Group Blog All Blog
|
Phycho series......MIrininthemoon ช่วงนี้งานเยอะมาก แถมยังอ่านเล่มที่มันหนาหนักจนยากจะพกพาไปเล็ม ๆ ยามว่าง สปีดการอ่าน ตกฮวบในทันใด หยิบชุดหมาป่าโรคจิตมาอ่านต่อ ก็เพราะกลัวว่าหากทิ้งไว้นานจะลืมเรื่องเก่า ๆ ไปเสีย ครั้นจะให้ไปเปิดทบทวนตอนที่ติดขัดก็นะ  .....อ่านจบได้นี่ ถึงขั้นโล่งใจไปเลยทีเดียว ( ทำยังกับโดนใครบังคับให้อ่านงั้นแหละ ...แฮะ แฮะ )++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ กุหลาบเหมันต์  โปรยปกหลัง เขาโดนข่มขืน!!! คาลอส ไวต์ฟอร์ด... เดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมาออสเตรเลียเพราะจดหมายเรียกตัวผู้ปกครองของหลานชายวัยแสบ แต่กลับโดนคุณครูสาวอธิการบดีมหาวิทยาลัยชื่อดัง ผู้ไม่เคยมีแฟน ไม่เคยมีความรักเลย... ล่อลวงกักขังมาข่มขืน... ด้วยเหตุผลที่ว่าเจ้าหล่อน "จำเป็น" ต้องมีลูก "ผมสีบลอนด์เงินเหมือนกับเขา" ให้ได้ภายในสามเดือน ไม่ว่าจะต้องทำยังไงก็ตาม!!!!! เธอกำลังเข้าตาจน!!! ไดอาน่า โรส อยู่ในจุดที่แย่ที่สุดในชีวิต มารดาของเธอหายสาบสูญ สมบัติทั้งหมดที่ท่านสร้างมากับมือก็กำลังจะสูญสลายหายไป ถ้าเธอไม่สามารถแต่งงานและให้กำเนิดทายาทได้ตามที่พินัยกรรมระบุ แต่แหม... มันไม่ง่ายเลยเมื่อคุณแม่อยากได้หลานผมสีบลอนด์เงินงดงาม ก็มันเป็นสีผมที่หายากที่สุดน่ะซี่ หนุ่มมาโซคิสม์ VS สาวซาดิสม์ งานนี้ใครจะอยู่ ใครจะไป... ใครจะโดนควักหัวใจก่อนกัน !!! หลังอ่าน โหย..โปรยปกหลังได้หวาดเสียวได้ใจมากเลยนะคะ แต่ แต๊ แต่ ...ผิดเข้าจังเบ้อเร่อ อ้อ ไม่ใช่ตรงประเด็นที่ใครข่มขืนใครก่อนนะคะ แต่พระเอกถูกเรียกตัวเพราะ ลูกชาย ค่ะ ไม่ใช่หลานชาย อืมม...ความรู้สึกหลังอ่านก็ ต้องบอกว่า การเขียนเป็นทีม บางครั้งมันก็มีจุดด้อยให้เห็นตรงในส่วนของสร้างความกลมกลืนของเรื่องราวให้ได้ตลอดเล่มนี่แหละที่มันไม่กลืนกันเสียเลยดูประดักประเดิดในบางช่วงชอบกล การเล่าเรื่องในพล็อตย่อยยังเรียกความน่าสนใจ ชวนสนุกได้อยู่ แต่พอมองพล็อตหลักภาพรวมของทั้งเรื่องก็ยังอ่อนอยู่เหมือนเดิม... เพราะเป็นเรื่องราวแฟนตาซี จึงจำเป็นต้องมองข้ามในประเด็นของความสมจริง แต่เนื้อหาในส่วนของความสมเหตุสมผล ก็ยังไม่มีตามไปด้วยนี่ิสิ ข้่อมูลหรือความรู้ที่สอดแทรกเข้ามาก็ค่อนข้างจะใส่มากันแบบโต้ง ๆ เลยทีเดียว แถมบางตอนช่างเป็นส่วนเกินจากเนื้อเรื่องให้ความรู้สึกเดียวเลยคือผู้เขียนแค่ต้องการอวดภูมิความรู้ของตนเอง ( ว่าชั้นเก่ง ชั้นเป็น นศพ...// อ้างอิงจากฉากชำแหละอาจารย์ใหญ่ ) ฉากรักในเล่มนี้คงเพราะพระเอกเป็นโรคจิตกระมัง จึงบรรยายละเอียดทุกซอกทุกมุมทุกอากัปกิริยา ด้วยสำนวนที่ให้ความรู้สึกโจ๋งครึมมาก (อ่านแล้วรู้เลยว่าฉากนี้ผู้ชายเขียน..จินตนาการได้ เอิ่ม - - ! ) ภาษาที่ใช้เป็นภาษาที่แปลและเรียบเรียง แต่คำบางคำที่เป็นคำง่าย ๆ ก็ไม่น่าจะถึงต้องใช้ทับศัพท์ภาษาอังกฤษเลย เช่น คุกกิ้ง (ปรุงอาหาร ) ฟลัชชักโครก ( กดน้ำชักโครก ) ...แต่ข้อผิดพลาดนี้คงเป็นเพราะเป็นหนังสือทำมือ เลยไม่มีการพิสูจน์อักษร รวมถึงการสะกดผิดที่มีอยู่ค่อนข้างเยอะในเล่ม ภาพรวมของหนังสือเล่มนี้ ต้องบอกว่า บางช่วงก็สนุกดีค่ะ ชวนให้ติดตาม บางตอนก็สะดุ้งกับภาษาถ้อยคำที่ใช้ บางครั้งก็ส่ายหัวไม่เห็นด้วยกับเนื้อหาหรือเรื่องราวการกระทำของตัวละคร ถามว่าอ่านแล้วอินไม๊ สำหรับเรายังไม่ถึงขนาดนั้น ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ คำสาปเงาพระจันทร์  โปรยปกหลัง หนึ่งสาวงาม เจ้าหญิงลอเรนส์ เรดคลิฟ ท้าทายโชคชะตาด้วยการเดินทางมาแอฟริกาเพื่อตามหาเพชรสีเลือดที่บิดาเธอเป็นเจ้าของ ความร้อนแรงของเปลวแดด ความโหดร้ายของวัฒนธรรมต่างถิ่นและภยันตรายรอบตัว ทำให้เธอต้องยอมทนเดินทางร่วมกับหนุ่มยโสนัยน์ตาคม ที่บิดาเธอห้ามเด็ดขาดไม่ให้ติดต่อด้วย หนึ่งนักรบ สูง...คมสัน...ปราดเปรียว... ร่ำลือกันว่าเขาคือนักล่าที่เก่งที่สุดในแอฟริกา เขาครอบครองเป็นเจ้าของสิ่งที่เธอกำลังเสาะหาอยู่ แทบไม่เคยมีใครได้เห็นหน้าเขา ได้พูดคุยหรือสัมผัสตัวเป็นๆของเขา เขาแปลกแยกและปลีกห่างจากฝูงของเธอมานานแล้ว เนิ่นนานเสียจนกลายเป็นเพียงชื่อในตำนานเล่าขาน เสียงกระซิบเล่าว่าเขาเป็นอมตะ ไม่มีสิ่งใดจะทำร้ายคนของราชสกุลราเวนเวิร์ดได้แม้แต่มหาเวทอันร้ายแรง หัวใจที่หยิ่งทระนงของคนทั้งสองจะทำเช่นไร เมื่อต้องเผชิญหน้ากับสงคราม การหักหลัง อันตราย และความรุนแรงของห้วงรักเหวลึกที่ทั้งเขาและเธอ ไม่อาจปฏิเสธมันได้!!! หลังอ่าน เล่มนี้ค่อนข้างจะอ่านได้รื่นกว่าเล่ม กุหลาบเหมันต์ โทนหลักของเรื่องค่อนข้างโอเค เข้ารูปเข้ารอยชัดเจน ....แม้เหตุและผลของเรื่องราวยังดูแปร่ง ๆ อยู่ก็เถอะ ในส่วนของการให้ข้อมูล เล่มนี้ตรงข้ามก้บเล่มแรกเลยค่ะ เพราะ มีการNote ไว้ว่า อ่านเพิ่มเติมได้ตรงอธิบายความหมายของคำศัพท์ในเรื่อง....แต่ ปรากฏว่า มันไม่มีเขียนไว้ค่ะ ( ต้องพึ่งอากู๋ ) และเป็นศัพท์ ที่พระนางตอบโต้กันซะด้วย ( จริต และนรลักษณ์ ) เล่มที่แล้วข้อมูลเกิน แต่เล่มนี้ข้อมูลขาด... ทีมผู้เขียนบิ้วอารมณ์ ให้เกิดความคาดหวังได้ดีเลยค่ะ แต่บางตอนบิ้วดีมากเสียจน พอเข้าเรื่องก็จืดสนิท ( คนอ่านแอบเซ็งด้วยความผิดหวัง )...หรือไม่ก็บิ้วไ้ว้ แล้วไม่พูดถึงเสียเฉย ๆ งั้นแหละ ส่วนตัวแล้วเล่มนี้ค่อนข้างโอเคพอควรนะคะ แม้จะยังไม่อาจเรียกว่านิยายที่ดีก็เถอะ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ เราจะรักกันจนวันตาย  โปรยปกหลัง เรื่องราวความสัมพันธ์ที่เกิดระหว่างมนุษย์กับยมทูต ที่จำเป็นต้องฟันฝ่าทุก ๆ อุปสรรค เพื่อตามหาความหมายแห่งคำว่า รัก และเสียสละ เคยมีคนกล่าวว่า "ความรัำกไร้พรมแดน" แล้วถ้าคุณ และเขาไม่ได้อยู่ในโลกเดียวกันแล้วล่ะ... คุณจะยังรักกันได้ไหม? มันมีขีดจำกัดแค่ไหนหากคุณจะทุ่มเททำอะไรให้กับใครสักคน? ร่วมเดินทางไปกับเรา ภายใต้เส้นทางทุรกันดาร จากเนปาลจรดขอบฟ้าหิมาลัยทะลุไปนรกโลกันต์กับ "เราจะรักกันจนตาย" หลังอ่าน เล่มนี้แฟนตาซีเต็มขั้นเลยทีเดียว เพราะนอกจากเป็นมนุษย์หมาป่าแล้ว ยังเป็นยมทูติอีกต่างหาก โทนเรื่อง ควาวนี้ให้อารมณ์ปรัญชา ( แปร่ง ๆ ) ทางฝั่งเอเชียบ้าง หลังจากเล่นกับความเชื่อทางคริสต์มาตลอด และเพราะเป็นเล่มไม่หนา บวกกับเป็นเรื่องของคู่เดียว เรื่องราวจึงไม่หลุดเท่าไร แม้ว่าช่วงท้าย ๆ เล่มจะดูรวบ ๆ ไปหน่อยก็ตามที น่าแปลกว่า เล่มนี้โครงเรื่องผ่าน แต่ความสนุกของเรื่องกลับด้อยลง ( บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าเพราะอะไร ) จขบ..อ่านครบจบตลอดรอดฝั่งได้ทั้งหมด ก็โล่งเลยค่ะ เหมือนพิชิตภารกิจใหญ่หลวงอะไรประมาณนั้น ...( เอ๊ นี่ชั้นไ่ม่ได้อ่านหนังสือเพื่อความบันเทิงหรือนี่ ) วรรณกรรมชุดนี้ น่านำมาวิเคราะห์มากมายนะคะ ในหลาย ๆ เรื่องว่าอะไรที่ทำให้มันเป็นที่โจษขานกันหนักหนา กลุ่มแฟนคลับ นั้นอยู่ในวัยใดกันบ้าง อะไรในเรื่องที่ทำให้โดนใจเหล่าบรรดาแฟนคลับ....น่าสนใจในจุดนี้จริง ๆ ค่ะ
พอจะเข้าใจความรู้สึกค่ะ สมัยเรียนวรรณคดีอังกฤษถูกบังคับให้อ่าน Beowulf เรียกว่าแทบกระอักเลือดกว่าจะอ่านจบ
โดย: kdunagin
 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:8:26:25 น.เล่มแรกนั่น ท่าทางจะแรงหนัก
เป็นชุดหนามาก ๆ ถ้าไม่ดึงดูดจริง ๆ คงไม่เลือกอ่านค่ะ โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~
วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:15:16:14 น.แอบตกใจที่เห็นจขบ.รีวิวเรื่องนี้.. นึกว่าจะไม่อ่านแล้ว
ชุดนี้แรงมาก ก็ตามธีมของซีรี่ส์โรคจิต.. พระเอกเป็นมนุษย์หมาป่าที่ปกติก็แรงอยู่แล้ว เป็นโรคจิตอีกยิ่งแรงเป็นทวีคูณ นิยายชุดนี้ ไม่สมบูรณ์ทั้งพล๊อต สำนวน และอื่นๆ ตามที่จขบ.ว่ามาเลยค่ะ แต่ในความไม่สมบูรณ์ มีเสน่ห์ ที่ดึงดูดให้อ่าน ซึ่งเสน่ห์ไม่ได้เกิดจากนิยายเพียงเล่มหนึ่งเล่มใด แต่สะสมมายาวนาน ตั้งแต่ค่อยๆ อัพในเวบทีละเรื่องทีละตอน ซึ่งการอ่านในเวบแบบที่ค่อยๆ ลงทีละตอน สร้างความผูกพัน และลบเลือนข้อบกพร่องหลายๆ อย่างของนิยายไป ไม่รวมถึงบางข้อสงสัยที่ได้รับคำอธิบายจากนักเขียน/นักอ่านไปด้วย ประกอบกับนิยายของมิริน คาดเดายาก ไม่ใช่ตัวละคร/พล๊อตทั่วไป ที่เดาได้ การรอคอยที่จะอ่านตอนต่อๆ ไป จึงเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นเสมอ ดังนั้น สำหรับเรา นิยายของมิริน ไม่ได้มีคุณค่าในแง่ของหนังสือเพียงอย่างเดียว แต่มีคุณค่าในแง่มิตรภาพ ประสบการณ์ร่วมและความประทับใจรวมอยู่ด้วย ปล.กุหลาบเหมันต์ คำโปรยปกหลังไม่ผิดค่ะ สไตรเกอร์เป็นหลานชาย ที่เกิดจาก DNA ของเทคโคย่า(พี่ชายคาลอส) ซึ่งคาลอสนำมาเลี้ยงเป็นลูกชายค่ะ โดย: ฟ้าใส ในเงาจันทร์
วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:0:10:48 น.อืม... น่าอ่านอยู่เหมือนกันนะคะเซ็ตนี้ แต่.. หนาทุกเล่มเลยอะค่ะ
 โดย: หวานเย็นผสมโซดา
วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:0:39:07 น.ซื้อมาตั้งแพง นะคะ คุณฟ้าใส ฯ ยังไงก็อ่านค่ะ...( คือซื้อทีเดียวชุดใหญ่เลยค่ะ ทั้ง Lycan series + Psyco series + โพไซดอน ) อย่างที่บอก ถ้าทิ้งไปนานกว่านี้จะลืมเนื้อหาเล่มก่อน ๆ ค่ะ
จริงสินะคะ ถ้ามองจาก DNA สไตรเกอร์ เป็นหลานชาย แต่ถ้ามาจากบริบทในเรื่อง คาลอส จะพูดถึงสไตรเกอร์ในแง่ลูกชายเสียแทบทั้งหมด ตัวสไตรเกอร์เองก็เรียก คาลอสว่าพ่อ....อืมม ถ้าให้โปรยปก ว่า หลานชายที่เลี้ยงดุจลูกชาย ก็คงจะยาวไป ....ทีมเลยเลือกเอาเป็น หลานชาย...( แต่ถ้าให้เราเลือก เราจะเลือก ลูกชายมากกว่าแฮะ...สอดคล้องกับความเป็นไปในเล่มมากกว่าเยอะ ) จขบ.ไม่อ่านนิยายออนไลน์ค่ะ...แปลว่าแฟนคลับของมิรินทั้งหมดมาจากในเวปสินะคะ....พยายามคุยกับเพื่อน ๆ น้อง ๆ นักอ่านด้วยกัน ยังไม่เจอแฟนคลับตัวเป็น ๆ สักคนเลยค่ะ ( ที่พยายามดันตัวเองอ่านให้จบ ก็จะได้คุยได้เคลียร์ น่ะค่ะ...อ่านแบบกิ่ง ๆ ไม่ใช่วิสัยที่จะไปวิพากษ์วิจารณ์ใครได้ค่ะ ) ว่าแต่ คุณฟ้าใส ฯ อายุเท่าไรคะ (จขบ.อยากวิเคราะห์ วรรณกรรมชุดนี้จริง ๆ เลย ) โดย: Serverlus
วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:9:23:36 น.คุณกุลธิดา > ไม่รู้จัก Beowulf เลยค่ะ แต่ลอง search ดู โอ...คงจะเป็นอารมณ์เดียวกันจริง ๆ ด้วยค่ะ
คุณพุดน้ำบุศย์ คุณหวานเย็น > เรื่องนี้มีสองกระแส ที่ตรงกันข้ามอย่างสุดขั้วเลยค่ะ ....แต่ส่วนตัวของ จขบ เป็นพวกเดินสายกลางค่ะ โดย: Serverlus
วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:9:28:47 น.เพิ่งถึงหลักสี่ค่ะ แต่อ่านมาก่อนหน้าหลายปี รุ่นน้องที่แนะนำให้อ่าน ก็เด็กกว่าหลายปี
คิดว่า แฟนนิยายมิริน กว่า 90% มาจากเวบ เพราะหนังสือของมิรินหาซื้อยาก ไม่ได้วางขายทั่วไปมากนัก (เพิ่งจะมีเล่มหลัง ที่ส่งให้นายอินทร์+ซีเอ็ดบ้าง) และราคา/เล่มสูง ส่วนอายุ มีตั้งแต่นักเรียน-ผู้ใหญ่อายุ 50อัพ แต่คิดว่า ส่วนใหญ่จะเป็นผู้ใหญ่มากกว่า(ดูจากลักษณะการคอมเม้นท์) และมีกำลังซื้อ เพราะแนวทางการผลิต จะทำหนังสือแบบพรีเมี่ยม รูปเล่มสวยงาม คงทน ทำให้ราคา/เล่มสูง ถ้าถามว่า ทำไมถึงชอบนิยายชุดนี้ คำตอบเดียว คือ เสน่ห์ ที่ไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรมาอธิบาย เพราะก่อนหน้าที่เราจะอ่าน เราไม่อ่าน+ไม่ชอบแนวพารานอมอล ไม่อ่านนิยายเรต ไม่ชอบอ่านนิยายแปล/สำนวนแปล เรียกได้ว่า อ่านแต่โรแมนติกคอเมดี้/ดราม่า/วรรณกรรมเยาวชนเป็นหลัก ซึ่งเรื่องนี้ ไม่เข้าข่ายเลยแม้แต่นิดเดียว ถึงขนาดว่า เล่มแรกต้องทนอ่าน เพราะอยากรู้ว่า ทำไมรุ่นน้องที่มีวุฒิภาวะสูงคนนี้ถึงชอบมาก อ่านไปมีความขัดแย้งในใจไปตลอด แอนตี้การกระทำของตัวละคร ลืมบอกไป เล่มแรกๆ เราไม่ทันอ่านแบบลงทีละตอน แต่อ่านในเวบแบบรวดเดียว เพราะในยุคนั้น มิรินลงนิยายทั้งเก่า+ใหม่จนจบทั้งเรื่อง และทิ้งไว้ให้อ่านย้อนหลังได้ ซึ่งโดยนิสัยการอ่านแบบอ่านเร็ว เอาเรื่องก่อน+ความไม่ชอบใจในการกระทำของตัวละคร ทำให้เราอ่านผ่านมากกว่าปกติ เลยไม่สะดุดในพล๊อต+สำนวนเท่าไหร่ จำได้ว่าอ่านเร็วมาก เพื่อตามให้ทันเรื่องที่ยังลงไม่จบ (จำไม่ได้ว่า เริ่มอ่านตอนที่เรื่องไหนยังเขียนไม่จบ ) แต่มารู้ตัวอีกที ก็ติดหนึบ หลงรักไปแล้ว ไม่ว่าจะอ่านย้อนหลังอีกกี่รอบ ก็ผ่านเลยข้อบกพร่องไป ไม่สำคัญแล้ว มีหนังสือ 2 ชุดในชีวิตการอ่านที่รู้สึกแบบนี้ คือ เพชรพระอุมากับซีรี่ส์หมาป่า ที่เริ่่มจากความไม่ชอบใจ ไม่เห็นด้วยกับพฤติกรรมของตัวละคร ทนอ่านเล่มแรก จนกลายมาเป็นความชอบ ความหลงใหล อ่านลืมวันลืมคืนในที่สุด ปล.พูดในแง่ความรู้สึกนะคะ ไม่ได้เทียบเคียงในแง่คุณค่าของวรรณกรรม สำนวนภาษา โดย: ฟ้าใส ในเงาจันทร์
วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:11:54:26 น.ไม่ได้ตามนิยายใน "ห้องสมุด"ต่ออีกเลยค่ะ
หลังจากอ่านหมาป่ารุ่นแรกๆ จบ มันเอียน มันอิ่ม บอกไม่ถูกเหมือนกันค่ะ  โดย: เหมือนพระจันทร์
วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:21:46:05 น.คุณฟ้าใสค้า....เราอายุใกล้เคียงกันเลยค่ะ
เพราะว่ากำลังจะย่างเท้าเข้าหลักสี่ ในอนาคตอันใกล้สุดสุดนี้ T_T ตอนอ่านชุดหมาป่า เรานึกถึง series ฝรั่งที่ชอบ ๆดูค่ะ season แรก ๆ ที่ โหย ลุ้นมาก สนุก แต่สักพักก็เริ่ม เลอะบ้าง หักมุมแบบงี่เง่าบ้าง ตัวละครที่ตายโผล่มาหักมุมแบบไร้เหตุผลบ้าง ดูไป บ่นไป แต่ก็ตามดูตลอด เพราะอยากรุ้ตอนจบ หรือไม่ก็ติดตัวละครบางตัว... ซึ่งก็จะต่างจากเวลา ซื้อเป็น setมาใหญ่มาดูรวดเีดียว อารมณ์มันจะเป็นคนละอย่างเลยทีเดียว....  โดย: Serverlus
วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:13:01:02 น."ติดตัวละครบางตัว" ใช่เลยค่ะ
แต่สำหรับนิยายมิริน คงต้องเรียกว่า ตัวละครหมาป่าเกือบทั้งฝูง สร้างคาแรกเตอร์ตัวละครได้มีเสน่ห์มาก โดยเฉพาะหนุ่มหมาป่า หล่อ ฉลาด รวย โหดกับคนอื่น แต่รักเธอคนเดียว สร้างตัวละครได้เติมเต็มความฝันของสาวๆ มาก โดย: ฟ้าใส ในเงาจันทร์
วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:16:12:26 น.ถึงสไตรเกอร์จะเป็นหลานแต่คารอสก็เลี้ยงสไตร์เป็นลูก สไตร์ก็คิดว่าคารอสเป็นพ่อเหมือนกัน
โดย: คนอ่านนิยาย IP: 115.67.69.234 วันที่: 22 มิถุนายน 2556 เวลา:0:12:26 น.
แวะมาอ่านรีวิวค่ะ
ทั้งสามเล่มเราอ่านจบแล้วค่ะ ตออนี้อ่าน วนเทอร์เลิฟซองรอบสอง เพราะอ่าน Too hot แล้วก็อยากอ่านเล่มเก่าๆเวียนอีกรอบ ระหว่างรอ ซีรี่ย์ภาคต่อ โดย: ชลบุรีมามี่คลับ
วันที่: 18 ธันวาคม 2556 เวลา:16:41:29 น. |
Serverlus
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 19 คน [?] |
||||||||||||
