Bloggang.com : SevenDaffodils : Let's go Alaska ตอน เยี่ยมเพื่อนของเรา

Let's go Alaska ตอน เยี่ยมเพื่อนของเรา

คราวนี้มาชวนไปดูสัตว์ที่อลาสก้าค่ะ

เป็นรูปที่เคยโพสต์ไว้ในห้องหนอนเมื่อสองปีที่แล้ว (ดองนานจริงๆเนอะ ข้ามสองปีเลย)
เป็นความประทับใจที่ได้มีโอกาสเห็นเพื่อนๆเหล่านี้ตามสภาพธรรมชาติจริงๆค่ะ

ภาพส่วนใหญ่เป็นฝีมือของคนข้างๆ
เพราะฝีมือเจ้าของบล็อกนั้นคงต้องแอบเอาไว้ดูคนเดียว
ถ่ายอะไรที่มันวิ่งได้นี่ยากเอาการอยู่นะคะ

ไม่บ่นมาก ไปชมกันเลยดีกว่านะคะ

ช่วงแรกๆเราไปเที่ยวอุทยานแห่งชาติเดนาลีค่ะ
ที่อุทยานนี้เราขับรถเข้าไปไม่ได้นะคะ ต้องนั่งรถของทางอุทยานเข้าไป
หน้าตาเหมือนรถนักเรียนค่ะ รถมีวิ่งเป็นรอบๆ
เรานั่งรอบตีห้า ฟ้าสว่างเหมือนเจ็ดโมงเช้าแล้วล่ะค่ะ นั่งไปหาวไปด้วย

รอบตีห้านี้รถเรานำขบวนค่ะ
สักพักพี่คนขับก็จอดแล้วก็บอกให้เราเงียบๆ
เพราะว่ามีหมีมาอวดโฉมอยู่ข้างๆรถค่ะ หายง่วงเป็นปาทิ้ง คริ คริ
รูปนี้ตอนท้ายๆแล้ว เพิ่งนึกได้เลยงัดเอากล้องมาถ่าย
ได้หมีไหวๆมาหนึ่งรูปค่ะ

เราตื่นเต้นกันมากเข้า หมีท่านชักรำคาญเลยเดินต้วมเตี้ยมจากไปเองค่ะ

เค้าบอกเจอหมีให้ทำเป็นนอนตาย
จริงเหมือนกัน แต่นั่นหมายถึงหมดหนทางแล้วจริงๆค่ะ
เจอกันแบบตัวๆ นี่ไม่ไหวเหมือนกัน เพราะยามหิวหมีไม่เลือกนะคะ
อาจจะไม่ถึงขั้นกิน แต่อาจทำร้ายได้ค่ะ

นั่งรถมาอีกสักพัก เราก็เจอกวางคาริบูค่ะ
ยืนเล็มหญ้าอยู่กลางทุ่งเลย นั่งรถไปเรื่อยๆก็เจอตัวที่ใกล้กว่านี้
แต่เพราะเป็นตัวแรกเราเลยตื่นเต้นเป็นพิเศษค่ะ
ในอลาสก้ามีคาริบูอยู่เป็นจำนวนมากกว่าคนเสียอีก
และเป็นสัตว์ที่อพยพอยู่ตลอดเวลา
เราไปช่วงหน้าร้อนเลยได้เห็นคาริบูในอลาสก้า
ถ้าเป็นฤดูอื่นคงอพยพหนีหนาวไปไหนต่อไหนแล้ว

ลำดับถัดไปคือหมาจิ้งจอกค่ะ เราเห็นมันกำลังวิ่งล่าคาริบูอยู่
ตอนนี้ถ้าจำไม่ผิดกำลังมองเอาเชิงกันอยู่
เห็นตั้งแต่อยู่ระยะใกล้ๆ แต่มาถ่ายได้ตอนหยุดหอนนี่ล่ะค่ะ
หมาจิ้งจอกนี่ดุมากนะคะ เคยดูใน planet earth ฉลาดมากๆอีกต่างหากค่ะ
จริงๆที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวมีอธิบายนะคะ
ว่าถ้าเจอสัตว์ในระยะประชิดเราเคยปฏิบัติอย่างไรบ้าง
เพราะสัตว์ที่นี่เค้าไม่รู้จักกับคนหรอกนะคะ
เสียดายไม่ได้จดมาด้วย ลืมไปหมดแล้วค่ะ

คาริบูอีกสักรูปนะคะ เราถ่ายรูปสัตว์ที่เห็นนี่จากบนรถนักเรียนค่ะ
วันนั้นอากาศไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ภาษาทางโน้นเค้าเรียกว่ามีควันมาก
ภูเขาสลับซับซ้อน ยอดเดนาลีที่สูงเสียดฟ้า
ทุกอย่างกลายเป็นสีฟ้าอ่อนสำหรับเราหมดเลยค่ะ
พอมาดูรูปในหนังสืออีกที มุมเดียวกับที่เราถ่าย
มียอดเดนาลีกับภูเขาอื่นๆซ้อนอยู่ข้างหลังอีก เสียดายจนอยากกลับไปใหม่เลยค่ะ

เจ้าตัวนี้มีคนบอกเหมือนกันว่าชื่ออะไร แต่ถึงตอนนี้ก็ลืมไปเสียแล้วค่ะ
แต่ไม่ใช่ groundhog หรือ guinea pig อย่างที่เคยเห็นในสวนสัตว์แน่ๆ
เค้าน่ารักดีนะคะ เราถ่ายรูปกันได้สองสามใบ เค้าเกิดอายขึ้นมา วิ่งหายไปเลยค่ะ

อันนี้ต้องเพ่งกันหน่อยนะคะ
ที่เห็นจุดขาวๆสองจุดบนยอดเขาน่ะค่ะ คือ Doll Sheep ที่มีเขาโค้งเป็นงวงไงคะ
Doll Sheep นี่เห็นยากมากค่ะ ยิ่งใกล้ๆนี่ต้องปีนเขาเก่งพอๆกันเท่านั้น
(เหมือนตัวอะไรสักตัวที่ม่อนจองนะคะ ที่ชอบอยู่แต่บนหน้าผาช้นๆ)
แต่แค่นี้ก็ดีใจมากๆแล้วค่ะ
เขาของ Doll Sheep นี่ใช้เวลาตั้งแปดปีเชียวนะคะ กว่าจะโต โค้งได้รูปเต็มที่

มูสสองแม่ลูก เราเห็นมูสคู่นี้ตอนออกมาที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว
แล้วเอารถตัวเองขับเข้าไปใหม่ค่ะ ยี่สิบไมล์แรกยังขับเข้าไปเองได้นะคะ
หลังจากนั้นต้องนั่งรถของทางอุทยานอย่างเดียว
ขากลับ เย็นมากแล้วมูสสองตัวกำลังข้ามถนนค่ะ
รถแถวนั้นจอดแล้วแต่ละคนรีบเอากล้องมาถ่ายรูปกันยกใหญ่ค่ะ
ดูเค้าก็ไม่ตกใจนะคะ คงไม่รู้จักคนน่ะค่ะ ก็ค่อยๆเดินข้ามถนนไป

มูสนี่เป็นสัญลักษณ์ของอลาสก้าเลยค่ะ เพราะหาได้ทั่วไปที่นี่
แถมตัวใหญ่มากเลยค่ะ หนักราวๆ 1000-1600ปอนด์เชียวนะคะ
ก็ราวๆสักสิบเท่าของคนเองค่ะ

สองวันถัดมาเราลงเรือไปดูธารน้ำแข็งที่ Prince William Sound ค่ะ
พอเห็นธารน้ำแข็ง นอกจากน้ำแข็งที่ลอยเต็มอ่าวข้างหน้าแล้ว
ยังเห็นก้อนดำๆลอยเต็มไปหมดเลยค่ะ
ดูใกล้ๆถึงได้เห็นว่าเป็น sea otter นอนหงายตีพุงว่ายน้ำเล่น
กำลังสบายใจและดูมีความสุขจนน่าอิจฉาเลยล่ะค่ะ

เจ้า Sea Otter นี้ขนเฟอร์เค้าเป็นแบบหนานุ่มละเอียดมากๆเลยค่ะ
ขนเฟอร์นี่เองที่ทำให้มันอุ่นสบายว่ายน้ำเล่นในน้ำเย็นเกือบแข็งได้อย่างไม่สะทกสท้าน
เพราะว่าเก็บอากาศไว้ระหว่างขนเฟอร์
ไม่เหมือนกับพวกแมวน้ำที่ใช้ชั้นไขมันสร้างความอบอุ่นให้ร่างกายค่ะ
ฉะนั้นระหว่างวันเค้าจะใช้เวลาส่วนใหญ่ทำความสะอาดขนตัวเอง
เพราะถ้าสกปรกแล้วก็จะเก็บไออุ่นไว้ไม่อยู่

Sea Otter แบบใกล้ๆนะคะ
ตอนเรือน้ำมันรั่วที่อลาสก้าเจ้า Otter พวกนี้ล่ะค่ะที่บ้ายบายไปก่อนเพื่อน
เพราะขนเปื้อนน้ำมัน ทำความสะอาดไม่ได้เลยต้องหนาวตายไป
เศร้าจังเลยนะคะ

คงสงสัยว่าทำไม Sea Otter ต้องว่ายท่ากรรเชียงตลอดเวลาใช่ไหมคะ
อาหารของพวกนี้คือพวกปู ปลา หอย ปลาหมึกเล็กๆค่ะ
จับได้แล้วก็จะดำลงไปที่ใต้ทะเล ไม่ลึกหรอกค่ะ
เพราะเค้าไม่อาศัยอยู่ห่างจากฝั่งมากอยู่แล้ว เอากลับขึ้นมาวางบนอก
แล้วค่อยๆกินโดยใช้เท้าหน้าค่ะ Sea Otter ไม่กินอาหารบนฝั่งนะคะ
ก็มีโต๊ะอยู่กับตัวอยู่แล้วนี่นา

Bald Eagle เป็นนกอินทรีย์ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของสหรัฐอเมริกาค่ะ
เป็นสัตว์ท้องถิ่นของอลาสก้า ชอบอาศัยอยู่ใกล้ทะเลสาบ
หรือแหล่งน้ำที่มีปลาให้จับอุดมสมบูรณ์ และมีต้นไม้สูงให้เกาะ
รูปนี้เราถ่ายใกล้ๆกับกระชังที่เป็นแหล่งเพาะพันธุ์ปลาแซลมอนค่ะ
ฝนกำลังตกด้วย เอากล้องฝ่าฝนไปเก็บภาพได้มาเท่านี้แหละค่ะ

จุดหมายปลายทางของปลาแซลมอน..
รูปนี้ถ่ายที่ลำธารน้ำใสแจ๋วแห่งหนึ่งใน Seward ค่ะ
เรามาดูปลาแซลมอนวางไข่และหลับสู่นิรันดร์ค่ะ
ปลาแซลมอนนี่เป็นสินในน้ำของอลาสก้าจริงๆค่ะ
เพราะตามลำธารทุกแห่งที่เราเห็นจะมีปลาแซลมอนว่ายทวนน้ำไปวางไข่กันมากมาย
จับกันแบบสบายๆทั้งคนทั้งหมี แต่ลำธารที่เห็นในรูปนี้เป็นเขตห้ามจับนะคะ
สังเกตดูว่าเขตต้นน้ำส่วนใหญ่เป็นเขตห้ามจับทั้งนั้นค่ะ
ถ้าให้จับจริงๆ ไม่ต้องมีอุปกรณ์จับมือเปล่าคงจะได้
เพราะปลาอ่อนแรงเต็มที แถมมากมายจนแทบมองไม่เห็นก้นลำธารค่ะ

ต่อไปเราย้ายที่กันบ้างค่ะ
วันนั้นเราไปนั่งเรือชม Glacier ที่ Kenai Fjord National Park ค่ะ
ที่นี่มี Glacier ทั้งข้างทางและปลายทางมากมายให้ชมกันจนเบื่อไปข้างหนึ่ง
ที่ชอบคือมีสัตว์ทะเลให้ดูเพียบเลยค่ะ ทั้งนกและปลา

ที่เห็นในรูปคือสิงโตทะเล นอนผึ่งสบายอารมณ์อยู่ตามก้อนหิน
ตอนนั้นยังเช้าอยู่ อากาศก็ขมุกขมัว เลยยังไม่ค่อยตื่นกันเท่าไหร่นะคะ

บางจุดก็มีนกนางนวล (อันนี้มั่วๆเอา อาจจะผิดตัวนะคะ)
เกาะตามก้อนหินอาบแดดกันค่ะ สัตว์ในอลาสก้าไม่ค่อยตื่นคนะคะ
แปลกดีเหมือนกัน อย่างนกนี่มองจากในเรือ
เรือแล่นเข้าไปเสียใกล้ก็ยังไม่บินหนีค่ะ เกาะตามก้อนหินมากมายอย่างในรูป
แล้วยังก้อนหินข้างๆที่ไม่ได้ถ่ายอีกเพียบเลยค่ะ สีขาวสะอาดตาดีนะคะ

นกเพนกวินสัญชาติอลาสก้าค่ะ คอยาวๆ ตัวผอมๆ ประหลาดดี
แปลกตาดูไม่คุ้นกับนกเพนกวินที่เคยเห็นตามสารคดีนะคะ เกาะก้อนหินอยู่รวมๆกับนก puffin ค่ะ

นก Puffin ค่ะ หน้าตาน่ารักน่าชังเพราะจงอยปากสีสด
เป็นนกที่เห็นได้ทั่วๆไปในอลาสก้า แต่ก็ยังตื่นตาตื่นใจทุกๆครั้งที่ได้เห็นค่ะ
Puffin มักได้รับเลือกเป็นสัตว์ที่ไปปรากฏโฉมอยู่บนของที่ระลึกต่างๆ
เช่นเสื้อยืด ถ้วยกาแฟ เพราะความที่ดูน่ารักนี่เอง
นอกจากจะมีจงอยปากเหมือนนกแก้วแล้ว ยังมีเท้าเหมือนเป็ดด้วย
ด้วยเหตุนี้ เจ้านกนี่จึงบินไม่เก่งเอาเสียเลยค่ะ
มักจะลอยไปตามน้ำเหมือนพวกเป็ดเสียมากกว่า

พอเริ่มบ่ายแดดออกอุ่นกำลังดี
เรือก็พาเราไปแอบดูสิงโตทะเลอาบแดดกันอีกรอบค่ะ
พวกสิงโตทะเลนี้ต่างจากแมวน้ำตรงที่มีครีบหู และครีบขาที่สะบัดไปข้างหน้าได้
ทำให้มีลีลาการเดินไม่ต่างไปจากสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่นๆค่ะ

สงสัยจะกำลังกินอิ่มนะคะ ตากแดดผึ่งพุงกันสบายอารมณ์เชียวค่ะ
อาหารของพวกสิงโตทะเลก็เป็นพวกปลาทะเล
เช่นปลาแซลมอน (ต้องแย่งกันกับหมีหน่อย) ปลาคอด ปลาเฮอริ่ง (กินดีกว่าเจ้าของบล็อกอีก)
ปลาหมึกก็ชอบนะคะ
สิงโตทะเลที่นี่เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า Steller หรือ Northern Sea Lion ค่ะ

ที่เป็นไฮไลท์ที่สุดของทริปนี้เห็นจะเป็นปลาวาฬค่ะ
เขาพาเราไปที่อ่าวแห่งหนึ่งนะคะ มีปลาวาฬว่ายมาโชว์ตัวหลายตัวทีเดียวค่ะ

เจ้าสองตัวนี้เป็นปลาวาฬออร์ก้าค่ะ กำลังพ่นน้ำอยู่ด้วย
เคยอยากเห็นเจ้าตัวนี้มาตั้งแต่อ่านหนังสือเรื่องออร์ของเชิญอักษรแล้ว
(แรงบันดาลใจดีเยี่ยมเลยนะคะ อยากเห็นตัวจริงเพราะอ่านหนังสือชวนฝัน)
ถ้าตาดีๆจะเห็นอีกตัวอยู่ไกลๆด้วยค่ะ

สัญลักษณ์ของออร์ก้าคือแต้มขาวปื้นใหญ่ใต้ขากรรไกร เหนือและใต้ตา
ในรูปก็เห็นแต้มขาวนี้ด้วย ต้องสังเกตนิดนึงค่ะ
ภาษาไทยเรียกปลาวาฬนี้ว่าปลาวาฬเพชรฆาต
เพราะเธอกินตั้งแต่ปลาวาฬด้วยกันลงมาถึงแมวน้ำและสิงโตทะเลเลยค่ะ

ตัวที่โผล่ขึ้นมาให้เห็นแต่หางนี้คือปลาวาฬ Humpback
หรือที่เราเรียกกันว่าปลาวาฬหลังค่อมค่ะ
ไม่ยอมว่ายเข้ามาใกล้แต่ก็ไม่ยอมไปไหนจนในที่สุดเรือเราต้องจากไปก่อนเสียเอง

ปลาวาฬหลังค่อมนี้พบง่ายตามชายฝั่งทะเลอลาสก้าในช่วงฤดูร้อน
เวลาจะดำน้ำมักจะยกหางขึ้น (เดาเอาว่าอย่างที่เห็นในรูป)
ในฤดูหนาวปลาวาฬหลังค่อมที่อลาสก้าจะว่ายหนีหนาวไปอยู่แถวๆฮาวายค่ะ
อาหารหลักของพวกนี้คือปลาแฮร์ริ่ง (เคยเห็นแต่เค้าดองอยู่ในขวดขายค่ะ)

ปลาวาฬสีเทาค่ะ สังเกตได้จากครีบอันจิ๊ดๆกลางหลังนั่นแหละค่ะ
พวกนี้ก็มีอพยพหนีหนาวไป Baja California ค่ะ
พวกนี้เป็น Baleen Whale นะคะ คือมีฟันเป็นซี่ถี่ๆสำหรับกรองอาหาร
กินพวกแพลงตอนและสัตว์เล็กๆในทะเลค่ะ

สุดท้ายเป็นรูปปลาวาฬออร์ก้าแบบระยะประชิด ใกล้มากๆค่ะ ล้นกล้องเลย
แต่แว้บเดียวเท่านั้น ได้รูปมาแบบมั่วๆอย่างนี้ล่ะค่ะ
อ่าวนี้สนุกมากค่ะ เราดูปลาวาฬกันอยู่นานทีเดียว
ตอนแรกไม่คิดค่ะว่าจะได้ดูปลาวาฬหลายตัวมากขนาดนี้

ดูปลาวาฬเสียเพลิน ลืมหนาว ลืมไปด้วยว่าไอ้ที่ลงเรือมาน่ะมาดู glacier นะ

เขียนว่าปลาวาฬเสียหลายที่ตามความเคยชินค่ะ จริงๆปลาวาฬไม่ได้เป็นปลานะคะ
เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม แบ่งใหญ่ๆ (เท่าที่จำได้) เป็นสองชนิด
คือพวกกินเนื้อเช่นออร์ก้า พวกกินแพลงตอนเช่นพวกปลาวาฬสีเทานี่ล่ะค่ะ

ที่เดนาลีตอนเราเข้าไปเดินเที่ยวเข้มงวดเรื่องของที่นำเข้าไปมากค่ะ
เราแพ็คอาหารเข้าไปทั้งเช้าและกลางวัน เพราะไม่มีขาย
คือแซนด์วิชและข้าว ไข่ต้ม น้ำพริก
ไม่มีถังขยะ ไม่มีอะไรเลย มีอย่างเดียวในระยะห่างกันมากๆๆๆ คือห้องน้ำ
ซึ่งไม่มีน้ำให้ล้างมือด้วย เพราะน้ำหายาก
คิดว่าเขากลัวเรื่องที่เราจะเผลอทิ้งขยะที่ทำให้สัตว์เป็นอันตรายหรือเสียนิสัย

ตอนไปล่องเรือที่ Prince William Sound
อาหารกลางวันเป็น Bake Halibut with Cheese อร่อยสุดขีดค่ะ
ทะเลก็เรียบเป็นใจให้กินอย่างมีความสุข
แต่หลังจากนั้นเห็น Halibut ที่เค้าเพิ่งล่าขึ้นมา ตัวพอๆกับเจ้าของบล็อก
รู้สึกตัวเองใจร้ายจัง กินปลาตัวใหญ่(ยักษ์)แถมยังรู้สึกอร่อยอีกต่างหาก

เรือลำที่ไปด้วยที่ที่ Kenai Fjord นี่ดีทุกอย่างค่ะ ยกเว้นอาหาร
เป็นเบอร์เกอร์เย็นชืดและสุดแสนจะเลี่ยน
บวกกับคลื่นที่โยนไปโยนมาอย่างไม่ปรานีด้วยแล้ว
เลยต้องยอมโบกมือลาอาหารมื้อนี้ไปง่ายๆ

อลาสก้าอุดมไปด้วยสัตว์นานาชนิดจริงๆค่ะ
ธรรมชาติที่นั่นสวยงามและบริสุทธิ์มากๆ
ถ้าคุณจินตนาการย้อนกลับไปถึงโลกเมื่อไม่มีสิ่งก่อสร้างใดๆ ว่าเป็นเช่นไร
อลาสก้าเป็นโลก ณ เวลานั้น ที่คุณสามารถไปเห็นได้ด้วยตาตัวเอง ณ เวลานี้

อยากจะกลับไปอีกสักครั้งจริงๆค่ะ

ข้อมูลจาก
www.adfg.state.ak.us/pubs/notebook/marine/humpback.php
แปลมั่วไปมั่วมาผสมโรงกับที่ฟังมาในเรือด้วย
ถ้านำไปใช้อ้างอิงกรุณาตรวจสอบข้อมูลอีก(หลายๆ)ครั้งนะคะ

Create Date : 19 มกราคม 2551

Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2561 11:08:38 น.

26 comments

Counter : 1463 Pageviews.

ว๊าวววว บล็อกนี้ยิ่งดูยิ่งมีความสุขค่ะคุณแป๋ว

ชอบมากๆ น่ารักที่สุด

ชอบเจ้าตัวเล็กขี้อายที่วิ่งหลบไป

ชอบมูสสองแม่ลูก

ชอบปลาแซลมอนในลำธารใสแจ๋ว

ชอบนกน้อย Puffin .. น่ารักจังค่ะ

ตกลงว่าชอบหมดเลยค่ะ อิ อิ

โดย: สุ่ม-4 ^^ (random-4

) วันที่: 19 มกราคม 2551 เวลา:6:55:32 น.

คุณสุ่มสี่ .... กรึ๊ด ขอบคุณค่ะ ดีใจมากๆที่คุณสุ่มสี่ชอบ
เขียนอยู่นานนนนน..มากค่ะกว่าจะเสร็จ

เหลืออีกสองสามตอนจะได้มีกำลังใจปั่นให้เสร็จ
ไม่ข้ามไปปีที่สามค่ะ

โดย: SevenDaffodils IP: 65.203.0.242 วันที่: 19 มกราคม 2551 เวลา:7:08:09 น.

ชอบมากมากเลยคะ...ขอบคุณที่เอามาให้ชมนะค๊า.....
(มาช้า ยังดีกว่าไม่มา

)

โดย: null (jeabicu

) วันที่: 19 มกราคม 2551 เวลา:7:09:08 น.

ภาพสวย สัมผัสธรรมชาติแบบใกล้ชิดเลยคะ
เห็นแล้วรู้สึกเย็นๆ ด้วย อาจจะเพราะว่าเอาภาพนี้
มาแปะและดูกันตอนที่รอบกายหมอกลงแล้วก็
รู้สึกเย็นๆ เรียกว่าได้บรรยากาศดีเลยคุณแป๋ว

แอบยิ้มกับนกเพนกวินผอมบางของทางโน้น
จังเลยอ่ะคะ .. ผอมแบบนี้ไม่แน่ใจว่าเค้าไดเอท
หรือเปล่าหนอ เพราะปกติที่เห็นในทีวีมันแบบว่า
จะอวบ ๆ ไว้พุง ไว้เอวกันหน่อย แต่ว่านี่ผอมมาก
หรือว่ามันจะหนาวอ่ะคะ เอ แปลกเน๊าะ เพราะว่า
ถ้าหนาวก็น่าจะอวบๆ แบบว่ามีชั้นไขมันใต้ผิวหนัง
เหมือนสัตว์บางชนิดอ่ะค่ะ ... ฮี่ๆ แอบสงสัย
เล่นมิได้จริงจังแต่อย่างใดนะค่ะคุณแป๋ว

โดย: JewNid

วันที่: 19 มกราคม 2551 เวลา:8:21:58 น.

วิวอาลาสก้าสวยงามจริงๆเลยค่ะ
ยิ่งได้เห็นธารน้ำแข็ง เห็นปลาว่ายในน้ำใสๆแล้ว
อยากไปเยือนจังเลยค่ะ..รูปสวยมากๆเลยค่ะ..

โดย: tiktoth

วันที่: 19 มกราคม 2551 เวลา:10:25:04 น.

ชอบเป็ด Puffin ค่ะ พี่แป๋ว น่าร๊ากกกกอ่ะ
อ่อ นกเหรอคะ แอบเปลี่ยนพันธุ์ให้เรียบร้อยแล้ว

...
...
อิ่มตา อิ่มใจไปเลยอ่ะค่ะ
คิดว่า ไม่ต้องไปดูด้วยตาตัวเองละค่ะ

โดย: Serendipity_t

วันที่: 19 มกราคม 2551 เวลา:10:28:31 น.

ตามมาเที่ยวด้วยคนค่ะ...ชอบจัง

ชอบเจ้า Otter นอนตีพุงด้วย..น่ารักเชียว
ข้ามฝั่งจากอลาสก้าไปก็เป็นรัสเซียแล้ว..เหมือนใกล้กันเลย

โดย: Charlotte Russe

วันที่: 19 มกราคม 2551 เวลา:10:50:43 น.

น่าตื่นเต้นจังเลย ชอบมากเลยกะพวกสัตว์ตามธรรมชาติแบบนี้ ชอบเจ้านก puffing จัง ดูน่ารักดีค่ะ

โดย: BeachBum

วันที่: 19 มกราคม 2551 เวลา:11:56:58 น.

ตื่นตาตื่นใจมากๆค่ะ

ขอบคุณที่เล่าให้อ่านอย่างสนุกสนานและเพลิดเพลิน

โดย: หยุ่ยยุ้ย

วันที่: 19 มกราคม 2551 เวลา:12:18:41 น.

สวัสดีครับพี่แป๋ว

เค้าบอกเจอหมีให้ทำเป็นนอนตาย

^
^
^

หมีจะได้กินเราง่ายๆรึเปล่าครับพี่ อิอิอิ

............

พี่แป๋วกลับไปอีกเมื่อไหร่บอกด้วยนะครับ
จะขอตามไปด้วยคนครับ

อยากไปมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกครับ

โดย: กะก๋า ฮา 3 สายสะพาย (กะว่าก๋า

) วันที่: 19 มกราคม 2551 เวลา:12:31:26 น.

ดีคะพี่แป้ว
ชอบตัวที่คล้ายๆ กระรอกนะคะ น่ารักเชียว
นก Puffin นกนางนวลก็น่ารัก

~สัตว์น้อย(บางตัวก็ไม่น้อยนะ)แสนน่ารัก~

โดย: aomamm (Forest-ic

) วันที่: 20 มกราคม 2551 เวลา:9:29:28 น.

..

แอบยิ้มให้กับภาพใสๆ
ของเจ้าตัวเล็กตัวน้อย
ที่ทำให้โลกนี้น่าอยู่มากขึ้น

กว่าจะได้ภาพเหล่านี้มา
คงต้องใช้เวลามากกว่ามากเลยใช่ไหมคะ
.
.

โดย: ระเบียงดอกไม้

วันที่: 20 มกราคม 2551 เวลา:22:13:35 น.

ธรรมชาติดูบริสุทธิ์จริงๆ ค่ะ
นก Puffin น่ารักมากค่ะ น้ำทะเลสีสวยมากด้วยค่ะ ชอบๆๆ

รอติดตามตอนต่อไปอยู่นะคะ
แต่จะต้องรอถึงปีที่สามรึเปล่าน้าาา

โดย: BelovedArt

วันที่: 20 มกราคม 2551 เวลา:23:05:51 น.

แหมดองไว้แค่ 2 ปีเอง หุ หุ หุ... แต่ก็เอามาให้ดูคุ้มเลย แต่ว่าไป เห็นปลาแซลม่อนว่ายอยู่ แล้วคิดถึง "วาซาบิ" ขึ้นมาในบัดดล

โดย: lglnv (Mr.Tyger

) วันที่: 20 มกราคม 2551 เวลา:23:29:25 น.

กรี๊ดดด ออร์ก้า ชอบมากเลยค่ะ

ลำธารของปลาแซลมอน เคยเช่าสารคดีมาดู
ประทับใจมากค่ะ จะไปไกลแค่ไหน ก็ต้องกลับมาที่นี่
ต้องผ่านอุปสรรคนา ๆ เพื่อที่จะทำภารกิจสุดท้าย แล้วก็หลับนิรันดร์
เฮ้ออออ!! อยากเห็นของจริงจังค่ะ

ปล. ขอบคุณและยินดีที่ add บล็อคนะคะ

โดย: maru

วันที่: 21 มกราคม 2551 เวลา:1:08:51 น.

พี่แป๋วสวัสดีครับ

มีเรื่องมารบกวนพี่แป๋วอีกครั้ง
คือมาดามฝากถามว่าเพลงที่พี่แป๋วส่งมาใครเป็นคนร้องอ่ะครับ

มาดามให้ผมไปเสิร์ชหาเนื้อเพลงให้เค้า
ผมไปหาแล้ว แต่เจอแต่ Bob dylan ครับ 55555

ผมคิดว่าถ้่าใช้ชื่อคนร้องหาเนื้อร้องน่าจะง่ายกว่าครับ

รบกวนด้วยนะครับพี่แป๋ว

ขอบคุณครับ

ปล. ไม่อยากอวดพี่แป๋วว่า
สามวันมาแล้วที่ฟังทั้งวันทั้งคืนครับ
สำหรับเพลงแผ่นนี้ มาดามบอกว่า
จะเปิดฟังทุกวันจนกว่าจะถึงวันคลอดเลยครับ 5555

โดย: กะก๋า ฮา 3 สายสะพาย (กะว่าก๋า

) วันที่: 21 มกราคม 2551 เวลา:9:55:46 น.

ชอบหมี ชอบสิงโตทะเล ชอบนากทะเล ชอบฝูงปลาแซลม่อน ชอบๆๆๆๆๆๆ

อยากไปด้วยอ่ะค้า

โดย: ดวงลดา

วันที่: 21 มกราคม 2551 เวลา:10:31:42 น.

แอมอ่านภาพไปดูรูปไป
แต่ยังไม่ละเอียด
ต้องกลับมาอ่านอีกครั้ง
เพราะเดี๋ยวจะไปหม่ำข้าวแล้วค่า
^^

โดย: I am just fine^^

วันที่: 21 มกราคม 2551 เวลา:12:32:21 น.

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม blog บ้านสวนค่ะ

โดย: cera (เหมือนดอกไม้

) วันที่: 21 มกราคม 2551 เวลา:12:45:07 น.

สวัสดีค่ะ วันนี้แวะมาส่งเทียบเชิญคุณ SevenDaffodils ทำ tag ภาพประทับใจน่ะค่ะ รบกวนดูที่นี่น่ะค่ะ TAG ภาพประทับใจ
คือชื่นชอบภาพถ่ายของคุณ SevenDaffodils น่ะค่ะ แต่ถ้าไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรน่ะค่ะ ขอบคุณค่า

โดย: มาเรีย ณ ไกลบ้าน

วันที่: 21 มกราคม 2551 เวลา:12:57:04 น.