รักไม่รู้ลืม...........บัวบงกช

โปรยปก

'หยิ่ง' 'ไว้ตัว' 'อวดดี'
คือคำนิยามที่ "โมไนย" แอบเรียก 'เด็กในบ้าน' คนนั้นในใจเสมอ
แม้จะอยู่ร่วมบ้านเดียวกันมานาน เธอกลับวางตัวห่างเหินกับเขาเสียมากมาย
ทว่าเมื่อรักแล้ว....เขาจะไม่ยอมให้ใครได้หัวใจเธอไปครองแน่ !

สำหรับ "ปีใหม่" คำว่า ทิฐิ อวดดี ที่ใคร ๆ ว่ากัน
เธอเรียกมันว่า ศักดิ์ศรี ต่างหาก
และคนอย่างเธอจะไม่ยอมละทิ้งสิ่งเหล่านี้
เพื่อวันหนึ่งเธอจะก้าวขึ้นไปสบตากับใครบางคน
ด้วยฐานะที่เท่าเทียมกัน แม้ว่าจะต้องแลกด้วย หัวใจ ของเธอก็ตาม


หลังอ่าน

เป็นการลองของใหม่ของค่ายอรุณค่ะ  นักเขียนใหม่ กับพล็อตแบบดั้งเดิม
อืม  สำนวนภาษาก็อ่านได้อยู่นะคะ แต่ก็เป็นแบบอ่านได้เรื่อย ๆ ยังไม่ถึงกับประทับใจเป็นพิเศษ
ซึ่งมันคงเป็นผลมาจากพล็อต และการเล่าเรื่องของผู้แต่งนะคะ การเล่าเรื่องที่เร็ว กระชับ แต่ก็ขาดส่วนเสริม ที่ช่วย ให้สมจริงกว่านี้ หรือส่วนที่ช่วยบิ้วอารมณ์ตามไปได้ 
บุคลิกตัวละคร ก็เหมือนจะดี แต่่อ่านแล้วยังไม่รู้สึกว่าเป็นคนจริง ๆ เท่าไร  ดูบางช่วงบางตอน มันเยอะเกิน เป็นนิย๊าย นิยาย....แม้ว่าในบางช่วง บางฉากของพระนางก็ดูน่ารักดี 
ถ้าโทนของเรื่อง สมูทกว่านี้  และฉากจบไม่ทำเอาคนอ่านหัวคว่ำ ว่าจะมามุกนี้....ก็คงจะเป็นนิยายที่น่าอ่านนะคะ


แต่ถ้าเป็นนิยายเรื่องแรก  เป็นก้าวแรกของผู้เขียน ก็เอาใจช่วยนะคะ เพราะมีพื้นฐานสำนวนที่ดีทีเดียวค่ะ

Create Date : 11 พฤศจิกายน 2556 Last Update : 11 พฤศจิกายน 2556 10:29:16 น. Counter : 1317 Pageviews.		11 comments
Share Tweet