Hello Bloggang and Hello new year 2018. 

วันนี้วันที่  4  มกรา  ปีใหม่ล่วงเข้ามาสี่วันแล้วเนอะ  เวลาผันผ่านไปเร็วอย่างที่เห็นๆกัน  มีใครตั้งใจทำอะไรกันบ้างในปีใหม่นี้  ก็ลงมือทำกันเลยค่ะ  อย่ารีรอกันอีกเลย  ส่วนอิชั้นนั้นปีนี้ตั้งใจไว้ว่า  จะเป็นปีแห่งสุขภาพ  กินข้าวกล้อง  ผักเยอะๆ  อาหารไม่ปรุงแต่งเท่าที่จะทำได้  ออกกำลังกายอย่างน้อยๆอาทิตย์ละสามวัน  ก็เริ่มทำมาได้สักระยะแล้ว  อิชั้นนั้นผอมแห้งแรงน้อย  อยากจะแข็งแรงกับเค้าบ้าง  จากน้ำหนักตัว  41  ตอนนี้ขึ้นมา  43  อืม  ไม่แน่ใจว่าเป็นกล้ามเนื้อหรือไขมันจากการดื่มและกินอาหารอิตาเลี่ยนในช่วงวันหยุดคริสต์มาสและปีใหม่  แต่ที่แน่ๆสงครามแห่งการกินครั้งนี้ยังไม่จบ  ยังนับศพทหารไม่ได้จริงๆ  เพราะหลานๆที่มาพักที่บ้านเราช่วงนี้ยังไม่กลับบ้านกัน  โรงเรียนจะเปิดเทอมวันที่  8  ป้าเลยต้องกินเป็นเพื่อนหลานไปอีกสามสี่วัน  อืม  ป้าว่า  ป้าเริ่มเอียนแล้วนะ 

และช่วงนี้หิมะก็แวะมาทักทายบ่อยเหลือเกิน  สองสามวันตกทีนึง  แต่ตกไม่เยอะ  โปรยปรายพอให้ป้าได้ออกไปจับพลั่วโกยหิมะ  รู้สึกว่ากล้ามเนื้อท้องและแขนเริ่มมาละ  โดยที่ไม่ต้อง  ABS  or toned  arms  workout  ช่วงแรกๆ  โกยหิมะเปียกที่ค่อนข้างหนัก  วันรุ่งขึ้นเจ็บช่วงบ่าและคอ  มันตึงไปหมด  แต่หลังๆมานี่  ร่างกายป้าเริ่มชิน  หลานๆก็ออกมาช่วย  มาช่วยป่วนซะเป็นส่วนใหญ่  คือรีบๆทำ  จะได้กลับเข้าไปในบ้านเล่นมือถือ  เล่นเกมส์อะไรทำนองนั้น  ป้าเบื่อที่จะบ่นเสียแล้ว  เด็กวัยรุ่นก็อย่างนี้แหละ  ป้าต้องทำใจใช่ไหม

เช้านี้หิมะก็ตกนิดหน่อย  ยังไม่ได้โกยตรงระเบียงบ้าน  ที่ต้องรีบโกยกันเพราะเดี๋ยวจะแข็งกลายเป็นน้ำแข็งค่ะ  อุณหภูมิไม่ค่อยได้สูงเกิน  0  องศา  ยิ่งเดินเหยียบทับถมกันเข้าก็เป็นน้ำแข็ง  ลื่นชะมัดยาด  เนี่ย  เดี๋ยวเขียนบล็อกเสร็จ  จะคลุมเนื้อคลุมตัวออกไปเอ๊กเซอร์ไซส์โกยหิมะสักสิบหรือสิบห้านาที  พอให้ได้เคลื่อนไหวตัวเองบ้าง  แต่ยังไงก็ตามเย็นนี้จะออกกำลังกายตามยูทูปค่ะ  สักชั่วโมงนึง  ต้องเบิร์นของที่กินออกไปบ้าง  เที่ยงนี้กินข้าวกล้องกับเนื้อสเต๊กชิ้นเล็กๆไปแล้ว  หลานๆกินสเต๊กกับมันฝรั่งบด  ส่วนป้าอยากกินข้าวกล้อง  ก็เลยหุงข้าวกล้องที่หุงยากหุงเย็น  ข้าวกล้องที่นี่เม็ดใหญ่ๆ แช่น้ำก่อนหนึ่งชั่วโมง  ตอนหุงก็ใส่น้ำเยอะมากๆ  กว่าจะนิ่มได้  ป้าต้องอดทนและใจเย็นกับมันมากจริงๆ  ส่วนเย็นนี้กินไรดีฝ่า  ไข่ต้มกับผักสลัดดีไหมคะ  

ช่วงหน้าหนาวนี่  ก็ไม่มีไรจะทำมากมาย  งานการที่ทำอยู่ก็ไม่ได้ยุ่งวุ่นวายอะไร  มีห้องพักให้เช่าสำหรับมาเล่นสกีหรือมาชมวิวทิวเขา  หิมะขาวๆ  แขกมาอยู่ยาวกันเป็นอาทิตย์  ขายแต่ห้อง  รอทำความสะอาดอย่างเดียวเลย  ก็เลยว่างงานเข้ามาบ่นขิงบ่นข่าอยู่ในบล็อก  หรือในเฟส  หรือในอินสตาแกรม  ใครที่เผลอกดเข้ามา  ก็ทนๆอ่านกันหน่อยนะคะ  แต่นี่เดี๋ยวจะมีกิจกรรมผจญภัยเอ้าท์ดอร์ของตัวเองอันใหม่ๆมาเล่าสู่กันฟังอีกหนึ่งอย่าง  รอรับชมกันได้ค่ะ รับรองต้องถูกใจหลายๆคนแน่นอน

อ่ะ  ลงรูปตัวเองบ้างดีฝ่า  รูปนี้หลานมัตเตียเป็นคนถ่ายให้  ป้าซักซ้อมกับหลานก่อนว่าอยากได้มุมไหน  ก็ได้ออกมา  แค่คล้ายๆ...  แต่ช่างเถอะ  ป้าสวยเสมอ  ไม่ว่ามุมไหนๆ  (หลานมิได้กล่าวไว้ ป้าเพ้อของป้าคนเดียว) 555 

ส่วนรูปนี้  คือลิ้นจี่  นำเข้าจากทวีปอเมริกาใต้  ที่อิตาลีมักเอามาขายในช่วงปีใหม่  นัยว่ากินแล้วโชคดีกระมัง  เหมือนการกินทับทิม  ส้ม  องุ่น  ธัญพืชเล็นทิล  อิชั้นซื้อมาสองขีดนิดๆ  ราคาราวๆ  45  บาทไทย  คือเห็นจากลักษณะภายนอกก็พอจะรู้แล้วว่า  รสชาติคงสู้ลิ้นจี่ไทยไม่ได้  ก็จริงนั่นแหละ รสหวานนิดปนฝาดหน่อยๆ  เม็ดในใหญ่โต  เอาพันธุ์จากไทยไปลองปลูกดีไหมคะ?

มือนายแบบก็คือหลานมัตเตียนั่นแหละ  นั่งดูหนังเรื่องแฮรี่  พอตเตอร์อยู่ดีๆ  ฮีก็งงๆ  ทำไมป้าต้องให้ถือถ้วยใส่ลิ้นจี่  พอป้าหยิบมือถือมาถ่าย  ฮีก็เก็ต  ป้าจะเอารูปลงบล็อก  ลงเฟส  ลงอินสตาแกรม คือยืมมือของฮีมาถ่ายแบบนี้หลายครั้งแล้ว  ฮีเต็มใจ  แต่ถ้าถ่ายรูปเต็มตัวเต็มหน้า  ฮีจะไม่ปลี้ม  ฮีไม่ชอบออกสื่อ  ป้าไม่มีนายแบบแล้วแหละตอนนี้ 

แต่หลานรู้ว่าป้าชอบถ่ายรูป  หนึ่งในกิจกรรมในชีวิตประจำวัน  ใครที่เป็นเพื่อนอิชั้นในเฟส  คงเริ่มเอือมระอา  แต่นั่นแหละ  มันมีปุ่มอันเฟรนด์หรืออันฟอลโล่นะคะ  ใครไม่เบื่อก็ดูรูป+อ่านข้อความที่อิชั้นเขียนกันต่อไป  ใครไม่มัก  ก็ไม่เป็นไร  ไม่ต้องตามดูก็ได้ 

ปล. ส่วนใหญ่ลงรูปวิวทิวเขา  หิมะ  ของกิน  รูปเซลฟี่ไม่มีนะคะ  นานๆทีลงรูปตัวเอง  พอให้เพื่อนๆได้เห็นหน้าเห็นรอยตีนกากันบ้าง  เดี๋ยวจะลืมกันไปซะก่อน

อ่ะ  พอละ  เข้ามาบ่นๆแค่นี้พอ  เจอกันบล็อกหน้าค่ะ  บ๊าย บาย