Plain Living, High Doing...



Go West ตอน Grand Canyon ~ Canyon View









ฉันเคยถามเพื่อนชาวอเมริกันหลายๆคนว่าที่ไหนในอเมริกาอยู่ใน Bucket List ของเขา ที่ที่หนึ่งซึ่งทุกคนพูดตรงกันคือ Grand Canyon ค่ะ คราวนี้ฉันเลยจะขอเอารูปเก่ามาเล่าเรื่อง Grand Canyon และที่อื่นๆใน Arizona บ้าง (แปลว่าถ้าเขียนได้รอดล่ะก็ คงจะยาวอีกหลายตอนจบเลยล่ะค่ะ)

ไปกันเลยไหมคะ


ป้ายที่เห็นข้างบนนี้ฉันถ่ายที่เขื่อนฮูเวอร์
ถ้ามาจากลาสเวกัสวิ่งมาจนสุดสันเขื่อน
ก็จะเห็นป้ายอันนี้ปักต้อนรับอยู่นะคะ









ขับรถวิ่งลิ่วลิ่ว ฉิวผ่านทะเลทราย
ช่างเวิ้งว้างกว้างใหญ่ ไกลสุดลูกหูลูกตา
ป้ายริมถนนส่งความ ไปแล้วห้ามข้ามกลับมา
ฉันอมยิ้มบอกไปว่า ไม่หันกลับมา...อยู่แล้ว



วันนี้เราขับรถกันยาวเลยค่ะ ออกจากเขื่อนราวๆสักสิบโมงเช้า ไปถึง Grand Canyon เอาเกือบสี่โมงเย็น ขับรถผ่านทะเลทรายสองข้างทาง มีต้นไม้ขึ้นเป็นกระจุกเล็กๆกระจัดกระจายสุดสายตา บางช่วงไม่มีอะไรเลยนอกจากภูเขาทรายสีน้ำตาลแห้งๆ ในภาพเป็นช่วงต้นๆ ที่ยังพอมีอะไรเขียวๆอยู่บ้าง ฉันนึกเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายภาพตามรายทางมาเลย แม้จะเป็นทะเลทรายร้อนและแล้ง หาต้นไม้ใหญ่แทบไม่ได้ แต่ก็มีบ้านคนหลังจ้อย สีขาวซอมซ่อ อยู่ห่างๆกัน นานๆจะเห็นครั้งละสองสามหลัง ในที่กันดารแบบนี้แทบไม่อยากเชื่อว่ายังมีคนอยู่ค่ะ ฉันเลยได้แต่เล่าจากความทรงจำ ไม่มีภาพฝากมาให้เห็น









ด่านเก็บเงินค่าธรรมเนียมเข้าอุทยาน





บ่ายบ่ายก็มาถึงปากทางเข้าอุทยานแล้วค่ะ ตอนฉันเห็นด่านเก็บเงินนี้ นึกไม่ออกเลยว่าเป็นปากทางเข้าหุบยักษ์เหวลึก เพราะมีต้นสนสูงเขียวชอุ่มออกปานนี้ จากปากทางขับเข้าไปอีกไกลพอสมควรเลย ถนนสวยดูต้นสนริมทางเพลินตาเพลินใจ


เรามาชมอุทยานทางด้าน South Rim ค่ะ ทางด้าน North Rim ช่วงนั้นปิดแล้ว South Rim เป็นที่ตั้งของทางอุทยาน คนส่วนใหญ่จะมาเที่ยวกันทางด้านนี้เพราะใกล้กับลาสเวกัสมากกว่า เดินทางสะดวก รวมทั้งมีโรงแรมและสิ่งอำนวยความสะดวกอื่นๆด้วย


ส่วนทาง North Rim เป็นเขตที่อยู่ของอินเดียนแดง ที่เที่ยวที่โด่งดังที่สุดของทาง North Rim ในช่วงนี้ก็คือ Skywalk ทางเดินกระจกรูปเกือกม้าที่ยื่นลงไปในหน้าผาค่ะ ฉันได้ดูสารคดีการสร้าง Skywalk นี้ด้วย ผู้ริเริ่มและเป็นหัวเรือใหญ่เป็นชาวจีนที่มีธุรกิจในลาสเวกัส ใช้เวลาทั้งคิดและสร้างรวมกันสิบปีได้นะคะ ดูเทคโนโลยีการสร้างแล้วก็สนุกดีค่ะ


เอ เราจะไปเที่ยว South Rim กันต่างหาก ไถลนอกเรื่องไปเสียไกล










แดดยามบ่ายแรงจัดจ้า สาดท้าทายหินหลายวัย
ฟ้าสีฟ้าช่างสดใส ปลายฟ้าฟ่องลอยเมฆขาว
ลึกเหวลึกไปถึงไหน ใหญ่เท่าใหญ่เหวสามหาว
ไกลเท่าไกลถึงไหมดาว ร้าวราญร้าวโตรกแผ่นดิน









ภาพนี้เป็นภาพแรกของแกรนด์แคนยอนที่ฉันถ่ายโดยถ่ายจากลานจอดรถที่ Canyon View Information Plaza คงจะเป็นเพราะแดดที่แรงมาก หรือฉันเห็นแกรนด์แคนยอนจากในหนังสือนำเที่ยวต่างๆมาหลายร้อยภาพ ฉันเลยไม่รู้สึกเท่าไหร่ว่าที่นี่เป็นที่เที่ยวที่ต้องมาให้ได้อย่างที่หลายๆคนบอก เพียงแต่รู้สึกว่าห้วงเหวที่นี่มันช่างใหญ่กว้างไกลสุดสายตาจริงๆ


มานึกๆดู ฉันได้แต่เดินชมเหวและผานี้ด้วยการเดินไปตามทางเดินอันแสนสะดวกสบายในอุทยานนี่เอง ในใจฉันเลยไม่ได้ร้องโอ้โห้ อูหูสักเท่าไหร่นัก ถ้าได้ลงไปเดินในเหวในหุบหรือตามพื้นที่ราบๆน้อยนิดที่เห็นในรูปสักจุดเดียว คงมีเรื่องกลับมาเขียนบล็อกได้เป็นเดือน


ตอนนั่งเลือกรูป ถึงได้เห็นว่าฉันไม่ค่อยได้ถ่ายแกรนด์แคนยอนแบบมุมกว้างๆ ฉันไม่ถนัดถ่ายรูปแบบเห็นทุกสิ่งทุกอย่างมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ภาพแกรนด์แคนยอนในมุมของฉันแต่ละภาพเลยจะไม่แตกต่างกันเท่าไหร่ เอาเป็นว่าฉันชวนคนอ่านให้ไปพินิจพิจารณาแกรนด์แคนยอนในมุมของฉันด้วยกันนะคะ













ลานเรียบด้านล่างของภาพที่ปลายสุดของลานเรียกว่า Plateau Point ค่ะ ส่วนยอดเขายอดแรกที่เห็นทางด้านริมขวา ด้านหน้าของยอดเป็นเงาดำ คือ Cheops Pyramid ภูเขาและเหวหินที่นี่เห็นแล้วนึกถึงวงปีของต้นไม้นะคะ เพราะชั้นหินเรียงซ้อนกันเหมือนแต่ละบทในหนังสือ บางบทเคยจมอยู่ใต้ทะเล บางบทเป็นหินดินที่ทับถมกันเป็นล้านๆปี สีแต่ช้้นก็แตกต่างกันตามไปแล้วแต่เรื่องราว











แต่ละยอดมองๆไปบางทีเหมือนปิระมิดยอดตัดในเม็กซิโกอยู่เหมือนกัน อยากรู้ว่าถ้าได้เป็นเดินอยู่บนยอดภูเขาหินแล้วมองย้อนกลับมาเห็น South Rim และ North Rim จะรู้สึกอย่างไร น่าจะเวิ้งว้างแต่ปลอดโปร่งโล่งใจไม่ใช่เล่นนะคะ














เวลาช่างน่าฉงน ฟ้าลมฝนช่างอัศจรรย์
ธรรมชาติช่างหฤหรรษ์ ศิลปะนั้นของช่างใด
กร่อนแผ่นดินเซาะเป็นผา สีทองทาเหล่าใบไม้
ตะกอนดินทับถมไป ชะง่อนใหญ่หน้าผาชัน
มนุษย์นั้นกระจ้อยร่อย หาญทับรอยร้อยความฝัน
ยิ่งใหญ่จากไหนกัน จะบิดผันเปลี่ยนโลกไป

















ฉันไปเที่ยวที่นี่ตอนเดือนสิงหาคม ใบไม้บางต้นใบไม่สีเขียวแล้วค่ะอย่างเช่นต้นนี้ใบเหลืองสวยทั้งต้น เข้ากันดีกับภูเขาสีสัมปนน้ำเงินที่อยู่ห่างออกไปลิบลิบ




จากที่จอดรถ มีทางเดินเรียบริมผาไปได้เรื่อยๆ ไกลเชียวค่ะ ทางเดินริมผาสวยมาก เห็นวิวกว้างๆ ฟ้าก็ใสปิ๊ง ไม่รู้เหมือนกันว่าจะต้องใช้เวลาเดินสักเท่าไหร่จึงจะสุดทาง ที่แน่ๆ วันรุ่งขึ้นเราขับรถเที่ยวกันอยู่เกินครึ่งวันกว่าจะพ้นค่ะ




ภาพถัดไป เหวลึกกลางภาพมีชื่อว่า Bright Angel Canyon ที่เห็นเขียวๆเล็กๆตอนด้านล่างของภาพ เป็นที่ราบ เรียกว่า Phantom Ranch มีทางเดินป่า หากมีเวลาหลายๆวัน ก็ลงไปเที่ยวได้ด้วยค่ะ





รอยร้าวช่างร้าวราน
น้ำเซาะผ่านยิ่งราญลึก
หินกร่อนเป็นโตรกตรึก
อย่างไม่นึกว่าลึกได้

















หน้าต่างบานหนึ่ง









เดินเข้าไปในศูนย์บริการนักท่องเที่ยวกันบ้าง ชื่อว่า Canyon View Information Plaza มีนิทรรศการให้ชม มีแบบจำลองของแกรนด์แคนยอนให้ดู รวมทั้งมีเจ้าหน้าที่มาเล่าประวัติให้ได้รู้จักแกรนด์แคนยอนให้มากขึ้นด้วย ศูนย์บริการนี้จัดได้สวยงามเชียวค่ะ ด้านหน้าทำเป็นหน้าต่างบานโตอย่างในภาพนี้ให้มองเห็นวิวงามๆได้ด้วย สำหรับคนที่ชอบซื้อของ ก็มีของที่ระลึกหลายอย่างให้ซื้อหาค่ะ ฉันซื้อแม่เหล็กติดตู้เย็นภาพแกรนด์ แคนยอนในหิมะมาหนึ่งอัน เพราะฉันคงไม่มีโอกาสมาที่นี่ในวันที่หิมะตกแน่ๆ













สูงขึ้นไปเป็นท้องฟ้า เบื้องหน้าคือเหวใหญ่
มองเบื้องล่างต่ำลงไป ลึกเพียงไหนหารู้ไม่
สุดสายตาเป็นผาหิน สุดแผ่นดินที่ตรงไหน
สุดแผ่นฟ้าที่ตรงใจ ความจริงใกล้แค่ใจเรา






ถ้าศูนย์บริการนักท่องเที่ยว Canyon View อยู่ตรงกลาง ฉ้นก็เดินเข้าทางขวา ผ่านหน้าต่างบานใหญ่หลายบาน (ฝากมาให้ชมหนึ่งบานในรูปข้างบน)แล้วออกทางด้านซ้าย เป็นรูปที่อยู่ข้างบนนี้ เดินต่อไปอีกนิดมีทางลงไปให้ชมวิวจากหน้าผาที่ยื่นออกไป แดดเริ่มอ่อนลงไปบ้าง เหวลึกและผาหินก็เปลี่ยนสีไปอีก เคยได้ยินมาว่าแกรนด์แคนยอนมีเสน่ห์ตรงที่ว่าหินที่นี่สีเปลี่ยนไปตามตะวันนั่นค่ะ




มองไปทางซ้ายก็โทนหนึ่ง มองไปทางขวาก็เป็นอีกโทนหนึ่ง เดี๋ยวมืด เดี๋ยวสว่าง ...








หินหลายชั้น ไล่สีกัน
เป็นแนวฝัน เป็นวันจริง











ปราการหิน ปราสาททราย
อวดลวดลาย อวดสีสัน









ลับเลื่อมเป็นเงาพราย
ริ้วรายเป็นลายเมฆ
หุบต่ำผาสูงเสก
แฉกฉากรับลวดลาย















ที่แกรนด์แคนยอนนี้ก็เหมือนกับอุทยานแห่งชาติหลายแห่งในอเมริกา คือต้องจอดรถไว้ที่ลานจอดรถ ทางอุทยานมีบริการรถเมล์ให้เราขึ้นๆลงๆไปตามจุดต่างๆ เราเดินเที่ยวที่ Canyon View กันพอหอมปากหอมคอแล้ว ก็จับรถเมล์ไปที่สถานี Train Depot นั่งรถเมล์สบายๆไปไม่ไกลเท่าไหร่ค่ะ













ศาลาเหงาเงียบ อากาศเยียบเย็น
มองหาไม่เห็น อยากให้เป็นเธอ
สายลมพัดพา วาจาพร่ำเพ้อ
อยากให้เป็นเธอ เป็นเธอเหลือเกิน











ดอกหญ้าข้างศาลา
มัวแต่ลังเล ในที่สุดก็ตัดสินใจถ่ายตอนรถเมล์มาพอดิบพอดี
ดอกหญ้างามเลยออกมาสวยได้แค่เท่านี้






ต้นไม้ทรงสวย
กระโดดลงจากรถ เห็นต้นไม้สวยเมฆงามต้นนี้กลางลานจอดรถ
ฉันชอบภาพที่เป็นสี่เหลี่ยมจตุรัส ตั้งใจถ่ายมาให้ลงกรอบในใจโดยเฉพาะ



















จุดที่เราลงรถเป็นที่ตั้งโรงแรม EL Tovar พอดี เป็นโรงแรมที่วิวสวยมากๆ ทางเดินเลียบริมผาเดินไปได้ไกล ผ่านโรงแรมอีกสองสามโรงแรม แม้ El Tovar จะอยู่ใกล้ผามากที่สุด แต่ก็แพงที่สุดเช่นกัน อีกสองโรงแรมก็วิวสวยใช้ได้เลยทีเดียว ทุกที่เต็มหมด แต่เราโชคดียังได้นอนในอุทยาน แต่ไม่ได้ใกล้ชิดวิวสวยๆหรอกนะคะ




รูปรวมมิตรข้างบนเป็นโรงแรม El Tovar มุมต่างๆกันค่ะ




ไปเดินริมผากันอีกครั้งนะคะ คราวนี้เราเดินไปทางขวาของโรงแรม El Tovar ค่ะ เดินมองตะวันไปเรื่อยๆ ฉันว่าที่ Canyon View กับที่นี่วิวเกือบจะเหมือนกันเลย แต่ยิ่งเย็นสียิ่งสวยขึ้นเรื่อยๆจริงๆค่ะ





























สีแต่ละรูปเปลี่ยนไปตามแสงและความงง ปรับกล้องไม่ถูกของฉันเอง






























Plateau Point ยามเย็น
















ลานหินขาวสีหมองหม่น ยอดสนบนภูผาแดง
เจดีย์แสดดูแข็งแกร่ง แสงอ่อนแรงทอทาบลง
เรียงรายสลับซ้บซ้อน หลืบเขาซอนซ่อนชวนหลง
ตะวันรอนลับอัสดง พิศวงตรงสีที่ระบาย



















หินและทรายทับถม จมตามปีที่ผ่านไป
เป็นฐานของหินใหม่ สูงขึ้นไปเยี่ยมเมฆขาว
เรื่องราวแต่เก่าก่อน เรียงซ้อนทั้งสุขเศร้า
ทับถมในใจเรา บทเรียนแห่งกาลเวลา
ที่ดีก็เก็บไว้ ที่ร้ายไม่หายหน้า
ผ่านไปแล้วก็ผ่านมา รู้ว่ามาแล้วก็ต้องไป


















Grand Canyon ในแสงสุดท้ายของวัน








ถึงแม้ว่าวิวของ Grand Canyon ที่บริเวณ Canyon View (อยู่ในส่วนที่เรียกว่า Marget Plaza) และทางเดินเลียบริมผาจากโรงแรม El Tovar ไปจนถึง Bridge Angel Lodge (ส่วนนี้เรียกว่า Grand Canyon Village) จะคล้ายๆกัน ฉันว่าเส้นทางหลังดูจะเหมือนว่าเราเดินอยู่ในวงล้อมของหินผามากกว่านิดนึง ที่ Canyon View ฉันเห็น Grand Canyon แข็งแกร่งยิ่งใหญ่อยู่ใต้ฟ้ากว้างสีสด แดดจัดจ้า ทีทางเดินหน้าโรงแรม ฉันเห็น Grand Canyon อ่อนโยนน้อมกายอยู่ใต้แสงสุดท้ายของวัน


ฉันใช้เวลากับการถ่ายรูปพาโนรามา (แปะเอาไว้ให้ดูในบล็อกนี้สองรูปเหนือย่อหน้านี้ไงคะ) กว่าจะเดินไปถึง Lookout Studio และ Kolb Studio ตะวันก็ลับฟ้าไปแล้ว พระอาทิตย์ตกที่ Grand Canyon สวยมาก แสงสีชมพูอมม่วงยามตะวันใกล้ลาเปลี่ยนภูผาเหวหินแข็งแกร่งให้ดูอ่อนโยนลงอย่างไม่น่าเชื่อ


ค่ำนั้นเรากินข้าวฝรั่งครบชุดกันที่ El Tovar กว่าจะได้กินปาเข้าไปดึกโข เพราะโรงแรมคนแน่นมาก จำไม่ได้แล้วว่าฉันสั่งอะไร รู้แต่ว่าอร่อยดีทีเดียว (เดี๋ยวคนที่จำได้คงมาใบ้ไว้ให้ :-)) ตอนนั้นแม้แต่ขนมปังทาเนยยังอร่อย ที่พิเศษหน่อยคือพนักงานที่บริการเราเป็นคนไทยที่มาฝึกงานที่นั่นพอดี ดูแลพวกเราอย่างดี ฝากคำขอบคุณถึงความน่ารักของน้องมาไว้ด้วยนะคะ














อาทิตย์ลาฟากฟ้าไปนานเนา
เหลือแต่ดาวฝากไว้ไม่ให้เหงา
ถึงอย่างไรไม่ได้มีแต่เรา
จักรวาลนี้เล่า...ไม่มีใครเดียวดาย







เราจับรถรอบสุดท้ายกลับไปที่ Market Plaza ไปถึงที่ Yavapai Lodge ที่พักของเรา ที่นี่มีที่พักหลายแบบ สนนราคาพอไหว แต่เต็มเร็วมาก มี Trading Post ที่ขายของทุกอย่าง ขนาดเท่าซุปเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่เลยค่ะ ใครถนัดนอนเต็นท์ ใน Market Plaza นี้ก็มีที่ให้กางด้วยนะคะ วันนี้กว่าจะได้นอนก็ดึกโข




ฉันลาไปนอนก่อนนะคะ บล็อกหน้าต้องตื่นแต่เช้า เพราะฉันจะพาไปชมพระอาทิตย์ขึ้นที่ Yaki Point ด้วยกันค่ะ














Blog หน้า
Grand Canyon ~ Yaki Point








 

Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2554
49 comments
Last Update : 6 พฤษภาคม 2561 6:55:11 น.
Counter : 2446 Pageviews.

 

ไปกันคนละ version กับคุณแป๋วเลย ต้องแบบนี้ซิ Grand Canyon ของแท้

 

โดย: พี่น้อยคะ IP: 58.8.182.192 20 กุมภาพันธ์ 2554 11:38:26 น.  

 

ดอกหญ้าข้างศาลา กับ ท้องฟ้าสองภาพสุดท้าย ... ถูกใจหนูค่ะพี่แป๋ว

ได้ข่าวว่า ต้องดูรูปหินผาฟ้าและเหว อันเนื่องมาจากแกรนด์แคนยอน

คิดเหมือนพี่แป๋วนะคะ ว่าถ่ายรูปแบบเห็นทุกสิ่งทุกอย่าง มันไม่ใช่สิ่งที่หนูอยากถ่าย (และมันก็ไม่ใช่สิ่งที่พี่แป๋วอยากถ่ายเท่าไหร่)

หนูชอบถ่ายอะไรอย่างที่หนูอยากเห็น (ตามใจตัวเอง โฮ่ะๆๆๆ)

เวลาพี่แป๋วส่งสิ่งตาเห็นผ่านวิวไฟน์เดอร์มา หนูว่ามันทำให้คนดูภาพพี่แป๋วเห็นสิ่งที่ใจพี่แป๋วเห็นด้วยนะ

นั่นแหละ เสน่ห์ของภาพพี่แป๋วล่ะ

หนูก็เลยเห็นแสงและเงา ดอกหญ้านุ่มฟุ้ง และเส้นสายของหินผา

คนเรียน geology คงกรี๊ดแกรนด์แคนยอน ... แต่หนูกรี๊ดภาพและคำเล่าภาพของพี่แป๋วมากกว่าค่า

 

โดย: ดวงลดา 20 กุมภาพันธ์ 2554 11:49:29 น.  

 

โอย .. แต่ละภาพสุดตระการตา .. งามอลังการจริงๆ ค่ะ ..
เดี๋ยวมาดูใหม่ค่ะ ..

 

โดย: Devonshire IP: 58.8.92.56 20 กุมภาพันธ์ 2554 11:49:33 น.  

 

Magnificent :):)
Let's go west
to witness a beauty of nature
and to follow your scenic views
as shown...

 

โดย: Reverie IP: 180.180.213.91 20 กุมภาพันธ์ 2554 11:59:13 น.  

 

โห! สวย สวย สวย

 

โดย: tuk-tuk@korat 20 กุมภาพันธ์ 2554 15:27:45 น.  

 

สวยงามอลังการมากค่ะ..

อยากไปนั่งตรงนั้นกะน้องแป๋วจังเลย..

 

โดย: poongie 20 กุมภาพันธ์ 2554 16:49:24 น.  

 

Wonderfully captured scenery!

 

โดย: BeachBum IP: 122.104.120.152 20 กุมภาพันธ์ 2554 17:05:01 น.  

 

อัศจรรย์แห่งโตรกผา
ขุนเขาเงื้อมเงาซ่อนรูป
สายลมแสงแดดไล้ลูบ
ก้มลงจูบความยิ่งใหญ่แห่งขุนแขา


มนุษย์เราเล็กเพียงผงฝุ่น
ยังกรุ่นโกรธใดใดในใจเล่า
ยืนมองขุนเขาวางพักเรื่องราว
ก่อนให้ดาวสกาวที่กลางใจ



 

โดย: กะว่าก๋า 20 กุมภาพันธ์ 2554 18:17:12 น.  

 

ภาพสวยมากๆ ค่ะ
เห็นแล้วอยากไปเที่ยวบ้างจังเลย

 

โดย: diamondsky 20 กุมภาพันธ์ 2554 18:49:37 น.  

 


อุ้มตามมาเที่ยวแกรนด์แคนยอนด้วยคนนะคะ
ธรรมชาติสร้างได้อลังการมโหฬารจริงๆ เน๊าะ
แหล่มค่ะ

 

โดย: อุ้มสี 20 กุมภาพันธ์ 2554 23:09:26 น.  

 

ขอบคุณพี่แป๋วมากๆ เลยค่ะ

แอมว่าภาพถ่ายสวยแค่ไหนก็ไม่มีค่าเท่าความทรงจำที่มีต่อสถานที่แห่งนั้นนะคะ
อย่างแอมตอนนั้นไปกับ trekamerica ไป 10 วัน 5-6 รัฐอะไรประมาณเนี้ยอ่ะค่ะ
จำไม่ได้แม่น ต้องไปดูไดอารี่เล่มเก่าๆ :))
อ่านที่พี่แป๋วเขียนว่าไม่ได้รู้สึกว่าเป็นสถานที่ที่ต้องไป แค่ว่ามันกว้างใหญ่
แอมตอนไปถึงนาทีแรกๆ ก็ไม่ได้ตื่นตะลึงอะไร สงสัยเหตุผลเดียวกันค่ะ
เห็นภาพถ่ายมาซะจนชินตา แล้วเราก็มองมันอยู่ไกลๆ
แต่พออยู่ไปซักพัก นั่งมองรายละเอียดไปเรื่อยๆ มองเห็นคนลงไปเดินในแอ่ง
คนตัวเล็กมากกก ก็แบบเออเนอะจริงๆ มันใหญ่มากๆ
แล้วก็เริ่มอ้าวเอ๊ะ ลงไปเดินได้ด้วยเหรอ อยากลงไปมั่ง
ถ่ายรูปก็เห็นแสงมันเริ่มเปลี่ยนๆ ก็เริ่มเออแปลกดี
คือถ้าเราลองได้เดินลงไปในหุบของแกรนด์แคนยอนมันคงให้ความรู้สึกโอ้โหมากกว่านี้
แต่ที่รู้สึกว่าธรรมชาติมันยิ่งใหญ่จริงๆ ก็ตอนที่รอดูพระอาทิตย์ตกดินค่ะ
แสงมันแปลกตามาก แค่ไม่กี่นาที ทุกอย่างเปลี่ยน
แล้วทุกคนก็ไม่อยู่รอ ก็มีแอมกับเพื่อน และคนนำทางนั่งกันจนมืด
ท้องฟ้าสีน้ำเงินสดตัดกับสีส้มสด อากาศเย็นอย่างรวดเร็ว
กลับมาดูรูปเก่าๆ คือเหมือนจะเหมือนกันหมดทุกรูป
แต่สังเกตดีๆ จะพบว่าไม่เหมือนกันเลยซักรูปอ่ะค่ะ

แอมชอบภาพหน้าต่างบานหนึ่งในบล็อกนี้มากที่สุด
ชอบเพราะไอเดียของการสร้างหน้าต่างและคำ
รองมาก็ภาพดอกไม้นาทีสุดท้าย อิอิ
คือบางอย่างมันสวยในเสี้ยวนาทีที่เราต้องตัดสินใจ
และเห็นความรีบร้อนอยู่ในภาพ
มันก็เลยได้ความสดตามคำบอกเล่าของพี่แป๋วอ่ะค่ะ
ว่าเพราะรีบๆ นี่แหละ เลยได้แสงธรรมชาติและสวยของมันแบบนี้

แกรนด์แคนยอมฉบับพี่แป๋วเลยมีอะไรน่ารักๆ มาให้ชม
นอกเหนือไปจากมุมมองสวยๆ และธรรมชาติสร้างสรรค๋

ไปทะเลระนอง สวย สงบค่ะ : )
และหลังจากได้ดูบล็อกพี่แป๋ว บวกกับสังเกตภาพของตัวเองเวลาไปเที่ยว
พบว่าเวลาเราไปเที่ยวเนี่ย ถ้าเป็นที่สวยๆ มีเอกลักษณ์
ถ้าสภาพอากาศปกติ เราก็มักจะได้ภาพสวยๆ
อาจจะมุมซ้ำ เห็นจนชินตา แต่มันก็ยังสวย
แต่พอเราเลิกถ่ายสัญลักษณ์ของสถานที่นั้นๆ
แต่หันมาถ่ายภาพที่เป็นตัวเรา
ภาพนั้นต่อให้ธรรมดาแค่ไหน
ความสวยมันก็จะโดดเด่น ภาพจะแปลกตา
เพราะภาพจะแสดงตัวตนของเจ้าของภาพออกมาทันทีเลยนะคะ

บางทีมันก็เลยยากตรงที่ในภาพหนึ่งภาพจะถ่ายยังไงให้แสดงเอกลักษณ์ของสถานที่นั้นๆ ให้ได้
แล้วก็แสดงความเป็นตัวเราได้ด้วย
โจทย์นี้สำหรับคนชอบถ่ายรูปภาพคงยากไม่น้อยเลยนะคะ

แต่ตอนเราถ่ายรูป เราไม่ทันนึกหรอกค่ะว่า นี่คือตัวเรา นี่คือเอกลักษณ์ของสถานที่
แต่ subject แสง และองค์ประกอบต่างๆ ที่ถูกใจเรา
มันจะดึงดูดให้เรายกกล้องขึ้นโดยอัตโนมัติ สวยสำหรับคนอื่นไหม ไม่รู้ รู้แต่มันสวยในสายตาเรา

วันนี้แอมโม้ยาวไปหน่อย
เพราะไม่ค่อยได้ชวนพี่แป๋วคุยยาวๆ มานานแล้วมั้งคะ
ตื่นเต้นกับแกรนด์แคนยอน
และภาพของพี่แป๋วก็มีอะไรให้ชวนคุยอยู่ไม่น้อย : )

รอบล็อกต่อไปด้วยใจจดจ่อค่ะ

 

โดย: am^^ IP: 115.87.237.24 21 กุมภาพันธ์ 2554 11:28:11 น.  

 

ตามมาเที่ยวชม Grand Canyon ด้วยคนครับ
เห็นภาพแล้วตื่นตาตื่นใจครับ

 

โดย: ถปรร 22 กุมภาพันธ์ 2554 19:28:31 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว








 

โดย: กะว่าก๋า 23 กุมภาพันธ์ 2554 5:51:59 น.  

 

โอ้ววววววววววว

งามได้อี๊กกกก งามได้อีกค่ะ

เดี๋ยวพรุ่งนี้โหวตให้ได้ใหม่จะมาโหวตให้นะคะ

ไม่ทราบว่า อยากให้โหวตหมวดท่องเที่ยวหรือภาพถ่ายดีคะ

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2554 16:52:27 น.  

 



มาเกาะขอบจอไปเที่ยวด้วยคน อิอิ
เอ๊ะ ท่าจะยาว งานนี้

ไว้คืนนี้ค่อยกลับมาอ่านต่อดีกว่า
ยังไม่ได้เวลาเลิกงาน 555

 

โดย: lazymetal 23 กุมภาพันธ์ 2554 22:16:57 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว








 

โดย: กะว่าก๋า 24 กุมภาพันธ์ 2554 5:57:36 น.  

 

สวัสดีค่ะ น้องแป๋ว..

สามพันโบก ไทย.. สู้แกรนด์แคนยอนไม่ได้เลย..

แต่ยังไงก็สวยค่ะ..





 

โดย: poongie 24 กุมภาพันธ์ 2554 8:51:47 น.  

 

อลังการ แกรนด์แคนยอน แกรนด์จริงๆ


 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 24 กุมภาพันธ์ 2554 18:28:46 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว








 

โดย: กะว่าก๋า 25 กุมภาพันธ์ 2554 6:16:14 น.  

 

เนื่องจากไม่ได้คำตอบ

เลยขออนุญาตตัดสินใจโหวตให้หมวดถ่ายภาพนะคะ

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2554 8:46:07 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว






 

โดย: กะว่าก๋า 26 กุมภาพันธ์ 2554 5:43:34 น.  

 

ความงามในธรรมชาติ
คล้ายภาพวาดที่รังสรรค์
เห็นสิ่งที่แสดงความมุ่งมัน
เห็นสีสันที่สวยงาม

ธรรมชาตินี่แปลกดีนะคะ
เหมือนเราเอาพู่กันมาระบายสีเลย
สวยมากเลยค่ะ
นับว่าที่นี่เป็นสถานที่บรจุความสุขไว้ให้ดูจริงๆค่ะ
ดูได้ไม่เบื่อเลย
จำได้ว่าเคยมีฝันว่าครั้งหนึ่งจะไปเที่ยวอลาสก้าให้จงได้ พอมาอ่านเจอในนี้ที่คุรเคยเล่าเกี่ยวกับอลาสก้า
ยิ่งรู้สึกว่า สวันนั้นอีกไม่นานต้องมาถึงคะ
แต่ที่ถามเพื่อนๆยังไม่มีใครชอบเหมือนเราเลย
เลยต้องถนอมฝันเอาไว้ก่อน

Hฟve a goo day ค่ะ :-)

 

โดย: chabori 26 กุมภาพันธ์ 2554 21:09:11 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว






 

โดย: กะว่าก๋า 27 กุมภาพันธ์ 2554 5:51:44 น.  

 

มาอ่านจนจบจนได้

หินชั้นๆ หลายๆ สี
เป็นหินปูน limestone ที่เกิดจาก continental drift

อ่า นักเรียนธรณีวิทยา มือใหม่อย่างเอม
เห็นแล้วอยากไปมากกกกก

2 ปี ติดๆ กัน ที่ทำโอกาสไปเมกาหลุดลอย
ดวงมันดับรึไงไม่รุนะคะ ไม่ค่อยจะสมพงษ์กัน

เอ๊ แต่ไอ่ที่จะไปมัน Penn State U. นี่นา คนละมุมเลย

ป.ลิง นอกจากรูปชั้นหิน ชอบรูปที่ศาลากับดอกหญ้าข้างทางอ่ะคะพี่แป๋ว
ยังไงไม่รู้ มันถูกใจชะมัด

---
ศาลาเหงาเงียบ อากาศเยียบเย็น
มองหาไม่เห็น อยากให้เป็นเธอ
สายลมพัดพา วาจาพร่ำเพ้อ
อยากให้เป็นเธอ เป็นเธอเหลือเกิน
---

ชอบกลอนอันนี้ด้วย มันโดนนนน

 

โดย: lazymetal 27 กุมภาพันธ์ 2554 8:40:08 น.  

 

Back to view Grand Canyon trip incessantly.
To be here as to sing your praises:):)
Recent audiences 305 ( nice digit, isn't it ) as of Feb 27 @ 19.46 Hours
Oops!! your blog viewers have been more numerous.
Awaiting for Sunrise @ Yaki Point...

 

โดย: Reverie IP: 180.180.237.46 27 กุมภาพันธ์ 2554 19:47:05 น.  

 

 

โดย: Megeroo 27 กุมภาพันธ์ 2554 20:18:21 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว



โหวตอีก 1 คะแนนครับพี่






 

โดย: กะว่าก๋า 28 กุมภาพันธ์ 2554 5:28:59 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว







 

โดย: กะว่าก๋า 2 มีนาคม 2554 5:34:59 น.  

 

Have a great day on the Celebration of 7Ds ^_^

 

โดย: Reverie IP: 119.46.151.21 2 มีนาคม 2554 7:49:11 น.  

 

แวะมาบอกว่า "สุขสันต์วันเกิด" นะคะ พี่สาวคนดี

ขอให้มีความสุข ขอให้มีความงามของใจ เป็นแสงสว่างของชีวิตตัวเองและของทุกคนที่อยู่ใกล้ค่ะ

ธรรมรักษาเสมอนะคะ

 

โดย: ดวงลดา 2 มีนาคม 2554 9:49:00 น.  

 

เจ้าของบล็อกยุ่งหน่อยค่ะช่วงนี้
เดี๋ยวปลายอาทิตย์จะพาไปชม Yaki Point แน่ๆค่ะ

ส่วนตอนนี้มีสองบล็อกที่ไม่ได้ตั้งเป็นหน้าหลัก
ว่างๆแวะไปชมได้ค่ะ

กรุภาพ - ความรักแนวนอน
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sevendaffodils&month=02-2011&date=17&group=8&gblog=132

วันละรูป - Cup Cake
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sevendaffodils&month=02-2011&date=25&group=3&gblog=303

ขอบคุณหนูด้ากับ Reverie นะคะสำหรับพรวันเกิดค่ะ

 

โดย: SevenDaffodils IP: 68.48.3.234 2 มีนาคม 2554 11:38:27 น.  

 

HAPPY BIRTHDAY ค่ะแป๋ว ..
ปีนี้ อุตลุดชุลมุนมากๆ ทั้งงานราษฎร์งานหลวง FB ก็หมดเวลาเข้าไปเล่นแล้ว .. เลยต้องขอแวะมาอวยพรหน้าบล็อกแล้วกันนะคะ นี่เพิ่งเข้ามาออฟฟิศเดี๋ยวนี้เอง ไม่มีเวลาล็อกอิน เดี๋ยวต้องไปปั่นงาน ..
แป๋วคะ .. เนื่องในวันคล้ายวันเกิดปีนี้ ขอให้เป็นปีที่แป๋วสุขใจ สบายกาย เช่นเดียวกับช่วงชีวิตที่ผ่านมานะคะ .. อย่าลืมรักตัวเองให้มากขึ้น ด้วยการเจียดเวลาออกกำลังกาย สักอาทิตย์ละสองครั้งก็ยังดี เพื่อสุขภาพที่ดีทั้งกายและใจอย่างยั่งยืนค่ะ .. ..

 

โดย: Devonshire IP: 202.129.57.21 2 มีนาคม 2554 11:45:04 น.  

 

H A P P Y B I R T H D A Y ค่าพี่แป๋ว

เอมขอให้พี่แป๋วมีความสุขกับวันนี้ และทุกๆ วัน นะคะ
(ซึ่งเห็นร่องรอยความสุขนั้นเสมอมาจากภาพของพี่แป๋วอ่ะ)

รักษาสุขภาพนะคะ

^___^

มีเรื่องคัพเค้ก แต่เดี๋ยวแวะไปคุยหน้าโน้นดีกว่าเนอะ!

 

โดย: lazymetal 2 มีนาคม 2554 15:36:36 น.  

 

สุขสันต์วันเกิดจ้ะแป๋ว

ไม่ว่าอยู่ที่ไหน ทำอะไร ขอให้มีความสุข ในทุกๆ สิ่งที่ทำ...


 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 2 มีนาคม 2554 18:18:14 น.  

 

แวะมาเที่ยวด้วยคนค่ะ
สวยงามมากมาก
ถ้ามีโอกาศอยากไปมากเลยค่ะ
ขอบคุณสำหรับภาพถ่ายสวยงามและความทรงจำดีๆ
ที่เอามาแบ่งบันกันนะคะ

happy birthday na ka
wishing you the BEST in life ka :-)

 

โดย: ผ่านมาแล้วก็ผ่่านไป IP: 80.212.60.204 3 มีนาคม 2554 3:03:21 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว







 

โดย: กะว่าก๋า 3 มีนาคม 2554 5:23:55 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับพี่แป๋ว







 

โดย: กะว่าก๋า 4 มีนาคม 2554 7:05:40 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว








 

โดย: กะว่าก๋า 5 มีนาคม 2554 5:59:04 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณแป๋ว

ธรรมชาตินี่ช่างยิ่งใหญ่จริง ๆ ไปยืนอยู่ในบรรยากาศแบบนี้แล้ว ตัวเราเหลือแค่ตัวนิดเดียวเองเนอะ

ภาพสวยทุกภาพเลยค่ะ ชอบคำบรรยายภาพมาก ๆ คุณแป๋วเขียนเพราะได้ใจ ชอบมากค่ะ


ไม่ได้เข้าบล็อคมาสองสามวัน เลยไม่ทันมาแฮปปี้เบิร์ดเดย์ให้เลย ขออวยพรย้อนหลังละกันน้า ขอให้คุณแป๋วมีความสุขมาก ๆ สุขภาพแข็งแรง และโชคดีตลอดไปค่ะ

 

โดย: haiku 5 มีนาคม 2554 6:12:48 น.  

 

พี่แป๋วขา ... หนู up blog วันเกิดพี่อันนี้อ้ะ As long as you love me ... ที่ไม่ต้องใช้ skill ภาษาอีสานง่า ...

คิดถึงค่ะ Maryland อากาศเป็นไงบ้างแล้วคะ?

แล้วก็ blog ที่ว่า ... บอกว่า

"I don't care if the world turns cold against me, as long as you love me"

คิดถึงที่สุดดด แต่พูดได้ไม่หมด .......

 

โดย: ดวงลดา 5 มีนาคม 2554 11:33:20 น.  

 

นานๆเจอคุณแป๋ว ออนไลน์ตรงกัน
สบายดีนะคะ ที่เมืองไทยมีฝนแล้วค่ะ

Have a good weekend ค่ะ

 

โดย: chabori 5 มีนาคม 2554 11:46:44 น.  

 

นับจากต้นปีมาจนถึงวันนี้
ผมมีหนังสือที่อ่านจบแล้วชอบมากอยู่สามเล่ม

1. วันอังคารในความทรงจำกับครูมอร์รี
(อ่านเป็นรอบที่ 3 )

2. สิทธารถะ

และ 3. ความสุขผลิใบในทุกเช้า

พี่แป๋วสนใจเล่มไหนเป็นพิเศษหรือเปล่า
เดี๋ยวผมไปตามซื้อให้ครับ
เพราะหนังสือบางเล่ม
พอเราไปถามอีกทีก็หมดเสียแล้วครับ

สิทธารถะผมว่าจะซื้อเก็บไว้เพื่อแจกคนรู้จัก
ปรากฏว่าหมดไปแล้วครับ....


ไม่ต้องเกรงใจนะครับพี่แป๋ว
บอกผมได้เลยครับ
เพราะผมไปเดินร้านหนังสือบ่อยอยู่แล้วครับ


 

โดย: กะว่าก๋า 5 มีนาคม 2554 14:37:32 น.  

 

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=sevendaffodils&month=05-03-2011&group=3&gblog=304

อัพบล็อกวันละรูปแล้วนะคะ
ตามลิ้งค์ข้างบน
ขอค้างหน้านี้ไว้อีกเดี๋ยว
แวะไปเยี่ยมเพื่อนๆครบแล้วแต่ยังไม่ได้ตอบคอมเม้นท์หน้านี้เลย

วันนี้มองนาฬิกาแล้วสมควรแก่เวลาค่ะ
ราตรีสวัสดิ์ทางนี้ค่ะ

 

โดย: SevenDaffodils 5 มีนาคม 2554 14:59:54 น.  

 

รูปจากแกรนด์แคนยอนสวยจังเลยค่ะ
รูปชัดแจ๋วมาก ชอบรูปแรก ท้องฟ้าสดใส
เห็นแล้วอยากไปเที่ยวซักครั้งนะคะ

 

โดย: diamondsky 5 มีนาคม 2554 19:44:39 น.  

 


แกรนด์แคนยอน .. ทำให้เรารู้ว่าตัวเอง
เป็นแค่มดค่ะ ธรรมชาติต้องบอกว่ายิ่งใหญ่
เหนือกว่าสิ่งใดจริงๆ นะค่ะคุณแป๋ว

ถ้าหากว่าได้ไปเห็นอะไรที่ยิ่งใหญ่ กว้างไกล
อย่างนี้แล้วคงมีอารมณ์สองอย่าง เพราะว่า
ดูจากภาพยังรู้สึกได้เลยกับความอลังการและก็
อีกความรู้สึกคือ .. ความน่ากลัวในทีค่ะ

 

โดย: JewNid 5 มีนาคม 2554 21:21:44 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว








 

โดย: กะว่าก๋า 6 มีนาคม 2554 5:10:23 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แป๋ว








 

โดย: กะว่าก๋า 7 มีนาคม 2554 5:40:37 น.  

 

สวัสดีอีกรอบค่ะ

แหะๆ ค่อยยังชั่วหน่อยค่ะ เราเองตอนโหวตก็กลัวจขบ.จะไม่ตรงใจนะนี่

ไม่สบายเหรอคะ? ยังไงก็ขอให้หายไวๆ สุขภาพแข็งแรงๆ ไม่เจ็บป่วยอีกนะคะ

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 7 มีนาคม 2554 9:51:22 น.  

 

พี่น้อย
แต่ตอนพี่น้อยไปได้เห็นหิมะนะคะ แต่มันแย่ตรงลมและความหนาวนี่ล่ะค่ะ

หนูด้า
พระอาทิตย์ตกที่แกรนด์แคนยอนสวยจริงๆจ้ะ
ไม่เชื่อไหม เพราะต้องไปพิสูจน์ด้วยตัวเอง

พี่แดง
คริ คริ พี่คงจะได้ไปอีกรอบ ถึงไม่รู้ว่าเมื่อไหร่
แต่ก็ยังอยากดู GC ฝีมือพี่นะคะ

Reverie
More to come na ka^^
Thanks for dropping by for my BD na ka.

tuk-tuk@korat
ขอบคุณค่ะ บล็อกหน้าไปเที่ยวกันอีกนะคะ

พี่ปุ้งกี๋
คริ คริ มาทั้งก๊วนเลยไหมคะพี่
หนูจะได้เนียนไปด้วยคนค่ะ

หรือให้หนูไปสามพักโบกกับก๊วนพี่
จะเข้าทีไหมเนี่ย

คุณบีช
แป๋วล่ะอยากไปถ่าย อูลูลู บ้างจัง

คุณก๋า
กลอนเพราะจังค่ะ

คุณ diamondsky
ของจริงสวยกว่าในภาพนะคะ
ลองหาโอกาสไปเที่ยว รับรองไม่ผิดหวังค่ะ

พี่อุ้มสี
จริงค่ะ ถ้าเดินบนทางเดินเลียบเหวที่เขาจัดไว้
สงสัยทั้งวันยังไม่สุดเลยนะคะพี่

แอม
แอมบรรยายตอนพระอาทิตย์ตกได้เหมือนเป๊ะเลย
เพราะท้องฟ้าสีน้ำเงินจัดกับสีส้มสดนั่นถ่ายเป็นภาพออกมาก็ไม่เหมือน
แต่มันแปลกตาไม่มีที่ไหนเหมือนจริงๆ

เวลาถ่ายรูปไปเที่ยว ถ่ายเสร็จปุ๊บดูรูปจะรู้สึกว่ารูปไม่สวยเลยสักที
พอทิ้งไว้หลายเดือนกลับมาดูอีกที ค่อยรู้สึกว่ามันก็สวยดีเหมือนกัน

พี่รู้สึกว่ารูปสวยๆเราต้องไปอยู่ในที่นั้นนานๆหน่อย
จนสนิทกับสถานที่แล้วนั่นแหละ
ถ่ายรูปตอนไปเที่ยว เลยออกมาไม่ค่อยสวยสักที

บล็อกต่อไปเขียนเกือบเสร็จแล้ว
แอมคงไม่คอยนานเกินไปนะ

คุณเบิร์ท
ขอบคุณค่ะ

คุณสาวไกด์ใจซื่อ
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตค่ะ
ให้เลือกขอเป็นสาขาภาพถ่ายแล้วกันนะคะ
ดีใจที่คุณชอบค่ะ
คุณสาวไกด์ทำงานด้านนี้ ไม่รู้เคยไปเที่ยวที่นี่แล้วหรือยังนะ


พี่หนู
ขอบคุณสำหรับพรวันเกิดด้วยค่ะ
พี่หนูก็ชอบเที่ยว แวะมา GC บ้างไหมคะ

คุณไผ่
อลาสก้าสวยจริงๆค่ะ
แป๋วมีโอกาสต้องกลับไปอีกหนแน่ๆ
คือแป๋วชอบบรรยากาศแบบนั้นนะคะ

ที่ GC นี่ก็สวยไปอีกแบบ
แต่มันไม่รู้สึกว่าเป็นอิสระเหมือนที่อลาสก้า
อีกอย่างขนาดที่เที่ยวคนละขนาดกันเลยค่ะ อลาสก้าใหญ่มากๆ

ถนอมฝันเอาไว้ เลี้ยงด้วยกระปุกหมูใบโต
เดี๋ยวได้ไปแน่ๆค่ะ

เอม
เอมเป็นนักเรียนธรณีวิทยาก็เป็นรุ่นน้องท่านมุ้ย มจ.ชาตรี
เพราะพี่ชอบท่านมาก โดยเฉพาะตอนที่ท่านเรียนธรณีวิทยา แล้วก็เขียนหนังสือโลกสีคราม โหย สนุกมากๆ

เอมไม่ได้ไปเพนน์ก็มาเที่ยวดีซีได้นะ เดี๋ยวพี่พาไปเที่ยว Shernandoah แทน
แต่ตอนนี้ขยันเรียนก่อนนะจ๊ะ

คุณ Megeroo
ดอกไม้สวยเชียว มีวิบวับด้วย
ขอบคุณที่แวะมานะคะ


คุณผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
ถ้าชอบเหว หิน หุบ ผา อะไรเทือกนี้
แกรนด์แคนยอนน่าไปจริงๆค่ะ ไปหลายวันหน่อยจะได้ดูอย่างอื่นด้วย
รับรองเป็นทริปสุดคุ้มค่ะ

คุณไฮกุ
ดีใจมากที่คุณไฮกุชอบคำบรรยายภาพค่ะ
เพราะเขียนยากมาก เขียนไปได้ภาพหนึ่งยังนึกในใจว่านี่เราหาเรื่องหรือเปล่า
แล้วภาพที่เหลือฉันจะทำยังไงล่ะนี่
แต่สุดท้ายก็เขียนได้จนจบ (ถอนหายใจให้ตัวเองด้วยความโล่งอก นึกว่าต้องเปลี่ยนเป็นเขียนอย่างอื่นแล้ว)

ช่วงนี้อากาศหนาวและฝน หวัดมาถามหาอีกแล้วค่ะ

คุณนิด
ฮา ฮา เดินไปเดินมา แป๋วก็มีกลัวตกเหมือนกันนะคะ



 

โดย: SevenDaffodils IP: 68.48.3.234 7 มีนาคม 2554 10:21:35 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


SevenDaffodils
Location :
Maryland United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]









Group Blog
 
 
กุมภาพันธ์ 2554
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728 
 
20 กุมภาพันธ์ 2554
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add SevenDaffodils's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.