ทำขนมปังกระเทียม-ชีส


อยากทำขนมปังแบบนี้มาพักหนึ่งแล้ว แต่ไม่ค่อยได้มีโอกาส
เพราะถ้าทำแล้ว ต้องมีคนช่วยกิน แต่คนที่บ้านสองคน คนหนึ่งชอบกระเทียม ไม่ชอบชีส
อีกหนึ่งหนุ่ม เป็นแฟนพันธุ์แท้ของชีส แต่ไม่ชอบกระเทียม

ถ้าทำไป อาจจะต้องกินหลายวัน เพราะไม่มีคนช่วยกิน

สบโอกาส เมื่อต้องมีวาระรับรองแขกที่บ้านนาย เธอจะเลี้ยงบาร์บีคิวซีฟู้ด เพราะผู้มาเยือนจำนวนสิบกว่าคน จัดเลี้ยงแบบนี้จะสนุก และง่าย
ได้ที เราเลยเสนอว่าจะทำขนมปังกระเทียมไปเสริม

ใจกล้าเนอะ ทำครั้งแรก ก็คิดจะเอาไปรับรองแขกต่างชาติซะแล้ว
แต่คิดว่ามั่นใจ เพราะสูตรจากบ้านน้องบุ๊ง Close To Heaven โดยเฉพาะอย่างยิ่งขนมปัง ทำทีไรไม่เคยผิดหวัง ถ้าเราไม่ก๋ากั่น หรือแจ๋น ออกนอกทางเจ้าของสูตรมากเกิน
แต่กระนั้น ถ้าไม่เล่นอะไรเลย ก็คงจะผิดแคแรคเตอร์ (บ้า ๆ บอ ๆ ) ของเรา
เลยออกมาหน้าตาเยี่ยงนี้







ทะลึ่งจริง ๆ ต้นฉบับบเขาทำออกมาแสนสวย ดูโก้หรูหรามากมาย ดันไปแปลงโฉมเขาซะงั้น
แต่เรามีเหตุผลนะ ..

ก็จะเอาไปเสิร์ฟแขก (ที่ไม่ใช่แขกอินเดีย) จะทำเป็นโลฟก็คงจะเสิร์ฟยาก เลยกะจะทำเป็นโรลแทน หยิบกินได้เป็นชิ้น ๆ


ก่อนอื่น ไปดูต้นฉบับขนมปังของเราวันนี้ก่อนค่ะ ไปแล้วโปรดอย่าคิดนำมาเปรียบเทียบกับเวอร์ชั่นนี้ เพราะคนไปดูขนมปังที่น้องบุ๊งทำ แล้วอาจไม่อยากกลับมาดูขนมปังหน้าตาพิลึกของเราอีก

คิดอยู่นานนะนี่ ว่าจะทำเป็นเบลอ ลืมลงลิ้งค์ซะดีมั๊ยเนี่ย


ไปดูตัวจริงสวย ๆ ได้ที่ Garlic Cheesy Bread น้องบุ๊ง นะค้า


ส่วนผสม
ด้วยความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยม เราเบิ้ลสูตรเป็นสองเท่าค่ะ สูตรนี้ทำได้โรลขนาดนน.35-40 กรัม(นน.โดว์)
จำนวน 24 ชิ้น และขนมปังหน้าตาเหมือนบาแกตต์สั้น ๆ 2 โลฟ

แป้งขนมปัง 780 กรัม (หรือประมาณ 6 ถ้วย)
น้ำอุ่น 2 ถ้วย - 2 1/2 ถ้วย (ตรงนี้น้องบุ๊งบอกว่าออริจินัลใส่ 1 ถ้วย)
น้ำตาลทราย 2 ช้อนโต๊ะ
ยีสต์ 4 1/2 ช้อนชา
ดอกเกลือ 1 1/2 ช้อนชา

เนย (เราใช้เนยจืด) 1 ถ้วย
กระเทียมสับ กะ ๆ เอา ประมาณ 3 ช้อนโต๊ะ
พาร์สลีย์แห้ง
เกลือทะเลนิดหน่อย
เชดดาร์ชีส


วิธีทำ

- แป้ง น้ำตาล เกลือ ใส่โถผสม คนให้ส่วนผสมกระจายตัว ใส่ยีสต์ลงไป คนให้เข้ากัน

- ใช้สแตนด์มิกซเซอร์ (ได้กลับมาแล้ว ลองซะหน่อย) หัวตะขอ ตีด้วยความเร็วต่ำ สักพัก ค่อย ๆ เติมน้ำอุ่นลงไป
ตรงนี้แหละ ที่เราพลาด เพราะพอเติมน้ำลงไปครบสองถ้วย แล้วก็คอยดู ๆ ว่าโดว์จะแห้งไปไหม เหมือนที่น้องบุ๊งว่าไว้ ก็รู้สึกว่าจะต้องเติมน้ำนิดหน่อย

- นวดด้วยสปีด 4 ใช้เวลา 7-8 นาที ดูแล้วก็น่าจะพอดี แต่ด้วยความอยากหาเรื่อง เลยเทน้ำที่เหลืออยู่ในถ้วยตวงอีกนิดหน่อยลงไปหมด ปรากฎว่าโดว์แฉะไป นวดต่อจนครบเวลาก็ยังมีส่วนที่ติดก้นชามผสม เลยเติมแป้งลงไปอีกประมาณ 1 ช้อนโต๊ะ ทำใจว่าไม่เติมอีก นวดอีกสักพักแล้วก็พอ เดี๋ยวเนื้องขนมปังจะเหนียวเกิน

- พักแป้งในชามอ่างใบใหญ่ เราเคลือบผิวอ่างพักด้วยน้ำมันมะกอก แล้วพยายามคลึงโดว์ให้เป็นก้อนกลม ผิวเรียบ กลิ้งโดว์ให้น้ำมันมะกอกเคลือบทั่ว ๆ คลุมผ้า พักไว้ในที่อุ่น ๆ ประมาณ 45-60 นาที


- ครบเวลา เช็คโดว์โดยการเอานิ้วจิ้มลงไป ถ้าโดว์ไม่สปริงกลับมาก็ถือว่าใช้ได้แล้ว
เอ..ดูเหมือนโดว์ไม่ค่อยขึ้นฟู แต่ก็เอาละ




- นำโดว์ออกมาไล่ลม ตัดแบ่งเป็นชิ้นตามขนาดที่ต้องการ

- เนื่องจากโดว์ที่ได้ค่อนข้างเปียก ทำให้ไม่สามารถขึ้นรูปสวย ๆ เหมือนของที่น้องบุ๊งทำ นอกจากทำเป็นโรล ที่เหลือเลยขึ้นเป็นรูปยาว ๆ ไป
จากนั้น คลุมผ้า พักไว้ให้แป้งขึ้นอีกรอบ ใช้เวลาประมาณ 30-45 นาที








- ระหว่างนี้ ไปละลายเนยด้วยไมโครเวฟ ใส่เกลือลงไปนิดหน่อย เพราะเราใช้เนยจืด และคิดว่าชีสที่ใช้ไม่เค็มมาก ใส่กระเทียมสับละเอียดลงไป ตามด้วยพาร์สลีย์แห้ง เผอิญว่าวันนั้นหาแบบสดไม่ได้ เลยใช้แบบนี้ ผสมออริกาโนแห้งลงไปอีกหนึ่งช้อนชา คน ๆ ให้เข้ากัน พักไว้ก่อน


- วอร์มเตาอบให้ได้อุณหภูมิ 190 องศาซี

- นำขนมปังเข้าอบ เราเริ่มจากโลฟใหญ่ก่อน ใช้เวลาอบครั้งแรก 20 นาที แล้วเอาออกมาทาด้วยเนยกระเทียมให้ทั่ว ส่งกลับเข้าไปอบต่ออีก 5-7 นาที




- พอชุดที่เป็นโลฟอบครั้งที่สองเสร็จ นำออกมาพักไว้ก่อน ส่งชุดที่เป็นโรลเข้าอบ ขนาดเล็ก ใช้เวลาอบครั้งแรก 12-14 นาที นำออกมาทาด้วยเนยกระเทียมให้ทั่ว แล้วส่งกลับเข้าไปอบอีกครั้ง นาน 5-6 นาที



เราว่าเนยละลายของเรามันเหลวไป และเป็นเพราะไม่ได้ใช้พาร์สลี่ยสด อีกทั้งคุณแม่บ้านสับกระเทียมไม่ละเอียดพอ (โทษไปทั่ว ) เลยทำให้เวลาทา ไม่ค่อยได้เนื้อได้หนัง






- พอโลฟที่พักไว้เริ่มอุ่น ใช้มีดฟันเลื่อย บากให้เป็นร่อง ๆ ลงไปลึกประมาณครึ่งหนึ่ง ทาด้วยเนยกระเทียมที่เหลือ และใส่ชีสลงในร่อง







เนื่องจากเราจะไปอบครั้งสุดท้ายก่อนเวลาเสิร์ฟ ที่บ้านนาย เลยทำเตรียมไว้แค่ตอนใส่ชีสและทาเนยกระเทียมเอาไว้
ไม่มีภาพตอนที่อบครั้งสุดท้ายค่ะ เพราะถึงตอนนั้น มันค่อนข้างวุ่นวาย ลืม..
จับใส่กระดาษฟอยล์เป็นชิ้น ๆ เอาไว้ก่อน เตรียมไปอบอีกครั้ง ให้ชีสละลายก่อนเสิร์ฟ ซึ่งใช้เวลาประมาณ 5-7 นาที ด้วยไฟ 200-225 องศาซี (ไปเดาใจเตาอบบ้านนั้นทีหลัง ไม่เคยใช้น่ะ)




สรุปว่า ขนมปังที่ได้ เนื้อขนมปังจะเหนียวนุ่มอร่อย เนื้อคล้ายขนมปังฝรั่งเศส แต่คิดว่าล็อตนี้ของเรานวดนานเกินไป และพักไม่นานพอ ทำให้โพรงอากาศไม่สวยเหมือนต้นฉบับ
แต่แค่นี้ คนกินก็ชมกันให้เพียบแล้ว...ด้วยความเกรงใจสีหน้าเหี้ยม ๆ ของคนทำ ซึ่งไปยืนคุมเชิง ..เอ๊ย ให้กำลังใจคนกินอยู่แถว ๆ นั้น (หรือเปล่า)

อ๊ะ..ไม่หรอก ขนมปังนี้อร่อยค่ะ หอมเนย และหอมกลิ่นของกระเทียมผสมเครื่องเทศ มีชีสละลายอยู่ในเนื้อขนมปัง พวกที่มา มีเด็ก ๆ มาด้วยห้าหนุ่ม อายุตั้งแต่สามสี่ขวบไปจนสิบสี่ พวกเด็ก ๆ กินได้คนละหลายอัน นี่ถือเป็นคำชมยิ่งกว่าที่ผู้ใหญ่พูดซะอีกนะ ..เด็ก ๆ ไม่โกหกอยู่แล้ว ..

ขอบคุณน้องบุ๊งมาก ๆ สำหรับสูตรอร่อย ที่พี่เอามาปู้ยี่ปู้ยำ ขอรับรองด้วยเกียรติของอนุกาชาด (ก้อสมัยเราไม่มีเครื่องแบบอะไรสีเขียว ๆ ที่เด็กสมัยหลังเขาใส่ เรียกว่าอะไรก็ยังไม่รู้ ) ว่าจะมีนัดแก้มือ ครั้งต่อไปในภายภาคหน้า และจะนำส่งการบ้านโดยดี ไม่มีบิดพริ้วค่ะ..



เป็นขนมปังที่ทำง่าย และส่วนผสมไม่เยอะ กินเล่นเพลิน ๆ ได้ และได้พิสูจน์ตัวแล้ว ว่ามีความยืดหยุ่นปรับตัวได้ในหลายรูปทรงโดยไม่เสียรสชาดดั้งเดิม
อยู่ได้ในบ้าน ทำกินเป็นโลฟ ก็เป็นโฮมเมดหอมอร่อย ขึ้นรูปเป็นโรล ก็ไปกลมกลืนทำหน้าตาเข้ากับดินเนอร์บาร์บีคิวได้ ไม่เคอะเขิน..

ดีเหมือนคนที่ปรับตัวเก่งเลยนะนี่ อยู่ไหนก็ได้ ทำตัวง่าย ๆ กลมกลืนกับสิ่งแวดล้อมรอบตัว
แถมยังอร่อย กินแล้วอิ่มด้วย


ตอนทำ ๆ อยู่ หันไปดูมีเสียงโคร้งเคร้ง ปรากฏว่ามีแมวตัวนี้ ไปทำตะกร้าล้ม แล้วเข้าไปนอนอย่างสุโข เขาตั้งใจทำนะนี่ คงจะคิดแล้วว่าตะกร้าขอบมันสูงเกินไป นอนแล้วไม่เห็นอะไร






หนุ่มนี้ ชื่อนายฟรายเดย์ โดนคนเอามาปล่อยให้เข้ามาในบ้านเราตอนวันที่ 1 มิถุนายน เป็นวันศุกร์พอดี
โตเร็วมาก ตอนนั้นตัวเท่าถ้วยกาแฟใบใหญ่ ๆ เอง




แต่เขาเป็นแมวอารมณ์ดี มองโลกในแง่ดีมาก ๆ เล่นซนได้ทั้งวัน เข้ากับทุกแมวที่อยู่ในบ้านได้หมด ไม่ว่าเขาจะยอมรับหรือไม่ยอม เจ้าหนุ่มนี่ก็ไม่คิดมาก ไม่มีอาการน้อยเนื้อต่ำใจ เพื่อนไม่รัก หรือรุ่นพี่ไม่คบ เล่นกับเขาไปทั่ว

ถึงจะเป็นลูกแมวที่โดนทิ้ง ไม่มีใครเอา แต่ก็ไม่กลายเป็นเด็กมีปัญหา ใช้ชีวิตอย่างสนุกสนานร่าเริงมาก
ทำให้เราคิดได้ว่า ไม่ว่าแมว หรือคน ต่างก็มีธรรมชาติที่เป็นตัวของตัวเองติดมาด้วยอย่างน้อย 70%

เราไม่ค่อยเชื่อทฤษฎีเรื่องว่าด้วย คนเราเกิดมาเหมือนผ้าขาว สุดแท้แต่การเลี้ยงดูและสิ่งแวดล้อม เพราะเท่าที่เจอมา ทุกคนมีความเป็นตัวตนติดมาด้วยตั้งแต่เกิดแล้ว
สิ่งแวดล้อม มีผลกับชีวิต 20% ส่วนที่เหลือมาจากประสบการณ์ชีวิตของแต่ละคน ที่จะตีความและแสดงออกในรูปแบบที่ไม่เหมือนกัน แม้จะเป็นประสบการณ์เรื่องเดียวกันด้วยซ้ำไป

ไม่อย่างนั้น ครอบครัวเดียวกัน เลี้ยงเหมือน ๆ กัน คงจะนิสัยใจคอเหมือนกันทั้งบ้านแล้วใช่ไหม

ขึ้นต้นมาเป็นขนมปัง แต่จบด้วยเรื่องแมวซะอย่างนั้นเอง




ขอให้มีความสุขกับการอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ตัวเองเป็นผู้เลือก และทำให้คนรอบข้างมีความสุข ทำตัวเป็นสิ่งแวดล้อมที่ดีของคนอื่น ๆ ไปด้วย ทั้งให้ และรับ เป็นสิ่งที่ดีเสมอนะคะ

ขอบคุณทุก ๆ ท่าน ที่แวะมาใช้เวลา ณ ตรงนี้ด้วยกันค่ะ ​

Create Date : 06 กันยายน 2555
Last Update : 6 กันยายน 2555 22:20:57 น.		110 comments
Counter : 5452 Pageviews.
Share Tweet