภูเขาสูง

2) เป็นต้นไม้ใหญ่ในป่าในที่ราบ







ถ่ายผ่านกระจกใน Craggy Gardens Vistor Center
























Craggy Gardens




เวลายืนอยู่บนที่สูงๆ คล้ายๆกันกับยืนอยู่ริมน้ำ

คือมันสบายใจบอกไม่ถูก เรื่องรกๆหัวถูกพัดหายไปชั่วคราว




มิน่า คุณพี่เสื้อเหลืองเลยขอยืนสูงขึ้นไปอีกนิดหนึ่ง ^^




Craggy Gardens สวยที่สุดปลายฤดูใบไม้ผลิ

ที่ดอกไม้ออกดอกพราวไปทั้งเขา

























เลือก




เลือกมองกิ่งไม้ใกล้ใกล้

เห็นป่าใหญ่เลือนลางอยู่ข้างล่าง

หากเลือกมองป่าเปลี่ยนสีบ้าง

กิ่งไม้ใหญ่สล้างก็ใกล้เกินจะเห็น




Problems only have the size and power you give them

จดไว้ในสมุดบันทึกนานแล้ว



























Craggy Gardens Visitor Center



แวะชมวิวที่ Craggy Gardens Visitor Center

เป็นศูนย์บริการนักท่องเที่ยวที่อยู่บนภูเขาสูงมาก อาคารหลังเล็กๆ แต่ว่าบรรยากาศดีค่ะ

ของเรียบๆง่ายๆมักประทับใจคนช่างสังเกต เพราะเมื่อสังเกตเห็น มันพกความรู้สึกพิเศษติดมาด้วย




ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวที่นี่ก็เช่นกัน ต้องบอกว่าความเรียบง่ายและเล็กของอาคารที่กลมกลืนกับธรรมชาติแวดล้อมทำให้ที่นี่โดดเด่นขึ้นมาท่ามกลางความกลมกลืนเหล่านั้น




เมื่อเรามองต้นไม้ที่ระดับสายตา จะเห็นกิ่งก้านคดโค้งสีเทากับฟ้าใสสดสีฟ้า แต้มด้วยลูกไม้สีแดงสดเป็นบางจุด ภูเขาไกลๆอยู่ในหมอกแดดเลือนลางเป็นสีน้ำเงิน



























แง่งาม





แม้ว่า Craggy Gardens จะสวยที่สุดวันที่ดอกไม้บานเต็มไปทั้งหุบ

แต่วันที่เหลือแต่กิ่งสีดำ อากาศสดใส ฟ้าสีเข้ม อากาศหนาว

ก็สวยไปอีกแบบหนึ่ง




สวยกระจ่าง จะว่าอย่างนั้นก็คงได้

เพราะมันว่างเปล่าเหลือแต่กิ่งก้านไร้ใบ

อวดลำต้นคดโค้งอันสวยงาม




โล่ง.....ไปจนจรดปลายฟ้า



























มอง 1




ต่างคนต่างมอง

ใจท่องล่องไป

จนไกลแสนไกล

สุดปลายสายตา



























มอง 2




ไม่มีอะไร

สุดปลายท้ายฟ้า

หากอยากค้นหา

ท่องไปใจตน



























Long Journey




In the middle of no where,

I could not see I were there.





In the middle of life I spare,

I can see why after long journey...

I reach there.



























ทั้งสูงทั้งหนาว




ยิ่งสูงยิ่งหนาวอย่างเขาว่า

ยิ่งใกล้ฟ้ายิ่งว้าเหว่ใช่ไหม

ยิ่งใกล้ดาวก็ยิ่งคิดว่าไกล

ทำอย่างไรก็ไม่มีวันใกล้กัน






ถ้าต้องขึ้นสูงทำอย่างไรจะไม่เหงา

ไม่อยากเอาความว้าเหว่มาผูกพัน

ไม่อยากเข้าใกล้แต่ตามไม่ทัน

จะอยู่สูงแล้วอบอุ่นนั้นทำอย่างไร







มีคุณป้าชาวเกาหลีมาคุยด้วยที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่เห็นในรูป

วัยก็ไม่น้อยแล้วแต่ใส่เสี้อหนังรองเท้าบู้ทและขี่มอเตอร์ไซค์ฮาร์เลย์

มากับเพื่อนแก้งมอไซค์กลุ่มโต

ถึงวันนี้ลูกชายคุณป้ากำลังจะเป็นคุณหมอ




คุณป้าท่าทางล่ำซำไม่น้อย

เป็นเจ้าของกิจการอะไรสักอย่าง

คุยกันแว้บเดียวรู้สึกได้ว่าเป็นคนมีความสุขกับชีวิต




…

ลืมถามไปว่าคุณป้ามีเคล็ดลับอย่างไร

ที่จำได้คือคุณป้ามาจากเกาหลีสามสิบปีแล้ว

และไม่เคยดูละครเกาหลีที่ฮิตกันสนั่นโลกเลยสักเรื่องเดียว





ลป. การขี่มอเตอร์ไซค์บนถนนสาย Skyline Drive และ Blue Ridge Park Way

ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงเป็นสุดยอดความฝันของสิงห์มอเตอร์ไซค์ที่นี่ค่ะ

คุณป้ากิมจิคนนี้เธอมาขึ่มอเตอร์ไซต์บน Blue Rigde Park Way เกือบทุกปี

ขึ้นมาจากทางเทนเนสซี่ แล้วออกแถวๆ North Carolina





























ลา




ฟ้า

ภูเขา

ต้นไม้

ใบหญ้า




พระอาทิตย์ลาลับ

คนกลับบ้าน




ค่ำคืนมาเยือน

จุดชมวิว

ก็มีโลกส่วนตัว

อีกครั้ง




ความเงียบ

บางครั้งก็เป็นเพื่อน

ที่ดีกว่า

ความอึกทึกใดๆ





























ทางผ่าน




กำลังจะลงจาก Blue Ridge Parkway ไปเมือง Boon ซึ่งเป็นเมืองท่องเที่ยวอีกเมืองหนึ่ง

ถนนข้างทางสวยมาก ฟ้าก็กำลังจะมืด แต่ก็วิ่งลงจากรถไปถ่ายรูปกันอยู่ดี




นึกถึงเรื่องปริศนาตอนท้ายๆเรื่อง

มีประโยคหนึ่งท่านชายบอกกับปริศนาว่า “ของดีมีไม่มาก”

สรุปและต่อเอาเองว่า So, seize the moment.




สังเกตว่าใบไม้เปลี่ยนสีมักจะสวยสุดๆ

ทั้งที่ดูด้วยตาและในกล้องถ่ายรูป

ในวันที่ฟ้าไม่แจ่มเท่าไหร่นัก





























เหมือนฝัน




แพรวพรายไม่นานนัก

ตะวันลับก็วับหาย

เหมือนความฝันเลื่อมลาย

ตื่นแล้วก็หายไป






โบเก้ในรูปถ่ายก็คล้ายๆความฝัน

คือเป็นของที่จับต้องไม่ได้

และไม่มีอยู่จริง

โบเก้ถูกบันทึกในภาพถ่าย

ความฝันถูกบันทึกในความทรงจำ






























ป่าหลากสี




รูปเรือนยอดต้นไม้หลายสีแบบนี้ มีโอกาสถ่ายครั้งแรกตอนเดินขึ้นดอยหลวงเชียงดาว

จำได้ว่ารูปนั้นเป็นรูปตั้ง ชอบมากแม้จะถ่ายออกมาได้ไม่ดีนัก

เดินขึ้นดอยหลวงเชียงดาวช่วงวันที่ 5 ธันวาคม ป่าสลับสีเขียว ชมพูของดอกนางพญาเสือโคร่งและกิ่งไม้แห้งๆคงเพราะเป็นช่วงใบไม้ร่วงด้วย




ตอนเห็นมุมนี้แดดจะหมดแล้ว แต่ดีใจได้รำลึกความหลัง

ชอบมากแม้จะถ่ายออกมาได้ไม่ดีนัก





























ฟ้าสีฟ้า ภูผาสีน้ำเงิน




ขอบฟ้าสิ้นสุดลงตรงไหน

ตรงภูเขาใหญ่สีน้ำเงิน

หรือเป็นเหตุบังเอิญ

ให้สองสีมาพบกัน




เหมือนจับพู่กันอันใหญ่

จุ่มสีให้ชุ่มอุ้มน้ำ

ปาดภูเขาเขียนลำนำ

กล่อมตะวันยามอำลา






ภาพนี้ทำให้นึกถึงภาพสีน้ำของศิลปินท่านหนึ่ง

พี่เขาร้องเพลงเพราะ วาดภาพสีน้ำได้สวย

และมักเห็นบทกวีมาพร้อมกับภาพอยู่เสมอ

เป็นแรงบันดาลใจในวัยเด็กให้อยากวาดภาพสีน้ำเป็นมาจนถึงทุกวันนี้





เพลงที่ได้ฟัง ภาพที่ได้เห็น ตัวหนังสือที่ได้อ่าน

ผ่านตาแล้วติดอยู่ในความทรงจำ



































เรื่อยๆเปื่อยๆแล้วก็จบลงจนได้
เหมือนงานเลี้ยงที่ถึงอย่างไรก็ต้องมีวันเลิกรา


ขอบคุณมากๆนะคะที่แวะมาอ่าน
ทั้งตอนหนึ่ง สองและสามนี้ด้วยค่ะ


ปล. ตอนเขียน code ฟังเพลงของ Emiri Miyamoto
ชื่อเพลงว่า Dream ไปด้วย เลยเอามาแปะไว้คู่กันเป็นที่ระลึก
ยิ่งฟังยิ่งชอบ ต้องขอบคุณคุณ jazzlover ที่เอาเพลงเพราะๆมาแนะนำให้รู้จักค่ะ








Create Date : 26 เมษายน 2555
Last Update : 17 มกราคม 2561 1:16:01 น. 36 comments
Counter : 4020 Pageviews.

 
ว๊าวววว งามขนาด


โดย: tiensongsang วันที่: 26 เมษายน 2555 เวลา:11:40:55 น.  

 
อ่านเรื่อยๆ จนจบเช่นกัน
ภาพ เื่รื่อง พื้นที่ว่าง และเพลง
เกินเพลินเลยค่ะพี่แป๋ว

^^


โดย: am^^ IP: 58.11.226.76 วันที่: 26 เมษายน 2555 เวลา:12:02:04 น.  

 
สวัสดีคะคุณแป๋ว

ทางนี้ฝนตกพรำเมฆหมอกบังตา
หนาวเย็นเจ็บติ่งใบหูทีเดียว
...
ยิ่งอ่านยิ่งเพลินตา
อบอุ่นใจยิ่งนักคะ
...
ขอบคุณที่แบ่งปันทุกโมงยามที่มีค่าเช่นนี้นะคะ
ปล. ไม่เคยชมหนังเกาหลีเหมือนคุณป้าขี่ฮาร์เลย์เลยอ่ะคะ




โดย: A IP: 173.164.220.2 วันที่: 26 เมษายน 2555 เวลา:12:04:54 น.  

 
สวยงาม + อ่านแล้วเพลิน เลยครับ


โดย: Hidden Rhino วันที่: 26 เมษายน 2555 เวลา:12:35:21 น.  

 
เพลินที่สุด มีความสุขที่ได้อ่าน มีความสุขที่ได้ชมภาพ ...

และมีความสุขที่ได้รำลึก 5 ธันวา ปีนั้น กับพี่แป๋ว

ฟ้าวันนั้นน้ำเงินเข้มมาก แล้วก็ หนาววววววววว มากกกกกก

วันนี้ ที่นี่ คำว่าหนาว เป็นเหมือนอดีตกันไกลโพ้นนนน (เพราะมันร้อนจนเลือดจะเดือดปุดๆ เสียให้ได้)

เวลานึกถึงวันเวลาที่สวยงามครั้งใด มักจะมีพี่แป๋วติดอยู่ในวันเวลาเหล่านั้นด้วยกันเรื่อยเลยนะคะ

คิดถึงค่ะ


โดย: ดวงลดา วันที่: 26 เมษายน 2555 เวลา:12:45:58 น.  

 
ขอบคุณครับ


โดย: nordcapp (nordcapp ) วันที่: 26 เมษายน 2555 เวลา:17:05:11 น.  

 
คลอดละบล็อกนี้ รูปสวยจังเลยคุณแป๋ว หน้านี้ป่าเขาหนาแน่น เห็นบ้านซุกซ่อนอยู่ท่ามกลางป่าเขาแล้วมันอุ่นใจนะคะ :D

คุณแป๋วอยู่ทางโน้นเคยแหงนมองฟ้าแล้วเห็นทางช้างเผือกชัด ๆ บ้างไหม

อยู่ที่นี่ไม่เคยเห็นชัด ๆ เลย แต่ตั้งแต่เกิดมาเคยเห็นชัดมากหน้าบ้านตัวเองที่เชียงรายสองหน เห็นแล้วขนลุกเลยค่ะ 555 ไม่มีอะไร ชวนคุยเฉย ๆ อิอิอิ


โดย: prunelle la belle femme IP: 31.32.18.106 วันที่: 26 เมษายน 2555 เวลา:20:17:15 น.  

 
หนึ่งชอบค่ะ
"ชีวิตเรียบง่ายกลางพงไพร มีแต่ต้นไม้...ฉันกับเธอ"

แล้วก็จริงค่ะ ความเงียบเป็นเพื่อนเราได้ดี ในวันที่เราไม่ชอบอะไรอึกทึกครึกโครม

มาบล๊อกพี่ทีไร เพลินนนนนเรื่อยเลย


โดย: SweetBlue วันที่: 28 เมษายน 2555 เวลา:14:56:45 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว

นานๆพี่แป๋วจะปล่อยของเป็นชุดครับ 555
บล็อกนี้ดูแบบจุใจและอิ่มเอมเลย

หลายภาพสวยจริงๆครับ
สวยแบบขั้นเทพเลยครับ

หลายภาพเป็นภาพแบบที่เมื่อผมมองดูแล้ว
ก็รู้สึกเลยว่านี่เป็น "ลายเซ็น" ของพี่แป๋ว
ทั้งภาพ การจัดวาง
ลงตัวและสวยงามจริงๆครับ








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 เมษายน 2555 เวลา:5:54:36 น.  

 
สวยจัง


โดย: chibifachan วันที่: 30 เมษายน 2555 เวลา:13:28:58 น.  

 
.. สวยงามตามมาเมนท์ ..



.. ว้า .. ยังไม่ชินๆ .. ยังติดเมนท์แบบใน FB มันดูห้วนๆ ไปนะคะ .. แต่เหมาะกับคนเวลาน้อย ..





โดย: Devonshire วันที่: 30 เมษายน 2555 เวลา:19:30:42 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 พฤษภาคม 2555 เวลา:5:24:46 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 พฤษภาคม 2555 เวลา:5:45:48 น.  

 
สวยค่ะ


โดย: chibifachan วันที่: 2 พฤษภาคม 2555 เวลา:15:59:22 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 พฤษภาคม 2555 เวลา:5:47:48 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 4 พฤษภาคม 2555 เวลา:5:53:21 น.  

 
มาอ่านเติมกำลังใจครับ..
ภาพสวยมาก อยากมีบ้านอยู่บนหุบเขาแบบมีจังครับ


โดย: คุณพ่อภัคค์ IP: 217.201.176.217 วันที่: 4 พฤษภาคม 2555 เวลา:14:36:34 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 พฤษภาคม 2555 เวลา:6:04:51 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 6 พฤษภาคม 2555 เวลา:5:36:31 น.  

 
ชอบจัง สวยมาก ขอติดตามชมนะคะ


โดย: supersupy วันที่: 7 พฤษภาคม 2555 เวลา:21:20:09 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 พฤษภาคม 2555 เวลา:6:00:40 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 พฤษภาคม 2555 เวลา:5:30:42 น.  

 
ภูเขาสลับซับซ้อน วิวน่ามองจริงๆ


โดย: Forest-ic วันที่: 9 พฤษภาคม 2555 เวลา:21:17:43 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 พฤษภาคม 2555 เวลา:5:42:30 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 พฤษภาคม 2555 เวลา:5:56:19 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 พฤษภาคม 2555 เวลา:5:44:16 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 พฤษภาคม 2555 เวลา:5:38:39 น.  

 
ผักแขยง หรือผักขแยง ไอ้วัชพืชขึ้นตามนา ในภาคอีสาน ที่คนเขากินกันนะหรือ

แต่ว่ามันเป้นสมุนไพรอย่างหรนึ่งเชียวนะนั่น

เฮียไม่เคยปลูกหรอก แต่ให้เดา มันชอบน้ำก็ตากแดดได้ เพราะมันมีดอกสวยด้วย เฮียว่า หากได้แดดรำไรก้งามดีไปซฺิ แต่หากแดดจัดก็คงได้มั้ง มันคือวัชพืช ทนแดดแหง ๆ


โดย: tiensongsang วันที่: 14 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:56:06 น.  

 
แวะมาเยี่ยม ครับ พี่แป๋ว



โดย: Sleeping_prince วันที่: 15 พฤษภาคม 2555 เวลา:4:24:28 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณแป๋ว

ชอบบล็อกนี้มาก ๆ ค่ะ แวะมาโหวตให้ตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว ไม่มีเวลาเลยไม่ได้คุย โหวตอย่างเดียว

อ่านบล็อกนี้แล้วอิ่มอกอิ่มใจ ภาพถ่ายงามมากกกกก ยิ่งได้บทกวีบรรยายภาพแสนจะไพเราะประกอบด้วย อ่านบล็อกนี้แล้วมีความสุขจริง ๆ ค่ะ

คุณแป๋วรู้ใจว่าเราชอบฤดูใบไม้ร่วง สีสันของฤดูนี้งดงามที่สุด ถูกใจตรงที่คุณแป๋วเขียนว่า "สังเกตว่าใบไม้เปลี่ยนสีมักจะสวยสุดๆ ทั้งที่ดูด้วยตาและในกล้องถ่ายรูป" ขนาดยังไม่เคยเห็นใบไม้เปลี่ยนสีด้วยตาสักที แต่แค่ภาพถ่ายหรือภาพจากในหนังหรือซีรีส์ก็ยังทำให้หลงรักหัวปักหัวปำ

ภาพ "ฟ้าสีฟ้า ภูผาสีเงิน" ก็งามขนาด เหมือนกำลังชมภาพสีน้ำงดงามมากกว่าภาพถ่าย บทกวีบรรยายภาพก็เพราะมากค่ะ อ่านแล้วแอบอิจฉา อยากเขียนบทกวีได้เพราะ ๆ อย่างคุณแป๋วมั่ง


โดย: haiku วันที่: 15 พฤษภาคม 2555 เวลา:16:40:37 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 พฤษภาคม 2555 เวลา:5:37:18 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 พฤษภาคม 2555 เวลา:5:45:41 น.  

 
เฮียเทียน
ว้าว... ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณเฮียด้วย แวะมาเฉลยข้อข้องใจเรื่องผักแขยงนะคะ

แอม
พี่เริ่มดองบล็อกด้วยอัตราเร็วประมาณแอมแล้ว....

คุณ A
ป่านนี้ฝนหายร้อนตับแล่บไปแล้วมังคะคุณ A
พักนี้ไม่มีเวลาเขียนบล็อกเลยค่ะ
กำลังคิดเล่นเล่น
เดี๋ยวทำ quite group แปะรูปอย่างเดียวละกัน ฮา

คุณ Hidden Rhino
ขอบคุณมากค่ะ ดีใจแวะมาเพลินด้วยกันนะคะ

หนูด้า
พี่จำตอนโน้นตอนเราดูดาวด้วยกันได้
เพราะมันสวยสุดๆเลยจ้ะ
หนาวด้วย.....
ให้ไปเดินอีกตอนนี้
สงสัยสังขารจะไม่อำนวยแล้ว


คุณ nordcapp
ขอบคุณที่แวะมาค่ะ

คุณพรุน
นานเลยค่ะ เขียนเสร็จตั้งนานแล้วก็ดองไว้อีกนานด้วยค่ะ
ทางช้างเผือกเคยเห็นชัดที่สุดตอนไปห้วยน้ำดังแต่เราไปนอนที่หน่วยอะไรสักอย่าง
สวยสุดๆค่ะ
เห็นยากนะคะ เกิดมาเห็นหนเดียวนั่นล่ะค่ะ


หนึ่ง
ชอบทำให้หนึ่งเพลินจ้ะ

คุณก๋า
พักหลังไม่ค่อยมีเวลาต่อกันยาวๆค่ะ
ตอนไปเที่ยวหนนี้รู้สึกว่ายังไม่ค่อยได้ถ่ายรูปที่อยากถ่ายเลย
หมดเวลากลับเสียแล้ว
...
ตอนนี้ถ่ายแต่รูปดอกไม้
จนอยากถ่ายรูปอย่างอื่นบ้างแล้วล่ะค่ะ
อย่างนี้ต้องไปเที่ยวเนอะ
แต่ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้ไปนะคะ

ดีใจมากที่คุณก๋าชอบ
จะว่าไปถ่ายรูปทีไร ก็ออกมาคล้ายๆเดิมนะคะ
ชักเริ่มอยากฉีกลายเซ็นบ้างเหมือนกัน

chibifachan
ขอบคุณค่ะ

พี่แดง
ฮา สั้นยาวไม่ว่ากัน เห็นล็อกอินพี่ก็ดีใจแล้วค่ะ

คุณพ่อภัคค์
ดีใจจังค่ะ เห็นคุณบ้านนี้
แป๋วก็อยากมีนะคะ บ้านในหุบเขาเนี่ย
ฝันไปพลางๆก่อนค่ะ

คุณ supersupy
ขอบคุณมากๆค่ะ
ได้เลยค่ะ ว่างๆแวะมาทักทายกันนะคะ

Forest-ic
หายไปนานเลยนะคะ สบายดีหรือเปล่าเอ่ย
วิวภูเขาสวยมากค่ะ ยิ่งเย็นยิ่งสวยนะคะ

มิก
ขอบคุณค่ะ
เล่มนี้เล่มเดียวกับพี่สาวหรือเปล่าคะเนี่ย

คุณไฮกุ
ดีใจมากค่ะที่คุณไฮกุชอบ ปลื้มจริงคะ
คริ คริ มีแรงเขียนบล็อกขึ้นมาทันใด

หนุ่มน้องสองหมิงดูโตขึ้นนะคะคุณก๋า
พักนี้ดูตัวสูงกว่าเดิมโขอยู่นะคะ





โดย: SevenDaffodils วันที่: 17 พฤษภาคม 2555 เวลา:9:04:58 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว



หมิงหมิงสูงขึ้นเยอะเลยครับ
แต่ยังถามเยอะเหมือนเดิมครับ 555

พี่แป๋วถ่ายภาพอะไรก็สวยครับ
ผมหมายถึงมุมมองที่เฉียบคมครับ

ถ้ามุมมองกับวิธีคิดเฉียบคมแล้ว
จะุ่ถ่ายดอกไม้ ผู้คน บ้านเรือน
ก็จะมี อะไรที่พิเศษออกมาเสมอครับ

นี่เป็นลายเซ็นของพี่แป๋วที่ผมรู้สึก
เวลาผมมองดูรูปของพี่น่ะครับ








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 พฤษภาคม 2555 เวลา:5:55:02 น.  

 
ชอบภาพสุดท้ายมากครับ ดูแล้วสวยสุดๆ


โดย: teayneverdie วันที่: 18 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:46:14 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 พฤษภาคม 2555 เวลา:5:52:00 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

SevenDaffodils
Location :
Maryland United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]









Group Blog
 
<<
เมษายน 2555
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
26 เมษายน 2555
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add SevenDaffodils's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.