แต่ก่อนดูก็ถามเพื่อน อ่านสปอย จนทำให้ได้รู้ว่า นี่เป็นซีรีส์ที่หลายคนบ่นตอนจบ 

บางคนบอก ดูแค่แปดตอน สิบสองตอนก็พอ 

เพื่อนยังบ่นว่า เป็นซีรีส์ที่เป๋ๆ ไปในตอนท้ายๆ 

แต่ถ้าเทียบกับคนที่ดูซีรีส์เกาหลีอย่างตั้งใจจนจบ นับนิ้วมือข้างเดียวถ้วนอย่างเราแล้ว (นี่ดูมาตั้งแต่สมัย All About Eve ฉายช่องห้านะคะ ขอบอกกก) 

เอาน่า ถ้าดูไม่จบก็เท่านั้น ก็เหมือนอีกหลายเรื่องนั่นแหละ 

ก็เลยดู 

...

จบแล้ววววววววววว 

ถ้าถามเรา มันก็ไม่ได้เป๋ขนาดนั้นนะ หรือเพราะเราอ่านสปอยจึงรู้ว่ามันจะจบยังไง เราเลยไม่ได้คาดหวังมากว่ามันจะต้องสมหวัง จบแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว และเรารู้สึกมันรับกับเส้นเรื่องของตัวละครดี 

(อันนี้ไม่รู้ดราม่าระหว่างถ่ายทำนะฮะ อ่านแล้วไม่เข้าใจ จะข้ามๆ มันไป) 

เราชอบที่ตัวละครทุกตัวในเรื่องนี้เป็นสีเทาไปหมดเลย จะเทาค่อนไปทางขาว หรือเทาค่อนไปทางดำก็แล้วแต่ แต่เค้าทำให้รู้สึกว่า ตัวละครมันกลมๆจริงๆ เป็นจุดเด่นของเรื่องนี้เลยนะ ถึงใครจะบ่นว่าตอนท้ายๆ นางเอกเริ่มงี่เง่า เริ่มไร้เหตุผล เริ่มอะไรก็ตามแต่ แต่เราเข้าใจว่ามันเป็นอารมณ์ของผู้หญิงอ่ะ ผู้หญิงที่มีแฟนด้วย ฮ่าๆ 

เราชอบพระเอกนะ ตัวละครของเค้าเราว่าเป็นตัวละครที่น่าสนใจดี ต้องบอกก่อนว่า เราค่อนข้างชอบตัวละครไม่ว่าจากเรื่องไหนๆ ที่มีปมเกี่ยวกับครอบครัว แต่เป็นปมที่แก้ได้ 

คือเพื่อนถามว่าไม่ชอบพระรองเหรอ สำหรับเรา พระรองไม่ได้ทำให้เรารู้สึกว่าเค้าน่าสงสาร คือเค้าก็ดีอ่ะ รักจริง รักพี่ แม้ว่าพี่จะไม่ค่อยได้เรื่อง ขยัน มีความฝัน แต่ปมของพระรองมันไม่ใช่ปมที่เราชอบอ่ะ อีกอย่างคือ เราว่าเค้านิสัยเสีย และเราไม่ชอบที่เค้าโทษคนอื่น แทนที่จะโทษตัวเอง แบบเห็นได้ชัด 

ในขณะที่พระเอก มีทุกอย่างที่เราชอบ ทั้งหล่อ (เย้ย) คือ ฉลาดในแบบจิตๆ เค้าจะไม่ทำใคร ถ้าใครไม่ทำเค้าก่อน แต่ถึงวิธีของเค้ามันจะร้ายแรง สุดท้ายมันก็กลับมาจุดเริ่มต้นเดิมคือ กรรมเป็นผลจากการกระทำ ทุกคนได้รับกรรมของตัวเองหมด และไม่ว่ายังไง ทุกคนก็ต้องแก้ที่ตัวเอง ไม่ใช่แก้ที่คนอื่น ไม่ใช่ว่าคนอื่นจะผิดทั้งหมด หรือเราผิดทั้งหมด แต่ต่างคนต่างมีส่วนผิดด้วยว่างั้น 

ถึงใครจะบ่นว่า บางคนดูไม่เดือดร้อน ไม่อินังขังขอบกับสิ่งที่ตัวเองทำเลย แต่เราว่ามันตอบโจทย์ได้จริงๆ นะ กรรมคือผลของการกระทำจริงๆ และถ้าเค้าแก้ที่ตัวเองได้ ทุกอย่างก็จะขึ้นมา เหมือนที่ตอนท้าย พระเอกก็เข้าใจว่าเค้าต้องแก้ที่ตัวเค้าเอง ไม่ใช่หวังให้นางเอกมาปรับเข้าหาเค้า ทนเค้า เจ็บตัวเพราะเค้าอยู่อย่างนี้ เค้ายอมแก้ที่ตัวเค้าเอง และถ้าเค้าพร้อม เค้าจะกลับมา 

เหมือนที่พี่สาวพระรองยอมแก้ที่ตัวเอง เหมือนที่พระรองยอมแก้ที่ตัวเอง ทุกคนต้องแก้ที่ตัวเองก่อน ก่อนที่จะยอมให้ใครมาเปลี่ยนเพราะเรานะ 

ถ้าจะมีอะไรบ่น คงขอบ่นที่ฉากเซอร์วิสมันน้อยละมั้ง หลายๆ คนคงเฟลเพราะจุดนี้ด้วย จบแบบให้คิดต่อแบบนี้เลยเหรอ แงงงงงง 

ไม่เป็นไร มโนต่อเองได้ ฮ่าๆ 

เรื่องต่อไป เรื่องไหนดีน้า 

ปล. ชอบตอนผิดคิวหัวโขกโต๊ะมากกกกกกกก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

ส่วนฉากนี้ทำร้ายจิตใจมากฮะ 

ดูแล้วนึกถึง Butterfly Effect นึกถึงเพลง Stop Crying your heart out เลย 

ปล.อีก ชอบพระเอกอ่ะ บทนี้ทำให้เราชอบเค้าเลย (คือตอนแรกก็ไม่รู้จัก ฮ่าๆๆๆๆๆ)