|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
เรียนหนังสือ...ที่เมืองนอก
นับไปนับมาก็เกือบสามปีครึ่งแล้วที่มาเรียนที่นี่ ตอนที่มารู้สึกเหมือนว่าสามปีนี่ช่างยาวนาน จะอยู่ห่างบ้านได้ยังไงนานขนาดนี้ ยิ่งมาเจอพวกพี่ๆที่อยู่มานานกว่า ประเภท 6-7 ปียิ่งสงสัยว่าเขาไม่เบื่อหรือยังไง วันนี้ได้คำตอบแล้วค่ะ ว่าเบื่อสุดขั้วหัวใจ แต่ทำไงได้ก็มันยังเรียนไม่จบ!!
จำได้ว่าปีแรกที่มาช่างสมนุกสนาน ตื่นตาตื่นใจ หาเพื่อนใหม่ เที่ยวเล่น กินข้าวปาร์ตี้ดูทีวี เรียกได้ว่ามาเรียนเมืองนอกทั้งที ประสบการณ์ชีวิตสำคัญที่สุด
ปีที่สอง ชีวิตเริ่มเครียดขึ้นมาหน่อย มีรายงานที่ต้องส่ง เริ่มต้องทำโปรเจค แต่แม้กระนั้นการได้ไปปาร์ตี้ เที่ยวเล่นก็ยังคงอยู่ในหัว
ปีที่สามเริ่มไม่มีเวลาคิด สามเดือนผ่านไปนั่งอยู่หน้าคอมพ์ได้ไม่รู้ตัว แม่แต่ในเมืองที่ห่างออกไปแค่ 15 นาทียังไม่คิดจะออกไปเดิน มันไม่รู้ตัวจริงๆ แต่กระนั้นพองานเสร็จหนึ่งชิ้นก็ยังมีใจออกไปกินข้าวหาเพื่อนตามประสา
เริ่มขึ้นปีสี่นี่ขอบอกว่าหายนะของจริง ชีิวตเหมือนโดนผลักด้วยสิ่งบีบคั้นรอบด้าน เหนื่อยใจได้อย่างไม่น่าเชื่อ นอนไม่หลับ กินไม่ลง งานคิดไม่ออก เวลาไม่พอแล้ว ไม่เคยมีความคิดอยากทำอะไรอีกต่อไป อาหารนี่เรียกได้ว่าแทบจะแค่เอาเข้าปาก ไม่ได้คิดถึงรสชาติใดๆ ประสบการณืชีวิตอะไร ตอนนี้แค่เพื่อนชวนไปกินกาแฟยังไม่อยากไป
เฮ้อ...อยากทำให้มันจบๆ จบเมื่อไหร่ อย่างแรกที่จะทำคือเขียนคู่มือการเรียนต่อเมืองนอกซะเลย น้องๆจะได้รู้ว่าต้องเตรียมตัวมาเจออะไรบ้าง
เอาล่ะ มาขนาดนี้ ยังไงก็ต้องสู้ต่อไป
กลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง (ของจริง)
Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2554 |
|
4 comments |
Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2554 9:36:13 น. |
Counter : 1256 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ple Utrecht IP: 145.97.223.176 13 กุมภาพันธ์ 2554 13:40:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: Aeyz IP: 183.89.23.246 13 กุมภาพันธ์ 2554 14:02:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: Kiwitwist (Kiwitwist ) 14 กุมภาพันธ์ 2554 0:21:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: xyzjung 15 กุมภาพันธ์ 2554 17:39:31 น. |
|
|
|
|
|
|
|
อยากกลับเมืองไทยจัง
สู้ๆๆกันต่อไปน่ะค่ะเพื่ออนาคตที่ดีในวันข้างหน้า