สาวน้อยร้อยล้านกีบของอิชั้น

เมื่อลงจากกระเช้าไฟฟ้า เดินขึ้นเนินมาสักห้านาที เจอสระน้ำแข็ง มีปลาเทร้าท์ในสระน้ำนี้นะคะ ข้างบนกลายเป็นน้ำแข็ง ข้างล่างเป็นน้ำเย็นเจี๊ยบ แต่ปลายังอยู่ได้ อึดกันเสียเหลือเกิน

พี่เมาและเอมี่ ซึ่งความจริงแล้วตรงนี้ต้องขาวโพลนไปด้วยหิมะ แต่ปีนี้ก็เอาบรรยากาศแบบนี้ไปละกัน และมีลานสกี+กระเช้าห้อยขาสำหรับนักเล่นสกีอยู่ด้านหลัง

ปล เอมี่ชีแต่งตัวซะขนาดนั้น คือก็ไม่หนาวมากหรอก ยังพอทนได้ แต่คอสตูมของชี จะเยอะไปหน่อยไหม

ข้างล่าง หลังเอมี่นั้นเป็นเขื่อนเก็บน้ำค่ะ ตอนนี้ก็กลายเป็นน้ำแข็งเช่นกัน หน้าร้อนมีถนนไปถึงเขื่อน อิชั้นเคยพาหลานๆไปเดินเล่นแถบนั้น 

หน้าร้อนตรงป่าต้นสน มีเตาย่างบาร์บีคิวด้วยค่ะ นักท่องเที่ยวก็ขึ้นกระเช้า หอบของกินมาพักผ่อน อาบแดดภูเขากัน หน้าร้อนก็สวยไปอีกแบบ อิชั้นมักนั่งรถผ่านตรงนี้ แต่อิชั้นมิได้มาพักผ่อน อิชั้นมาเก็บเห็ดค่ะ ฮิๆๆ 

และกระท่อมหินหลังเล็กๆ อันเป็นสัญลักษณ์ของที่นี่ ใครผ่านไปผ่านมาก็ต้องแวะถ่ายรูปด้วย อิชั้นเคยเห็นตอนหิมะตกท่วมแทบมิดหลังคามาแล้ว 555 เว่อร์ไปเนอะ เอาแค่หิมะท่วมไปถึงชายหลังคาแหละค่ะ อยากมีกระท่อมแบบนี้บ้าง หน้าร้อนจะมาพัก และออกไปหาเห็ดทุกวันเลย 

และปิดท้ายด้วย เอมี่กับลานสกีตรงกระเช้าไฟฟ้า ซึ่งมีบาร์และร้านอาหารเล็กๆตั้งอยู่ด้วย เราสามคนเข้าไปนั่งดื่มชาร้อนๆ เจ้าของร้านรู้จักกันดีกับเรา เลยให้ไวน์แดงหนึ่งขวดกับเอมี่ และขอถ่ายรูปคู่ แหม่ เรื่องแบบนี้พี่เลี่ยนไวนัก ไม่ต้องให้สอนกันหรอกค่ะ

ก่อนที่ฟ้าจะมืดลง เราสามคนก็กลับบ้านกันเพื่อเตรียมอาหารสำหรับวันเค้าท์ดาวน์สิ้นปีกันที่บ้าน น้องเขยสามีเตรียมเครื่องดื่ม ส่วนเราเตรียมของกินเล็กๆน้อยๆสำหรับดื่มเรียกน้ำย่อย ภาษาอิตาเลี่ยนเรียกว่า Gli stuzzichini พวกแฮม cold cut ทั้งหลาย ผักดอง มะกองดอง แซนวิชชิ้นเล็กๆพอคำ สรุปแล้วกินดื่มกันจนเมาปลิ้น อิชั้นนี่ถึงกับสลบคางานกันเลยทีเดียว แค่เครื่องดื่ม+ไวน์ขาว+ไวน์แดงก็ปาเข้าไปน่าจะราวๆ หกขวดกับผู้ใหญ่ห้าคน เด็กอีกสองคน ซึ่งมัตเตียนี่ตัวดีเลย แอบชิมๆจากแก้วคนอื่นจนคึก เต้นโชว์เราไปรอบนึง (ปล เด็กอิตาเลี่ยนเริ่มต้นการดื่มไวน์แบบนี้ แอบชิมจากแก้วผู้ใหญ่ แค่จิบๆนะคะ ไม่ใช่ดื่มเป็นแก้วๆอย่างเราๆ)

และหลังจากนั้นเล่นเกมส์บิงโกกันก่อนจะเที่ยงคืน ความจริงแล้วเอมี่ชนะจากเกมส์เล็กๆ แต่ชีไม่เอาเพราะรางวัลเล็กเกิน รออีกนิดนึงเผื่อได้รางวัลใหญ่ (เอาเหรียญๆที่มีติดบ้านมาเป็นรางวัล พอให้คึกคัก) แต่สรุปแล้ว อดค่ะ ไม่ได้สักบาทไม่ว่ารางวัลเล็กหรือใหญ่ เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าหวังน้ำบ่อหน้านะจ๊ะ ^__^ แต่พอเที่ยงคืน ดื่มกันอีกแก้วก่อนแยกย้ายกันไปนอน มัตเตียผู้ซึ่งชนะในเกมส์นี้ ฮีสงสารเอมี่ที่ไม่ได้รางวัลอะไรเลย ฮีจึงยื่นเหรียญหนึ่งยูโรให้ ซึ่งปกติแล้วมัตเตียเป็นเด็กที่งกมาก ฮีไม่เคยให้เงินใครแบบนี้ ขนาดอิชั้นที่เลี้ยงฮีมาตั้งแต่ตรีนเท่าฝาหอยยังไม่เคยได้เลยค่า ไม่รู้อะไรดลใจให้ฮีใจป้ำ ป๋าขนาดนั้น 

เอาละ หมดเรื่องเล่าสำหรับวันเมาๆในวันสิ้นปี เดี๋ยวพรุ่งนี้มะรืนมะเรื่อง ค่อยมาเล่าต่อ กับทริป unforgettable ของสาวน้อยเอมี่กันต่อค่ะ