I am not a breakfast eater.
กลับมาจากไทยได้เป็นอาทิตย์แล้ว แต่ระบบการกินยังไม่เข้าที่เข้าทาง คือไม่ค่อยรู้สึกหิว จะกินก็ต่อเมื่อมันถึงเวลา และเป็นโรคเริ่มเบื่ออาหาร อาจจะเป็นเพราะเป็นคนที่กินอาหารได้ซ้ำซากจำเจ ไม่ค่อยได้เปลี่ยนเมนูใหม่ๆ ยิ่งอาหารไทยนี่ วนๆอยู่แค่ ต้มจืด ผัดผัก ไข่เจียว!
เช้านี้ตื่นมาตอนเจ็ดโมง เข้าห้องน้ำ แล้วกลับไปนอนใหม่ แต่ก็นอนไม่หลับจึงลุกมาต้มน้ำดื่มชาพร้อมขนมปังปิ้งหนึ่งแผ่น เหลือบไปเห็นต้มจืดไก่ใส่สับปะรดที่เหลือจากเมื่อคืน เลยตักใส่ถ้วย อุ่นในไมโครเวฟ กินไปนิดนึง พอให้ท้องไม่ว่าง ถ้าชั้นลุกขึ้นมาทอดไข่ดาว ทอดแฮม ทำอเมริกันเบรกฟาสต์กินนี่ ท้องชั้นจะรับได้ไหมหว่า ปกติก็ไม่ค่อยกินอะไรๆหนักท้องตอนเช้า ซึ่งเป็นนิสัยที่ไม่ดีใช่ไหม เช้าๆต้องกินให้เยอะเข้าไว้จะได้มีแรงทำงาน เที่ยงๆก็ยังกินได้เยอะอยู่ แต่เย็นๆซิ จะต้องกินอะไรเบาๆ ไม่หนักท้อง
แล้วยิ่งมาอยู่ในประเทศที่คนเค้าไม่ค่อยนิยมอาหารเช้าแบบจัดเต็มอย่างชาวอิตาเลี่ยนเข้าไปอีก โอ้ละหนอ อาหารเช้าของเราจึงกลายเป็น ครัวซองค์+คาปูฯร้อน+น้ำส้ม (บางคน) ในเมื่อรับอาหารเช้าน้อยปริมาณเช่นนี้ ชาวเลี่ยนบางคนจึงต้องมีช่วงเบรค แว้บออกมาที่บาร์ (บาร์ในวิถีของคนอิตาเลี่ยนคือร้านกาแฟบวกร้านดื่มแอลกอฮอล์ ขายรวมๆกันไป) ดื่มเครื่องดื่ม aperitif พร้อมของกินจุกจิกชิ้นเล็กชิ้นน้อยก่อนมื้อเที่ยง มื้อเที่ยงนั้นนิยมกินกันตอนเที่ยงครึ่งหรือบ่ายโมงเป็นต้นไป
ฤาว่า...ชั้นต้องแว้บออกไปที่บาร์ เพื่อทำตามวิถีดื่มกินของคนแถบนี้ดีไหม?
Create Date : 01 มีนาคม 2558 |
Last Update : 1 มีนาคม 2558 16:59:24 น. |
|
0 comments
|
Counter : 1272 Pageviews. |
|
|
|