เล่าต่อจากตอนที่แล้วนะคะ

หลังจากที่เช็คเอ้าท์ออกจากพูบาน  
ก็เดินมาขึ้นรถตู้ปากทาง

จะไปไหน...มีรถรอหน้าปากทางเป็นแถว

เมื่อคืนซื้อตั๋ว+ค่าบริการไปส่งบขส.เรียบร้อยแล้ว
เค้านัดมาขึ้นรถที่ปากทางแปดโมงครึ่ง

ขอนั่งด้านหน้าเด้อ..

เส้นทางไปหลวงพระบางสวยค่ะ   สวยมาก
ขับรถไต่ไหล่ทางเขาซ้ายขวาไปมา อยู่ตั้งแต่
เก้าโมงเช้าถึงหลวงพระบาง บ่ายสามโมง
ทางไม่เหมือนอย่างที่คิดเลย
ไม่เหมือนที่มีใครบางคนบอกว่า  กลับมาแล้วจะเป็นไส้เลื่อน

ถึงหลวงพระบาง  มีรถสกายแล๊ป10000 กีบเข้าเมือง
ไปลงที่ไปรษณีย์  ไม่มีเงินกีบจ่ายเค้า
เลยไปแลกตังค์ที่ไปรษณีย์ 

แลก2,000 บาทได้มา 475,000  กีบ

มีไปรษณีย์หนุ่มหน้ามลแนะนำบ้านพัก(ของตัวเอง)
ในซอยโจมา 

หน้าร้านโจมา

 เข้าไปสุดซอย ชื่อบ้านพักไชชะนะ

ห้องพัดลม เตียงคู่ ห้องน้ำ+ทีวี คืนละ 380

ต่อเหลือ 300 ได้ก็เลยโอเค...

ออกไปเดินเที่ยวตลาด  เลาะไปตามริมโขง

ไปยืนดูเค้าเต้นแบบลาวกัน(มีงานเลี้ยงปิดร้านอาหารกัน)

เครื่องดื่มบำรุงกำลัง

ของมาจากบ้านเราทั้งนั้นเลย

ร้านวัสดุก่อสร้าง

พิพิธภัณฑ์  วังเจ้ามหาชีวิต

เดินออกมาก็เห็นตลาดมืด แต่กำลังมาตั้ง

เดินขึ้นภูสีก่อน

ขึ้นภูสี   กับบันได สามร้อยกว่าขั้น

เดินไปได้นิดเดียว   จุ๊บบ่นขอรอตรงนี้  ไม่ไปอีกแล้ว

ไหนว่าฟิตไง...

.จุ๊บบอก..เฮ้อ...กางเกงฟิตอย่างเดียวแล้วตอนนี้

มาถึงหลวงพระบางไม่ขึ้นภูสี ไม่ถึงนะ(โว้ย...)
เออ..ไปก็ไป 

เล่นเอาเหนื่อยเลย   เดินด้วยคุยด้วย  เหนื่อยนะ
หมดสภาพเลย .....
วิวสวย   แต่ชอบวิวที่วังเวียงมากกว่า

นั่งเรียกวิญญาณกลับเข้าร่าง  หมดสภาพแล้ว

ฃ

เห็นรันเวย์มั๊ยคะ.....

มุมมองจากบนภูสี

ระหว่างลงบันไดมา  เห็นเด็กตัวเล็กแบกของช่วยแม่

เดินไปเรื่อยๆค่ะ  เข้าซอยนั้นออกซอยนี้

วกกลับมาเจอตลาดมืด

มีอะไรขายบ้างหนอ

หิวพอดี

กินบุพเฟ่จานละ 10,000 กีบ

ในตลาดมืดหลวงพระบางเลย

ดญ.โกงกาง  และดญ.ดวงใจ

เดินผ่านรอบแรก   เด็กบอกว่า 

พี่...ช่วยซื้อประเดิมหนูหน่อยนะ
เด๋วพี่เดินดูก่อนนะค่อยแวะกลับมาดูอีกที
จ้า...พี่อย่าโกหกหนูนะ
ไม่ได้คิดอะไร   เดินผ่านร้านตอนขากลับ  
ได้ยินเสียงแจ้วๆ ว่า

พี่ดีจัง  ไม่โกหกหนู  บอกว่าจะกลับมาพี่ก็กลับมาจริงๆด้วย
(จะไม่เดินกลับได้ยังไงร้านก็มีอยู่แค่นั้น)
พี่ช่วยซื้อหน่อยสิจ๊ะ  กระเป๋านี่หนูทำเองนะ
3 ใบร้อย  ถ้าพี่เอาหนูให้4 ใบร้อย

อืม  ไปไหนไม่ได้เลย โดนมนต์เด็กสะกด....

โกงกางนั่งติดกันเลย...พูดกับเราว่า
พี่ช่วยซื้อหนูบ้างได้มั๊ย...ทำตาเจี๋ยมเจี๊ยมอีกต่างหาก
พี่ช่วยหนูบ้างร้อยนึงได้มั๊ย
เอ๋า...

สองคนนี้ช่วยกันพูด  ช่วยกันขาย  น่ารักดี
ควักเงินออกไปสองร้อยอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว
เจ้าสองคนนั่นก็ยิ้มร่ากันไป
ที่ตลาดมืด มีคนมาขายของกันเยอะ
เปิดร้านกันตั้งแต่ห้าโมงเย็นโดยประมาณ
จะเก็บร้านก็ประมาณสี่ทุ่ม
บางคน..จะเก็บร้านแล้วยังขายไม่ได้ซักบาทก็มี

เจ้าโกงกางกับดวงใจอายุ9 ขวบ
มานั่งขายอย่างนี้ทุกวัน
จากบ้านมาตลาดมืดใช้เวลาเกือบชั่วโมง
ใครผ่านไปผ่านมา อุดหนุนเด็กสองคนนี้ด้วยนะคะ
แล้วจะได้สินค้าพร้อมกับรอยยิ้มแถมออกมาด้วยค่ะ
ลองดูนะคะ..

ร้านรวงมาวางกันเป็นแถว   แดงเถือก  

เสื้อคอกลม  ตัวละ 60 บาท

เค้าขายเต้าฮวยค่ะ

นิทานผ้า แฮนเมด

กาแฟลาว  อร่อย  เข้มถึงใจ

เดินดูของเพลินมาก   เมื่อยขา  เดินทั้งวัน  กลับไปนอนพักผ่อนดีกว่า

ติดตามอีกตอนนะจ๊ะ   ....ตอนหน้าจบบริบูรณ์จ้า

Create Date : 18 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 18 พฤศจิกายน 2552 23:29:29 น.		0 comments
Counter : 824 Pageviews.
Share Tweet