Bloggang.com : อาจารย์โกย : รักสั้นสั้น.. ตอนที่ 1 (15 มี.ค. 45)

รักสั้นสั้น.. ตอนที่ 1 (15 มี.ค. 45)

สวัสดีครับผู้อ่าน(ที่รัก...เฉพาะสตรี)ทุกท่าน

นานมาแล้ว...สมัยที่ผมยังเรียนอยู่ ปวช. เรียนสายอาชีพ
ซึ่งทั้งห้องนั้นมีผู้หญิงอยู่คนเดียว.. โผล่มาเรียนสายช่างได้ไหงหว่า...
ผมรักที่จะใช้เวลาอยู่กับเพื่อน เรื่องโดดเรียน หนีเที่ยว ไปไหนไปกัน
ชีวิตในตอนนั้นมีแต่เพื่อนกับหนังสือการ์ตูน...

เรื่องผู้หญิงไม่เคยสน.. แม้บางทีจะมีผู้หญิงต่างโรงเรียนมาชอบ
ผมก้อไม่สนใจ... เนื่องจากอยู่กับการ์ตูนมาตั้งแต่เด็ก...
ผู้หญิงในอุดมคติจึงต้องสวยเรียบร้อยเหมือนในหนังสือ..

ซึ่งในชีวิตจริงหายังไงก้อคงไม่มี...
ใครจะมาสวยเหมือนในการ์ตูนได้ล่ะพ่อคูนนน..

แต่ผมก้อเชื่อในสิ่งนึงที่ว่า... สักวันนึงผมต้องเจอผู้หญิงคนนั้น..
และถ้าเจอผมจะไม่ยอมปล่อยให้เธอผ่านออกไปจากชีวิตเฉยๆ แน่..

เวลาไปไหนกับเพื่อนๆ แล้วเพื่อนมันพูดกันคนนั้นสวยนะคนนี้สวย...
เรากลับมองเห็นว่าธรรมดา..

จนเพื่อนๆ หมั่นไส้... มักจะพูดว่า..
"พวกกูก้ออยากรู้เหมือนกัน...ว่าสุดท้ายเมียมึงจะหน้าตาเป็นยังไง..."
ผมฟังแล้วก้อได้แต่ยิ้ม...
ช่างมันเหอะ.. ถึงเวลามันก้อมีเองละนะ.. จะรีบมีไปทำไม...
จริงมั้ยครับคุณผู้ซม

และแล้ววันนึง... ผมไปหาเพื่อนที่กำลังฝึกงานอยู่ที่สตูดิโอแห่งนึง...
หอบหนังสือการ์ตูนที่เช่ามาถุงใหญ่... ตั้งใจจะไปนั่งอ่านอยู่ที่นั้น..
ทันทีที่ผมเปิดประตูห้องอัด(สตูดิโอ)เข้าไป....
ผมคงได้พบกับสิ่งที่ใครๆ เค้าเรียกกันว่า รักแรกพบ เข้าแล้วละ
อืม.. น่าจะใช่นะผมว่า..
คนอะไรสวยเป็นบ้า.. อย่างกับออกมาจากหนังสือการ์ตูนแนะ

เธอเป็นใครก้อไม่รู้.... เธอนั่งอยู่กับเพื่อนผม... แฟนมันรึเปล่านะ...
ผม...ยืนนิ่งไปพักนึง.. ก้อจะทำตัวกลมกลืนทักทายไปตามปกติ
แล้วเข้าไปนั่งมุมเดิมที่ผมมักจะนั่งประจำ... อ่านการ์ตูนไปเงียบๆ..
ทั้งที่ใจมันเต้นตึกตักๆ ถามตัวเองว่า "เธอเป็นใครๆ"

...
...
...

ได้รู้จากเพื่อนว่าเธอชื่อเตย(นามสมมุติ) ถามว่าใช่แฟนรึเปล่า...
เพื่อนมันดันบอกมาว่าก้อไม่รู้เหมือนกัน.. (แล้วมันหมายความว่าไงฟ่ะ)
แต่อย่างน้อยก้อรู้ว่าเธอเรียนที่โรงเรียนสตรีราชินูทิศ ....
เป็นที่ขึ้นชื่อว่าสวยที่สุดในจังหวัด.. (คุณรู้จัก ฝน ธนสุทร รึเปล่า...
นั่นก้อศิษย์เก่าโรงเรียนนี้เหมือนกัน..) และเธอเป็นลีดเดอร์ของสีฟ้า...

ได้รู้จักบ้านเธอด้วย.. ที่สำคัญเธอมีแฟนแล้ว.. เป็นทอมผู้หญิงเหมือนกัน..
อ๋อ....มิน่า เพื่อนมันถึงพูดว่าแฟนรึเปล่าไม่รู้เหมือนกัน...
เอาละนะ... ไหนๆ ก้อเกิดมีคนที่ทำให้รู้สึกแบบนี้ขึ้นมาแล้ว..
จะพยายามจีบดู.. หน้าตาเราก้อใช่ว่าเลวร้าย.. จะแพ้ผู้หญิงให้มันรู้ไป

แรกๆ ก้ออาศัยติดสอยห้อยตามเพื่อนเรา ไปหาเธอที่บ้าน...
เธอวานให้เพื่อนเราอัดเพลงให้... เป็นครั้งแรกที่ได้คุยกัน... ^_^
เหอๆ หลังจากนั้นผมก้อขับรถผ่านหน้าบ้านเธอทุกเย็น...
ถ้าวันไหน...เห็นเธออยู่บ้านผมก้อจะจอดรถเข้าไปทักทาย...

แต่ว่า.. เนื่องจากผมเรียนโรงเรียนชายล้วนมาตลอด...
ที่นี้เวลาอยู่ต่อหน้าผู้หญิง.. โดยเฉพาะคนที่กำลังชอบ...
ขาสั่นปากสั่นไปหมดเลย.. คุยกันเรื่อยเปื่อย.. เรื่องบ้าๆ ก้อเอามาคุย..
กลัวว่าเธอจะว่าเราบ้า.... แต่เธอก้อคุยด้วยดี... อัธยาศัยดี...
ขอรูปก็ให้.. ขอเบอร์โทรก้อให้... ไม่อิดออด... เซ็นชื่อให้อีกต่างหาก..

ไปคุยด้วยหลายครั้ง... ก้อได้รู้ว่าเรื่องที่เธอมีแฟนเป็นผู้หญิงจริง..
เพราะก้อมีหลายครั้งที่เวลาเธอคุยกับผม... จะมีสาวห้าวน่ารักคนนึง..
มารับเธอไปนั่งรถเล่น... ต่อหน้าต่อตาผม!!...
ผมก้อได้แต่ยืนส่งเธอขึ้นรถ... ก่อนที่ผมจะกลับบ้านบ้าง..

ที่ข้างบ้านของเตย... จะมีน้องผู้หญิงอยู่คนนึงชื่ออ๊อบ.. ที่รู้จักกัน...
ผมก้ออาศัยเธอเป็นแม่สื่อ... คอยถามความเป็นไปได้.. ข้อมูลต่างๆ
น้องก้อคอยเชียร์เวลาผมท้อ พี่เตยเค้าชอบพี่อยู่น้า.. แต่เค้าไม่พูด
เอ๋... แต่ที่พี่เห็นกับที่น้องบอกมันขัดกันอยู่น้า... ดูพี่ไม่ค่อยมีหวังเลย

โดยปกติผมก้อไม่เคยคิดจะแย่งแฟนรึคนรักของใครอยู่แล้ว...
ทำให้ผมชั่งใจว่าจะจีบดีรึไม่... คนแบบนี้ก้อไม่ใช่ว่าหาเจอกันได้ง่ายๆ
ไม่รู้จะทำไงดี...

..
..
..
..

ขณะที่กำลังสับสนอยู่.... โอกาสก้อพาผมไปเจอผู้หญิงอีกคนนึง...
ในงานวันเกิดเพื่อนหญิงคนเดียวในชั้น... ยกเพื่อนฝูงชายไปทั้งห้อง..
น้องสาวของเพื่อนคนนี้เรียนอยู่สตรีราชินูทิศเหมือนกัน...
เขาก้อชวนเพื่อนหญิงมางานด้วย..
พอมีกลุ่มสาวๆ เข้ามาในงาน ก้อเป็นที่ฮือฮาในกลุ่มเพื่อนๆ ของผม...
แต่ผมมองดูแล้วก้อ...เชอะ.. ไม่เข้าตาสักคน..

ผมก้อตั้งหน้าตั้งตากินอย่างเดียว... ในขณะที่เพื่อนๆ ไปจีบสาว..
งานชักเริ่มดึก... เริ่มตั้งวงไพ่กัน... สาวๆ หนุ่มๆ นั่งเล่นไพ่ด้วยกัน..
ในขณะที่ผมนอนอย่างเดียวรอเพื่อนไปส่ง..เพราะไม่ได้เอารถมาเอง

ไม่ได้เป็นคนหาเรื่อง.... แต่เรื่องมันก้อมาหาเอง..

โอ้ย.....

วันหลังมาเล่าต่อ...

Create Date : 20 พฤศจิกายน 2548

Last Update : 20 พฤศจิกายน 2548 23:04:00 น.

0 comments

Counter : 296 Pageviews.