งาม่อนฟีเวอร์

เราอ่านเจอเรื่องเกี่ยวกับงาม่อน หรืองาม้อนตัวนี้ในหลาย ๆ บล็อกของเพื่อน ๆ ยังไม่ได้คิดอยากจะทำ หรืออยากจะได้  จนได้ยินน้องสาว แม่บ้านครอว์ฟอร์ดถามหาเจ้างานี้ เลยเกิดความสนใจอยากทำ

ให้คนที่อยู่เชียงใหม่ส่งมาให้  เป็นงาต้นฤดู เพราะงานี้จะเก็บเกี่ยวในตอนช่วงปลายปี แต่พร้อมความใหม่  สิ่งที่มาด้วยกันกลายเป็นผงทราย.. ต้องล้าง เก็บกันยกใหญ่กว่าจะใช้ได้

งาม้อน งาม่อน หรืองาขี้ม่อน เป็นพืชในตระกูลมินต์ ไม่ใช่ตระกูลงา เหมือนพวกงาขาว งาดำ ที่เราคุ้นเคยนะคะ  มีสรรพคุณในการต้านอนุมูลอิสระ และมีโอเมก้า 3 สูง  อย่างที่งาดำหรืองาขาวไม่มี

ได้งาม่อนมา เลยเอามาทำคุ้กกี้สูตรลือลั่นสนั่นวงการ สูตรจากบล็อกคุณหน่อง  wee_nong ที่มีสูตรและวิธีทำขนมหลากหลายอย่างน่ากินทั้งนั้น

ต้นฉบับอยู่ ที่  คุ้กกี้งาขี้ม่อนบ้านคุณหน่อง นะคะ   

ขอขอบคุณคุณหน่องคนสวยสำหรับสูตรและวิธีทำคุ้กกี้แสนอร่อยนี้ด้วยค่ะ

ส่วนผสม  เราทำเพิ่มเป็นสูตรครึ่งนะคะ

แป้งเค้ก 250 กรัม

แป้งเอนกประสงค์ 180 กรัม

ผงฟู 1/3 ช้อนชา

เนยสดเย็น ๆ  260 กรัม

เนยขาว 55 กรัม

น้ำตาลทราย 185 กรัม

ดอกเกลือ 1/2 ช้อนชา

นมข้นจืด 150 กรัม

วานิลลาเอ็กซ์แทรค 1 ช้อนชา ผสมรวมกับนมข้นจืดไว้เลย

งาม้อนคั่วพอหอม 110 กรัม 

วิธีทำ

อุ่นเตาอบให้ได้อุณหภูมิ 170 องศาซี  เตรียมถาดอบคุ้กกี้สักสองสามใบ รองด้วยแผ่นอบ หรือจะทาเนยบาง ๆ ก็ได้ถ้าไม่ใช้แผ่นรองอบ

-  ร่อนแป้งทั้งสองชนิดรวมกับผงฟูเข้าด้วยกันสักสองรอบ  ใส่งาม่อนที่คั่วแล้วลงไป คนให้กระจายทั่ว ๆ พักไว้

-  เนยทั้งสองชนิดพร้อมด้วยดอกเกลือ ใส่โถผสมของเครื่องสแตนด์มิกซ์เซอร์  ใช้หัวใบไม้ ตีด้วยความเร็วกลางจนเนยกระจายตัว  ลดความเร็วลงค่อยทะยอยใส่น้ำตาลทรายลงไป  พอหมดน้ำตาลทราย เพิ่มความเร็วขึ้นตีจนได้เนยฟู ใช้เวลาประมาณ 3-4 นาที  

ถ้าเนยยังเย็น ๆ อยู่ เราใส่น้ำตาลลงไปทีเดียวเลยก็ได้นะคะ  แต่ถ้าเนยค่อนข้างนิ่มแล้วควรจะทะยอยใส่  เพราะถ้าใสรอบเดียวอาจทำให้เนยยิ่งละลาย และทำให้เนื้อคุ้กกี้กระด้างค่ะ

-  ค่อย ๆ ทะยอยใส่นมข้นจืดที่ผสมวานิลลาไว้ลงไป  ตามวิธีคุณหน่องจะใส่นมสลับกับแป้ง  แต่เราใช้วิธีใส่นมข้นจืดลงไป ดูจนไม่มีส่วนของน้ำนมเหลืออยู่แล้วจึงใส่รอบต่อไป  ตีส่วนผสมจนเข้ากันดี  ใช้ความเร็วปานกลางไปทางสูงค่ะ

-  หยุดเครื่อง ใส่แป้งที่ผสมงาเอาไว้ลงไป ทะยอยใส่และเดินเครื่องสปีดต่ำ พอหมดผงแป้งแล้วเปลี่ยนมาใช้พายยางผสมให้เข้ากันดี

พักโดว์คุ้กกี้เอาไว้สักครู่ ก่อนตักใส่ถุงบีบ เราใช้หัวแฉก ๆ ตัวใหญ่  จะใช้กระบอกกดก็ได้นะคะ

บีบคุ้กกี้ลงในถาด เว้นระยะพอสมควร  คุ้กกี้นี้ไม่แผ่ตัวมากค่ะ

ใช้อยู่สองลายค่ะ  ตัวโดว์คุ้กกี้ค่อนข้างหนืด แต่ไม่ถึงกับเหนียวมาก 

ส่งเข้าอบในเตาที่อุณหภูมิคงที่แล้ว  ประมาณ 17 นาที  หรือจนกว่าจะเหลืองสวย  พักคุกกี้ในตะแกรงจนเย็นก่อนเก็บใส่ภาชนะกันลม

เป็นแถวเป็นแนว ..

อร่อยจริง ๆ ค่ะ  กินเพลินมาก เคี้ยวไปได้สัมผัสหอม ๆ กรอบ ๆ และกรุบๆ ของเมล็ดงาม่อน  ไม่หวานจัด

เป็นอีกสูตรคุ้กกี้ที่เก็บแปะข้างฝาตู้ในบ้านไว้ได้เลย  เอาไปปรับเป็นคุ้กกี้ได้อีกหลายตัวนะ  เหมาะสำหรับเทศกาลคุ้กกี้ในช่วงปีใหม่นี้ด้วย

ขออวด..

พร็อพตัวแมวน้อยแสนสวยนี้ เดินทางไกลมาจากนิวซีแลนด์  มาถึงบ้านเราในวันที่ 29 ตุลาคมพอดี  กะเวลาได้"เป๊ะ"มาก ๆ 

มาจากคุณเค็ง ..ลงสะพาน..เลี้ยวขวา นั่นเอง  

มีการ์ดอวยพรวันเกิดที่ร้องเพลงเจื้อยแจ้วให้ฟังด้วย   คุณเค็งเป็นอีกคนหนึ่ง ที่ทำให้เรารู้สึกว่า มิตรภาพเกิดขึ้นได้ทุกที่ และกับทุกคน ที่เปิดใจรับและส่งถึงกัน  ขอบคุณมาก ๆ ค่ะสำหรับมิตรภาพอันงดงามที่หยิบยื่นให้จากใจ

แมวน้อยทำจากเรซิ่นหล่อ ข้างในเป็นเปลือกหอยมุกนิวซีแลนด์ หน้าตาน่ารัก  มาช่วยกันถือคุ้กกี้ซะดี ๆ  

จัดคุ้กกี้ใส่จานเสิร์ฟพร้อมกาแฟ หรือชาร้อน กินแล้วอารมณ์ดีอย่าบอกใคร

ตัวนี้ใช้หัวบีบคล้าย ๆ ดาว กดลงไปตรง ๆ แล้วปั้นเกสรแปะตรงกลางไปหน่อยนึง ดื้อ ๆ แบบนี้เอง

เตรียมไว้เป็นของขวัญสำหรับเทศกาลคริสต์มาสที่ใกล้จะถึงนี้ก็ได้นะ

เรายังคิดไม่ออก ว่าปีใหม่นี้จะทำอะไรเป็นของขวัญดี  เพราะคนรอบ ๆ ตัวล้วนแล้วแต่เป็นสุดยอดฝีมือแห่งการทำขนมทั้งสิ้น  ขืนส่งขนมไปให้ จะกลายเป็นการสบประมาทหรือเปล่า ฮ่าๆ

คงจะเปลี่ยนเป็นหาอย่างอื่น  เก็บขนมของเราเอาไว้แบบเหนียม ๆ กินเอง  อีกอย่างถ้าคิดจะทำขนมแจก จะเอาเวลาที่ไหนไปทำ  

พับไอเดียเก็บใส่ตู้ไว้ก่อน  มีเรื่องต้องจัดการมากมายรออยู่

พักนี้ ได้เรียนรู้ว่า  สุขภาพที่ดี เป็นเรื่องที่ต้องลงทุน ไม่ใช่ได้มาโดยง่าย  การลงทุนในที่นี้ ไม่ได้หมายถึงเรื่องเงินทอง หรือค่าใช้จ่ายอื่นใด แต่ต้อง " ลงทุน ลงแรง" ในการสร้างวินัยให้กับการใช้ชีวิตของตัวเอง การกินอาหาร การใช้เวลาในแต่ละช่วงของวัน เวลาเข้านอน เวลาตื่นนอน  การออกกำลังกายสม่ำเสมอ ต้องอาศัยความมีระเบียบ และไม่ตามใจตัวเอง  ไม่ตามใจปากมากเกินไป  และงดหาข้ออ้างใด ๆ ที่จะทำให้มีข้อยกเว้นด้วย  ..อันนี้สอนตัวเองค่ะ

ร่างกายของเรา คือของขวัญที่ได้รับมาจากเบื้องบน จากผู้มีพระคุณสูงสุดในชีวิตของเราสองคน  ทุกสิ่งทุกอย่างมีมาให้แค่เพียงชุดเดียว คู่เดียว  คนส่วนมากจะไม่เห็นความสำคัญ เพราะมันติดตัวมาตั้งแต่เกิด  พอไม่ได้รักษาให้อยู่ในสภาพดี ใช้แบบไม่ทะนุถนอม เกิดมันประท้วงขึ้นมา ก็กลายเป็นปัญหา

ทีนี้  อะไร ๆ หลายอย่างที่คิดว่าอยากทำ ต้องทำ หรือมีหน้าที่ต้องทำ ก็จะพาลไม่บรรลุจุดประสง์สักอย่าง ถ้าร่างกายเราไม่พร้อมจะดำเนินกิจเหล่านั้นต่อไปได้

ทั้งนี้ทั้งนั้น  เป็นเรื่องที่เราพยายามบอกตัวเองบ่อย ๆ แต่ไม่ค่อยจริงจัง จนกว่าจะเจอเหตุการณ์จริง    นาน ๆ จะป่วยแบบลุกไม่ไหว กินยาไม่หาย หมดแรงแบบนี้สักที

ส่วนใหญ่ จะเป็นปวดหัวข้างเดียว กินยาพอหายก็ออกไปสะแล๋นแจ๋นได้ ไม่ค่อยถึงกับหมดสภาพปานนี้

ขอให้มีความสุขกับการจัดการเวลาและรักษาสุชภาพร่างกายและจิตใจให้ดีกันทุก ๆ วัน

ขอบคุณทุก ๆ ท่านที่แวะมาใช้เวลาด้วยกัน ณ ที่นี้เสมอ ๆ ค่ะ

Create Date : 09 ธันวาคม 2555
Last Update : 10 ธันวาคม 2555 17:55:36 น.		54 comments
Counter : 18568 Pageviews.
Share Tweet