แวะไปส่งน้องที่บ้าน เลยเก็บวอลนัทที่ร่วงใต้ต้นแถวบ้านน้องมาด้วย วอลนัทเป็นไม้ยืนต้น ต้นใหญ่สูงใช้ได้นะคะ ยิ่งปล่อยให้โตเองตามธรรมชาติ ยิ่งสูงใหญ่ขึ้นทุกปีๆ นี่บ้านเราก็ปลูกไว้ต้นนึง เป็นต้นไม้ที่ไม่ต้องดูแลรักษาอะไรมาก ปล่อยๆมันไป แต่บ้านเราทำไมไม่ติดลูกเลยล่ะ บ้านอื่นเค้าออกลูกเต็มต้น ได้เก็บลูกที่ร่วงๆมากินได้แล้ว 

วอลนัทนั้นดีต่อหัวใจ ช่วยลดคอเลสเตอรอลได้ ลดความเสี่ยงต่อโรคมะเร็งด้วย ที่นี่เค้าก็ให้กินกันวันละสี่ห้าเม็ด คุณสามีเธอชอบมากๆ แต่อิชั้นไม่โปรดสักเท่าไหร่ ก็ทนๆกินได้นะ เฮ้อ ของมีประโยชน์นี่ อิชั้นไม่ค่อยจะชอบ โน่น... เบค่อน หมูหวาน แกงกะทิ โปรดนักเชียว 

ดูรูปวันฟ้าใสๆไปก่อนค่ะ วันนี้ฟ้าสวยมาก สีฟ้าจางๆ ให้มันเป็นสีพาสเทล

และนี่คือวอลนัทที่เก็บมาตากแดดวันนี้ค่ะ หลังจากเก็บมาจากใต้ต้นตากแดดสักวันนะคะ ให้ความชื้นมันออกไปบ้าง ไม่งั้นเปลือกจะขึ้นราได้

ก่อนจะร่วง บนต้นก็จะประมาณนี้ เปลือกเขียวจะแตกออกตอนสุกได้ที่ เดี๋ยวลมพัดเบาๆก็ร่วงเปาะแปะลงพื้นดินแล้ว

อิชั้นเก็บมารวมๆกัน ตอนร่วงลงพื้นดิน บางลูกก็หลุดออกจากเปลือกเขียวแล้ว บางลูกก็ติดเปลือกมาบ้างนิดหน่อย 

ต้นวอลนัท ด้านซ้ายมือของรูป ต้นตรงนั้นยังไม่สูงใหญ่นัก มีบางต้นสูงโตกว่านี้เยอะเลย ไม้ของต้นไม้นี้ก็เอามาทำเฟอร์นิเจอร์ได้ด้วย เค้าว่าลายไม้มันสวยดี 

และเนื้อด้านใน สองชิ้นข้างหน้า ส่วนเปลือกด้านหลังนั้น แข็งมากๆ ต้องทุบหรือใช้ที่บีบที่ทำจากเหล็ก บีบให้เปลือกนอกแตกออกเป็นเสี่ยงๆ เปลือกมันใช้เป็นเชื้อเพลิงในเตาผิงที่ใช้ไม้ฟืนได้ค่ะ ที่บ้านเราเวลานั่งแกะวอลนัทกินกัน รวบรวมเปลือกเทใส่เตาผิง ก็เปลือกมันแข็งซะขนาดนั้น เผาไฟให้ความอบอุ่นบ้านกับไม้ฟืนไปด้วยเลย

และปิดท้ายด้วยใบไม้สีแดง ต้นอะไรไม่รู้เป็นไม้เลื้อย ผลไม้สีดำนั่นคงจะกินไม่ได้ เพราะถ้ากินได้ เหล่าบรรดานกคงมาเจาะกินก่อนคนแน่ๆ นี่ไม่เห็นมีนกมาเกาะกินเลย  

ถ้าไม่แกะกินกันเปล่าๆ วอลนัทก็เอาไปใส่ในพวกขนมอบทั้งหลายแหล่ได้ แต่ที่เคยกินแล้วถูกปากก็คือ วอลนัทในน้ำผึ้ง อร่อยดี ถ้าวันไหนเอาวอลนัทมาทำอาหารจะพยายามไม่ลืม จะถ่ายรูปมาใส่ในบล็อกให้ดูกันค่ะ วันนี้แค่นี้ก่อนนะคะ บ๊ายบาย.