โปรยปกหลัง
ผู้หญิงที่พ่ายแพ้ชีวิตมีมากมายเหลือเกิน โดยเฉพาะแพ้ผู้ชาย
เกลื่อนกลาดเหมือนใบไม้ร่วงในป่าใหญ่จนไม่มีใครนับ
ไม่มีใครสนใจหรือเสียดายว่าครั้งหนึ่งใบไม่เหล่านั้นเคยมีชีวิต
เคยสดชื่นอยู่บนที่สูง แล้วมันก็ถูกมือมารเด็ดทิ้งด้วยความคะนอง
กลายเป็นซานจมดินลงไปในที่สุด
หลังอ่าน
ผู้เขียนเปรียบชีวิตของผู้หญิงที่พลั้งพลาด เหมือนใบไม้ร่วง มีอยู่มากมายเกลื่อนกลาด แต่ก็ไร้ความสำคัญที่ใครจะมาใส่ใจ
เรื่องนี้มีคู่พระนาง คือขวัญข้าว และทัพไทย แต่เนื้อหาหลักกลับเป็นเรื่องราวของ บายศรี พี่สาวของขวัญข้าว
บายศรี...หญิงสาวที่พร้อม ด้วยความสวย ความรู้ ความเก่ง หน้าที่การงานที่สำคัญ เธอเป็นคนระมัดระวังตนต่อเพศตรงข้าม จนเหมือนหัวสูง แต่ใครจะรู้ว่าเมื่อความรักความหลงเกิดขึ้นมาเพราะชายเจ้าชู้ มันก็ทำให้ชีวิตเธอยิ่งเสียกว่าลงเหว...
เรื่องนี้ผู้เขียนปูพื้นนิสัยใจคอ และที่มาของตัวละครไว้ค่อนข้างละเอียด จนไม่น่าเชื่อว่า ผู้หญิงอย่างบายศรี จะหลง ไปได้ขนาดนั้น แถมสุดท้ายก็เลือกเดินเส้นทางที่สุ่มเสี่ยงแบบนั้นอีก ซึ่งสุดท้ายแล้วเธอก็ยังไม่ชนะ..
บทสุดท้าย แม้เรื่องรักของทัพไทย และขวัญข้าวจะลงตัว แต่ชีวิตของบายศรี กลับจบลงตรงทางแยกที่ล้วนแล้วแต่มืดมน และเส้นทางนั้นก็ไกลเกินกว่าที่เธอจะถอยหลังกลับไปเสียแล้ว และเป็นอีกจุดหนึ่งที่แอบเคีองว่า ผู้เขียนดูจะให้บทลงโทษบายศรีหนักหน่วงเหลือเกิน แต่ตัวการอย่าง นาบุญ กับรอดปลอดภัย ซึ่งแนนอนว่าต้องไปหลอกล่อหญิงสาวคนอื่น ๆ ต่อไปไม่รู้จบ....ไม่ยุติธรรมเลย
สรุปว่า แม้เนื้อหาจะสนุกน่าติดตาม แต่จขบ.ก็ไม่ค่อยชอบใจนักกับมุมมองที่ผู้เขียนนำเสนอโดยเหมือนกับลงที่ฝ่ายหญิงเพียงฝ่ายเดียว และบทสรุปที่ตัวร้ายลอยนวลไปได้อย่างน่าผิดหวัง