โปรยปกหลัง

ถ้า ชีวิต มีเพื่อนชื่อ ปัญหา

ความคิด ก็มีเพื่อนชื่อ ข้อจำกัด

ไม่เคยมีการแก้ปัญหาหรือความคิดสร้างสรรค์ใดที่ไม่มี กรอบ

เพียงแต่ กรอบ ของแต่ละคนอาจแตกต่างกัน

บางคนเป็นเส้นหนาทึบเหมือน กำแพง

บางคนเป็นเส้นบาง ๆ

แต่ กรอบ ที่ดีที่ทำให้ ชีวิต มีความสุข

และ ความคิดสร้างสรรค์ เติบโต

คือ กรอบ ที่ไม่มีเส้น

มีอาณาเขตแบบประมาณการ

เพื่อให้จินตนาการได้วิ่งเล่น

เมื่อ กระบี่ อยู่ที่ใจ กรอบ ก็ไร้เส้น

หลังอ่าน

ชอบงานเขียนของหนุ่มเมืองจันท์ ติดตามมาตั้งแต่ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจเล่มแรก ๆ จนเล่มนี้ เข้าลำดับที่ 20 ไปแล้ว  ....แม้ในช่วงหลัง ๆ แนวทางการเขียนของหนุ่มเมืองจันท์ จะค่อย ๆ เปลี่ยนไป มีเรื่องราวรอบตัวผู้เขียนมากขึ้น มุมมองในแง่ธูรกิจน้อยลง  แต่มีมุมมองในการใช้ชีวิตมากขึ้นแทน   ถึงกระนั้นเราก็ยังชอบอ่านงานของหนุ่มเมืองจันท์ อยู่ดี ชอบอารมณ์ และความคิดของเขาที่ส่งผ่านมาจากการเล่าเรื่อง

เล่มนี้ เนื้อหาด้านในดูไม่ค่อยไปในแนวของชื่อเรื่องและปกหลังที่โปรยไว้  ดังนั้นมองข้ามมันไปได้เลยค่ะ

เริ่มต้นบทแรกที่อ่าน...เรื่องเล่าเพียงเรื่องเดียว.... ก็เป็นอะไรที่ชอบเลย เพราะเคยคิดถึงเรื่องนี้อยู่พอดี มุมมองจากเรื่องเพียงเรื่องเดียว ทำให้เกิดภาพจำต่อสิ่งนั้น ๆ หรือคนนั้น ๆ ขึ้นมา ...ผู้เขียนทิ้งท้าย บทนี้ไว้ว่า

"เรื่องเล่า" สำคัญมาก  แต่เรื่องเล่า หลาย ๆ เรื่องสำคัญกว่า...อย่าตัดสินใจใครจาก"เรื่องเล่า" เพียงเรื่องเดียว..

มีอีกหลายบทที่ชอบ  แต่ก็มีบางบทเช่นกันที่เหมือนอ่านเรื่องชำขันเล่น ๆ ไม่มีแก่นอะไรมากมายนัก

เอาเถอะค่ะ  สำหรับหนังสือประเภทนี้....บางครั้งข้อคิดเดียว จากบทเดียว ก็คุ้มค่าราคาหนังสือแล้วค่ะ  ถ้ามันสามารถช่วยยกระดับ ความคิด และเปลี่ยมมุมมองของคุณ..